tag:blogger.com,1999:blog-26365827557309522042024-03-13T14:31:23.328-07:00ΠΡΟΤΑΣΗ ΔΙΑΛΟΓΟΥ ΓΙΑ ΤΗ ΝΕΑ ΗΛΕΙΑΜια συνολική πρόταση για την ανάπτυξη της Ηλείας, που πρέπει να μάθουν όλοι οι Ηλείοι, όπου κι αν βρίσκονται, ώστε να μετάσχουν στο διάλογο. Στόχος μας και όραμά μας είναι η γη των προγόνων μας να ξαναφέρει κοντά της τα παιδιά της, να ξαναζήσει μέρες ανάπτυξης και προκοπής.hleiakoshttp://www.blogger.com/profile/05978289585186588641noreply@blogger.comBlogger32125tag:blogger.com,1999:blog-2636582755730952204.post-24619201897926610272007-03-13T05:49:00.000-07:002007-03-13T05:54:28.349-07:00Ποια Ηλεία αφήνουμε πίσω- Το χρονικό της εγκατάλειψης<ol style="margin-top: 0cm;" start="1" type="1"><li class="MsoNormal" style="font-weight: bold;"><span style="font-family: Verdana;">Δεν κατάφερε να αποκτήσει τις απαραίτητες για την ανάπτυξή της υποδομές<o:p></o:p></span></li><li class="MsoNormal" style="font-weight: bold;"><span style="font-family: Verdana;">Δεν προσπάθησε να αποτυπώσει οικιστικά την ανάπτυξη της περιοχής<o:p></o:p></span></li><li class="MsoNormal" style="font-weight: bold;"><span style="font-family: Verdana;">Δεν μπόρεσε να κάνει ανταγωνιστική τη γεωργία της στο νέο περιβάλλον<o:p></o:p></span></li><li class="MsoNormal" style="font-weight: bold;"><span style="font-family: Verdana;">Δεν ανέπτυξε τον τουρισμό, δηλ. τη βαριά βιομηχανία οικονομικής ανάπτυξης του νομού<o:p></o:p></span></li><li class="MsoNormal" style="font-weight: bold;"><span style="font-family: Verdana;">Η Πολιτεία αδιαφόρησε για τα συστήματα ύδρευσης και άρδευσης<o:p></o:p></span></li><li class="MsoNormal" style="font-weight: bold;"><span style="font-family: Verdana;">Η τοπική κοινωνία δεν κατάφερε να αναπτύξει εγκαίρως συστήματα βιολογικού καθαρισμού, απομπάζωσης και καθαρισμού των δασών της<o:p></o:p></span></li><li class="MsoNormal" style="font-weight: bold;"><span style="font-family: Verdana;">Η περίθαλψη έμεινε σε εξαιρετικά χαμηλό επίπεδο<o:p></o:p></span></li><li class="MsoNormal" style=""><span style="font-family: Verdana;"><span style="font-weight: bold;">Στον Πύργο και την Αμαλιάδα δεν έχουν προβλεφθεί επαρκείς χώροι στάθμευσης</span><o:p></o:p></span></li></ol> <p class="MsoNormal"><span style="font-family: Verdana;">Η ανάληψη της εξουσίας από τη Νέα Διακυβέρνηση το Μάρτιο του 2004 βρήκε την Ηλεία σε τραγική θέση. Όταν η Νέα Δημοκρατία παρέδωσε την κυβέρνηση στο ΠΑΣΟΚ το 1981, ο νομός μας βρισκόταν σε μια από τις πρώτες θέσεις ανάπτυξης στην Ελλάδα. Το Μάρτιο του 2004 η περίοδος των σοσιαλιστικών πειραματισμών στην είχε ρίξει στην 50<sup>η</sup> θέση επί συνόλου 52 νομών.<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal"><span style="font-family: Verdana;">Μεσολάβησε μια εικοσαετία χαμένων ευκαιριών για την Ηλεία, η οποία, επί ΠΑΣΟΚ:<o:p></o:p></span></p> <ol style="margin-top: 0cm;" start="1" type="1"><li class="MsoNormal" style=""><span style="font-family: Verdana;"><span style="font-weight: bold;">Δεν κατάφερε να αποκτήσει τις απαραίτητες για την ανάπτυξή της υποδομές</span><o:p></o:p></span></li></ol><p class="MsoNormal"><span style="font-family: Verdana;">Το οδικό και το σιδηροδρομικό δίκτυο του νομού παρέμειναν στα προδικτατορικά επίπεδα. Αλλεπάλληλες μελέτες για τον «εθνικό» δρόμο Πάτρα- Πύργου, που προέβλεπαν ανισόπεδες διαβάσεις έμειναν στα χαρτιά, με αποτέλεσμα καθημερινά να σκοτώνονται συνάνθρωποί μας. Τον δρόμο που πολυδιαφήμισε το ΠΑΣΟΚ και ο κ. Λαλιώτης στην Τσακώνα και χρυσοπλήρωσε ο Έλληνας φορολογούμενος, τον πήρε το ποτάμι, λες και βρισκόμαστε σε χώρα της υπανάπτυκτης Αφρικής. Οι κυβερνήσεις της εποχής εκείνης αδιαφόρησαν και για το σιδηροδρομικό δίκτυο της Ηλείας, με αποτέλεσμα σήμερα ο νομός μας να είναι ο πιο απομακρυσμένος της Πελοποννήσου οδικά και σιδηροδρομικά από την Αθήνα.<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal"><span style="font-family: Verdana;">Μέσα σε τρία, μόλις, χρόνια, η Νέα Διακυβέρνηση έσκυψε πάνω στα προβλήματα υποδομών της Ηλείας. Ο υπουργός ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. Γιώργος Σουφλιάς εξήγγειλε με αναλυτικό χρονοδιάγραμμα τη δημιουργία του κλειστού αυτοκινητόδρομου Πάτρας- Πύργου- Τσακώνας, παρά τα κροκοδείλια δάκρια όσων ευθύνονται για το σημερινό χάλι των δρόμων μας. Ο υπουργός Ναυτιλίας Μανόλης Κεφαλογιάννης μετέτρεψε το Κατάκολο σε λιμάνι εθνικής σημασίας, ενώ και το σιδηροδρομικό μας δίκτυο, μετά από δεκαετίες πλήρους εγκατάλειψης, εντάσσεται σε ένα τεράστιο εκσυγχρονιστικό πρόγραμμα που μελετά η κυβέρνηση.<o:p></o:p></span></p><p class="MsoBodyText"><span style="font-size: 12pt; font-family: Verdana;">Είναι σημαντικό να λάβουμε υπόψη μας ότι η Ελλάδα ήταν, χάρη στη Νέα Δημοκρατία και τον Κωνσταντίνο Καραμανλή, ήδη από το 1981 πλήρες μέλος της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας, συνεπώς είχε τη δυνατότητα να απορροφά κονδύλια για να αναπτύσσεται. Δυστυχώς η Ηλεία έμεινε σε πολύ μεγάλο βαθμό έξω από αυτή την ευκαιρία καθώς οι κυβερνήσεις της εικοσαετίας αντί να επενδύσουν σε υποδομές, ανάλωσαν αυτά τα χρήματα είτε σε κομματικές επιχορηγήσεις είτε σε μια αδιαφανή προσπάθεια να δημιουργηθούν «νέα τζάκια» όχι των πιο άξιων, αλλά των πιο πιστών…<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoBodyText" style="margin-left: 36pt; text-indent: -18pt;"><!--[if !supportLists]--><span style="font-size: 12pt; font-family: Verdana; font-weight: bold;">2.<span style="font-family: "Times New Roman"; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: normal; font-size: 7pt; line-height: normal; font-size-adjust: none; font-stretch: normal;"> </span></span><!--[endif]--><span style="font-size: 12pt; font-family: Verdana;"><span style="font-weight: bold;">Δεν προσπάθησε να αποτυπώσει οικιστικά την ανάπτυξη της περιοχής</span><o:p></o:p></span></p> <p class="MsoBodyText"><span style="font-size: 12pt; font-family: Verdana;">Καθ’ όλη τη δεκαετία του ’80 ουδείς είχε ασχοληθεί συστηματικά με το ζήτημα. Η Ηλεία, όπως και όλη η Ελλάδα, ήταν κατά το κοινώς λεγόμενο «ξέφραγο αμπέλι», όπου ο καθένας έκτιζε όπου ήθελε, ό,τι ήθελε. Η Ευρώπη μας πίεζε να προχωρήσουμε το Εθνικό Κτηματολόγιο, αλλά εμείς ξεκινήσαμε την πρώτη ουσιαστική προσπάθεια μετά τις εκλογές του 2004, όταν ο Κώστας Καραμανλής έφτιαξε την πρώτη του κυβέρνηση. Νωρίτερα, το 1992, γίνονται οι Ζώνες Οικιστικού Ελέγχου, σε μια προσπάθεια να προστατευθεί κυρίως η μοναδικής ομορφιάς παραλία της Ηλείας (από τη Μανολάδα μέχρι το Γιαννιτσοχώρι), και τότε η Τοπική Αυτοδιοίκηση είχε ομόφωνα συναινέσει σε αυτή τη λύση. Ωστόσο, γρήγορα αποδείχτηκε ότι η μέριμνα για προστασία της παραλίας είχε γίνει θηλιά στο λαιμό της Ηλείας, καθώς οι επενδυτές είχαν άλλον ένα πολύ ισχυρό λόγο να προτιμούν άλλες περιοχές. Αντί της στείρας απαγόρευσης (που προστάτευσε την παραλία από τους επενδυτές, όχι όμως και από τους καταπατητές…) πρόσφατα ξεκίνησε η προσπάθεια να οριστεί με σαφήνεια τι επιτρέπεται και τι απαγορεύεται σε κάθε περιοχή της Ηλείας: Για πρώτη φορά μετά την εποχή του Αντώνη Τρίτση, 13 Δήμοι της Ηλείας προχώρησαν από κοινού με την Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας στις μελέτες για τη δημιουργία Σχεδίων Οικιστικής Οργάνωσης Ανοικτής Πόλης (ΣΧΟΟΑΠ), τα οποία, σε συνδυασμό με το Γενικό Χωροταξικό Σχέδιο που είναι ευθύνη της Κυβέρνησης και προχωρεί με γοργούς ρυθμούς μετά από μεγάλη καθυστέρηση, θα αποτυπώσουν οικιστικά το πλαίσιο ανάπτυξης της Ηλείας.<o:p></o:p></span></p> <ol style="margin-top: 0cm;" start="3" type="1"><li class="MsoNormal" style=""><span style="font-family: Verdana; font-weight: bold;">Δεν μπόρεσε να κάνει ανταγωνιστική</span><span style="font-family: Verdana;"><span style="font-weight: bold;"> τη γεωργία της στο νέο περιβάλλον</span><o:p></o:p></span></li></ol> <p class="MsoNormal"><span style="font-family: Verdana;">Κατά την περασμένη εικοσαετία, η αγροτική πολιτική όχι μόνο της Ελλάδας, αλλά και ολόκληρης της Ευρώπης υπέστη τεράστιες μεταβολές. Ο σχετικά μικρός κλήρος των Ηλείων αγροτών, σε σχέση με πολλούς Ευρωπαίους συναδέλφους τους, έπρεπε εγκαίρως να μας στρέψει προς πιο ανταγωνιστικούς, δηλαδή ποιοτικούς, τρόπους εκμετάλλευσης της μάνας γης. Αντ’ αυτού, το ΠΑΣΟΚ έδινε για πολλά χρόνια χρήματα που κανονικά προορίζονταν για αγροτική ανάπτυξη, στους κομματικά ελεγχόμενους συνεταιρισμούς, που από ένα σημείο και μετά ήταν εμπόδιο, κι όχι μοχλός ανάπτυξης του αγρότη.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-family: Verdana;">Στα επόμενα κεφάλαια αναπτύσσεται αναλυτικά μια πρόταση δημιουργίας ανταγωνιστικών αγροτικών προϊόντων στην Ηλεία. Αυτό που εδώ είναι ανάγκη να τονιστεί, πέραν των άλλων, είναι ότι ο Ηλείος αγρότης έμεινε εντελώς ανενημέρωτος για τις εξελίξεις στην γεωργία παγκοσμίως, καθώς και για τα νέα δεδομένα που έφερε η παγκοσμιοποίηση και στον αγροτικό τομέα. Δεν ενημερώθηκε με ευθύνη των τότε Κυβερνήσεων και της Νομαρχίας Ηλείας για τις νέες καλλιέργειες, προς τις οποίες έπρεπε να στραφεί. Δεν ενημερώθηκε για τους νέους τρόπους παραγωγής, χωρίς την ανεξέλεγκτη χρήση φυτοφαρμάκων, που δηλητηριάζουν καθημερινά τον Κάμπο και τα νότια πεδινά της Ηλείας. Δεν ενημερώθηκε για την Κοινή Αγροτική Πολιτική που αποφάσισε η Ευρωπαϊκή Ένωση με συμμετοχή και συμφωνία της Ελλάδας. Δεν ενημερώθηκε για τη δυνατότητά του να αναπτύξει την καλλιέργειά του μέσα από τους συνεταιρισμούς, αν βέβαια οι τότε Κυβερνήσεις αποφάσιζαν να διαχωρίσουν το συνεταιριστικό κίνημα από τον κομματισμό, μέσα στον οποίο είχαν ρίξει κατά τη δεκαετία του ’80 τους συνεταιρισμούς.<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal"><span style="font-family: Verdana;">Αυτό το τεράστιο έλλειμμα ενημέρωσης πληρώνει σήμερα ο Ηλείος αγρότης. Κι αυτό το τεράστιο έλλειμμα ενημέρωσης επιχειρεί να ακυρώσει η σημερινή Κυβέρνηση, προχωρώντας σε δομικές αλλαγές, όπως αυτή της ανάληψης από το υπουργείο της ευθύνης ενημέρωσης των αγροτών, αφού πολλές Νομαρχίες, όπως κι εκείνη της Ηλείας, δεν ανταποκρίθηκαν ούτε στοιχειωδώς στην υποχρέωσή τους αυτή.<span style="color: red;"><o:p></o:p></span></span></p> <ol style="margin-top: 0cm;" start="4" type="1"><li class="MsoNormal" style=""><span style="font-family: Verdana;"><span style="font-weight: bold;">Δεν ανέπτυξε τον τουρισμό, δηλ. τη βαριά βιομηχανία οικονομικής ανάπτυξης του νομού</span><o:p></o:p></span></li></ol> <p class="MsoNormal"><span style="font-family: Verdana;">Μιλώντας προ μηνών με ένα κορυφαίο στέλεχος της τουριστικής βιομηχανίας στην Ελλάδα, μου είπε επί λέξει: «Το μέλλον του ελληνικού τουρισμού βρίσκεται στη Δυτική Πελοπόννησο». Ωστόσο, στην Ηλεία όλα αυτά τα χρόνια δεν κάναμε ούτε τα στοιχειώδη, δηλαδή δεν εναρμονίσαμε την τουριστική μας δραστηριότητα με τις τάσεις της διεθνούς τουριστικής βιομηχανίας. Την ίδια ώρα η γειτονιά μας, δηλαδή η Αρκαδία, η Μεσσηνία και η Αχαΐα ανέπτυξαν, βοηθημένες κι από την Πολιτεία που στην περίπτωση της Ηλείας ήταν προκλητικά απούσα κι αδιάφορη, εναλλακτικό τουρισμό που απλώνεται σε πολύ μεγαλύτερο χρονικό διάστημα από το τρίμηνο του καλοκαιριού.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-family: Verdana;">Ακόμα κι όταν ήλθαν κι επένδυσαν τεράστια κεφάλαια δυο από τα μεγαλύτερα ονόματα της ελληνικής τουριστικής βιομηχανίας στα παράλια της βόρειας και κεντρικής Ηλείας, ακόμα και τότε οι τότε κυβερνητικοί αξιωματούχοι της εποχής δεν ασχολήθηκαν με το μέγα θέμα της ποιοτικής τουριστικής ανάπτυξης της Ηλείας. Αδιαφόρησαν. Αυτή είναι η πικρή αλήθεια. Κι οι ένοχοι, είναι γνωστοί.<span style="color: red;"><o:p></o:p></span></span></p> <ol style="margin-top: 0cm;" start="5" type="1"><li class="MsoNormal" style=""><span style="font-family: Verdana; font-weight: bold;">Η Πολιτεία αδιαφόρησε για τα συστήματα<o:p></o:p></span><span style="font-family: Verdana;"><span style="font-weight: bold;"> ύδρευσης και άρδευσης</span><o:p></o:p></span></li></ol> <p class="MsoNormal"><span style="font-family: Verdana;">Η ύδρευση κι η άρδευση παρέμειναν στα επίπεδα της δεκαετίας του ’70. Στα περισσότερα χωριά της Ηλείας έφτανε νερό που δημιουργούσε προβλήματα στον ανθρώπινο οργανισμό, γι’ αυτό και όσοι είχαν φύγει από τα χωριά τους κι έμεναν στα μεγάλα αστικά κέντρα, κυρίως δε στην Αθήνα, όταν επισκέπτονταν για λίγες ημέρες τα πατρογονικά τους χώματα προτιμούσαν (κι ως ένα βαθμό προτιμούν ακόμα) να προμηθεύονται εμφιαλωμένο νερό, παρά να ταλαιπωρούνται με τα πεπαλαιωμένα συστήματα ύδρευσης της Ηλείας. Η Νέα Διακυβέρνηση αποφάσισε και προωθεί συστηματικά την ύδρευση ολόκληρης της Ηλείας, στο μεν βόρειο τμήμα της από το Φράγμα Πηνειού, στο δε νότιο τμήμα της από τον Ερύμανθο.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-family: Verdana;">Και στον τομέα της άρδευσης, τα πράγματα δεν ήταν καλύτερα. Μόνο στην καλή θέληση των πολιτών, δηλαδή των αγροτών μπορούσε κανείς να υπολογίσει για να υπάρξει πραγματική άρδευση. Μόνο αν η γεώτρηση πετύχαινε, αν βρισκόταν το νερό, γινόταν η δουλειά. Τέτοια συστήματα μπορεί να ήταν ανεκτά πριν από τριάντα χρόνια, όχι όμως σήμερα, στην ανταγωνιστική Ευρώπη, στην παγκοσμιοποιημένη οικονομία, στην αγροτιά νέων προδιαγραφών. Να μιλήσει κανείς για την πραγματική εγκατάλειψη του ΓΟΕΒ και των ΤΟΕΒ από την προηγούμενη Κυβέρνηση; Δεν είναι απαραίτητο, γιατί ο τοπικός τύπος κάθε τρεις και λίγο ξαναφέρνει στην επιφάνεια αυτή την αδιέξοδη κατάσταση. Ήταν τόσο δύσκολο σε μια εικοσαετία να δημιουργηθεί σύστημα ατομικών υδροληψιών ανά αγροτική καλλιέργεια, ώστε να μην διογκώνεται, και στη συνέχεια να εξαλειφθεί, ο «γόρδιος δεσμός» των χρεών των ΤΟΕΒ προς τον ΓΟΕΒ; Το πολιτικό πρόβλημα είναι ότι οι τότε απολογητές της ανεπάρκειας των Κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ εμφανίζονται σήμερα ως εισαγγελείς, κατηγορώντας τη Νέα Διακυβέρνηση γιατί δεν κατάφερε μέσα σε τρία χρόνια και με τα χάλια της οικονομίας που όλοι γνωρίζουμε, να αναστρέψει μια καθοδική πορεία πολλών ετών με πράσινη σφραγίδα. Δυστυχώς…<o:p></o:p></span></p> <ol style="margin-top: 0cm;" start="6" type="1"><li class="MsoNormal" style=""><span style="font-family: Verdana;"><span style="font-weight: bold;">Η τοπική κοινωνία δεν κατάφερε να αναπτύξει εγκαίρως συστήματα βιολογικού καθαρισμού, απομπάζωσης και καθαρισμού των δασών της</span><o:p></o:p></span></li></ol><p class="MsoNormal"><span style="font-family: Verdana;">Μια από τις μεγάλες ελλείψεις της περιοχής μας είναι το ότι στον 21<sup>ο</sup> αιώνα, στα περισσότερα χωριά της Ηλείας ζουν και βασιλεύουν οι… βόθροι! Είναι ευθύνη κυρίως της Αυτοδιοίκησης, χωρίς να σημαίνει ότι η κεντρική Κυβέρνηση όλα αυτά τα χρόνια δεν έπρεπε να δώσει βάρος στον εκσυγχρονισμό αυτών των υποδομών, απολύτως απαραίτητων για να μιλάμε για ανάπτυξη. Από την άλλη μεριά, είναι πολύ εύκολο για τον καθένα να «πετροβολήσει» τους πολιτικούς. Αλλά είναι δύσκολο να μιλήσει και για τις ευθύνες των ίδιων των πολιτών. Καμία ανεπάρκεια πολιτικού δεν υποχρεώνει τον πολίτη να πετάξει μέσα στο δάσος τα μπάζα του. Κανένας αδιάφορος τοπικός άρχοντας δεν αναγκάζει τον πολίτη να πετάξει το τσιγάρο του, ή το πλαστικό μπουκάλι νερού από το παράθυρο του αυτοκινήτου του στον δρόμο, στο χωράφι του διπλανού, στη φύση. Η έλλειψη ενημέρωσης των Ηλείων αγροτών για τους τρόπους και τις νέες μεθόδους προστασίας των καλλιεργειών είχε ως αποτέλεσμα ο ηλειακός Κάμπος να δηλητηριάζεται από αλόγιστη χρήση φυτοφαρμάκων, ο Κυλλήνιος Κόλπος να είναι μολυσμένος από την κατάληξη αυτής της μόλυνσης στα νερά του, και παρά ταύτα, οι καλλιέργειες να μην είναι πιο ανταγωνιστικές από όσο ήταν παλαιότερα. Μια σοβαρή και υπεύθυνη Πολιτεία οφείλει συστηματικά να ενημερώσει τους πολίτες της για τέτοια ζητήματα. Αλλά και μια διεκδικητική κοινωνία οφείλει να ζητεί και να αγωνίζεται για αυτά τα δικαιώματα των πολιτών της ,αντί να επαναπαύεται στην πρόσκαιρη ευδαιμονία των επιδοτήσεων…<o:p></o:p></span></p> <ol style="margin-top: 0cm;" start="7" type="1"><li class="MsoNormal" style=""><span style="font-family: Verdana;"><span style="font-weight: bold;">Η περίθαλψη έμεινε σε εξαιρετικά χαμηλό επίπεδο</span><o:p></o:p></span></li></ol><p class="MsoNormal"><span style="font-family: Verdana;">Αυτό συνέβη κυρίως γιατί επικράτησαν μικροκομματικά κριτήρια κι όχι ενιαία άποψη για τη συνολική ικανοποίηση της περίθαλψης στο νομό. Είναι περιττό να επαναλάβουμε εδώ ότι ατυχείς χειρισμοί κι επικράτηση ακραίων τοπικιστικών αντιλήψεων έφεραν τις κοινωνίες του Πύργου και της Αμαλιάδας στα πρόθυρα της σύγκρουσης για τον τόπο που θα γινόταν το μεγάλο νοσοκομείο του νομού Ηλείας. Ακόμα και σήμερα έχουν αφήσει ένα έντονο αίσθημα αδικίας στους Αμαλιαδαίους, ενώ παράλληλα έχουν δημιουργήσει και λειτουργικά προβλήματα στην καλύτερη εξυπηρέτηση των αναγκών περίθαλψης των Ηλείων. Αναρωτιέται κανείς: Είναι το νοσοκομείο Κρεστένων σήμερα ένα πραγματικό νοσοκομείο, ή απλώς ένα βελτιωμένο Κέντρο Υγείας; Προσωπικά πιστεύω ότι είναι το δεύτερο. Κι όμως, ενώ υπάρχουν τρία νοσοκομεία σε όλο το νομό, η υγειονομική περίθαλψη των Ηλείων είναι τουλάχιστον προβληματική. Αυτό συνέβη για έναν απλούστατο λόγο: Διότι δεν υπήρξε εξαρχής ένας συνολικός σχεδιασμός των αναγκών περίθαλψης. Όλα έγιναν στο πόδι, και με γνώμονα άλλα κριτήρια, όχι το βασικό των αναγκών που είχαν οι πολίτες. Είναι χαρακτηριστικό ότι ακόμα και σήμερα η Αρχαία Ολυμπία δεν διαθέτει ασθενοφόρο!<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="margin-left: 18pt; text-align: left;"><span style="font-family: Verdana;"><span style="font-weight: bold;">8. Στον Πύργο και την Αμαλιάδα,</span><o:p style="font-weight: bold;"></o:p><span style="font-weight: bold;"> δεν έχουν προβλεφθεί επαρκείς χώροι στάθμευσης</span><o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-family: Verdana;">Το κυκλοφοριακό πρόβλημα ιδιαίτερα στον Πύργο θυμίζει, πλέον, μια ελληνική μεγαλούπολη. Η πεζοδρόμηση του κέντρου της πόλης σε συνδυασμό με την αύξηση του αριθμού των αυτοκινήτων που<span style=""> </span>κινούνται στην πόλη έκανε το πρόβλημα ακόμα οξύτερο. Αντίστοιχα προβλήματα έχει και η πόλη της Αμαλιάδας. Κι ενώ θα περίμενε κανείς οι τοπικοί παράγοντες να αφήσουν τέτοια ζητήματα της καθημερινότητας του πολίτη έξω από τοπικές και κομματικές συγκρούσεις, είδαμε το ακριβώς αντίθετο: Τον πρώην Δήμαρχο του Πύργου να προσπαθεί τα τελευταία χρόνια να δημιουργήσει ένα επαρκές πάρκινγκ στο κέντρο της πόλης (κάτω από το Επαρχείο), και τους πάσης φύσεως αντιπάλους του να τον καταγγέλλουν και να τον λοιδορούν, χωρίς όμως να αντιπροτείνουν μια λύση κοινής αποδοχής. Άρνηση, χωρίς αντιπρόταση. Στείρα αντιπαράθεση για ένα θέμα που αγγίζει όλους τους κατοίκους της πόλης οι οποίοι διαθέτουν ιδιωτικό αυτοκίνητο. Δυστυχώς…<o:p></o:p></span></p> <p style="text-align: center;" class="MsoNormal"><span style="font-family: Verdana;">***<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-family: Verdana;">Στόχος μας όταν σχεδιάζουμε τη στρατηγική ανάπτυξης της Ηλείας πρέπει να είναι το τρίπτυχο Φύση και παράδοση, πολιτισμός, φιλική φιλοξενία. Κι αυτό θα προσπαθήσουμε να αναζητήσουμε στα επόμενα κεφάλαια, σε μια Πρόταση Διαλόγου με κάθε Ηλείο πολίτη που θέλει να δει τη γη του να αναπτύσσεται και τα παιδιά του να επιστρέφουν στα πατρογονικά χώματα.<span style="color: red;"><o:p></o:p></span></span></p>hleiakoshttp://www.blogger.com/profile/05978289585186588641noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2636582755730952204.post-10570179635869210572007-03-13T05:41:00.000-07:002007-03-13T05:48:50.754-07:00Η Ηλεία σε αριθμούς<p class="MsoBodyText" style="margin-left: 36pt; text-align: justify; text-indent: -18pt; font-weight: bold;"><!--[if !supportLists]--><span style=";font-family:Verdana;font-size:100%;" >1.<span style=";font-family:";" > </span></span><!--[endif]--><span style=";font-family:Verdana;font-size:100%;" >Εισαγωγή<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoBodyText" style="margin-left: 36pt; text-align: justify; text-indent: -18pt; font-weight: bold;"><!--[if !supportLists]--><span style=";font-family:Verdana;font-size:100%;" >2.<span style=";font-family:";" > </span></span><!--[endif]--><span style=";font-family:Verdana;font-size:100%;" >Η Αγορά Εργασίας<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoBodyText" style="margin-left: 36pt; text-align: justify; text-indent: -18pt; font-weight: bold;"><!--[if !supportLists]--><span style=";font-family:Verdana;font-size:100%;" >3.<span style=";font-family:";" > </span></span><!--[endif]--><span style=";font-family:Verdana;font-size:100%;" >Ο Τουρισμός<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoBodyText" style="margin-left: 36pt; text-align: justify; text-indent: -18pt; font-weight: bold;"><!--[if !supportLists]--><span style=";font-family:Verdana;font-size:100%;" >4.<span style=";font-family:";" > </span></span><!--[endif]--><span style=";font-family:Verdana;font-size:100%;" >Η εκπαίδευση<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoBodyText" style="margin-left: 36pt; text-align: justify; text-indent: -18pt;"><!--[if !supportLists]--><span style="font-weight: bold;font-family:Verdana;font-size:100%;" >5.<span style=";font-family:";" > </span></span><!--[endif]--><span style=";font-family:Verdana;font-size:100%;" ><span style="font-weight: bold;">Πίνακας</span></span></p><span style="font-family: verdana; font-weight: bold; font-style: italic;"><br />Εισαγωγή</span><br /><span style=";font-family:Verdana;font-size:100%;" ><br />Από το εκπληκτικό βιβλίο που εξέδωσε η Ομοσπονδία Εμπορικών Συλλόγων Ηλείας κι έχει τίτλο «Ταξιδεύοντας στην Ηλεία», παρατίθενται εδώ οι αριθμοί και τα στατιστικά στοιχεία που μπορούν να δώσουν στον αναγνώστη μια εικόνα «στα χαρτιά», όπως λέμε, για την κατάσταση και την κατάταξη του νομού. Η πραγματική εικόνα που ο καθένας μας μπορεί να αποκομίσει, βρίσκεται σε κάθε περιοχή, σε κάθε σημείο του νομού Ηλείας. Κι είναι ένα μείγμα εγκατάλειψης και κρυμμένων ευκαιριών. Όσοι πάψουμε να κλαυθμηρίζουμε για την πρώτη κι επιδοθούμε συστηματικά στο κυνήγι και την ανάδειξη των δεύτερων, βοηθούμε τον τόπο μας να κερδίσει το στοίχημα του αύριο: <o:p></o:p></span> <p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family:Verdana;font-size:100%;">Ο νομός Ηλείας συγκεντρώνει το 1,8% του πληθυσμού της χώρας. Τις δυο τελευταίες δεκαετίες η μεταβολή του πληθυσμού αυτού, παρουσιάζεται ως εξής: Το διάστημα 1981- 1991 αυξήθηκε κατά 11,9%, ποσοστό μεγαλύτερο από το 7,9% της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας, όσο και από το 5,3% του συνόλου της Ελλάδας. Για την περίοδο 1991- 2001 παρατηρήθηκε αύξηση κατά 7,9%, έναντι του 4,7% της Περιφέρειας και του 6,9% της χώρας. Επίσης, από τους 22 δήμους της Ηλείας, η μεγαλύτερη αύξηση πληθυσμού παρατηρείται στη Φολόη (27,3%), στη Γαστούνη (23,2%), στο Τραγανό (21,2%), στην Αλιφείρα (20,8%) και στην Αμαλιάδα (20,7%).<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family:Verdana;font-size:100%;">Η συμμετοχή του νομού στο ΑΕΠ της χώρας διατηρείται σταθερή τα τελευταία χρόνια (στην περιοχή αναλογεί το 1,1% του ΑΕΠ). Στη γεωργία αναλογεί το 24% του προϊόντος του νομού κι εκεί παράγεται το 3,8% του συνολικού γεωργικού προϊόντος της χώρας. Ακόμη, η Ηλεία είναι η δεύτερη παραγωγός περιοχή πατάτας και τομάτας με 13,6% και 11,3% της παραγωγής της χώρας αντίστοιχα, η τέταρτη παραγωγός γάλακτος με 3,9%, η πέμπτη στην παραγωγή εσπεριδοειδών με 6%, η έκτη στην παραγωγή τυριού με 4% και η έβδομη στο ελαιόλαδο με 5,4% της συνολικής παραγωγής.</span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: verdana; font-weight: bold;">Η αγορά Εργασίας</span><br /><span style="font-family:Verdana;font-size:100%;"> <o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family:Verdana;font-size:100%;">Η δομή της αγοράς εργασίας του νομού παρουσίασε σημαντικές αλλαγές τα τελευταία τριάντα χρόνια. Το εργατικό δυναμικό αυξήθηκε τη περίοδο 1981-2001 κατά 15% (9.214 άτομα) ενώ ο αριθμός των ανέργων αυξήθηκε κατά 478,1% (9.806 άτομα) για την αντίστοιχη χρονική περίοδο. Ο αριθμός των απασχολουμένων μειώθηκε κατά 1% (592 άτομα)<br /><!--[endif]--><o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family:Verdana;font-size:100%;">Τον μεγαλύτερο όγκο στο εργατικό δυναμικό κατέχει η ηλικιακή κατηγορία 30-44 ετών (39,7%). Τα αντίστοιχα ποσοστά για τους άντρες και τις γυναίκες είναι 38,9% και 42,2%. Το 67,5% του εργατικού δυναμικού του νομού αποτελείται από άνδρες και το 32,5% από γυναίκες. Οι άντρες κατέχουν το υψηλότερο ποσοστό σε όλες τις ηλικιακές κατηγορίες. Το μεγαλύτερο ποσοστό συμμετοχής οι άντρες το έχουν στην κατηγορία 65+ ετών (77,2%) ενώ οι γυναίκες στην κατηγορία 20-24 ετών (35,4%).<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family:Verdana;font-size:100%;">Η απασχόληση στους κλάδους οικονομικής δραστηριότητας στο νομό Ηλείας χαρακτηρίζεται από τη σημαντική συμμετοχή του τριτογενή τομέα (40,9%) καθώς επίσης και του πρωτογενή τομέα (35,4%). Στη συνέχεια έρχεται ο δευτερογενής τομέας με ποσοστό 15,2%. Αναλυτικότερα, στον τριτογενή τομέα απασχολούνται 23.949 άτομα, στο δευτερογενή τομέα 8.902 άτομα και στον πρωτογενή τομέα 20.735 άτομα. Επίσης είναι σημαντικό το ποσοστό συμμετοχής του τριτογενή και του πρωτογενή τομέα του νομού στο σύνολο της Περιφέρειας (31,8% και 33,9% αντίστοιχα).<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family:Verdana;font-size:100%;">Το 38,9% των εργοδοτών απασχολείται στον κλάδο οικονομικής δραστηριότητας «Εμπόριο, επισκευές» ενώ ακολουθεί ο κλάδος «Ξενοδοχεία- Εστιατόρια» με ποσοστό 14%. <o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family:Verdana;font-size:100%;">Το 65% των αυτοαπασχολουμένων εργάζεται στον κλάδο οικονομικής δραστηριότητας «γεωργία, κτηνοτροφία, θήρα, δασοκομία» ενώ ακολουθεί ο κλάδος οικονομικής δραστηριότητας «κατασκευές» με ποσοστό 7,8%.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family:Verdana;font-size:100%;">Το 13,1% των μισθωτών απασχολείται στον κλάδο οικονομικής δραστηριότητας «δημόσια διοίκηση και άμυνα, υποχρεωτική κοινωνική ασφάλιση» ενώ ακολουθεί ο κλάδος «γεωργία, κτηνοτροφία, θήρα, δασοκομία» με ποσοστό 12,9%.</span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: verdana; font-weight: bold;">Ο τουρισμός</span><br /><span style="font-family:Verdana;font-size:100%;"> <o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family:Verdana;font-size:100%;">Ο τουρισμός στην Ηλεία βρίσκεται σε σημαντική εξέλιξη κι εμφανίζει συνεχώς αυξητικές τάσεις, όπως και η ίδρυση νέων επιχειρήσεων και ξενοδοχείων στον συγκεκριμένο τομέα. Οι διανυκτερεύσεις του νομού αντιπροσωπεύουν το 34,5% του συνόλου των διανυκτερεύσεων της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας. Οι διανυκτερεύσεις αλλοδαπών του νομού αντιπροσωπεύουν το 50% του συνόλου των διανυκτερεύσεων αλλοδαπών της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας. Οι διανυκτερεύσεις ημεδαπών του νομού αντιπροσωπεύουν το 21,8% του συνόλου των διανυκτερεύσεων των ημεδαπών της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας.</span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: verdana; font-weight: bold;">Η εκπαίδευση</span><br /><span style="font-family:Verdana;font-size:100%;"> <o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family:Verdana;font-size:100%;">Το 45,5% του συνόλου του πληθυσμού άνω των 6 ετών είναι απόφοιτοι της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης, ενώ ακολουθούν οι απόφοιτοι της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης με ποσοστό 33,9%. Το ποσοστό των αναλφάβητων στο νομό Ηλείας (6%) υπερβαίνει τόσο το ποσοστό της Περιφέρειας (5,5%), όσο και της χώρας (4%). Η παραπάνω κατάταξη των εκπαιδευτικών επιπέδων παραμένει ίδια τόσο στους άνδρες (το 47,3% είναι οι απόφοιτοι πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης, το 36,1% είναι απόφοιτοι δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης) όσο και στις γυναίκες (το 43,7% είναι οι απόφοιτες πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης και το 33,3% είναι οι απόφοιτες δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης).</span></p><div style="text-align: center;"><span style="font-weight: bold;">Πίνακας</span><br /></div><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family:Verdana;font-size:100%;"> <o:p></o:p></span></p> <div style="text-align: center; font-weight: bold;"> </div><p style="text-align: center;" class="MsoNormal"><span style="font-weight: bold;font-family:Verdana;" ><!--[if !supportEmptyParas]--> <!--[endif]--><o:p></o:p></span><span style="font-family:Verdana;"><span style="font-weight: bold;">Κατάταξη της Ηλείας σε σχέση με τους 52 νομούς της χώρας</span><o:p></o:p></span></p> <table style="border: medium none ; border-collapse: collapse;" border="1" cellpadding="0" cellspacing="0"> <tbody><tr> <td style="border: 0.5pt solid windowtext; padding: 0cm 5.4pt; width: 213.05pt;" valign="top" width="284"> <p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family:Verdana;">Κατά κεφαλή ΑΕΠ<o:p></o:p></span></p> </td> <td style="border-style: solid solid solid none; padding: 0cm 5.4pt; width: 213.05pt;color:windowtext windowtext windowtext -moz-use-text-color;" valign="top" width="284"> <p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family:Verdana;">50<sup>η</sup> στους 52<o:p></o:p></span></p> </td> </tr> <tr> <td style="border-style: none solid solid; padding: 0cm 5.4pt; width: 213.05pt;color:-moz-use-text-color windowtext windowtext;" valign="top" width="284"> <p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family:Verdana;">Κατά κεφαλή αποταμιευτικές καταθέσεις<o:p></o:p></span></p> </td> <td style="border-style: none solid solid none; padding: 0cm 5.4pt; width: 213.05pt;color:-moz-use-text-color windowtext windowtext -moz-use-text-color;" valign="top" width="284"> <p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span lang="EN-US" style="font-family:Verdana;">5</span><span style="font-family:Verdana;">0<sup>η</sup> στους 52<o:p></o:p></span></p> </td> </tr> <tr> <td style="border-style: none solid solid; padding: 0cm 5.4pt; width: 213.05pt;color:-moz-use-text-color windowtext windowtext;" valign="top" width="284"> <p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family:Verdana;">Δηλωθέν εισόδημα ανά φορολογούμενο<o:p></o:p></span></p> </td> <td style="border-style: none solid solid none; padding: 0cm 5.4pt; width: 213.05pt;color:-moz-use-text-color windowtext windowtext -moz-use-text-color;" valign="top" width="284"> <p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family:Verdana;">44<sup>η</sup> στους 52<o:p></o:p></span></p> </td> </tr> <tr> <td style="border-style: none solid solid; padding: 0cm 5.4pt; width: 213.05pt;color:-moz-use-text-color windowtext windowtext;" valign="top" width="284"> <p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family:Verdana;">Φόρος εισοδήματος ανά φορολογούμενο<o:p></o:p></span></p> </td> <td style="border-style: none solid solid none; padding: 0cm 5.4pt; width: 213.05pt;color:-moz-use-text-color windowtext windowtext -moz-use-text-color;" valign="top" width="284"> <p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family:Verdana;">42<sup>η</sup> στους 52<o:p></o:p></span></p> </td> </tr> <tr> <td style="border-style: none solid solid; padding: 0cm 5.4pt; width: 213.05pt;color:-moz-use-text-color windowtext windowtext;" valign="top" width="284"> <p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family:Verdana;">ΑΕΠ<o:p></o:p></span></p> </td> <td style="border-style: none solid solid none; padding: 0cm 5.4pt; width: 213.05pt;color:-moz-use-text-color windowtext windowtext -moz-use-text-color;" valign="top" width="284"> <p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family:Verdana;">19<sup>η</sup> στους 52<o:p></o:p></span></p> </td> </tr> <tr> <td style="border-style: none solid solid; padding: 0cm 5.4pt; width: 213.05pt;color:-moz-use-text-color windowtext windowtext;" valign="top" width="284"> <p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family:Verdana;">Φορολογούμενοι<o:p></o:p></span></p> </td> <td style="border-style: none solid solid none; padding: 0cm 5.4pt; width: 213.05pt;color:-moz-use-text-color windowtext windowtext -moz-use-text-color;" valign="top" width="284"> <p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family:Verdana;">22<sup>η</sup> στους 52<o:p></o:p></span></p> </td> </tr> <tr> <td style="border-style: none solid solid; padding: 0cm 5.4pt; width: 213.05pt;color:-moz-use-text-color windowtext windowtext;" valign="top" width="284"> <p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family:Verdana;">Δηλωθέν στην εφορία εισόδημα<o:p></o:p></span></p> </td> <td style="border-style: none solid solid none; padding: 0cm 5.4pt; width: 213.05pt;color:-moz-use-text-color windowtext windowtext -moz-use-text-color;" valign="top" width="284"> <p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family:Verdana;">23<sup>η</sup> στους 52<o:p></o:p></span></p> </td> </tr> <tr> <td style="border-style: none solid solid; padding: 0cm 5.4pt; width: 213.05pt;color:-moz-use-text-color windowtext windowtext;" valign="top" width="284"> <p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family:Verdana;">Φόρος εισοδήματος φυσικών προσώπων<o:p></o:p></span></p> </td> <td style="border-style: none solid solid none; padding: 0cm 5.4pt; width: 213.05pt;color:-moz-use-text-color windowtext windowtext -moz-use-text-color;" valign="top" width="284"> <p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family:Verdana;">26<sup>η</sup> στους 52<o:p></o:p></span></p> </td> </tr> <tr> <td style="border-style: none solid solid; padding: 0cm 5.4pt; width: 213.05pt;color:-moz-use-text-color windowtext windowtext;" valign="top" width="284"> <p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family:Verdana;">Αποταμιευτικές καταθέσεις<o:p></o:p></span></p> </td> <td style="border-style: none solid solid none; padding: 0cm 5.4pt; width: 213.05pt;color:-moz-use-text-color windowtext windowtext -moz-use-text-color;" valign="top" width="284"> <p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family:Verdana;">28<sup>η</sup> στους 52<o:p></o:p></span></p> </td> </tr> </tbody></table> <p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family:Verdana;"><!--[if !supportEmptyParas]--><br /><!--[endif]--><o:p></o:p></span></p>hleiakoshttp://www.blogger.com/profile/05978289585186588641noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2636582755730952204.post-53145111836588004992007-03-13T05:37:00.000-07:002007-03-13T05:41:06.152-07:00Τα Μεγάλα Έργα θεμελιώνουν την Ανάπτυξη<span style="font-family: verdana; font-weight: bold;">1. Ιόνια Οδός</span><br /><span style="font-family: verdana; font-weight: bold;">2. Αεροδρόμιο</span><br /><span style="font-family: verdana; font-weight: bold;">3. Δυτικός Σιδηροδρομικός Άξων</span><br /><span style="font-family: verdana; font-weight: bold;">4. Απορρύπανση Κυλλήνιου Κόλπου</span><br /><span style="font-family: verdana; font-weight: bold;">5. Ύδρευση από τον Ερύμανθο</span><br /><span style="font-family: verdana; font-weight: bold;">6. Φράγμα Πηνειού</span><br /><span style="font-family: verdana; font-weight: bold;">7. Υδροηλεκτρικό Φράγμα στον Αλφειό</span><br /><span style="font-family: verdana; font-weight: bold;">8. Υγειονομική Διαχείριση Απορριμμάτων</span><br /><span style="font-family: verdana;"></span><br /><br /><span style="font-family: verdana; font-weight: bold;">Ιόνια Οδός</span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Η ανυπαρξία ενός κλειστού αυτοκινητόδρομου ευρωπαϊκών προδιαγραφών αποτέλεσε καθοριστικό στοιχείο οικονομικής καχεξίας συνολικά της Δυτικής Πελοποννήσου και ειδικότερα της Ηλείας. Οι αρνητικές επιπτώσεις ήταν δυο κατηγοριών: Πρώτον, η περιοχή παρέμεινε τουριστικά υπανάπτυκτη, ακριβώς και λόγω της έλλειψης τέτοιου είδους υποδομών. Ο εγχώριος τουρισμός προς την Πελοπόννησο κατευθυνόταν κυρίως στα παράλια της Κορινθίας και της Αχαΐας, στα ορεινά της Αχαΐας και της Αρκαδίας και εντελώς περιστασιακά στη Λακωνία. Δεύτερον, το απαρχαιωμένο οδικό δίκτυο, που ξεκινούσε από την ανυπαρξία κλειστού αυτοκινητόδρομου κι έφτανε μέχρι τους αγροτικούς δρόμους εκτίναξε στα ύψη τα τροχαία δυστυχήματα. Η Ελλάδα το 2005 βρισκόταν στην 3η θέση μεταξύ των 25 κρατών- μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης στα τροχαία ατυχήματα. Η εθνική οδός με τα περισσότερα ατυχήματα είναι η Κορίνθου- Πατρών, όπου το 2005 τα τροχαία αυξήθηκαν κατά 155% έναντι του 2004.</span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Ο Υπουργός ΠΕΧΩΔΕ Γιώργος Σουφλιάς εξήγγειλε ότι το έργο του κλειστού αυτοκινητόδρομου Κορίνθου- Πάτρας- Πύργου- Τσακώνας υλοποιείται με τη μέθοδο της σύμβασης παραχώρησης. Ο κ. Σουφλιάς, εξαγγέλλοντας το έργο μαμούθ έλεγε (26 Ιουνίου 2006): «…το Μάρτιο 2004 δεν παραλάβαμε τίποτα εκτός από την προεπιλογή των ομίλων. Καμία απολύτως μελέτη. Όλες οι μελέτες οδοποιίας, περιβαλλοντικές, γεωλογικές κλπ έγιναν τα 2 τελευταία χρόνια 2004- 2006». Την εξαγγελία Σουφλιά χαιρέτισε το ΤΕΕ Δυτικής Ελλάδας, ως ένα έργο που αλλάζει το οικονομικό περιβάλλον της περιοχής μας και της δίνει πρωτόγνωρες αναπτυξιακές προοπτικές. Πέρα από τα γνωστά χαρακτηριστικά της, δημιουργεί και παράπλευρες ωφέλειες, όπως την ευρεία παράκαμψη του Πύργου.</span><br /><br /><div style="text-align: center;"><span style="font-family: verdana;">***</span><br /></div><br /><span style="font-family: verdana;">Τα τεχνικά χαρακτηριστικά του έργου αποδεικνύουν τη σπουδαιότητά του. Ο δρόμος Κόρινθος- Πάτρα- Πύργος- Τσακώνα περιλαμβάνει την κατασκευή νέων τμημάτων συνολικού μήκους 283,7 χλμ, καθώς και τη βελτίωση υφιστάμενων τμημάτων μήκους 81,7 χλμ. Συνολικά θα κατασκευαστούν: Στα 120 χλμ της διαδρομής Κόρινθος- Πάτρα, τρεις λωρίδες κυκλοφορίας ανά κατεύθυνση με διαχωριστικό διάζωμα. Στα 163,7 χλμ της διαδρομής Πάτρα- Πύργος- Αλφειός- Τσακώνα δυο λωρίδες κυκλοφορίας ανά κατεύθυνση, μια λωρίδα έκτακτης ανάγκης και διαχωριστικό διάζωμα. Επίσης θα κατασκευαστούν 31 νέοι πλήρεις ανισόπεδοι κόμβοι, πολλές ανισόπεδες διαβάσεις και παράπλευρες οδοί. Ειδικά στο τμήμα Πάτρα- Πύργος- Αλφειός θα κατασκευαστούν 35 γέφυρες άνω των 20 μέτρων, 10 νέοι ανισόπεδοι κόμβοι, 57 ανισόπεδες διαβάσεις και σήραγγες μήκους 820 μέτρων.</span><br /><br /><br /><div style="text-align: center;"><span style="font-family: verdana;">***</span><br /></div><br /><span style="font-family: verdana;">Απόδειξη έλλειψης ωριμότητας για τα μεγάλα έργα πολλών αιρετών εκπροσώπων της ηλειακής κοινωνίας ήταν η συνεδρίαση του Νομαρχιακού Συμβουλίου τον Φεβρουάριο του 2006 με μοναδικό θέμα τη μελέτη των περιβαλλοντικών όρων για την Ιόνια Οδό. Αντ’ αυτού, όμως, η συνεδρίαση αναλώθηκε σε μια προσπάθεια συμβιβασμών για την ακριβή χάραξη, καθώς αρκετοί επεδίωκαν να μη δημιουργηθεί ένταση με τους δημότες κι όχι να συζητήσουν το μείζον ζήτημα των περιβαλλοντικών όρων. Με άλλα λόγια οι προτάσεις για νέα χάραξη στην πλειοψηφία τους είτε απέβλεπαν σε προσωπικά οφέλη δημοτών είτε κυριαρχούνταν από προχειρότητα. Από αυτό αποδεικνύεται ότι οι περισσότεροι φορείς της Αυτοδιοίκησης δεν είχαν ευαισθητοποιήσει τους πολίτες για την αναγκαιότητα της Ιόνιας Οδού και τις επιπτώσεις που αυτή θα έχει σε κάθε περιοχή. Η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση έπρεπε αυτή την εισήγηση να την έχει συζητήσει εκτενώς με τους κατοίκους κάθε περιοχής και να την εισηγείται στο όνομά τους, κι όχι ερήμην τους, όπως έκανε. Σημειώνεται εδώ ότι το Τεχνικό Επιμελητήριο είχε ζητήσει τη συνεδρίαση για περιβαλλοντικούς όρους οκτώ μήνες πριν γίνει η συνεδρίαση του Νομαρχιακού Συμβουλίου, δηλαδή από τις 3 Ιουνίου 2005.</span><br /><br /><div style="text-align: center;"><span style="font-family: verdana;">***</span><br /></div><br /><span style="font-family: verdana;">Κι όμως, η αλήθεια είναι ότι όπου χρειάστηκε, έγιναν μετατροπές της μελέτης. Ιδού ένα παράδειγμα: Ο πρώην Δήμαρχος Πύργου Γαβρίλης Λιατσής με τον τότε Πρόεδρο του Δημοτικού Συμβουλίου Κώστα Νικολούτσο επισκέφθηκαν τον Γ. Σουφλιά και εξήγησαν γιατί η χάραξη πρέπει να παρακάμπτει τους οικισμούς Αγίου Γεωργίου, Λαμπετίου και Κολιρίου. Ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ δέχτηκε τα επιχειρήματά τους και συναίνεσε στη νέα χάραξη, παρά το αυξημένο κόστος. Αυτό σημαίνει ότι αν υπάρχει μια δικαιολογημένη αντίρρηση, η Πολιτεία αμέσως διορθώνει την αρχική της απόφαση.</span><br /><br /><span style="font-family: verdana; font-weight: bold;">Αεροδρόμιο</span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Στο επίσης πολύ σημαντικό ζήτημα της λειτουργίας αεροδρομίου στην Ηλεία, είναι χρήσιμο να ξεκαθαρίσουμε μερικά πράγματα εξαρχής: θεωρώ πως η δυτική Πελοπόννησος δεν μπορεί να εξυπηρετείται με περισσότερα του ενός πολιτικά αεροδρόμια. Η Πάτρα θα απέχει από την Αθήνα λιγότερο από δυο ώρες μόλις κατασκευαστεί ο κλειστός αυτοκινητόδρομος, δηλαδή περίπου όσο απέχει σήμερα η Λιβαδειά. Συνεπώς η πραγματική επιλογή που υπάρχει σήμερα είναι αν θα καλύψει αυτή την ανάγκη το αεροδρόμιο του Αράξου, ή αν θα είναι τελικά το αεροδρόμιο της Ανδραβίδας που θα παίξει το ρόλο του πολιτικού αεροδρομίου της Δυτικής Πελοποννήσου. Προσωπικά πιστεύω ότι η Ανδραβίδα έχει πολύ περισσότερα πλεονεκτήματα: Πρώτον, βρίσκεται πολύ κοντύτερα στη χάραξη του νέου κλειστού αυτοκινητόδρομου, συνεπώς ο χρόνος που θα κάνει κάποιος από το αεροδρόμιο της Ανδραβίδας μέχρι, λ.χ. την Πάτρα, θα είναι μικρότερος από το χρόνο που θέλει από τον Άραξο να βγει οδικά στον νέο κλειστό αυτοκινητόδρομο κι από εκεί να πάει στον προορισμό του. Δεύτερον, γιατί ενώ η Ανδραβίδα είναι οδικά κοντύτερα στην Πάτρα από τον Άραξο, ταυτόχρονα θα μπορεί να εξυπηρετεί με μικρότερη απόσταση τους επιβάτες με προορισμό μέχρι την Κυπαρισσία και τα Φιλιατρά. Πάντως, απαραίτητη προϋπόθεση για να πετύχουμε αυτό τον στόχο είναι να πείσουμε για την ορθότητά του και τους Αχαιούς. Με τη σύγκρουση δεν βγαίνει τίποτα και στην ενδελέχειά της θα κάνει και τις δυο περιοχές, Αχαΐα και Ηλεία να είναι χαμένες. Αντί της σύγκρουσης, είναι πολύ καλύτερη η συνεννόηση και οι αμοιβαίες παραχωρήσεις.</span><br /><br /><div style="text-align: center;"><span style="font-family: verdana;">***</span><br /></div><br /><span style="font-family: verdana;">Στόχος του παρόντος κειμένου δεν είναι, βέβαια, να λύσει το πρόβλημα του χάρτη αεροδρομίων της Ελλάδας. Ωστόσο, θα πρότεινα στους γείτονες Αχαιούς να αποφασίσουν και να διεκδικήσουν ένα αεροδρόμιο διεθνών προδιαγραφών στην περιοχή έξω από το Αίγιο (αρκετά μακριά από την πόλη), ώστε τα αεροσκάφη πολλών εταιριών να το χρησιμοποιούν αντί του «Ελευθέριος Βενιζέλος». Αυτό προϋποθέτει συμμετοχή ιδιωτικών κεφαλαίων στην κατασκευή του (Συμπράξεις Δημοσίου- Ιδιωτικού Τομέα) και φυσικά φθηνά τέλη στάθμευσης για τα αεροσκάφη. Οι πολλές και αναπτυσσόμενες αεροπορικές εταιρίες «χαμηλού κόστους» θα είναι οι πρώτοι πελάτες ενός τέτοιου αεροδρομίου που θα αιμοδοτήσουν τον πρώτο καιρό της λειτουργίας του και θα αποτελέσουν πιλότο για προσέλκυση κι άλλων εταιριών. Σε ένα τέτοιο πλάνο, νομίζω ότι οι Ηλείοι μπορούμε να συμπαρασταθούμε στους Αχαιούς, κι έτσι οι τελευταίοι να στηρίξουν τη λειτουργία του Πολιτικού Αεροδρομίου της Ανδραβίδας ως ενός μικρού αεροδρομίου που θα εξυπηρετεί ολόκληρη τη Δυτική Πελοπόννησο.</span><br /><br /><span style="font-family: verdana; font-weight: bold;">Δυτικός Σιδηροδρομικός Άξων</span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Η απουσία σιδηροδρομικού δικτύου επέφερε τόσες και τέτοιες αρνητικές συνέπειες στην ανάπτυξη της Ηλείας, όσες περίπου επέφερε και η έλλειψη της Ιόνιας Οδού. Αντί ακριβώς αυτό να είναι η αιχμή των διεκδικήσεων, δυστυχώς οι περισσότεροι μιλούν σαν να απευθύνονται σε πολίτες δίχως μνήμη. Ο ίδιος ο Χ. Καφύρας ως υποψήφιος Νομάρχης (εφημερίδες 2-7-2006) ξεχνά ότι επί 20 χρόνια το κόμμα του κυβέρνησε τον τόπο και δεν έκανε απολύτως τίποτα για το σιδηροδρομικό δίκτυο, ξεχνά ότι ο ίδιος και η παράταξη που διοικούσε τη Νομαρχία δεν κατάφερε να πείσει τους τότε κυβερνώντες να ενδιαφερθούν, και ισχυρίζεται: «… εμείς δεν θα εγκαταλείψουμε το σιδηρόδρομο στην Ηλεία…». Ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Γιάννης Κουτσούκος (εφημερίδες 13-1-2006) διαμαρτύρεται για την «υποβάθμιση» των σταθμών στα Κρέστενα, τη Γαστούνη και την Ανδραβίδα κι όχι για τα χάλια του δικτύου, που θυμίζει χώρα της υπανάπτυκτης Αφρικής. Κατηγορεί, μάλιστα την Κυβέρνηση Καραμανλή (κι όχι τις κυβερνήσεις του δικού του κόμματος που επί 20 χρόνια δεν έκαναν τίποτα απολύτως) ότι έχει «…συνειδητές επιλογές απαξίωσης του σιδηρόδρομου ως μέσου εξυπηρέτησης των πολιτών…»! Με τέτοιες επιλογές πολιτικού λόγου, όμως, αμβλύνεται η αξιοπιστία της πολιτικής κι ενισχύεται η πολιτική απάθεια.</span><br /><br /><div style="text-align: center;"><span style="font-family: verdana;">***</span><br /></div><br /><span style="font-family: verdana;">Ποιος ξεκίνησε την πίεση; Κανείς Ηλείος! Μόνο το Επιμελητήριο Μεσσηνίας, που (21-1-2006) ζήτησε από όλους τους θεσμικούς φορείς της Δυτικής Ελλάδας να υποστηρίξουν το αίτημα για εκκίνηση του Δυτικού Σιδηροδρομικού Άξονα Καλαμάτα- Πύργος- Πάτρα- Ηγουμενίτσα. Αφορμή για την κινητοποίηση του Επιμελητηρίου Μεσσηνίας ήταν η Σύνοδος των Υπουργών Μεταφορών στις 27 Ιανουαρίου 2006 υπό την προεδρία του Έλληνα Υπουργού Μιχάλη Λιάπη.</span><br /><br /><div style="text-align: center;"><span style="font-family: verdana;">***</span><br /></div><br /><span style="font-family: verdana;">Γιατί χρειαζόμαστε άμεσα τον Δυτικό Σιδηροδρομικό Άξονα (αλλά και την αναβάθμιση των λιμανιών και του αεροδρομίου της Ανδραβίδας), παράλληλα με την Ιόνια Οδό; Διότι το μυστικό σήμερα για την απογείωση μιας περιοχής όπως η Ηλεία είναι η τουριστική ανάπτυξη που χωρίς τέτοιες υποδομές δεν νοείται, αλλά και οι συνδυασμένες μεταφορές, όχι η αποσπασματική δημιουργία υποδομών.</span><br /><br /><span style="font-family: verdana; font-weight: bold;">Απορρύπανση Κυλλήνιου Κόλπου</span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Αξιοσημείωτη είναι η πρόταση για τεχνητό υγροβιότοπο δίπλα στο αντλιοστάσιο Β1, με σκοπό να συγκεντρώνεται κυρίως η λάσπη που μεταφέρεται από τα νερά στραγγίσεων και ρυπαίνει σημαντικά τη θάλασσα (Πρωινή 19-9-2005) Το έργο είναι σχετικά φθηνό και απλό στη λειτουργία. Πρόκειται ουσιαστικά για δυο λεκάνες, μια μικρότερη τσιμεντένια λεκάνη καθίζησης, και μια πολύ μεγαλύτερη χωμάτινη λεκάνη. Στόχος είναι το νερό να οδηγείται σε αυτοκατανάλωση. Στην μικρότερη συλλέγεται το νερό, κατακάθεται η λάσπη και με κατάλληλες μεθόδους αφαιρείται, ενώ μέσα από την υπερχείλιση το νερό παροχετεύεται στη μεγαλύτερη, όπου είτε εξατμίζεται είτε βοηθάει στην ανάπτυξη υδρόφιλων φυτικών ειδών.</span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Το βασικό, όμως, είναι η ενημέρωση του πολίτη, ώστε με τη συμπεριφορά του να μην ρυπαίνει τον Κόλπο της Κυλλήνης. Αυτά θα τα δούμε στο επόμενο κεφάλαιο, όταν μιλήσουμε αναλυτικά για τον ηλειακό Κάμπο.</span><br /><br /><span style="font-family: verdana; font-weight: bold;">Ύδρευση από τον Ερύμανθο</span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Μερικά πράγματα ίσως σήμερα μας φαίνονται αυτονόητα, κι η αναγκαιότητα ύδρευσης της Ηλείας είναι ένα από αυτά. Ωστόσο, η χαμένη περίοδος 1980- 2004 μας άφησε πολύ πίσω. Θα μπορούσαμε σήμερα, αν εκείνη την εποχή η πολιτική εξουσία φερόταν με λιγότερη περιφρόνηση στην Ηλεία, να έχουμε ήδη καθαρό πόσιμο νερό σε όλο το νομό και να μην αγωνιούμε για το πότε θα πραγματοποιηθεί άλλο ένα έργο υποδομής, ανάμεσα στα τόσα άλλα που μας λείπουν και που έπρεπε να έχουν γίνει εδώ και χρόνια.</span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Η εκτέλεση του έργου «Ύδρευση Δήμων και Κοινοτήτων Νομού Ηλείας: Μελέτη και κατασκευή διυλιστηρίου στον Ερύμανθο ποταμό» θα γίνει όπως ακριβώς αναφέρεται στην προκήρυξη: με το σύστημα «μελέτη- κατασκευή». Παρά το γεγονός ότι ήδη εντοπίστηκαν αρχαιολογικά ευρήματα, το έργο προχωρεί με τους γρηγορότερους δυνατούς ρυθμούς. Οι δεσμεύσεις της Κυβέρνησης Καραμανλή για ανάπτυξη των υποδομών γίνεται πράξη. Κι αυτό το βλέπει κάθε πολίτης, όπου κι αν ανήκει.</span><br /><br /><span style="font-family: verdana; font-weight: bold;">Φράγμα Πηνειού</span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Τον Ιανουάριο του 2006 ο τότε Γενικός Γραμματέας της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας Παναγιώτης Καββαδάς επισκέφθηκε το Φράγμα του Πηνειού κι εξήγγειλε την κατασκευή του εργοστασίου του διυλιστηρίου με τη φράση «στόχος μας είναι όλη η Ηλεία να πιει νερό, η μισή από το Φράγμα του Πηνειού κι η άλλη μισή από τον Ερύμανθο».</span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Την επόμενη μέρα (5 Ιανουαρίου 2006) η εφημερίδα «Πατρίς» έγραφε: «…Το διυλιστήριο του φράγματος του Πηνειού αποτελεί για τους κατοίκους του Κάμπου όνειρο δεκαετιών. Πριν από αρκετά χρόνια, όταν τελικά οι αναλύσεις έδειξαν ότι το νερό του Φράγματος του Πηνειού μπορεί να χρησιμοποιηθεί στην υδροδότηση ολόκληρου του Κάμπου, όλοι έλπιζαν αλλά κανείς δεν περίμενε να γίνει αυτό το έργο». Η κυβέρνηση Καραμανλή, όμως, πιστή στις εξαγγελίες της για αναβάθμιση της ξεχασμένης κι αγνοημένης περιφέρειας, προχωρεί με σταθερά βήματα στην υλοποίηση κι αυτού του μεγάλου έργου, που έπρεπε να έχει γίνει πολύ νωρίτερα.</span><br /><span style="font-family: verdana;">Ο έλεγχος της Λίμνης Πηνειού θα γίνεται με δίκτυο τηλεματικής.</span><br /><br /><span style="font-family: verdana; font-weight: bold;">Υδροηλεκτρικό Φράγμα στον Αλφειό</span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Ο σχετικός διεθνής διαγωνισμός ύψους 14,5 εκατ. Ευρώ απέβη άκαρπος στα μέσα του 2006, ενώ γύρω από το έργο παρατηρείται μεγάλη σύγκρουση συμφερόντων περί την ΥΔΡΗΛ ΑΕ, που αν μη τι άλλο, δεν διευκολύνει την πρόοδό του.</span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Πάντως, όπως αναφέρθηκε παραπάνω, το αρδευτικό δίκτυο του νομού είναι σε άθλια κατάσταση. Στις 8 Ιουνίου 2006, οι τοπικές εφημερίδες φιλοξενούσαν δηλώσεις του αντινομάρχη κ. Μπουγά και του διευθυντή της Υπηρεσίας Εγγείων Βελτιώσεων της Νομαρχίας κ. Χριστοδουλόπουλου για την κατάσταση του αρδευτικού δικτύου του νομού. Διαβάζω από την «Πρώτη», ότι η κατάσταση ήταν απογοητευτική (απλήρωτοι εργαζόμενοι, κατεστραμμένο δίκτυο, οφειλές ύψους 1,5 εκατομμυρίων ευρώ κλπ). Αν και δεν διάβασα δηλώσεις για το ποιοι ευθύνονται για αυτή την κατάσταση, νομίζω ότι κανείς μας δεν αμφιβάλλει…</span><br /><br /><span style="font-family: verdana; font-weight: bold;">Υγειονομική Διαχείριση Απορριμμάτων</span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Είναι κοινή πεποίθηση στην κοινή γνώμη της Ηλείας ότι η αδυναμία μας να οριοθετήσουμε μια περιοχή για τη διαχείριση των απορριμμάτων μας συνιστά μια αποτυχία της Αυτοδιοίκησης, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν υπήρξαν πρωτοπόροι Δήμαρχοι που πάσχισαν να προωθήσουν αυτό το φλέγον ζήτημα. Σε κλίμακα νομού, όμως, η Αυτοδιοίκηση δεν κατάφερε να συνεννοηθεί και να πείσει την τοπική κοινωνία για την ανάγκη ανεύρεσης ενός τέτοιου χώρου. Την ίδια ώρα, στη γειτονική Αχαΐα οι εκεί εκπρόσωποι της τοπικής κοινωνίας όχι μόνο συμφώνησαν και ξεκίνησαν τις διαδικασίες για τη δημιουργία τέταρτου ΧΥΤΑ στο νομό αυτό, αλλά πέτυχαν και τη χρηματοδότησή του σε μεγάλο ποσοστό από τα ταμεία των Βρυξελλών. Παρόμοια συμφωνία κατάφερε να πετύχει και η Αιτωλοακαρνανία. Εμείς, δυστυχώς όχι ακόμα…</span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Τι σημαίνει αυτή η αδυναμία των Ηλείων; Αυτό που επίσης γνωρίζουμε όλοι: Ότι δυστυχώς στο καταπληκτικό φυσικό περιβάλλον της Ηλείας φυτρώνουν σαν μανιτάρια ανεξέλεγκτες χωματερές κι εστίες μόλυνσης. Μάλιστα, όπως αποκάλυψε ο συνάδελφος Μάκης Νοδάρος στην Πρώτη, οι παράνομες χωματερές της Ηλείας έφτασαν μέχρι την Ευρωπαϊκή Επιτροπή Περιβάλλοντος της Ευρωπαϊκής Ένωσης…</span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Η πρωτοβουλία των πρώην Δημάρχων Γαστούνης Κώστα Λούρμπα και Βαρθολομιού Στέφανου Αδαού για την ενεργειακή διαχείριση απορριμμάτων αποτελεί φωτεινό παράδειγμα πολιτικού θάρρους και μίμησης για της Αυτοδιοίκηση όλου του νομού, τοπική και νομαρχιακή. </span><span style="font-family: verdana;">Ο «Στρεμμενός» δείχνει το δρόμο.</span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Ωστόσο, υπάρχει ένα μεγάλο οικονομικό όπλο που μας παραχωρεί η Νέα Διακυβέρνηση, το οποίο ακόμα δεν έχουμε χρησιμοποιήσει και το οποίο θα μπορούσε να αποδειχθεί καταλυτικό στο ζήτημα της διαχείρισης των απορριμμάτων: Πρόκειται για τις Συμπράξεις Δημοσίου και Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ) που μπορούν και πιο γρήγορα να ολοκληρώσουν το έργο, και πιο αποτελεσματικά. Ο πάντα ενημερωμένος και γνώστης των θεμάτων Ηλίας Φροντιστής έγραφε στην εφημερίδα «Πατρίς» (8-2-2006) για τη δυνατότητα ιδιωτικών επενδύσεων στη διαχείριση των απορριμμάτων. Ας το δοκιμάσουμε. Ας μιμηθούμε κάποτε πετυχημένες συνταγές άλλων.</span>hleiakoshttp://www.blogger.com/profile/05978289585186588641noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2636582755730952204.post-15963310790374948522007-03-13T05:33:00.000-07:002007-03-13T05:37:26.979-07:00Μπαίνουν μπροστά οι απαραίτητες υποδομές<span style="font-family: verdana; font-weight: bold;">1. Οδικό και σιδηροδρομικό δίκτυο</span><br /><span style="font-family: verdana; font-weight: bold;">- Παραποτάμιος Αλφειού</span><br /><span style="font-family: verdana; font-weight: bold;">- Δρόμος Τρίπολης- Αρχαίας Ολυμπίας</span><br /><span style="font-family: verdana; font-weight: bold;">- Σιδηροδρομική γραμμή Καβάσιλα- Κυλλήνη</span><br /><span style="font-family: verdana; font-weight: bold;">- Σιδηροδρομική Γραμμή Πύργος- Κατάκολο</span><br /><span style="font-family: verdana; font-weight: bold;">- Σιδηροδρομικός Σταθμός Αμαλιάδας</span><br /><span style="font-family: verdana; font-weight: bold;">2. Εναλλακτικές μορφές ενέργειας</span><br /><span style="font-family: verdana; font-weight: bold;">- Φυσικό Αέριο</span><br /><span style="font-family: verdana; font-weight: bold;">- Αιολική ενέργεια</span><br /><span style="font-family: verdana; font-weight: bold;">- Φωτοβολταϊκά Πάρκα, βιοκαύσιμα</span><br /><span style="font-family: verdana; font-weight: bold;">3. Από τον Οικιστικό Έλεγχο, στην Οικιστική Οργάνωση</span><br /><span style="font-family: verdana; font-weight: bold;">4. Αξιοποίηση του φυσικού πλούτου</span><br /><span style="font-family: verdana; font-weight: bold;">- Ποτάμια</span><br /><span style="font-family: verdana; font-weight: bold;">- Δάση</span><br /><span style="font-family: verdana; font-weight: bold;">5. Κίνημα ανακύκλωσης</span><br /><br /><br /><span style="font-family: verdana; font-weight: bold;">Οδικό και σιδηροδρομικό δίκτυο</span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Για την αναγκαιότητα κατασκευής του κλειστού αυτοκινητόδρομου κάνουμε λόγο σε άλλο κεφάλαιο, για τα μεγάλα έργα που έχει ανάγκη ο νομός μας. Εδώ αρκεί να επικεντρώσουμε την προσοχή μας στο ότι το μεγάλο, και εν πολλοίς ανομολόγητο πρόβλημα είναι πλέον η συντήρηση του επαρχιακού οδικού δικτύου. Κύριες αιτίες είναι η έλλειψη συντονισμού μεταξύ των φορέων που εμπλέκονται, το απαρχαιωμένο νομικό πλαίσιο για τις αρμοδιότητες κάθε φορέα και, φυσικά, οι ανεπαρκείς πόροι. Τα σημαντικότερα έργα υποδομών στο επαρχιακό δίκτυο της Ηλείας (δεν μιλάμε εδώ για αγροτική οδοποιία) είναι τα εξής:</span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">- ΠΑΡΑΠΟΤΑΜΙΟΣ ΑΛΦΕΙΟΥ: Ο δρόμος δίνει αναπτυξιακή προοπτική σε όλη την επαρχία Ολυμπίας. Η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση, ευθύνη της οποίας είναι η ολοκλήρωση του έργου, προχώρησε μετά το καλοκαίρι του 2006 στην δημοπράτηση του τελευταίου τμήματος. Σε αυτό το σημείο, επειδή δεν πρέπει να ξεχνούμε το παρελθόν μας, ούτε όσους πάσχισαν σε δύσκολους καιρούς για να βρούμε ό,τι βρήκαμε, είναι χρέος τιμής για όλους εμάς, να τιμήσουμε τον εμπνευστή του παραποτάμιου δρόμου, αείμνηστο πρώην πρόεδρο του Σέκουλα Παναγιώτη Αντωνόπουλο δίνοντας το όνομά του σε μεγάλο τμήμα του δρόμου. Ο πρώην Νομάρχης Τάκης Δημητρουλόπουλος είχε πει (Πατρίς 4-2-2006) ότι μέχρι το τέλος του 2006 θα έχει παραδοθεί στους κατοίκους ο Παραποτάμιος προς χρήση. Η μικρή καθυστέρηση δεν βλάπτει, ακριβώς επειδή είναι μικρή. Ωστόσο, πρέπει να προηγηθούν εργασίες διαπλάτυνσης κι εκτεταμένη κατασκευή τάφρων για ομαλή απορροή των όμβριων υδάτων,</span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">- ΔΡΟΜΟΣ ΤΡΙΠΟΛΗΣ- ΑΡΧΑΙΑΣ ΟΛΥΜΠΙΑΣ: Έχει ήδη ξεκινήσει από την προηγούμενη Κυβέρνηση αν και καρκινοβατεί επί 20ετία, για να λέμε και τα θετικά. Είχε προηγηθεί σκέψη για σύνδεση με την Βυτίνα, αλλά απορρίφθηκε. Στη λογική αυτή, της σύνδεσης με Βυτίνα, απόμενε η παράκαμψη Λαγκαδίων, το τμήμα Λούβρο- Τριποταμιά- Κόμβος Ηραίας, και η παράκαμψη Σταυροδρομίου με τα δυο τελευταία να μην έχουν γίνει ούτε οι μελέτες. Τώρα, μετά από ωριμότερη (ελπίζω…) σκέψη, επελέγη η λύση σύνδεσης με Τρίπολη, καθώς το «λόμπι» Αρκάδων πολιτικών αντιδρά στην παράκαμψη Λαγκαδίων. Έτσι, η Ολυμπία θα απέχει λιγότερο από τρεις ώρες από την Αθήνα, καθώς ο δρόμος θα ακολουθεί τη διαδρομή Ολυμπία, Λιναριά, Λούβρο, Άσπρα Σπίτια, Νέα Γέφυρα Αλφειού, Σέκουλα, Καρύταινα, Μεγαλόπολη, Τρίπολη. Τι χρειάζεται να κάνουμε τώρα; Απλά, να πιέσουμε όσο και όπως μπορούμε την εξουσία να βάλει το δρόμο μέσα στις προτεραιότητές της. Ήδη η Κυβέρνηση Καραμανλή βγάζει όλη την Ηλεία από την απομόνωση, προωθώντας την κατασκευή κλειστών αυτοκινητοδρόμων, κάνοντας το λιμάνι του Κατακόλου εθνικής σημασίας και λειτουργώντας το αεροδρόμιο της Ανδραβίδας και ως πολιτικό. Ας ασκήσουμε μια πίεση και για το δρόμο που θα φέρνει οδικά τη γενέθλια γη της Ολυμπιακής Ιδέας κοντύτερα στην ελληνική πρωτεύουσα.</span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">- ΣΙΔΗΡΟΔΡΟΜΙΚΗ ΓΡΑΜΜΗ ΚΑΒΑΣΙΛΑ- ΚΥΛΛΗΝΗ: Η γραμμή είχε καταργηθεί και δεν έχει λειτουργήσει τα τελευταία 20 χρόνια λόγω της τότε ανάπτυξης οδικών μέσων μεταφοράς. Η υποδομή της συγκεκριμένης γραμμής είναι από το 1890. Ο ΟΣΕ προτίθεται να εντάξει τη γραμμή στο σχεδιασμό του Δυτικού Σιδηροδρομικού Άξονα. Όπως είπαμε, όμως, πολλές φορές, η Νέα Δημοκρατία παρέλαβε μια Ηλεία εντελώς παρατημένη στην τύχη της και, όπως είναι φυσικό, όλα δεν μπορούν να γίνουν μέσα σε τρία- τέσσερα χρόνια.</span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">- ΣΙΔΗΡΟΔΡΟΜΙΚΗ ΓΡΑΜΜΗ ΠΥΡΓΟΥ- ΚΑΤΑΚΟΛΟΥ: Έχουν αρχίσει οι εργασίες και η γραμμή επρόκειτο να λειτουργήσει το καλοκαίρι του 2006, αλλά τελικά φαίνεται ότι θα λειτουργήσει ένα χρόνο αργότερα.</span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">- ΣΙΔΗΡΟΔΡΟΜΙΚΟΣ ΣΤΑΘΜΟΣ ΑΜΑΛΙΑΔΑΣ: Κρίμα που ο επανεκλεγείς δήμαρχος Αμαλιάδας κ. Γιάννης Λυμπέρης διαμαρτύρεται για την κατάργηση της 2ης βάρδιας. Αυτό είναι το κύριο πρόβλημα του Σιδηροδρομικού Σταθμού Αμαλιάδας, ή μήπως ότι πρέπει το συντομότερο να υλοποιηθεί ο Δυτικός Σιδηροδρομικός Άξονας; Αν γίνει το τελευταίο, τότε και μόνον τότε θα έχει νόημα η διαμαρτυρία για τη 2η βάρδια.</span><br /><br /><span style="font-family: verdana; font-weight: bold;">Εναλλακτικές μορφές ενέργειας</span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">- <span style="font-weight: bold;">Φυσικό Αέριο</span>: Άλλος ένας τομέας, που η Νέα Δημοκρατία το 2004 βρήκε σε εμβρυακή κατάσταση. Η κυβέρνηση έσπευσε μέσα στην πρώτη τετραετία να σχεδιάσει την επέκταση του φυσικού αερίου μέχρι την Πάτρα, ενώ ο Υπουργός Ανάπτυξης Δημήτρης Σιούφας διαβεβαίωσε ότι ξεκίνησαν οι σχετικές μελέτες για περαιτέρω επέκτασή του στην Ηλεία. Ήδη κατασκευάζεται αγωγός υψηλής πίεσης από την Αθήνα προς την Κόρινθο με σκοπό από εκεί να διανέμεται στην Πελοπόννησο ώστε να λύσει το ενεργειακό της πρόβλημα. Αν και είναι περιττό, χρειάζεται να επισημάνω ότι η χρήση φυσικού αερίου θα συμβάλει αποφασιστικά στην προστασία του Περιβάλλοντος, στην προσέλκυση επενδύσεων στον τουρισμό και στη μείωση του κόστους παραγωγής ακόμα και αγροτικών προϊόντων (π.χ. στα θερμοκήπια) κλπ. Ο αγώνας που γίνεται ώστε το φυσικό αέριο να φτάσει με΄χρι τη Μεγαλόπολη, ώστε η εκεί μονάδα της ΔΕΗ να μην καίει λιγνίτη και δηλητηριάζει την ατμόσφαιρα και τους ανθρώπους, είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα για τη χρήση εναλλακτικών μορφών ενέργειας κατά τα επόμενα χρόνια στην Ελλάδα. Αν σκεπτόμαστε την Ηλεία με τα δεδομένα του σήμερα, το φυσικό αέριο είναι μεν χρήσιμο, αλλά όχι και απαραίτητο. Χρειάζεται, όμως, να σκεπτόμαστε την Ηλεία με τα δεδομένα του Αύριο: Ως ισότιμο μέλος της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας, που μπορεί να λειτουργήσει Διαμετακομιστικό Κέντρο διεθνούς εμβέλειας (στην Κυλλήνη, ως υποβοηθητικό της Πάτρας) και χρειάζεται όσο ποτέ άλλοτε φθηνή ενέργεια, η χρήση της οποίας να μην επιβαρύνει, αλλά αντίθετα να προστατεύει το Περιβάλλον.</span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">- <span style="font-weight: bold;">Αιολική ενέργεια</span>: Είναι μια από τις σημαντικότερες προσπάθειες προστασίας του περιβάλλοντος αλλά και φθηνότερης παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας. Είναι ευρέως διαδεδομένη και η σημερινή ελληνική κυβέρνηση υποστηρίζει ενεργά την προσέλκυση ιδιωτικών επενδύσεων για την αξιοποίηση της αιολικής ενέργειας. Η σχετική Ευρωπαϊκή Οδηγία ζητεί από τα κράτη- μέλη να θέσουν στόχους ανάπτυξης των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας μέχρι το 2010. Δηλαδή δεν μιλάμε για κάτι το οποίο παραπέμπεται στο απώτερο μέλλον. Ο Υπουργός Ανάπτυξης Δημήτρης Σιούφας έχει καλέσει τους ενδιαφερόμενους να υποβάλουν προτάσεις που αφορούν στην ενίσχυση επιχειρήσεων για τον προσδιορισμό της αξιοπιστίας και της απόδοσης ενεργειακού εξοπλισμού και ενεργειακών προϊόντων στο πλαίσιο του Γ! ΚΠΣ, χρηματοδοτώντας κάθε επένδυση που θα επιλεγεί σε ποσοστό 70%. Ειδικότερα για την Ηλεία, το Κέντρο Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΚΑΠΕ) διαπιστώνει πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα: Μπορεί η περιοχή μας να έχει «υποδεέστερο αιολικό δυναμικό» σε σύγκριση με άλλες, ωστόσο διαθέτει σύμφωνα με την ίδια μελέτη «ισχυρό ηλεκτρικό δίκτυο μεταφοράς, που σε συνδυασμό με την ύπαρξη ανεμωδών νησίδων (λόφοι, υψώματα κλπ) με σχετικά εύκολη πρόσβαση, την καθιστούν ενδιαφέρουσα για την ανάπτυξη αιολικών πάρκων». Η εκτίμηση των ειδικών είναι ότι στην επόμενη πενταετία θα αναπτυχθεί σημαντικά η αιολική ενέργεια στην Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας. Ωστόσο, και σε αυτό το θέμα χρειάζεται έγκαιρη ενημέρωση των πολιτών, ώστε να εκλείψουν φαινόμενα αντίθεσης στους συλλέκτες αιολικής ενέργειας, με επιχειρήματα όπως αυτά των κεραιών κινητής τηλεφωνίας. Η άγνοια είναι κακός σύμβουλος.</span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">- <span style="font-weight: bold;">Φωτοβολταϊκά Πάρκα, βιοκαύσιμα κλπ</span>: Δυστυχώς στην περιοχή μας τέτοιες λύσεις, που απεδείχθησαν σωτήριες όπου εφαρμόστηκαν, δεν έχουν συζητηθεί καθόλου. Ο Ηλείος πολίτης δεν γνωρίζει τι οφέλη θα έχει αν εγκαταστήσει ένα μικρό φωτοβολταϊκό στο σπίτι του. Κανείς δεν του εξήγησε ότι, αν ο παραδοσιακός ηλιακός θερμοσίφωνας του χρησίμευσε μια φορά, το φωτοβολταϊκό τον ωφελεί δεκαπλάσια, όπως συμβαίνει με μια μικρή ανεμογεννήτρια, ή έναν μεταλλάκτη γήινης θερμότητας. Από την άλλη, το άκαμπτο κράτος που μας κληροδότησε το ΠΑΣΟΚ, όχι μόνο δεν διευκολύνει όποιον θελήσει να κάνει τέτοιες εγκαταστάσεις, αλλά αντίθετα με τη γραφειοκρατία τον αποθαρρύνει. Κι όμως, στη χώρα με τη μεγαλύτερη ηλιοφάνεια, αυτές οι λύσεις είναι σε μεγάλο βαθμό άγνωστες! Είναι μεγάλη η ευθύνη της Αυτοδιοίκησης, πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας, να ενημερώσει τους Ηλείους πολίτες και να τους ευαισθητοποιήσει, καλώντας ειδικούς και διοργανώνοντας ειδικές εκδηλώσεις ενημέρωσης. Παράλληλα, πρέπει να ανοίξουν οι πόρτες στους επενδυτές για δημιουργία φωτοβολταϊκών Πάρκων στην ηλειακή γη. Φθηνή, φιλική στο Περιβάλλον και συνεχώς παραγόμενη ενέργεια, δεν είναι μακρινό όνειρο, αλλά μπορεί να γίνει χειροπιαστή πραγματικότητα. Από την άλλη μεριά, τα βιοκαύσιμα μπορούν να εξασφαλίσουν στους αγρότες της Ηλείας εναλλακτικές ενεργειακές καλλιέργειες, που φέρνουν πρόσθετα εισοδήματα, καθώς ακόμα και τα απορρίμματα γίνονται πρώτη ύλη παραγωγής ενέργειας. Στο σημείο αυτό είναι απαραίτητο να δούμε πόσο πολύ ενισχύει τέτοια μικρά πάρκα εναλλακτικής ενέργειας ο νέος Αναπτυξιακός Νόμος: στην περιοχή μας η σχετική επιδότηση φτάνει το 60%, που είναι η μεγαλύτερη στην Ελλάδα. Με πράξεις η Νέα Διακυβέρνηση αποδεικνύει το ενδιαφέρον της για περιοχές όπως η Ηλεία, σε αντίθεση με την εικοσαετία της αδιαφορίας και της περιφρόνησης.</span><br /><br /><span style="font-family: verdana; font-weight: bold;">Από τον Οικιστικό Έλεγχο στην Οικιστική Οργάνωση</span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Δεν είναι του παρόντος να αναπτυχθούν οι αιτίες που οδήγησαν στη δημιουργία των Ζωνών Οικιστικού Ελέγχου (ΖΟΕ). Αρκεί, όμως, να λεχθεί ότι οι λόγοι ήταν ισχυροί και ότι στα πρώτα χρόνια ασφαλώς λειτούργησαν αποτρεπτικά για την άναρχη δόμηση βιομηχανικών μονάδων σε παραλιακές περιοχές από κάθε άποψη ακατάλληλες για κάτι τέτοιο. Ας θυμηθούμε επίσης ότι το σύνολο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης συνηγόρησε, τότε, στη δημιουργία των Ζωνών. Σήμερα, όμως, η βελτίωση των ΖΟΕ με τα Σχέδια Οικιστικής Οργάνωσης Ανοικτής Πόλης (ΣΧΟΟΑΠ), θέτουν κάθε τοπική κοινωνία, και φυσικά τις κάθε βαθμίδας Αυτοδιοικήσεις της Ηλείας, μπροστά στις ευθύνες τους. Οι Δήμοι πρέπει να αποφασίσουν τον τρόπο της ανάπτυξης κάθε περιοχής, αφήνοντας πίσω γενικότητες του τύπου «θα στηριχτούμε στην τουριστική και την αγροτική ανάπτυξη». Είναι αδιανόητο, λ.χ. δυο γειτονικοί δήμοι να έχουν διαφορετική χωροταξική κατεύθυνση. Πρέπει να υπάρξουν γρήγορα συζητήσεις και συνεννοήσεις μεταξύ των νεοεκλεγμένων δημοτικών αρχόντων του νομού μας, ώστε να μην χαθεί κι αυτή η ευκαιρία. Τολμώ να πω ότι αυτή ακριβώς είναι η μεγάλη πρόκληση των ΣΧΟΟΑΠ: Η πρόκληση για πολυεπίπεδη συνεργασία στο νομό μας. Είναι μεγάλη ευκαιρία να αναπτύξουμε συλλογικά μια κουλτούρα διαλόγου, ανοχής στη διαφορετική άποψη, μια κουλτούρα σύνθεσης. Τα ΣΧΟΟΑΠ είναι πρώτης τάξεως αφορμή για να πέσουμε στα βαθιά της συνεννόησης: Από τους Δήμους στη Νομαρχία κι από εκεί στην Περιφέρεια, οριζόντια συνεννόηση μεταξύ Δήμων με κοινούς γεωγραφικούς ή αναπτυξιακούς όρους, συστηματική κι ολόπλευρη ενημέρωση των πολιτών για τα υπέρ και τα κατά κάθε προτεινόμενης λύσης. Τέλος, αποδοχή της βούλησης των πολιτών, ιδιαίτερα αν είναι διαφορετική από εκείνη της όποιας Δημοτικής Αρχής. Φυσικά αυτά πρέπει να συνδυαστούν με την επίσπευση των διαδικασιών, ώστε να προλάβουμε τα ευεργετήματα του νέου αναπτυξιακού νόμου που ετοιμάζει η Κυβέρνηση. Αυτές είναι οι ελάχιστες προϋποθέσεις για να πετύχουν τα ΣΧΟΟΑΠ. Αλλιώς, θα επαναλάβουμε την εμπειρία των ΖΟΕ, που τις υποδεχτήκαμε με «ωσαννά» και λίγο αργότερα τις στέλναμε για «σταύρωση». Παράλληλα, πρέπει να προλάβουμε τον χρόνο: Για να ολοκληρωθούν τα ΣΧΟΟΑΠ θα περάσουν στην καλύτερη περίπτωση άλλα δυο χρόνια και το Δ! Κ.Π.Σ. θα είναι ήδη σε εξέλιξη. Ίσως οι πιο τολμηροί Δήμαρχοι προχωρήσουν σε ρυθμιστικές μελέτες περιορισμένου χώρου, ώστε να αρχίσουν την αναπτυξιακή προσπάθεια ακόμα και μέσα στο 2007.</span><br /><br /><span style="font-family: verdana; font-weight: bold;">Αξιοποίηση του φυσικού πλούτου</span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Η Ηλεία έχει μοναδικά φυσικά πλεονεκτήματα τα οποία δυστυχώς παραμένουν αναξιοποίητα σε πολύ μεγάλο βαθμό. Είναι εύλογο, άλλωστε, ότι οι Αρχαίοι Έλληνες δεν… έριξαν κλήρο για να επιλέξουν τον τόπο διεξαγωγής των Ολυμπιακών Αγώνων. Αντίθετα, διέβλεψαν τα πλεονεκτήματα του φυσικού πλούτου της περιοχής μας. Σήμερα, χρειάζεται μια ολοκληρωμένη στρατηγική αξιοποίησης του φυσικού κάλλους της Ηλείας γνώμονα δυο αδιαπραγμάτευτες σταθερές: Πρώτον, τη σύνδεση του ηλειακού φυσικού περιβάλλοντος με την άνοδο του βιοτικού επιπέδου των κατοίκων της περιοχής μας. Τα ποτάμια, οι παραλίες, οι ορεινές περιοχές, ο Κάμπος και η ιερή γη της Ήλιδας και της Ολυμπίας μπορούν και πρέπει να γίνουν η βάση για τη δημιουργία πλούτου υπέρ των Ηλείων πολιτών. Υπέρ ημών και των παιδιών μας. Δεύτερον, τη διαφύλαξη της φυσιογνωμίας της περιοχής. Ανάπτυξη με αξιοποίηση του φυσικού κάλλους δεν σημαίνει ότι θα ξεχάσουμε τον τόπο που γεννήθηκαν και μεγάλωσαν οι πατεράδες μας κι εμείς, και αντ’ αυτού στο όνομα της ανάπτυξης θα δεχτούμε θηριώδεις ξενοδοχειακές μονάδες παρατεταγμένες η μια δίπλα στην άλλη, ή ουρανοξύστες που θα στοιβάζουν μέσα τους χιλιάδες θέσεις εργασίας. Ούτε στο όνομα της ανάπτυξης μπορούμε να δεχτούμε τα ποτάμια μας να εξαφανίζονται, γιατί από τα αδρανή τους βρίσκουν υλικά οι επιτήδειοι για να κτίσουν σπίτια. Ούτε η Ολυμπία μπορεί να γίνει ένα διαρκές εργοτάξιο. Ούτε η Ανδρίτσαινα από πολιτιστικός πνεύμονας να γίνει άντρο παρανόμων, έστω και υπό περιορισμό. Ούτε τα Λεχαινά, η Βάρδα, το Τραγανό και η Ανδραβίδα να απαρνηθούν την αγροτική τους παράδοση και να παραδοθούν άνευ όρων σε ένα τουριστικό τσουνάμι, που μόνο σκοπό θα έχει τη συνεχή παραγωγή χρήματος σε βάρος της φυσικής ταυτότητας της περιοχής. Εμείς αγαπάμε την Ηλεία όπως την γνωρίσαμε, ο καθένας με τα δικά του βιώματα και τις δικές του προσλαμβάνουσες παραστάσεις και αυτή την Ηλεία, την Ηλεία που ξέρουμε και λατρεύουμε, αυτή θέλουμε να κάνουμε Ηλεία των ονείρων μας, όχι μια άλλη, απάνθρωπη Ηλεία που θα απαλλοτριώνει με το χρήμα της τα δικά μας όνειρα. Θέλουμε πλούσια την δική μας Ηλεία. Και για αυτό πρέπει να αγωνιστούμε, ξεπερνώντας τις μικρότητες που μας χωρίζουν.</span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Ας δούμε αναλυτικά τις παραμέτρους αξιοποίησης του φυσικού μας πλούτου:</span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">- ΠΟΤΑΜΙΑ</span><br /><span style="font-family: verdana;">Α. ΑΔΡΑΝΗ ΥΛΙΚΑ: Το πρόβλημα με την έλλειψη αδρανών υλικών στην Ηλεία εντάθηκε όταν έκλεισαν τα λατομεία στον Άραξο, με αποτέλεσμα να επιβραδυνθεί η υλοποίηση δημοσίων και ιδιωτικών έργων. Και σε αυτό το ζήτημα η Πολιτεία επί πολλά χρόνια ήταν βαθιά υποκριτική: Χωρίς να δίνει διεξόδους στην εξεύρεση αδρανών υλικών, (προφανώς για να μην στενοχωρήσει κανέναν δεν προχωρούσε στη λειτουργία νέων λατομείων, αντίθετα έκλεινε άλλα που ήδη λειτουργούσαν), ουσιαστικά έβαζε χειροπέδες σε δημόσια και ιδιωτικά έργα, καθώς αύξανε το κόστος των πρώτων υλών σε απαγορευτικά επίπεδα. Κι όμως: νόμοι του 1984 και του 1993 καθορίζουν λατομικές περιοχές εκμετάλλευσης αδρανών υλικών για την περιοχή μας. Αυτές πρέπει να ενταχθούν στο Χωροταξικό Σχέδιο ώστε και η εκμετάλλευση να γίνεται με τρόπο ορθολογικό, και το περιβάλλον να προστατεύεται αλλά και να διευκολύνεται η οικονομική ανάπτυξη του νομού. Ειδικά η απόληψη αδρανών υλικών από τα ποτάμια μπορεί αν γίνεται με μέτρο και υπευθυνότητα, να μας βοηθήσει στην αντιμετώπιση των πλημμύρων που μας ταλαιπωρούν κάθε χειμώνα.</span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Η τοπική μας κοινωνία έχει επισημάνει τα επικίνδυνα σημεία για πλημμύρες: Είναι τα περάσματα του Αλφειού από την Αλφειούσα, τα Καλυβάκια, τη Μουριά, τη Φρίξα, τα Άσπρα Σπίτια, τη Λιναριά κλπ. Το φράγμα του Αλφειού στου Φλόκα δοκιμάζεται σε κάθε έντονη βροχόπτωση. Επίσης είναι τα σημεία της Νέδας από τις εκβολές της μέχρι το Πρασιδάκι. Είναι και σχεδόν όλος ο Πηνειακός Λάδων, μέχρι την Αγία Άννα. Τον Φεβρουάριο του 2006, τριανταοκτώ κάτοικοι του Μουζακίου έστειλαν κοινή επιστολή απελπισίας, προειδοποιώντας ότι οι αγροτικές καλλιέργειες που βρίσκονται εκατέρωθεν του Πηνειακού Λάδωνα κινδυνεύουν. Ποιος τους άκουσε;</span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Συνεπώς: Υπερβολική απόληψη αδρανών καταστρέφει τα ποτάμια μας, παραμονή του συνόλου των αδρανών υλικών στις κοίτες διευκολύνει τις πλημμύρες. Τι πρέπει να γίνει; Νομίζω ότι πρέπει πρώτα να γίνει αμμοχαλικοληψία με παράλληλη προσωρινή διευθέτηση της κοίτης των ποταμών και συγχρόνως εκπόνηση μελετών για οριστική διευθέτηση της κοίτης. Προτεραιότητα, λένε οι ειδικοί, πρέπει να δοθεί στη λιμενολεκάνη του Φλόκα, από όπου οι φυτικές γαίες θα χρησιμεύσουν για αποκατάσταση της παράπλευρης κοίτης του Αλφειού, από το Στρέφι ως τη Σαλμώνη. Επιπροσθέτως, η αφαίρεση των φυτικών γαιών θα επιτρέψει την αποθήκευση μεγάλης ποσότητας ύδατος στη λιμενολεκάνη του Φλόκα, το οποίο θα είναι πολύτιμο για την άρδευση της περιοχής.</span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Ποιος θα αναλάβει αυτές τις υποχρεώσεις; Μια καλή λύση μου είχε προτείνει το 2005 ο Δήμαρχος Πηνείας Βασίλης Παπαδόπουλος: Να είναι ευθύνη της Αυτοδιοίκησης η αδειοδότηση για απόληψη αδρανών υλικών με ταυτόχρονο ακριβή προσδιορισμό της προς απόληψη ποσότητας. Η πρόταση είναι ενδιαφέρουσα, αλλά πρέπει να υλοποιηθεί με προσοχή: Να υπάρχουν δικλείδες ελέγχου κι ασφάλειας για τις αποφάσεις της Αυτοδιοίκησης, να προβλέπεται και για αυτό το ζήτημα συχνή λογοδοσία και, το κυριότερο, να ευαισθητοποιηθεί ο απλός πολίτης, ώστε να ελέγχει τους τοπικούς εκπροσώπους του για το ορθολογικό της διαχείρισης των αδρανών υλικών του ποταμού. Από την άλλη είναι απαραίτητη η διατήρηση των σημερινών προϋποθέσεων εάν πρόκειται για παρεμβάσεις σε αρχαιολογικό χώρο, οπότε απαιτείται σωστά η άδεια της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας.</span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Β. ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΥΔΑΤΩΝ: Στο σημείο αυτό πρέπει να σταθούμε στο χρόνιο ζήτημα τριβής (άλλο ένα στα πολλά…) μεταξύ Ηλείας και Αχαΐας, για την επέκταση του αρδευτικού δικτύου του Πηνειού και στον γειτονικό μας νομό. Είναι καιρός να ξεπεράσουμε όσα μας χωρίζουν και να αντιληφθούμε ότι αν επενδύσουμε σε όσα μας ενώνουν, θα είμαστε πολλαπλώς κερδισμένοι. Σε αυτό το σημείο, πρέπει να χρησιμοποιήσουμε ως παράδειγμα τη συνεργασία των έξι δήμων (τριών στην Ηλεία και τριών στη Μεσσηνία) για την από κοινού αξιοποίηση και προστασία της Νέδας, του υπέροχου αυτού ποταμού που χωρίζει φυσικά την Ηλεία από τη Μεσσηνία.</span><br /><br /><br /><span style="font-family: verdana;">- ΔΑΣΗ</span><br /><span style="font-family: verdana;">Οι πυρκαγιές, η αυθαίρετη δόμηση και η υπερβόσκηση είναι τα τρία σημαντικότερα προβλήματα των δασών στην Ηλεία. Μόνο στο Κοτύχι και την Στροφιλιά υπάρχουν δεκάδες πτηνών και ζώων που η ύπαρξή τους απειλείται, όπως και η ισορροπία του οικοσυστήματος.</span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Ούτε τα αντιπυρικά έργα από μόνα τους μπορούν να λύσουν το πρόβλημα, ούτε βέβαια τα περισσότερα από 800.000 ευρώ που διανεμήθηκαν μέσα στο 2006 στα τρία δασαρχεία της Ηλείας. Λύση εδώ είναι η συστηματική ευαισθητοποίηση του πολίτη για την απώλεια του φυσικού μας πλούτου. Στο νομό μας έπρεπε ήδη να λειτουργούν περισσότερα από τρία Κέντρα Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης, ένα στον Κάμπο, ένα στη νότια Ηλεία κι ένα στα ορεινά, με δεδομένο ότι πιστεύω πως η πραγματική ανάσχεση της πλημμυρίδας εναντίον του περιβάλλοντος θα γίνει όχι από τη δική μας, αλλά από την επόμενη γενιά.</span><br /><br /><span style="font-family: verdana; font-weight: bold;">Κίνημα ανακύκλωσης</span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Πρόκειται για πολλαπλής χρησιμότητας πρωτοβουλία. Πρώτα από όλα, γιατί στην Ηλεία μόλις πρόσφατα κάποιοι άρχισαν να μιλούν για ανακύκλωση, όταν στη Δύση αλλά και στις περισσότερες περιοχές της Ελλάδας έχει ήδη προχωρήσει αρκετά. Τώρα είναι ευκαιρία η δημιουργία, επιτέλους, χώρου υγειονομικής ταφής απορριμμάτων, να συνδυαστεί με μια ευρεία εκστρατεία ανακύκλωσης σε όλο το νομό. Προηγουμένως, όμως πρέπει να ευαισθητοποιηθούν οι Ηλείοι πολίτες, οι οποίοι ελάχιστα γνωρίζουν για τα πλεονεκτήματα της ανακύκλωσης, κι αυτά τα γνωρίζουν με δική τους έρευνα και αναζήτηση, καθώς κανείς επίσημος φορέας δεν ξεκίνησε μια σχετική εκστρατεία ενημέρωσης. Η ανακύκλωση είναι μια κατεξοχήν οριζόντια δράση και για αυτό απαιτείται συνεργασία περισσότερων φορέων: Δήμων, Νομαρχίας, οικολόγων και άλλων ενώσεων πολιτών. Μήπως η ανακύκλωση μπορεί να γίνει αφορμή για να εθιστούμε περισσότερο στη συνεργασία με άλλους Ηλείους, σεβόμενοι τις όποιες διαφορές έχουμε με αυτούς; Το επόμενο στάδιο θα είναι ο σχεδιασμός και η δημιουργία Εργοστασίου ανακύκλωσης Δυτικής Πελοποννήσου, με στόχο εκεί να κατευθύνονται τα ανακυκλώσιμα υλικά αντί να πηγαίνουν στις χωματερές του σήμερα, ή στο ΧΥΤΑ αύριο.</span>hleiakoshttp://www.blogger.com/profile/05978289585186588641noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2636582755730952204.post-79123847712358298412007-03-13T05:30:00.000-07:002007-03-13T05:33:20.011-07:00Επενδύουμε στη Γεωργία του Αύριο<span style="font-family: verdana; font-weight: bold;">1. Το αμαρτωλό χθες μας οδήγησε στο αμήχανο σήμερα</span><br /><span style="font-family: verdana; font-weight: bold;">2. Τι έκανε η Κυβέρνηση Καραμανλή στην πρώτη της τετραετία για τον αγρότη</span><br /><span style="font-family: verdana; font-weight: bold;">3. Κι όμως, τα δομικά προβλήματα της αγροτιάς μας κρατούν πίσω</span><br /><span style="font-family: verdana; font-weight: bold;">4. Η Ηλεία μπορεί και πρέπει να μείνει αγροτική περιοχή</span><br /><br /><br /><span style="font-family: verdana; font-weight: bold; font-style: italic;">Το αμαρτωλό χθες μας οδήγησε στο αμήχανο σήμερα</span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Οι αγρότες της Ηλείας είναι αναμφίβολα η πιο αδικημένη κοινωνική ομάδα του νομού μας. Το μέλλον τους υπονομεύτηκε συστηματικά την εικοσαετία 1981-2004 με δυο τρόπους, ο ένας χειρότερος από τον άλλο:</span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Πρώτον, με τον ασφυκτικό κομματικό εναγκαλισμό των αγροτικών συνεταιρισμών, που τους έκαναν γρήγορα αδύναμους να υπηρετήσουν τα αληθινά συμφέροντα των αγροτών. Παράπλευρη απώλεια, όχι όμως λιγότερο σημαντική, ήταν ο εθισμός των αγροτών στη λογική της επιδότησης όχι πάντα με αδιάβλητα κριτήρια (για να χρησιμοποιήσω μια ανώδυνη έκφραση για επώδυνα πράγματα…). </span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Δεύτερον, με την παντελή έλλειψη ενημέρωσης για τους τρόπους και τις κατευθύνσεις που εγκαίρως έπρεπε να ακολουθήσει ο κάθε Ηλείος αγρότης, ώστε να επιβιώσει και να αναπτυχθεί στο νέο διεθνές, ανταγωνιστικό περιβάλλον της παγκοσμιότητας και της κοινής αγροτικής πολιτικής της Ευρώπης. Αντί οι αρμόδιοι φορείς του κράτους και της νομαρχίας να σταθούν δίπλα στον αγρότη με συνεχή ενημέρωση, με συστηματική εκπαίδευση και με ουσιαστική καθοδήγηση για νέους τρόπους εκμετάλλευσης της γης και αναδιάρθρωση των καλλιεργειών τους, η πραγματικότητα είναι εξόχως απογοητευτική: Ο αγρότης του ηλειακού κάμπου έμεινε στο σκοτάδι, εθίστηκε στην «αγροτιά της επιδότησης» αντί να υποχρεωθεί στην «αγροτιά του ανταγωνιστικού προϊόντος», ενώ η Πολιτεία σε κεντρικό ή σε νομαρχιακό επίπεδο δεν έλαβε απολύτως κανένα μέτρο για να εξορθολογίσει το σύστημα επιδοτήσεων, σπρώχνοντας τον εαυτό της, τους αγρότες και τους συνεταιρισμούς σε απίστευτες και λυπηρές καταστάσεις διαπλοκής και αδιαφάνειας. </span><br /><br /><span style="font-family: verdana; font-weight: bold;">Τι έκανε η Κυβέρνηση Καραμανλή στην πρώτη της τετραετία για τον αγρότη</span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Είναι γνωστές οι πρωτοβουλίες της Κυβέρνησης Καραμανλή υπέρ του Έλληνα γεωργού. Επιγραμματικά αναφέρω εδώ ότι απλουστεύσαμε το σύστημα των επιδοτήσεων, που πλέον πληρώνονται απευθείας στον παραγωγό χωρίς ενδιαμέσους και μεσάζοντες, εφαρμόσαμε το σύστημα της ενιαίας ενίσχυσης, ώστε ο αγρότης να έχει σταθερή εισοδηματική βάση, ενώ προσθέσαμε σε αυτήν και την ειδική ενίσχυση, ανάλογα με το προϊόν, ώστε να δώσουμε περισσότερη ελευθερία παραγωγικών επιλογών. Είναι πολύ σημαντικό ότι δημιουργήσαμε σύστημα παροχής συμβουλών στους αγρότες, για ζητήματα που έχουν να κάνουν με τη διαχείριση της γης και με τις γεωργικές εκμεταλλεύσεις. Βέβαια αυτό κατά τη δεύτερη τετραετία πρέπει να αρχίσει να αποδίδει, φτάνοντας μέχρι τον τελευταίο αγρότη, φτάνει αυτός έμπρακτα να εκδηλώνει το ενδιαφέρον του για πραγματική αναδιάρθρωση κι εκσυγχρονισμό των καλλιεργειών του. </span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Αυτό, όμως, που ο αγρότης έχει αντιληφθεί πολύ καλά και το ξέρει καλύτερα από κάθε άλλον, είναι ότι η Νέα Διακυβέρνηση πήρε δυο πολύ σημαντικά μέτρα για τον Έλληνα γεωργό: Πρώτον, αυξάνει πολύ σημαντικά τη σύνταξη του ΟΓΑ και δεύτερον δημιουργεί ένα νέο περιβάλλον, στο οποίο η καταβολή των επιδοτήσεων και των αποζημιώσεων γίνεται πλέον πολύ γρήγορα και με τις απλούστερες διαδικασίες. Αντίθετα με ό,τι συνέβαινε επί ΠΑΣΟΚ, όταν οι πληρωμές καθυστερούσαν πάρα πολύ κι έτσι οδηγούσαν τον αγρότη μας σε οικονομικό αδιέξοδο. Εξασφαλίσαμε με πρόσθετη δανειοδότηση από την ΑΤΕ, την κάλυψη των αποζημιώσεων του ΕΛΓΑ για ζημιές που αφορούσαν σε δυσμενείς καιρικές συνθήκες κι άλλες αιτίες παλαιότερων ετών. Σήμερα πια, οι σχετικές αποζημιώσεις καταβάλλονται περίπου σε διάστημα 3 μηνών από τη συγκομιδή. Επίσης πολύ πιο γρήγορα καταβάλλονται οι ενισχύσεις και οι αποζημιώσεις των ΠΣΕΑ (για κεφάλαιο και υποδομή αγροτών). Με τη Νέα Διακυβέρνηση καταφέραμε μέσα σε μόλις ένα χρόνο με πλήρη διαφάνεια και χωρίς να παραβιάζονται οι Κανονισμοί της Ευρωπαϊκής Ένωσης να πληρώνουμε τους αγρότες μας. Κι αυτό, οι άνθρωποι του μόχθου στην ύπαιθρο και τα χωράφια, το ξέρουν πολύ καλά! Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, ότι δεν υπάρχουν αγροτικές κινητοποιήσεις για πάρα πολύ καιρό, παρά το ότι οι Έλληνες αγρότες πληρώνουν ακόμα την έλλειψη ανταγωνιστικότητας, που τους κληροδότησε η αδιαφορία μιας ολόκληρης εικοσαετίας…</span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Προσπαθούμε με επιμονή και σχέδιο να ανοίξουμε τις διεθνείς αγορές στα προϊόντα μας. Ωστόσο, οι κανονισμοί των Βρυξελλών, που εγκρίθηκαν επί κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ χωρίς η τότε Κυβέρνηση να τους εμποδίσει, προκαλούν δυσχέρειες στο έργο της σημερινής Κυβέρνησης. </span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Με την ενιαία ενίσχυση, την οποία αποσυνδέουμε από την υποχρέωση του γεωργού να παράγει ένα συγκεκριμένο είδος ή μια συγκεκριμένη ποιότητα διευκολύνουμε την αναδιάρθρωση των καλλιεργειών, τον εκσυγχρονισμό τους και την ανάπτυξη της ανταγωνιστικής γεωργίας, κατά τα προβλεπόμενα από τη Νέα Κοινή Αγροτική Πολιτική της Ευρώπης, χωρίς να πληγεί το εισόδημα του γεωργού. Είναι μια μεγάλη ευκαιρία και μια πρόκληση για τον αγροτικό κόσμο. Τέλος, παρά τα προβλήματα που πρέπει οπωσδήποτε σύντομα να διορθωθούν, ο καθορισμός των ατομικών δικαιωμάτων ενιαίας ενίσχυσης των περίπου 1.100.000 δικαιούχων ολοκληρώνει την ομαλή προσαρμογή της ελληνικής γεωργίας στα ευρωπαϊκά δεδομένα. </span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Οι μάχες που δώσαμε ως Κυβέρνηση στις Βρυξέλλες για τους γεωργούς μας ήταν στο σύνολό τους νικηφόρες: Πετύχαμε τον Δεκέμβριο του 2005 τη διατήρηση των ενισχύσεων μέχρι το 2013, παρά τα κροκοδείλια δάκρια της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Παράλληλα ξεκαθαρίσαμε στους Έλληνες αγρότες ότι σε καμία χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, άρα ούτε στην Ελλάδα, δεν επιτρέπεται η στήριξη των τιμών πέραν των επιδοτήσεων. </span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Τα αποτελέσματα της πολιτικής μας είναι πλέον ορατά: Οι εξαγωγές αγροτικών προϊόντων αυξήθηκαν το 2005 κατά 24% έναντι του 2004. </span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Τέλος, είναι μεγάλη κίνηση προς τα εμπρός η απόφαση της Κυβέρνησης Καραμανλή να προχωρήσει σε ρύθμιση για τα πανωτόκια, με αποτέλεσμα να ωφεληθούν περισσότεροι από 50.000 αγρότες σε όλη τη χώρα. Την ίδια ώρα, ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, μακριά από την πραγματικότητα, κατηγορούσε την Κυβέρνηση ότι δεν έκανε τίποτα στο θέμα των πανωτοκίων…</span><br /><br /><span style="font-family: verdana; font-weight: bold;">Κι όμως, τα δομικά προβλήματα της αγροτιάς, μας κρατούν πίσω…</span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Οι μεγάλες κυβερνητικές πρωτοβουλίες στον τομέα της ελληνικής γεωργίας, δεν σημαίνει ότι εξάλειψαν όλα τα προβλήματα, που μας κληροδότησε η άφρων πολιτική του ΠΑΣΟΚ στον αγροτικό χώρο, με την αδιαφάνεια και την καλλιέργεια του κομματισμού και της λογικής των άκριτων και άκρατων επιδοτήσεων, ανεξάρτητα από την παραγωγή ανταγωνιστικού προϊόντος, τις οποίες επιδοτήσεις, βέβαια, πλήρωνε ως συνήθως ο Έλληνας φορολογούμενος, χωρίς προοπτικές ανάπτυξης του αγροτικού τομέα. Σε καμία άλλη χώρα της Ευρώπης δεν χάθηκαν τόσες ευκαιρίες για τους αγρότες, όσες χάθηκαν στην Ελλάδα της περιόδου 1981- 2004. </span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Ας αρχίσουμε από τη βιολογική καλλιέργεια. Αποτέλεσμα της ανυπαρξίας ενημέρωσης των Ελλήνων και ιδιαίτερα των Ηλείων αγροτών είναι η απροθυμία τους να προχωρήσουν σε βιολογικές καλλιέργειες, βιολογική κτηνοτροφία και κατ’ επέκταση σε μεταποιητικές επιχειρήσεις βιολογικών προϊόντων. Την ίδια ώρα, σε πανελλαδικό επίπεδο οι αγρότες που προσχωρούν στη βιολογική γεωργία και κτηνοτροφία τριπλασιάστηκαν από το 2002 μέχρι το 2005. Η Κυβέρνηση Καραμανλή δίνει πολλά χρήματα (περίπου 107 εκατομμύρια ευρώ) για τις βιολογικές καλλιέργειες κι απλώς είναι στο δικό μας χέρι αν και σε ποιο βαθμό θα εκμεταλλευτούμε αυτή την ευκαιρία. </span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Το πρώτο, λοιπόν μεγάλο πρόβλημα είναι η πλήρης έλλειψη ενημέρωσης των ανθρώπων της γης για τις νέες προκλήσεις και ευκαιρίες. Ας θυμηθούμε ειδικά εδώ, στην Ηλεία, ότι πριν από μισό ή κι από έναν αιώνα, υπήρχε στον Πύργο Ινστιτούτο Σταφίδας, που εξηγούσε και κατηύθυνε τους καλλιεργητές. Σήμερα, που έχει συντελεστεί αληθινή Επανάσταση στον αγροτικό τομέα, εμείς παραμένουμε με μια ελλιπή υπηρεσία της Νομαρχίας, που με τη σημερινή μορφή και δομή της δεν μπορεί ούτε κατ’ ελάχιστον να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις της. Το Ινστιτούτο Αμπέλου και Οπωροπηπευτικών στον Κόροιβο Αμαλιάδας παραμένει μακριά από τις σημερινές ανάγκες. Είναι ανάγκη να εκσυγχρονιστεί κι αυτός ο εκσυγχρονισμός πρέπει να μελετηθεί από μηδενική βάση. </span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Το δεύτερο πρόβλημα είναι αυτό που πολλές φορές περιγράφεται στις σελίδες του παρόντος βιβλίου: Πρόκειται για την επιχείρηση προσαρμογής του αγροτικού μας πληθυσμού στα νέα δεδομένα της αυριανής Ευρώπης: Η λογική της επιδότησης και μάλιστα, για να το πω κομψά, της «κατά προσέγγιση επιδότησης» έχει τελειώσει οριστικά. </span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Τέλος, η αναδιάρθρωση των καλλιεργειών, απαραίτητη για την ανταγωνιστική επιβίωση της ελληνικής και ειδικότερα της ηλειακής γεωργίας, αντιμετωπίζεται, πλέον, από την Κυβέρνηση σε επίπεδο Περιφέρειας, ώστε στη χάραξη της στρατηγικής μας να ενσωματωθούν τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά κάθε περιοχής. Μόνο έτσι μπορούμε να αναπτύξουμε αποτελεσματικά την αγροτιά μας, να δημιουργήσουμε και να διαδώσουμε τα προϊόντα υψηλής ποιότητας που θα παράγουμε, με ονομασία προέλευσης, κι έτσι να ξαναδώσουμε ζωή στην ξεχασμένη αγροτική οικογένεια. Αυτά, σε συνδυασμό με την ανάπτυξη του αγροτουρισμού θα αυξήσουν ουσιαστικά το επίπεδο ζωής όσων Ηλείων θελήσουν να παραμείνουν αγρότες. </span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Ειδικά για την Ηλεία, τα προβλήματα είναι γνωστά για να τα επαναλάβουμε εδώ. Μια μικρή αναφορά πρέπει να γίνει στη νοοτροπία της επιδότησης που έχει διαπεράσει και όσους υποστηρίζουν ότι ο ΓΟΕΒ πρέπει να χρηματοδοτείται άκριτα από την Πολιτεία. Πρόκειται για την ίδια, αδιέξοδη πολιτική που προτείνεται και στην Παιδεία, δηλαδή της μονοδιάστατης χρηματοδότησης, χωρίς παράλληλες δομικές αλλαγές και μεταρρυθμίσεις. Προσωπικά δεν θα είχα καμία αντίρρηση να αγωνιστώ μαζί τους, προκειμένου ο ΓΟΕΒ να χρηματοδοτηθεί από την Πολιτεία, αν παράλληλα όλοι όσοι επέλεξαν (και) τον αγροτικό χώρο για ανεύθυνη πίεση στην Κυβέρνηση, μας προτείνουν και μια απλή και κατανοητή λύση για τον τρόπο που θα σταματήσει η συνεχής αύξηση του χρέους στον ΓΟΕΒ. Αλλιώς μιλάμε για μια σοβιετικού τύπου κατάσταση, όπου ο ΓΟΕΒ θα συνεχίσει να παράγει ελλείμματα και η κάθε Κυβέρνηση, σαν καλός υπηρέτης, θα σπαταλά το χρήμα του Έλληνα φορολογούμενου για να καλύπτει αυτά τα χρέη. </span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Να μιλήσουμε για το ελαιοκομικό μητρώο; Όλοι οι αγρότες της Ηλείας γνωρίζουν ποιοι και πόσο ευθύνονται για την ανυπαρξία του. Να μιλήσουμε για κοινές πρωτοβουλίες Ηλείων προκειμένου να προωθήσουν την ελιά και το λάδι τους; Η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Μεσσηνίας αποφάσισε και υλοποίησε από το 2005 μια ρεαλιστική στρατηγική επιθετικής πολιτικής για το ελαιόλαδο και τις ελιές της περιοχής. Εμείς, που επίσης καλλιεργούμε την κορωνέικη ελιά, την καλύτερη του κόσμου σύμφωνα με μελέτες κορυφαίων αμερικανικών Ινστιτούτων που ειδικεύονται στο θέμα, στέλνουμε στην Ιταλία το λάδι μας για να το επανεισάγουμε ως… ιταλικό και, φυσικά, να το χρυσοπληρώσουμε… Σημειώνω ότι ο Κώστας Καραμανλής, όταν ως Πρωθυπουργός της Ελλάδας επισκέφθηκε την Ιαπωνία κι αμέσως μετά την Κίνα στα τέλη του 2005, μοίρασε ιδιοχείρως στους Ιάπωνες και τους Κινέζους αξιωματούχους από ένα μπουκάλι με αγνό, παρθένο λάδι ελιάς, προκειμένου να υπογραμμίσει την πολιτική του βούληση να αναπτυχθεί εξαγωγική πολιτική για αυτό το μοναδικών πλεονεκτημάτων προϊόν του τόπου μας. </span><br /><br /><span style="font-family: verdana; font-weight: bold;">Η Ηλεία μπορεί και πρέπει να μείνει αγροτική περιοχή</span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Με δεδομένη την πετυχημένη αγροτική πολιτική της πρώτης τετραετίας της Νέας Διακυβέρνησης, το ζήτημα που πρέπει εμείς, οι Ηλείοι να αντιμετωπίσουμε, είναι να βρούμε ποια είναι τα συγκριτικά μας πλεονεκτήματα και να τα εκμεταλλευθούμε. Λίγες σελίδες πιο κάτω, στην αναφορά μου σε αγροτικά θέματα στα κεφάλαια του ηλειακού Κάμπου προχωρώ σε συγκεκριμένες προτάσεις. Εδώ εκ των πραγμάτων θα περιοριστώ σε γενικές αναφορές. </span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Επειδή πιστεύω ότι η ατμομηχανή της ηλειακής ανάπτυξης στο μέλλον είναι κυρίως ο τουρισμός, θεωρώ αυτονόητο ότι το αγροτικό προϊόν της Ηλείας πρέπει να συνδυαστεί με το τουριστικό. Η συμβολαιακή γεωργία παρέχει πολλά πλεονεκτήματα σε όσους την επιχειρήσουν, καθώς συνδυάζει ένα κατά κανόνα σταθερό εισόδημα με την τήρηση προδιαγραφών που κάνουν το προϊόν ανταγωνιστικό. </span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Εξίσου σημαντική είναι η επιχείρηση αναβίωσης των συνεταιρισμών σε ορθολογική βάση και μακριά από τον κομματισμό που τους κατέστρεψε κατά τη δεκαετία του ’80, κυρίως. Για να συμβεί αυτό, οι κάθε λογής εκπρόσωποι της ηλειακής κοινωνίας, στο Κοινοβούλιο ή στην Αυτοδιοίκηση, στις επιχειρήσεις ή στη διανόηση, πρέπει να υπερβούν όσα τους χωρίζουν και να αποφασίσουν κοινή δράση.</span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Παράλληλα, πρέπει οι ομάδες παραγωγών σε επιλεγμένα προϊόντα (ιδιαίτερα στα εσπεριδοειδή) να αποκτήσουν αυξημένο ρόλο, καθώς η συνεργασία, η συλλογική προσπάθεια και η αποτελεσματικότητα είναι ζητούμενα στη νέα πραγματικότητα του αγροτικού τομέα. </span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Συγχρόνως πρέπει να συνεχιστεί η πολιτική προσέλκυσης νέων ανθρώπων στη γεωργία. Για παράδειγμα, η πριμοδότηση της πρώτης εγκατάστασης για νέους αγρότες είναι ένα πολύ σημαντικό μέτρο. Αυτοί θα φέρουν το νέο πνεύμα στις καλλιέργειες, τη νέα αντίληψη στην αγροτιά, ώστε αυτή να ξαναγίνει ανταγωνιστική, βιώσιμη και να θρέφ68ει αυτούς και τις οικογένειές τους πλουσιοπάροχα. Στην Ηλεία, για να μην μηδενίζουμε τα πάντα, έχουν διοργανωθεί σεμινάρια για νέους αγρότες σε πρωτοποριακές καλλιέργειες, τη βιολογική γεωργία κλπ. </span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Τέλος, υπάρχουν κι ένα σωρό νέα πεδία, όπως για παράδειγμα αυτό των ενεργειακών καλλιεργειών. Γεωργοί και κάτοχοι εκτάσεων μπορούν να παράγουν… ενέργεια, που ποτέ δεν πρόκειται να αντιμετωπίσει πρόβλημα ζήτησης, από τα ζωικά υποπροϊόντα και τα καθαρά απόβλητα. </span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Για να πούμε τα πράγματα με το όνομά τους, προσωπικά πιστεύω ότι πρέπει να δημιουργηθούν Αγροτικές Ανώνυμες Εταιρείες σε κάθε κλάδο παραγωγής (ελιά, καρπούζι, οπωροκηπευτικά κλπ). Μόνον έτσι θα μπορέσει να υλοποιηθεί μια επιθετική πολιτική, η οποία με τη σειρά της απαιτεί επιχειρηματικότητα και νέες μεθόδους οργάνωσης και παραγωγής. Προτείνω, λοιπόν, στις Αγροτικές Ανώνυμες Εταιρείες, οι γεωργοί θα εισέρχονται ως εταίροι- μέτοχοι με τη γη, τα μηχανήματα και την εργασία τους σε ποσοστό που θα συμφωνείται κάθε φορά. Για τη συγκρότηση μιας τέτοιας ΑΕ θα απαιτούνται τουλάχιστον 500 στρέμματα. Μια τέτοια επιχείρηση θα παράγει, αλλά και θα διαθέτει μόνη της τα προϊόντα της, θα συμπιέζει πολύ χαμηλά το κόστος (οικονομίες κλίμακας). Θα παρακολουθεί τα δεδομένα στις αγορές του προϊόντος μέσα από το τμήμα marketing της εταιρίας, θα παράγει μόνο με τους αποδεκτούς επιστημονικούς τρόπους, χωρίς αλόγιστη χρήση φυτοφαρμάκων κλπ. Τελικά, θα εγγυάται υψηλή και συνεχή κερδοφορία. </span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Αν ξεκινήσει από κάτω μια τέτοια πρωτοβουλία, ποιος βουλευτής Ηλείας δεν θα πιέσει την Κυβέρνηση για μικρότερη φορολογία σε τέτοιες επιχειρήσεις; Ποιος βουλευτής Ηλείας δεν θα εισηγηθεί χαμηλότοκα δάνεια; Ποιος βουλευτής Ηλείας δεν θα ζητήσει τη διάθεση ειδικευμένου προσωπικού ως συμβούλων σε τέτοιες οικονομικές μονάδες;</span>hleiakoshttp://www.blogger.com/profile/05978289585186588641noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2636582755730952204.post-13450537757644849202007-03-13T05:27:00.000-07:002007-03-13T05:30:11.191-07:00Η τουριστική ανάπτυξη στα χέρια των πολιτών<span style="font-family: verdana; font-weight: bold;">1. Εισαγωγή</span><br /><span style="font-family: verdana; font-weight: bold;">2. Δεκαπέντε κυβερνητικές παρεμβάσεις για την τουριστική ανάπτυξη</span><br /><span style="font-family: verdana; font-weight: bold;">3. Το τουριστικό έλλειμμα της Ελλάδας και της Ηλείας</span><br /><span style="font-family: verdana; font-weight: bold;">4. Δέκα στρατηγικοί στόχοι της Ηλείας για τουριστική ανάπτυξη</span><br /><span style="font-family: verdana;"></span><br /><br /><span style="font-family: verdana; font-weight: bold; font-style: italic;">Εισαγωγή</span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Στα μέσα του 2006 δέχτηκα ένα τηλεφώνημα από έναν Έλληνα μετανάστη στη Γερμανία. Ο άνθρωπος γεννήθηκε σε ένα πολύ όμορφο χωριό του Δήμου Σκιλλούντος (όχι στη Βρίνα), αλλά οι δυσχέρειες της εποχής εκείνης τον οδήγησαν να βρει τρόπους επιβίωσης στη μακρινή Γερμανία. Σήμερα, συνταξιούχος πια, λαχταράει όσο τίποτα να γυρίσει στον τόπο του και να ζήσει τα τελευταία του χρόνια μαζί με τον γιο του, ο οποίος εργαζόταν στη Θεσσαλονίκη. </span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Όπως ήταν φυσικό, τον ρώτησα τι είναι αυτό που τον εμποδίζει να γυρίσει στην πατρίδα. Πήρε τη σύνταξή του, άλλες υποχρεώσεις στη Γερμανία δεν έχει, λοιπόν, γιατί δεν επιστρέφει; Η απάντησή του ήταν συγκλονιστική: «Πρώτον, γιατί έχω μάθει αλλιώς εδώ που ζω τόσα χρόνια. Να πηγαίνω στα καφενεία και όλα να είναι καθαρά και περιποιημένα. Να μπαίνω στα λεωφορεία και να αισθάνομαι ότι είμαι στο δικό μου αυτοκίνητο. Πώς να γυρίσουμε στο χωριό; Έχεις βρει καθαρή τουαλέτα σε καφενείο του χωριού μου; Και είμαι σίγουρος ότι έτσι είναι όλα τα χωριά. Εδώ, στη Γερμανία, δεν περνάει από το μυαλό μας να πετάξουμε στο δρόμο κουτάκια μπύρας. Εκεί κάτω, όμως, ξέρεις πόσα τέτοια έχω δει τα καλοκαίρια που κατεβαίνω; Πόσα σκουπίδια στην παραλία του Κάτω Σαμικού; Δεν σεβόμαστε τη φύση, παιδί μου, ούτε τον τόπο μας. Κι αυτός μας εκδικείται, κρατώντας μας μακριά».</span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Ο άνθρωπος, αν και λίγο υπερβολικός, κατά βάση έχει δίκιο. Οι πολίτες της Ηλείας κρατάμε στα χέρια μας την ανάπτυξη του τόπου μας. Πρώτα από όλα, όμως, πρέπει να δείξουμε στους εαυτούς μας ότι τον σεβόμαστε και τον προσέχουμε. Καμία Πολιτεία δεν θα υποχρεώσει τον καταστηματάρχη να έχει καθαρή τουαλέτα, ούτε τον απρόσεκτο να ανοίξει το τζάμι και να πετάξει έξω στο δρόμο σκουπίδια, πλαστικά, κι ό,τι άλλο θεωρεί ότι δεν πρέπει να έχει στο αυτοκίνητό του. Κι ούτε τα πρόστιμα αποτελούν από μόνα τους λύση. Η λύση είναι να ευαισθητοποιήσουμε την κοινωνία μας, να εξηγήσουμε σε κάθε πολίτη το μέγεθος των συνεπειών που έχει η πράξη του για αυτόν και τα παιδιά του, ώστε όλοι να προστατεύουμε το περιβάλλον, να σεβόμαστε τη φύση και τους ανθρώπους, να παραδώσουμε στα παιδιά μας καλύτερο τον τόπο που μας παρέδωσαν οι πατεράδες μας. Η αυτοδέσμευση του υπεύθυνου πολίτη είναι το πιο αποτελεσματικό διαβατήριο για τη διαφύλαξη του φυσικού κάλλους μιας περιοχής και, συνακόλουθα, για την τουριστική της ανάπτυξη. </span><br /><span style="font-family: verdana;">Η ελληνική Πολιτεία, μετά τις 7 Μαρτίου 2004 έχει δείξει έμπρακτα το ενδιαφέρον της για την ελληνική Περιφέρεια και ειδικότερα για την τουριστική ανάπτυξη της Ηλείας. Χωρίς να μπω σε λεπτομέρειες, θα έλεγα ότι μέχρι τώρα έχουν δρομολογηθεί δεκαπέντε κυβερνητικές πολιτικές για την ανάπτυξη του τουρισμού στην περιοχή μας. Να ποιες:</span><br /><br /><span style="font-family: verdana; font-weight: bold;">Δεκαπέντε κυβερνητικές παρεμβάσεις για την τουριστική ανάπτυξη</span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Για πρώτη φορά ο τουρισμός αντιμετωπίστηκε από τη Νέα Δημοκρατία ως μοχλός ανάπτυξης της χώρας και ειδικά της ξεχασμένης περιφέρειας, όπως η Ηλεία. Ιδρύθηκε ξεχωριστό Υπουργείο Τουριστικής Ανάπτυξης και σχεδιάστηκε η τουριστική πολιτική σε βάθος δεκαετίας. Αποστολή του ήταν στην πρώτη τετραετία της Νέας Διακυβέρνησης να ορίσει τους όρους ανάπτυξης της τουριστικής βιομηχανίας και να επαναπροσδιορίσει το τουριστικό προϊόν ανά περιφέρεια, νομό και περιοχή, ώστε κάθε κομμάτι της ελληνικής υπαίθρου να αναπτύξει το εξειδικευμένο και ανταγωνιστικό τουριστικό προϊόν που ταιριάζει καλύτερα με τη δική της, ιδιαίτερη ταυτότητα. </span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Ενδεικτικά αναφέρω τα ζητήματα που αντιμετωπίζονται κατά προτεραιότητα, και τα οποία θα επιτρέψουν την ανάπτυξη περιοχών όπως η δική μας, αρχής γενομένης από τη δεύτερη τετραετία της Νέας Διακυβέρνησης:</span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">1. Εξειδικεύονται τα κίνητρα του αναπτυξιακού νόμου, ο οποίος επιδοτεί τουριστικές επιχειρήσεις στην Ηλεία με το υψηλότερο ποσοστό πανελλαδικά.</span><br /><span style="font-family: verdana;">2. Η Βουλή ψήφισε νομοθετικές ρυθμίσεις για τον ιαματικό τουρισμό, τον αγροτουρισμό, τον οικοτουρισμό, κλπ. Όλες αυτές οι μορφές τουρισμού μπορούν και πρέπει να αναπτυχθούν στην Ηλεία.</span><br /><span style="font-family: verdana;">3. Συστήνεται Οργανισμός Τουρισμού Υπαίθρου και Αγροτουρισμού, με έμφαση στην πιστοποίηση αγροτουριστικών μονάδων, ως εχέγγυο ποιότητας των παρεχομένων υπηρεσιών,</span><br /><span style="font-family: verdana;">4. Αναπτύσσεται ο τουρισμός Υγείας, ένας «κρυφός άσσος» στα χέρια των Ηλείων,</span><br /><span style="font-family: verdana;">5. Οριστικοποιείται το χωροταξικό σχέδιο, απαραίτητο για την τουριστική ανάπτυξη,</span><br /><span style="font-family: verdana;">6. Αποφασίζονται οι προδιαγραφές για ίδρυση κέντρων προπονητικού αθλητικού τουρισμού,</span><br /><span style="font-family: verdana;">7. Επεξεργάζεται το θεσμικό πλαίσιο για τη δημιουργία Θεματικών Πάρκων, που μπορούν να αναπτύξουν θεαματικά και ουσιαστικά την πεδινή, κυρίως όμως την ορεινή Ηλεία (Λασιώνα, Λαμπεία αλλά και Ανδρίτσαινα),</span><br /><span style="font-family: verdana;">8. Κατηγοριοποιούνται τα ξενοδοχεία και τα καταλύματα σε αστέρια και κλειδιά,</span><br /><span style="font-family: verdana;">9. Δημιουργούνται μαρίνες, αξιοποιώντας το νόμο περί Σύμπραξης Ιδιωτικού και Δημόσιου Τομέα, όπως αυτές από το Κατάκολο μέχρι τον Άγιο Παντελεήμονα Λεχαινών.</span><br /><span style="font-family: verdana;">10. Οριστικοποιείται η λίστα των στρατιωτικών αεροδρομίων που θα χρησιμοποιούνται και ως πολιτικά, όπως αυτό της Ανδραβίδας, </span><br /><span style="font-family: verdana;">11. Ολοκληρώνεται το νομοθετικό πλαίσιο για ανάπτυξη της τουριστικής κατοικίας και των ειδικών μορφών τουρισμού,</span><br /><span style="font-family: verdana;">12. προωθείται νομοσχέδιο για τον συνεδριακό τουρισμό,</span><br /><span style="font-family: verdana;">13. Εκσυγχρονίζεται και κωδικοποιείται η τουριστική νομοθεσία, </span><br /><span style="font-family: verdana;">14. Ολοκληρώνεται ο σχεδιασμός για ίδρυση τουριστικών γραφείων,</span><br /><span style="font-family: verdana;">15. Αναπτύσσονται προγράμματα θρησκευτικού, πολιτιστικού, αλιευτικού τουρισμού κλπ</span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Με αυτό τον τρόπο δημιουργείται, πλέον, το περιβάλλον, μέσα στο οποίο οι νομοί της Ελλάδος θα διεκδικήσουν το δικό του ο καθένας κομμάτι από την τουριστική πίττα. Το κομμάτι της Ηλείας, στο πλαίσιο της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας, μπορεί να είναι πολύ μεγάλο, και ο νομός μας να ξαναγίνει ένας από τους πιο αναπτυγμένους όλης της χώρας, πετυχαίνοντας τη βιώσιμη τουριστική ανάπτυξη. </span><br /><br /><span style="font-family: verdana; font-weight: bold;">Το τουριστικό έλλειμμα της Ελλάδας (και της Ηλείας)</span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Τον Οκτώβριο του 2005 διεξήχθη το 4ο Συνέδριο του ΣΕΤΕ (Σύνδεσμος Ελληνικών Τουριστικών Επιχειρήσεων) στο πλαίσιο του οποίου παρουσιάστηκαν πολύ ενδιαφέροντα στοιχεία που προέκυψαν από μελέτη με τίτλο «Ανάλυση δεικτών ανταγωνιστικότητας σε μεσογειακούς προορισμούς». Μερικά από τα συμπεράσματα της μελέτης είναι χαρακτηριστικά: </span><br /><span style="font-family: verdana;">- Η πολυκοσμία, το κυκλοφοριακό πρόβλημα και η έλλειψη φροντίδας του περιβάλλοντος είναι τα πιο αρνητικά στοιχεία των ελληνικών προορισμών.</span><br /><span style="font-family: verdana;">- Η φιλικότητα και η φιλοξενία είναι οι παράγοντες που οι τουρίστες εκτιμούν κι αναγνωρίζουν περισσότερο</span><br /><span style="font-family: verdana;">- Τα τελευταία χρόνια η Ελλάδα δεν επενδύει σε νέα ξενοδοχεία: Ποσοστό περίπου 77% των σημερινών ξενοδοχειακών μονάδων είναι άνω των 20 ετών</span><br /><span style="font-family: verdana;">- Μόνο το 15% των ξενοδοχείων ανήκει σε ξενοδοχειακές αλυσίδες</span><br /><span style="font-family: verdana;">- Η κερδοφορία των ελληνικών ξενοδοχείων είναι χαμηλή.</span><br /><span style="font-family: verdana;">- Χαμηλή είναι και η ποιότητα της ξενοδοχειακής προσφοράς. Η μελέτη αποδεικνύει ότι 2 στα 3 ξενοδοχεία στη χώρα μας είναι 1 και 2 αστέρων. </span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Όποιος βλέπει το ποτήρι μισοάδειο, θα αναπαράγει τη μίζερη κατάσταση του χθες. Όποιος, όμως, το βλέπει μισογεμάτο, θα δει την ευκαιρία για γρήγορη επένδυση σε ξενοδοχειακές μονάδες υψηλής ποιότητας στην Ηλεία. </span><br /><br /><span style="font-family: verdana; font-weight: bold;">Οι Δέκα Στρατηγικοί Στόχοι της Ηλείας για τουριστική ανάπτυξη</span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Σε κεντρικό επίπεδο έγιναν οι 15 παρεμβάσεις που αναφέρθηκαν νωρίτερα, δημιουργώντας τις προϋποθέσεις για τουριστική ανάπτυξη. Τώρα η σκυτάλη των πρωτοβουλιών δίνεται στις περιφέρειες και τους νομούς για να προσαρμόσουν τις γενικές κατευθύνσεις στις κατά τόπους ειδικές συνθήκες. Στην Ηλεία, πιστεύω ότι πρέπει για την επόμενη δεκαετία να θέσουμε τους εξής στόχους στο κεφάλαιο «τουριστική ανάπτυξη»:</span><br /><br /><br /><span style="font-family: verdana; font-style: italic;">1. Ανάδειξη των συγκριτικών πλεονεκτημάτων κάθε περιοχής του νομού μας</span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Πράγματι η Ηλεία έχει τεράστιες τουριστικές δυνατότητες σε κάθε γωνιά της. Αρκεί να υπάρξει εκτεταμένος διάλογος με τους πολίτες και, μέσα από τη διαβούλευση, να δομηθεί ο αναπτυξιακός χάρτης του νομού. Κάθε περιοχή, κάθε δήμος να αντιληφθεί και να συμφωνήσει μετά από διαβούλευση πού πρέπει να ρίξει το βάρος των προσπαθειών του και μετά, σε συνεργασία με τους εκλεγμένους αντιπροσώπους των Ηλείων πολιτών, να διεκδικήσουμε τους τρόπους υλοποίησης του στρατηγικού σχεδίου τουριστικής ανάπτυξης. Η πρότασή μου για αυτό το στρατηγικό χάρτη αναπτύσσεται στο Δεύτερο Μέρος του βιβλίου αυτού.</span><br /><br /><br /><span style="font-family: verdana; font-style: italic;">2. Δημιουργία ειδικών κινήτρων για την Ηλεία</span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Είναι ανάγκη να γίνει συνείδηση στον καθένα μας ότι τον συμφέρει να επενδύσει στον τουρισμό. Πέραν των κινήτρων που δίνει η Αθήνα, είναι ανάγκη να προτείνουμε ειδικά προγράμματα ανάπτυξης κάθε περιοχής. Κι αυτά περιγράφονται αδρά στο Δεύτερο Μέρος του βιβλίου. Και εδώ είναι απαραίτητο να τονιστεί πόσο πολύ βοηθάει την υπόθεση της τουριστικής ανάπτυξης της περιοχής μας, ο νέος Αναπτυξιακός Νόμος με τις μεγάλες επιδοτήσεις και τις άλλες διευκολύνσεις. </span><br /><br /><br /><span style="font-family: verdana; font-style: italic;">3. Στρατηγικός στόχος, ο δωδεκάμηνος τουρισμός</span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Η παραδοσιακή αντίληψη για τον τουρισμό, τον συνδέει με τις καλοκαιρινές διακοπές μιας κλασικής ελληνικής οικογένειας. Από τότε που η αντίληψη αυτή κυριαρχούσε, έχουν αλλάξει πάρα πολλά. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα της Χαλκιδικής, ενός κλασικού «καλοκαιρινού» προορισμού για Έλληνες και ξένους τουρίστες: Τα στοιχεία του 2005 δείχνουν ότι ο προσεκτικός σχεδιασμός είχε ως αποτέλεσμα τον Σεπτέμβριο οι τουρίστες που την επισκέφτηκαν να είναι περισσότεροι από τον Αύγουστο, τον κατεξοχήν μήνα των διακοπών. Είναι λοιπόν ανάγκη να κατανοήσουμε ότι η Ηλεία διαθέτει όλα εκείνα τα πλεονεκτήματα που της επιτρέπουν να έχει 12 μήνες το χρόνο τουρίστες: Το καλοκαίρι να απολαμβάνουν την υπέροχη θάλασσα από τη Μανωλάδα μέχρι το Γιαννιτσοχώρι. Το φθινόπωρο να επισκέπτονται την Ηλεία για να θαυμάσουν τα εκπληκτικού κάλλους μοναστήρια του νομού μας (από τη Φραγκαβίλλα και το Φραγκαπήδημα, μέχρι την Παναγία Κρεμαστή, το Σεπετό κλπ). Τον χειμώνα οι τουρίστες μπορούν να απολαμβάνουν την υπέροχη φύση σε ποιοτικές –μικρές κατά προτίμηση- ξενοδοχειακές μονάδες λίγο πιο πάνω από τη θάλασσα (στις περιοχές του Σκιλλούντα, της Ωλένης και της Πηνείας, ίσως και στο χαμηλότερο τμήμα της Φολόης), αλλά και να γνωρίζουν την άγρια φύση της Λαμπείας της Λασιώνας και της Φολόης μέσα από τις δραστηριότητες ενός Θεματικού Πάρκου. Τέλος, την άνοιξη μπορούν να απολαμβάνουν τη συμμετοχή τους σε αγροκτήματα με ήπιες δράσεις οικοτουρισμού και αγροτουρισμού, κυρίως στις πόλεις και τα χωριά του Κάμπου. Φυσικά, όλο το χρόνο οι τουρίστες πρέπει να μπορούν όχι μόνο να επισκέπτονται, αλλά και να θαυμάζουν και στη συνέχεια να διαφημίζουν την Ήλιδα, την Ολυμπία, τον Επικούρειο Απόλλωνα, το Χλεμούτσι, το δρυοδάσος της Φολόης, το Φράγμα του Πηνειού, τον Αλφειό, τον Λάδωνα και τη Νέδα, τον παραδοσιακό οικισμό της Ανδρίτσαινας, τα Κρέστενα (πατρίδα του Ξενοφώντα), τα λουτρά της Κυλλήνης και του Καϊάφα κι ένα σωρό άλλα αξιοθέατα της Ηλείας. </span><br /><br /><br /><span style="font-family: verdana; font-style: italic;">4. Με τον ποιοτικό τουρισμό καταπολεμάμε την ανεργία</span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Δεν είναι μόνο η πληθώρα θέσεων εργασίας που συνεπάγεται η μετατόπιση του κέντρου βάρους των προσπαθειών μας στον ποιοτικό τουρισμό με τη στελέχωση των τουριστικών μονάδων. Μια σειρά άλλων επαγγελμάτων αναδεικνύονται επικουρικά –αλλ’ όχι λιγότερο κερδοφόρα- στο πλαίσιο της τουριστικής βιομηχανίας. Χιλιάδες DVD μπορούν και πρέπει να πωλούνται στις πύλες εισόδου των τουριστών στην Ηλεία (Βουπρασία, Ανδρίτσαινα, Ζαχάρω και Λαμπεία είναι οδικές πύλες, Κυλλήνη και Κατάκολο είναι λιμενικές πύλες, ενώ η Ανδραβίδα είναι η από αέρος πύλη της Ηλείας). Χιλιάδες τουριστικοί οδηγοί με τα νέα προϊόντα του νομού μπορούν και πρέπει να πωλούνται όλο το χρόνο. Κι αργότερα θα μιλήσουμε για το τουριστικό χρηματιστήριο, για ηλεκτρονικό τρόπο ανεύρεσης των πελατών αλλά –από την άλλη- και καταλυμάτων κλπ</span><br /><br /><br /><span style="font-family: verdana; font-style: italic;">5. Συνδυάζουμε φυσικό περιβάλλον, πολιτιστική κληρονομιά και αγροτική παράδοση</span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Και με αυτό το συνδυασμό επιδιώκουμε τη συνεχή, επί 12 μήνες, παρουσία τουριστών στην Ηλεία. Αξιοποιούμε ποιοτικά τα συγκριτικά μας πλεονεκτήματα. Αφήνουμε πίσω οριστικά την παρωχημένη αντίληψη ότι, δήθεν, «τους κάνουμε χάρη που έρχονται στην περιοχή μας». Με μια κουβέντα, γινόμαστε αληθινοί επαγγελματίες. Μόνο έτσι θα προσελκύσουμε ποιοτικούς τουρίστες, δηλαδή περισσότερα χρήματα. Πανελλαδικά, το 2005 ενώ αυξήθηκαν οι αφίξεις από το εξωτερικό τουριστών στη χώρα μας, μειώθηκαν τα έσοδα, δηλαδή οι τουρίστες έμεναν λιγότερες μέρες και κατά κεφαλήν δαπανούσαν λιγότερα χρήματα. Το ίδιο συμβαίνει με τον εσωτερικό τουρισμό, αν οι υπηρεσίες μας δεν είναι ποιοτικές και δεν απευθύνονται κυρίως σε όσους έχουν τη δυνατότητα να ξοδέψουν χρήματα. Αυτό, βέβαια, σε καμία περίπτωση δεν σημαίνει ακριβές υπηρεσίες, το αντίθετο!</span><br /><br /><br /><span style="font-family: verdana; font-style: italic;">6. Αναπτύσσουμε ισόρροπα όλες τις περιοχές της Ηλείας</span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Με ποιο τρόπο; Αναδεικνύοντας τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά καθεμιάς και συμφωνώντας το συνολικό σχέδιο τουριστικής ανάπτυξης πρώτα με τους πολίτες του νομού μας και μετά με την Κυβέρνηση, ώστε να διοχετευθούν οι ανάλογες πιστώσεις στις συγκεκριμένες δράσεις. Στα βόρεια του νομού το βάρος προτείνω να δοθεί στην καλλιέργεια της γης. Ωστόσο, ο τουρισμός μπορεί να στηριχτεί στην πολιτιστική κληρονομιά και στα αξιοθέατα (Αρχαία Ήλιδα, Κάστρο Χλεμούτσι, Γλαρέντζα, Μονή Βλαχέρνας, Κουνουπέλι, λίμνη Πηνειού, Παλιόπυργος, λουτρά Κυλλήνης και μεγάλες ξενοδοχειακές μονάδες, παραλία μέχρι την Κουρούτα, Μοναστήρια Φραγκαβίλλας και Φραγκαπηδήματος κλπ). Στα ορεινά του νομού ο πολιτισμός παντρεύεται με το φυσικό κάλλος (Αρχαία Οινόη, Αλύσσειο, η Δίβρη με τα φαράγγια, η Φολόη με το δάσος των Κενταύρων, η Λασιώνα με τον τόπο που θρυλείται ότι ο Ηρακλής έπιασε τον Ερυμάνθιο Κάπρο, το Γούμερο με τη σπηλιά του Ασκητή, το ατέλειωτο και πανέμορφο δάσος της Κάπελης, κι ακόμα η Ανδρίτσαινα με την παραδοσιακή της αρχιτεκτονική, την κληρονομιά του φιλικού Αναγνωστόπουλου και την ξακουστή βιβλιοθήκη της, ο Επικούριος Απόλλων, η μονή του Σεπετού, οι καταρράκτες της Νέδας, τα ξωκλήσια της Φιγαλείας κλπ). Τέλος στα νότια του νομού βρίσκεται το «βαρύ πυροβολικό» του φυσικού και πολιτιστικού περιβάλλοντος της Ηλείας: ο Καϊάφας, η Αρχαία Ολυμπία με τον παγκόσμιο πνευματικό πλούτο αλλά και τις πρωτόγνωρες φυσικές ομορφιές, τα πανέμορφα χωριά του Σκιλλούντα, το όρος Λαπίθας με τα μυστικά που κρύβει στα σωθικά του, η Σμέρνα των κυνηγών και των χελώνων, το φράγμα του Αλφειού, το θέατρο του Φλόκα, η Αγουλινίτσα, η παραλία μέχρι το Γιαννιτσοχώρι κλπ)</span><br /><br /><br /><span style="font-family: verdana; font-style: italic;">7. Οργανώνουμε την εκπροσώπησή μας τουριστικά</span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Με αυτό τον τρόπο μπορούμε να διαπραγματευόμαστε αποτελεσματικά με τους tour operators. Το Επιμελητήριο, η Νομαρχιακή και η Τοπική Αυτοδιοίκηση πρέπει να βρουν τον καταλληλότερο τρόπο οργάνωσης, ώστε το τουριστικό προϊόν της Ηλείας να «πουλιέται» σε καλή τιμή και με καλές προοπτικές στην εγχώρια και διεθνή τουριστική αγορά. Ίσως αυτό είναι σκόπιμο να γίνει ξεχωριστά, πέρα από τη δράση της Εταιρίας Τουριστικής Ανάπτυξης Δυτικής Ελλάδας. Ήδη η Αναπτυξιακή Ολυμπίας (ΑΝΟΛ) έχει δημιουργήσει έναν τουριστικό χάρτη της περιοχής ευθύνης της και προωθεί τη σύνδεση του τουρισμού με νέες τεχνολογίες, όπως η on line κράτηση δωματίων κλπ.</span><br /><br /><br /><span style="font-family: verdana; font-style: italic;">8. Επενδύουμε στην τουριστική εκπαίδευση</span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Πώς είναι δυνατόν να πιστέψουμε στις προοπτικές του τουρισμού, όταν δεν μπορέσαμε να πείσουμε 15 νέους και νέες να γίνουν «συνοδοί βουνού», με αποτέλεσμα να μην λειτουργήσει ποτέ το ΙΕΚ εναλλακτικού τουρισμού που επρόκειτο να ιδρυθεί στην Ανδρίτσαινα; Διεκδικούμε Ανώτατη Σχολή Κρατικού Πανεπιστημίου με τουριστική κατεύθυνση και επικουρικά δημιουργούμε σε δεύτερη φάση ΙΕΚ ή ΤΕΙ εναλλακτικού τουρισμού. Παρεμπιπτόντως εδώ αναφέρω ότι δεν εγκαταλείπουμε την ιδέα λειτουργία ενός μεγάλου μη κρατικού, μη κερδοσκοπικού ΑΕΙ στον νομό μας. Διοργανώνουμε και μετέχουμε σε Fora τουριστικής εκπαίδευσης και κατάρτισης. Προτείνουμε προγράμματα σπουδών, αξιοποιώντας τους πολλούς Πανεπιστημιακούς και τα στελέχη της τουριστικής βιομηχανίας που κατάγονται από την Ηλεία ή ενδιαφέρονται γι αυτήν. </span><br /><br /><br /><span style="font-family: verdana; font-style: italic;">9. Σεβόμαστε το περιβάλλον και το χρώμα κάθε χωριού και πόλης της Ηλείας</span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Δεν παραχωρούμε τον τόπο μας χωρίς προϋποθέσεις στην τουριστική βιομηχανία. Θέλουμε τον τουρισμό, αλλά με σεβασμό στα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά κάθε περιοχής της Ηλείας. Θέλουμε ανάπτυξη, αλλά επίσης θέλουμε ο τόπος μας να μας θυμίζει τον τόπο των προγόνων μας, όχι να γίνει αγνώριστος, χωρίς το χρώμα του, χωρίς τα χαρακτηριστικά του. </span><br /><br /><br /><span style="font-family: verdana; font-style: italic;">10. Δημιουργούμε και καλλιεργούμε λόμπι Ηλείων της Διασποράς και φίλων της Ηλείας</span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Αυτοί θα ενισχύουν τη διαφήμιση του νομού μας, θα εξηγούν τα πλεονεκτήματα της Ηλείας σε αυτούς που αποφασίζουν για τους προορισμούς που θα διαφημίσουν κάθε φορά, θα πιέζουν υπέρ της ανάπτυξης και της τουριστικής προβολής του τόπου μας. </span>hleiakoshttp://www.blogger.com/profile/05978289585186588641noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2636582755730952204.post-24921890703694768112007-03-13T05:22:00.000-07:002007-03-13T05:25:40.914-07:00Αξιοποιούμε το πολιτισμικό μας απόθεμα<span style="font-family: verdana; font-weight: bold;">1. Εισαγωγή</span><br /><span style="font-family: verdana; font-weight: bold;">2. Η σχέση της Ηλείας με τον Πολιτισμό</span><br /><span style="font-family: verdana; font-weight: bold;">3. Η συνεισφορά της Κυβέρνησης Καραμανλή</span><br /><span style="font-family: verdana; font-weight: bold;">4. Προνομιακό πεδίο για την Κοινωνία των Πολιτών</span><br /><span style="font-family: verdana; font-weight: bold;">5. Αναδεικνύουμε το δίπολο Ολυμπία- Ήλιδα</span><br /><span style="font-family: verdana; font-weight: bold;">6. Ολυμπιακός Μαραθώνιος</span><br /><span style="font-family: verdana; font-weight: bold;">7. Τα Μοναστήρια ως τόποι Πολιτισμού και Παράδοσης</span><br /><span style="font-family: verdana; font-weight: bold;">8. Ο Πολιτισμός ανεβάζει το επίπεδο της ζωής μας</span><br /><br /><br /><span style="font-family: verdana; font-weight: bold; font-style: italic;">Εισαγωγή</span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Το πολιτισμικό απόθεμα της Ηλείας δεν μπορεί να κλειστεί μέσα σε ένα κεφάλαιο. Κάθε περιοχή έχει τις δικές της δυνατότητες και χρειάζεται να βρει το δικό της τρόπο για να κάνει τον Πολιτισμό όχι μόνο στοιχείο οικονομικής ανάπτυξης, αλλά και βελτίωσης της ίδιας της τοπικής κοινωνίας, των ίδιων των κατοίκων κάθε γωνιάς της ηλειακής γης.</span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Συνεπώς, στο δεύτερο μέρος του βιβλίου μπορεί ο αναγνώστης να βρει σκέψεις και ιδέες επένδυσης στον Πολιτισμό, τοποθετημένες σε κάθε περιοχή ειδικά. Εδώ θα περιοριστούμε στην καταγραφή τέτοιων προτάσεων, που έχουν είτε διαδημοτικά χαρακτηριστικά, είτε αναφέρονται σε ολόκληρη την Ηλεία ή και τη Δυτική Πελοπόννησο.</span><br /><br /><span style="font-family: verdana; font-weight: bold;">Η σχέση της Ηλείας με τον Πολιτισμό</span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Ποια είναι η βάση, πάνω στην οποία η Νέα Ηλεία επενδύει στον Πολιτισμό; Πιστεύω ότι υπάρχουν τέσσερις βασικοί λόγοι. Πρώτος λόγος είναι ο αυτονόητος: Η κληρονομιά των Ολυμπιακών Αγώνων και των Ολυμπιακών Ιδεωδών είναι, μεν, παγκόσμια, αλλά είναι εξίσου βέβαιο ότι ξεκίνησαν όχι τυχαία από την περιοχή της σημερινής Ηλείας, από την Αρχαία Ολυμπία και την Αρχαία Ήλιδα. Η κληρονομιά του Ολυμπισμού είναι ασφαλώς πανανθρώπινη, αλλά εξίσου ασφαλώς έχει γεωγραφικό προσδιορισμό, τουλάχιστον στην αρχαία, και περισσότερο ανιδιοτελή εκδοχή της. Το λέω αυτό διότι αντιλαμβάνεται κανείς ότι στη σύγχρονη εποχή, οι Ολυμπιάδες είναι –πέραν των άλλων- και ευκαιρίες για μοναδικές επενδύσεις στις πόλεις και περιοχές που φιλοξενούν αυτό το ύψιστο αθλητικό γεγονός. Ασφαλώς, όμως, δεν μιλάμε μόνο για την Ολυμπία και την Ήλιδα. Μιλάμε για τις ελιές του Γουμέρου, για την παρουσία του Ξενοφώντα στον Σκιλλούντα, για τον Παυσανία, κι ακόμα για τους Μεγάλους Μύθους της Ελληνικής Μυθολογίας, για τον Ερυμάνθιο Κάπρο, για τους Σταύλους τους Αυγεία, για τη Φολόη των Κενταύρων, για τη συμμετοχή των Ηλείων στον Τρωικό Πόλεμο, κοντολογίς για όλο αυτό το μαγικό κόσμο που σήμερα αποκαλούμε «Ελληνική Αρχαιότητα, με κορυφαία ασφαλώς την Ολυμπιακή Ιδέα. Η Ολυμπιακή Κληρονομιά, συνεπώς, είναι το ένα από τα βάθρα που επιτρέπουν στη Νέα Ηλεία να επενδύσει στον Πολιτισμό.</span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Δεύτερος λόγος επένδυσης στον Πολιτισμό είναι η νεότερη παράδοση της Ηλείας. Πολλοί αγώνες για την απελευθέρωση της Ελλάδας το 1821 έγιναν στα εδάφη της Ηλείας, πήραν μέρος οι προπάπποι μας, και γύρω από αυτό το κορυφαίο γεγονός της ελληνικής ιστορίας υφάνθηκε η ελληνική παράδοση της νεότερης Ελλάδας, του δημοτικού τραγουδιού, του ρόλου της Εκκλησίας και της Αυτοδιοίκησης, των ηθών και των εθίμων, που ακόμα και σήμερα αναβιώνουν τα καλοκαίρια στα χωριά μας. Αυτή η πολιτισμική παρακαταθήκη δεν αφήνει περιθώρια αδιαφορίας σε μια κοινωνία που πραγματικά επιθυμεί την ανάπτυξή της όχι μέσα από την οικονομική μονοδιάσταση, αλλά μέσα από την ισόρροπη ανάπτυξη πνευματικών, ηθικών και υλικών απολαύσεων.</span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Τρίτος λόγος είναι ότι η Ηλεία του Αύριο προσανατολίζει την ανάπτυξή της κυρίως στον τουρισμό. Μια από τις πλέον αποδοτικές μορφές του είναι ο πολιτιστικός τουρισμός, δηλαδή η έλευση τουριστών για παρακολούθηση πολιτιστικών γεγονότων ή άλλων events. Η παρουσία εκατοντάδων τουριστών καθημερινά στην Αρχαία Ολυμπία είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτής της μορφής τουρισμού. Χρέος μας είναι να την επεκτείνουμε σε ολόκληρη την Ηλεία, επιλέγοντας με προσοχή και σύνεση τα κομβικά σημεία που μπορούν να προσφέρουν «πολιτιστική τροφή» υψηλού επιπέδου σε πολλούς τουρίστες.</span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Τέλος, ο τέταρτος λόγος είναι ότι η Νέα Ηλεία έχει κατανοήσει ότι σήμερα ανάπτυξη φέρνει η συμμετοχή μας στην Κοινωνία της Γνώσης. Η παγκοσμιότητα είναι αληθινή απειλή για πολλούς λαούς που δεν διαθέτουν πνευματικό υπόβαθρο, όχι όμως και για τους Έλληνες. Για λαούς με τη δική μας πνευματική κληρονομιά, η παγκοσμιότητα είναι πρώτης τάξεως ευκαιρία να αναδείξουμε τα συγκριτικά μας πλεονεκτήματα, που κάνουν το σύνολο, σχεδόν, των συμπατριωτών μας που αποφασίζουν να ζήσουν σε μια άλλη χώρα, να διαπρέπουν. Το δαιμόνιο μυαλό του Οδυσσέα, την εργατικότητα και τη μαχητικότητα του Αχιλλέα, την έφεση στο επιχειρείν του Λάτση και του Ωνάση, την επιστημοσύνη του Παπανικολάου, το πνευματικό ταλέντο του Μητρόπουλου, του Κανελλόπουλου, του Ελύτη, του Θεοδωράκη και τόσων άλλων, τις ηθικές βάσεις δόμησης μιας ισχυρής προσωπικότητας. Για να συμμετάσχουμε, λοιπόν, στην αυριανή Επανάσταση της Γνώσης, πρέπει από σήμερα να επενδύσουμε στον Πολιτισμό και στην καλλιέργεια του Ανθρώπου. Να μειώσουμε δραστικά τον αναλφαβητισμό στην Ηλεία. Να βάλουμε στόχο την προοπτική ανάστασης των εγκαταλελειμμένων σχολείων στα χωριά μας. Να γίνουμε και στον τομέα του Πολιτισμού, αυτό που είχε πει για την Ηλεία ο Παυσανίας: Ο κάλλιστος της Ελλάδος τόπος.</span><br /><br /><span style="font-family: verdana; font-weight: bold;">Η συνεισφορά της Κυβέρνησης Καραμανλή</span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Το Υπουργείο Πολιτισμού χρηματοδοτεί μέσω του ΠΕΠ Δυτικής Ελλάδας, σειρά αρχαιολογικών έργων στην Ηλεία. Συγκεκριμένα από το καλοκαίρι του 2005 έχει εγκριθεί το ποσό των 14,7 εκατομμυρίων ευρώ για:</span><br /><span style="font-family: verdana;">- Αποκατάσταση αύλειου χώρου και εισόδου, εσωτερικού περιβόλου στο Κάστρο Χλεμούτσι και δημιουργία εκθεσιακών χώρων προϋπολογισμού 340.000 ευρώ.</span><br /><span style="font-family: verdana;">- Στερέωση κι αποκατάσταση βυζαντινών ναών του νομού Ηλείας προϋπολογισμού 400.000 ευρώ.</span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Παράλληλα, σε εξέλιξη βρίσκονται τα έργα:</span><br /><span style="font-family: verdana;">- Μουσείο Αρχαίας Ήλιδας, 4.248.969 ευρώ</span><br /><span style="font-family: verdana;">- Αποκατάσταση- Ανάδειξη Επικούρειου Απόλλωνα 2.934.700 ευρώ</span><br /><span style="font-family: verdana;">- Διαμόρφωση Αρχαιολογικού Χώρου Ολυμπίας 3.193.355 ευρώ</span><br /><span style="font-family: verdana;">- Παλαιό Μουσείο Αρχαίας Ολυμπίας 3.218.208 ευρώ</span><br /><span style="font-family: verdana;">- Μετατροπή οικίας Τατάνη στην Αμαλιάδα σε Διαχρονικό Μουσείο Ηλείας 1.015.818 ευρώ</span><br /><span style="font-family: verdana;">- Ανάπλαση Ανάδειξη Αρχαιολογικού Χώρου Γλαρέντζας Κυλλήνης 440.205 ευρώ.</span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Σε αυτά να προσθέσουμε τη Δημοτική Αγορά Πύργου, που μπορεί με κατάλληλο σχεδιασμό να γίνει σημείο πολιτιστικής αναφοράς για ολόκληρο το νομό μας κι ένα σωρό άλλα έργα που γίνονται σε όλη την Ηλεία.</span><br /><br /><span style="font-family: verdana; font-weight: bold;">Προνομιακό πεδίο για την Κοινωνία των Πολιτών</span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Ο Πολιτισμός ανήκει σε εκείνες τις κοινωνικές κι ανθρώπινες δράσεις που κατεξοχήν δεν μπορούν να προοδεύσουν με απλές αποφάσεις της Πολιτείας, χωρίς την ενεργό συμπαράσταση και πολλές φορές την πρωτοπορία της Κοινωνίας.</span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Σήμερα στην Ηλεία ο προσεκτικός παρατηρητής διαπιστώνει μια σημαντική έφεση της Κοινωνίας των Πολιτών σε πολιτιστικές δράσεις. Η πλήρης απουσία καθοδήγησης στον τομέα αυτό, σε συνδυασμό με φαινόμενα εσωτερικής μετανάστευσης των νεότερων και περισσότερο μορφωμένων στρωμάτων του πληθυσμού προς τα μεγάλα αστικά κέντρα της Ελλάδας, μακριά από τα πατρογονικά χώματα, έχουν οδηγήσει και τις δράσεις για τον Πολιτισμό σε επαναλήψεις, στην πλειοψηφία τους χωρίς εισαγωγή νέων στοιχείων, εμπλουτισμό με νεότερα στοιχεία του σύγχρονου Πολιτισμού, ενσωμάτωση καινούριων πολιτιστικών εμπειριών. Αυτό δεν σημαίνει ότι ένας προσεκτικός παρατηρητής δεν διαπιστώνει σημαντικές πολιτιστικές ανησυχίες στη σημερινή Ηλεία.</span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Ας δούμε τώρα πώς μπορούμε σε πρώτη φάση, ακόμα και πριν ο τόπος αναπτυχθεί, να εμπλουτίσουμε τις πολιτιστικές μας εκδηλώσεις με ιδέες που σήμερα εφαρμόζονται στην Ηλεία, ή με πρωτοβουλίες που παίρνουν άλλες περιοχές της Ελλάδας και που στη δική μας περιοχή θα μπορούσαν να κάνουν τη διαφορά. Επισημαίνω και πάλι ότι εδώ θα αναφερθώ μόνο σε υπερτοπικού χαρακτήρα εκδηλώσεις, καθώς η πολιτιστική δράση κάθε ξεχωριστής περιοχής της Ηλείας παρουσιάζεται στο δεύτερο μέρος του παρόντος βιβλίου.</span><br /><br /><span style="font-family: verdana; font-weight: bold;">Αναδεικνύουμε το δίπολο Ολυμπία- Ήλιδα</span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Πρώτα από όλα η Ηλεία είναι για Έλληνες και ξένους η γενέτειρα γη του Ολυμπισμού. Κι αν παραδεχόμαστε το αυτονόητο, ότι δηλαδή Ολυμπιακό Πνεύμα ίσον Πολιτισμός, τότε πρέπει να εργαστούμε πάνω σε αυτό τον καμβά.</span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Πιστεύω ότι οφείλουμε να αναδείξουμε όλες τις πτυχές της Ολυμπίας, κι όχι μόνο το Μουσείο και τον Αρχαιολογικό Χώρο γενικά και αόριστα. Νομίζω ότι η Αυτοδιοίκηση, πρώτου ή και δεύτερου βαθμού, μπορεί και πρέπει να αναδείξει ένα- ένα τα αριστουργήματα του Ολυμπισμού που βρίσκονται στον Αρχαιολογικό Χώρο, με συγκεκριμένη στρατηγική ανάδειξης, που θα περιλαμβάνει διαφημιστικές καταχωρήσεις, εκπαιδευτικές πρωτοβουλίες, διαγωνισμούς κλπ.</span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Κατά τη γνώμη μου, λοιπόν, πρέπει να αναδειχθούν ξεχωριστά το Γυμνάσιο, η Παλαίστρα, το Ηρώο, το Εργαστήριο του Φειδία, τα Λουτρά κοντά στον ποταμό Κλαδέο, το Σπίτι των Φαιδρυντών, οι Ρωμαϊκοί Ξενώνες, το Λεωνιδαίο, το Βουλευτήριο, τα Ρωμαϊκά Λουτρά, η Στοά της Ηχούς, η Κρύπτη, το Στάδιο, ο Ιππόδρομος, το Νυμφαίο, ο Ναός της Ήρας, οι βωμοί του Διός και της Ήρας, το Πελόπιο κλπ. Άφησα τελευταίο το Ναό του Διός, που από μόνος του μπορεί να φέρνει στην περιοχή όσους τουρίστες φέρνει σήμερα ολόκληρη η Ολυμπία. Σημειώνω ότι το πρωτοπόρο Ίδρυμα Μείζονος Ελληνισμού έχει αναπαραστήσει εικονικά τόσο τους αγώνες στο Αρχαίο Στάδιο της Ολυμπίας όσο και το Ναό του Διός με το μεγάλο χρυσελεφάντινο άγαλμα. Μια προγραμματική συμφωνία του Δήμου ή του Δήμου και της Νομαρχίας από τη μια και του Ιδρύματος Μείζονος Ελληνισμού από την άλλη μπορεί να αλλάξει ουσιαστικά τον τρόπο παρουσίασης του θησαυρού της Ολυμπίας.</span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Σπεύδω να διευκρινίσω ότι συμφωνώ με όσους υποστηρίζουν ότι ο σημερινός Δήμος Αρχαίας Ολυμπίας με τα έσοδα που έχει δεν είναι δυνατόν να αναδεχθεί ολόκληρο το βάρος της προβολής της Αρχαίας Ολυμπίας, ιδιαίτερα μάλιστα στη νέα διάσταση που την θέτω εδώ. Γι αυτό νωρίτερα μίλησα για δραστηριοποίηση από τη μια μεριά της Κοινωνίας των Πολιτών αλλά, από την άλλη και για συνεργασία του δήμου με τη Νομαρχία και, όπου χρειάζεται, με την Αθήνα.</span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Θεωρώ ευτύχημα για την Αρχαία Ολυμπία ότι σήμερα έχει έναν Δήμαρχο, το γιατρό Γιώργο Αηδόνη, που δεν έχει ιδεολογικές προκαταλήψεις, παρακολουθεί τα μηνύματα των καιρών και, συνεπώς, μπορεί με τη βοήθεια και τη συμπαράσταση όλων μας να βρει λύσεις είτε με εκμετάλλευση των Συμπράξεων Δημοσίου και Ιδιωτικού Τομέα, που θέσπισε η Νέα Διακυβέρνηση, είτε με κινητοποίηση των αστείρευτων δυνάμεων των Ηλείων της Διασποράς, πολλοί από τους οποίους έχουν, πέραν της αναμφισβήτητης θέλησης, και την υλική δυνατότητα να συνδράμουν ένα τέτοιο γιγάντιο έργο. Αντίστοιχη προβολή με εκείνη της Αρχαίας Ολυμπίας πρέπει να έχει και η Αρχαία Ήλιδα, μόλις λυθούν τα προβλήματα που υπάρχουν εκεί (βλ. κεφάλαιο για την Αμαλιάδα στο δεύτερο μέρος του βιβλίου).</span><br /><br /><span style="font-family: verdana; font-weight: bold;">Ολυμπιακός Μαραθώνιος</span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Στο σημείο αυτό είναι πολύ σημαντικό να αναφέρω μια σκέψη που έγινε από ανθρώπους που αγαπούν την Ολυμπία και εργάζονται πάνω στα ιδανικά του Ολυμπισμού. Πιστεύω ότι η Νομαρχία πρέπει άμεσα να καθιερώσει τον ετήσιο Ολυμπιακό Μαραθώνιο Δρόμο, που θα ξεκινά από την Αρχαία Ήλιδα και μέσα από το μονοπάτι απείρου κάλλους που διέρχεται από την Οινόη, την Καυκανιά κλπ, θα καταλήγει στο χωριό Μάγειρας της Ολυμπίας. Με μια μικρή παράκαμψη, ο δρόμος αυτός είναι ακριβώς το μήκος του κλασικού Μαραθωνίου Δρόμου, δηλαδή 42 χιλιόμετρα και μερικά μέτρα. Μπορεί με τον Ολυμπιακό Μαραθώνιο, να ξεκινούν οι πολιτιστικές εκδηλώσεις κάθε καλοκαίρι, δηλαδή αυτός να γίνεται είτε κάθε Μάιο, είτε λίγο πριν- λίγο μετά την εποχή που ανάβουμε την Ολυμπιακή Φλόγα και τη στέλνουμε στην διοργανώτρια πόλη κάθε Ολυμπιάδας.</span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Παράλληλα είναι πολύ καλό να ταυτίσουμε τον Αθλητισμό με τον Πολιτισμό, θεσπίζοντας μια ετήσια «Ολυμπιάδα Μεσηλίκων» για μεγαλύτερους αθλητές, όπου η συμμετοχή και η ατομική άθληση παίζουν μεγαλύτερο ρόλο από τη νίκη. Αν την στήσουμε σωστά, η Ολυμπιάδα Μεσηλίκων θα φέρνει στην περιοχή μας τουρίστες από όλη την Ελλάδα για να λάβουν μέρος ή να παρακολουθήσουν τους Αγώνες.</span><br /><br /><span style="font-family: verdana; font-weight: bold;">Τα Μοναστήρια ως τόποι Πολιτισμού και Παράδοσης</span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Ομοίως, είναι ανάγκη να αναδείξουμε το πολιτιστικό εκτόπισμα όλων των μνημείων της Ηλείας, μέσα από ένα προγραμματισμό σε επίπεδο νομού. Εδώ απλώς θέλω να επισημάνω την πολιτιστική σημασία των μοναστηριών του τόπου μας. Τόσο από αρχιτεκτονικής πλευράς, όσο και από ιστορικής, μονές όπως της Φραγκαβίλλας, του Φραγκοπηδήματος, της Παναγίας Κρεμαστής, του Σεπετού, της Χρυσοπηγής στην περιοχή της Λαμπείας, αλλά και μικρότερες όπως η Αγία Ελεούσα στη Λυγιά του Βαρθολομιού, η Παναγιά της Σκαφιδιάς, η Παναγιά στο Πορετσό, η Παναγιά στη Ζούρτσα, η Παναγιά Καθολική στη Γαστούνη, το Μοναστήρι των Βλαχερνών στη Γλαρέντζα κλπ είναι πραγματικά διαμάντια πολιτισμού και παράδοσης.</span><br /><br /><span style="font-family: verdana; font-weight: bold;">Ο Πολιτισμός ανεβάζει το επίπεδο της ζωής μας</span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Το κεφάλαιο αυτό ολοκληρώνεται με ιδέες για καλύτερη προβολή της σχέσης που έχει η Ηλεία με τον Πολιτισμό. Κι αυτή η προβολή, πιστεύω ότι και την ποιότητα της ζωής μας βελτιώνει, και χρήματα μας αποφέρει.</span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Η Ηλεία ήδη έχει μερικές μεγάλες ξενοδοχειακές μονάδες (στην Κυλλήνη, στη Σκαφιδιά, στον Αμπελιώνα, άλλες που ετοιμάζονται στην Αγουλινίτσα και τη Μούτελη κλπ). Κάθε χρόνο μαζεύονται σε αυτές αρκετοί Έλληνες, αλλά και ξένοι τουρίστες. Προτείνω σε συνεννόηση της Νομαρχίας με τις ιδιοκτησίες καθενός από αυτά τα ξενοδοχειακά συγκροτήματα να διοργανώνεται κάθε χρόνο σε καθένα από αυτά μια μεγάλη έκθεση ελληνικού βιβλίου κι άλλη μια ξενόγλωσσου βιβλίου. Έτσι και η έφεση των Ελλήνων στα γράμματα θα προβάλλεται, αλλά και οι βιβλιοπώλες του Πύργου, της Αμαλιάδας και των άλλων πόλεων της Ηλείας θα έχουν ένα συμπληρωματικό έσοδο.</span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Στα μέσα του 2006 ο τότε Νομάρχης κ. Δημητρουλόπουλος πρόβαλε το διεθνές Συνέδριο Ιστορίας που διοργάνωσε το Ινστιτούτο Αρχαίας Ελληνικής Ιστορίας «Σωσίπολις». Καλή η πρωτοβουλία, αλλά χρειάζεται δυο ακόμα πράγματα: Πρώτον, τακτική επανάληψη του Συνεδρίου ,ώστε να εμπεδωθεί ως θεσμός. Δεύτερον, πολύ καλύτερη προβολή του με ανοικτό πνεύμα, ώστε να συγκεντρώσει χορηγούς και άλλους υποστηρικτές κι έτσι κάθε χρόνο να μεγαλώνει το επιστημονικό και πολιτιστικό βεληνεκές του.</span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Πολιτισμός, όμως, δεν σημαίνει μόνο Αρχαιολογικά ευρήματα και ιστορία. Σημαίνει και ποιότητα καθημερινής ζωής. Περισσότεροι κινηματογράφοι και θέατρα πρέπει να είναι στην ημερήσια διάταξη. Τα πολυσινεμά πρέπει να έλθουν και στην Ηλεία. Παράλληλα, δεν είναι δυνατόν να συνεχίζεται αυτό το απαράδεκτο φαινόμενο των θιάσων, που στήνονται πάνω σε ένα- δυο ονόματα και με νούμερα επιθεώρησης της δεκάρας γυρίζουν την περιφέρεια, για να «γελάσουν οι χωρικοί». Πρόκειται για βαριά και συνεχιζόμενη προσβολή των κατοίκων της ελληνικής υπαίθρου. Οι κάτοικοι της Ηλείας αξίζουν και χρειάζονται να παρακολουθούν θεατρικές παραστάσεις επιπέδου. Η φετινή επιθεώρηση, λχ, που ανέβασε ο θίασος του Σταμάτη Φασουλή, ναι, είναι έργο που αξίζει να δει κανείς. Αλλά επιθεωρήσεις που γράφονται στο πόδι για θεατές Β! κατηγορίας είναι ένα «φρούτο» του παρελθόντος που πρέπει να τελειώνει.</span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Συγχρόνως πρέπει να ενθαρρυνθεί η ερασιτεχνική δημιουργία στην Τέχνη. Στα σπλάχνα του σημερινού Πύργου, της Αμαλιάδας, των Κρεστένων ή των Λεχαινών και της Ανδραβίδας ίσως υπάρχουν κρυφά και κρυμμένα ταλέντα ηθοποιών, τραγουδιστών, συγγραφέων. Παραστάσεις από σχολικούς θιάσους, παιδικό θέατρο, διαγωνισμοί μεταξύ συλλόγων της Ηλείας κι άλλα είναι η καλύτερη πρώτη ύλη για ανάδειξη των ταλέντων που κυκλοφορούν ανάμεσά μας. Μην ξεχνάμε ότι ο μακαρίτης ο Τάσος Γιαννόπουλος, ο γνωστός μεγάλος κωμικός που έφυγε από τη ζωή τόσο γρήγορα, διαφήμιζε την ιδιαίτερη πατρίδα του, τη Γαστούνη, σχεδόν σε κάθε του ταινία. Η μεγάλη ποιήτρια Έφη Αιλιανού έγινε ευρύτερα γνωστή στη σύγχρονη τοπική κοινωνία, κυρίως χάρη στην επιμονή του γνωστού δικηγόρου και πνευματικού ανθρώπου Στάθη Δάγλαρη, ο οποίος με αξιοθαύμαστη επιμονή γράφει συστηματικά στον φιλόξενο τοπικό μας Τύπο. Μπορούμε, για παράδειγμα, να εντάξουμε με κάποιο τρόπο τους πρωταθλητές στην ερασιτεχνική δημιουργία Ηλείους, στο Φεστιβάλ Ολυμπίας; Δεν είναι αυτό ένα επαρκές κίνητρο για ολοένα και μεγαλύτερη βελτίωση της ερασιτεχνικής δημιουργίας; Ή να προβάλλουμε πέρα από τα ηλειακά όρια την έκθεση Αγιογραφίας και Ζωγραφικής που διοργανώνει τακτικά η Ιερά Μητρόπολη Ηλείας και Ωλένης;</span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Πολιτισμό πρέπει να σπείρουμε και στα media. Στο πρόσφατο παρελθόν έχουν γίνει πειραματικές εκπομπές μαθητών στην ΕΡΑ Πύργου. Ίσως είναι ευκαιρία κάποια ραδιόφωνα να θεσμοθετήσουν τέτοιες εκπομπές με κριτήρια που θα σκεφτούν, όπως οι επιδόσεις στα μαθήματα, η πρωτοτυπία των θεμάτων που θα παρουσιαστούν, η πληρότητα του ρεπορτάζ κλπ.</span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Πολιτισμός είναι και τα προϊόντα μας. Μπορούμε για παράδειγμα να αναδείξουμε πολιτιστικά την κορωνέικη ελιά, με ετήσιες εκδηλώσεις κάθε Οκτωβριο, λίγο πριν αρχίσει το μάζεμα της ελιάς, ή στις αρχές της χρονιάς, μόλις τελειώνει το μάζεμα; Να οργανώσουμε εκδηλώσεις για το θέρισμα και το αλώνισμα, όπως κάνουν οι γείτονές μας Μεσσήνιοι; Αξίζει να το ψάξουμε.</span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Ο πολιτιστικός τουρισμός μπορεί να αποφέρει σημαντικά οφέλη, πνευματικά και υλικά στους Ηλείους. Μπορεί να δημιουργήσει πολλές, αληθινά πολλές θέσεις εργασίας. Σκεφτείτε μόνο ότι σε κάθε μνημείο πολιτισμού ή πολιτιστική εκδήλωση, μια ή και περισσότερες εταιρίες που θα απασχολούν τα παιδιά μας που σπούδασαν υπολογιστές, μπορούν να κατασκευάζουν και να πωλούν DVD με περιεχόμενο σχετικό με το μνημείο ή την εκδήλωση. Κάθε τέτοιο DVD έχει κόστος παραγωγής όχι πάνω από 50 λεπτά. Αν πουλιέται 5 ευρώ, τιμή που είναι αντικειμενικά προσιτή στον καθένα, τότε πετυχαίνουμε και να διαφημίζουμε όλο και περισσότερο το πολιτιστικό απόθεμα της Ηλείας και να βγάζουμε χρήματα, μειώνοντας την ανεργία κι εξασφαλίζοντας για μας και τους συμπατριώτες μας καλύτερο επίπεδο ζωής. Τώρα είναι η ώρα. Ας μην καθυστερούμε άλλο.</span>hleiakoshttp://www.blogger.com/profile/05978289585186588641noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2636582755730952204.post-62910840131343813332007-03-13T05:15:00.000-07:002007-03-13T05:21:39.763-07:00Μπορούμε τις καλύτερες συνδυασμένες μεταφορές στη Δυτική Ελλάδα<span style="font-family: verdana; font-weight: bold;">1. Εισαγωγή</span><br /><span style="font-family: verdana; font-weight: bold;">2. Ο «άσσος» της Κυλλήνης</span><br /><br /><span style="font-family: verdana; font-weight: bold; font-style: italic;">Εισαγωγή</span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Έχουμε εξηγήσει μέχρι τώρα για ποιους λόγους ο πρώτιστος στόχος της ηλειακής κοινωνίας πρέπει κατά τη γνώμη μου να είναι διπλός: Από τη μια μεριά να ολοκληρώσει το ταχύτερο δυνατό τις απαραίτητες υποδομές, προκειμένου να εξελιχθεί σε βασικό, αν όχι κύριο, τουριστικό προορισμό της Πελοποννήσου. Από την άλλη, να πασχίζει ώστε να περνούν από τη γη της Ηλείας όσο το δυνατόν περισσότεροι ξένοι, ώστε να γίνονται οι ίδιοι φορείς του μηνύματος πως ο τόπος μας αλλάζει, γίνεται ελκυστικός, κατάλληλος για κάθε μορφής τουρισμό.</span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Η επιλογή της Ηλείας ως προνομιακού πεδίου συνδυασμένων μεταφορών για όλη τη Δυτική Πελοπόννησο, πετυχαίνει τον δεύτερο από τους βασικούς μας στόχους, και την ίδια ώρα μας φέρνει χρήματα. Η στρατηγική της Κυβέρνησης, όπως και κάθε σοβαρής Κυβέρνησης σε όλη την Ευρώπη, είναι να μετατρέψει τη γεωγραφική θέση των επιλεγμένων για Διαμετακομιστικά Κέντρα περιοχών σε θέση με γεωοικονομική σημασία. Στην περίπτωση της Ηλείας, αυτή η περιοχή έχει όνομα: Είναι η Κυλλήνη!</span><br /><br /><span style="font-family: verdana; font-weight: bold;">Ο «άσσος» της Κυλλήνης</span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Κάνω μια σχετική αναφορά στο κεφάλαιο για την περιοχή του Κάστρου και της Κυλλήνης. Εδώ θα είμαι λίγο πιο επεξηγηματικός, απαριθμώντας τα πλεονεκτήματα της Κυλλήνης έναντι κάθε άλλης τοποθεσίας που μπορεί να επιλεγεί σε ολόκληρη τη Δυτική Ελλάδα, δηλαδή από την Ηγουμενίτσα μέχρι την Καλαμάτα. Ας δούμε μαζί τα δεδομένα, ώστε να προσπαθήσουμε να καταλήξουμε σε μια κοινή θέση.</span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Το λιμάνι της Πάτρας ήταν, και φυσικά παραμένει, η κύρια πύλη εισόδου προσώπων κι εμπορευμάτων από τη Δύση, κυρίως από την Ιταλία, προς την Ελλάδα. Επειδή, όμως, οι μεταφορές κυρίως των εμπορευμάτων συνεχώς αυξάνονται (κι αυτό επιδιώκουμε ως χώρα), το λιμάνι της Πάτρας αγγίζει τα όριά του, χωρίς να μπορεί να επεκταθεί, με δεδομένο ότι βρίσκεται μέσα στην πόλη της Πάτρας και συνεπώς μια επέκτασή του θα επέφερε ασήκωτες συνέπειες στη ζωή της τρίτης μεγαλύτερης πόλης στη χώρα μας.</span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Εδώ και καιρό, λοιπόν, αναζητείται τρόπος να ανακουφιστεί το λιμάνι της Πάτρας, κυρίως από τα εμπορεύματα, με τη ενεργοποίηση ενός άλλου εμπορευματικού κέντρου, που θα υποβοηθά την Πάτρα και θα επιτρέπει στη δυτική Ελλάδα να βελτιώσει την οικονομία της μέσα από τις συνδυασμένες μεταφορές.</span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Οι πρώτες συζητήσεις έδειχναν το λιμάνι του Αστακού, στην Αιτωλοακαρνανία. Είχε αναπτυχθεί μια επιχειρηματολογία, οι πολιτικοί εκπρόσωποι του νομού εκείνου είχαν καταφέρει να συνεργαστούν στοιχειωδώς, ώστε να προωθήσουν το κοινό αίτημα, πράγμα που οι αντίστοιχοι της Ηλείας ακόμα δυστυχώς δεν έχουν κατορθώσει, κι έτσι ο Αστακός είχε το προβάδισμα.</span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Και τότε συνέβη μια μεγάλη παράλειψη από την Κυβέρνηση Σημίτη, που όμως υπό κάποιες προϋποθέσεις… ευνοεί την Κυλλήνη! Στις κατασκευαστικές παραμέτρους της Γέφυρας Ρίου- Αντιρρίου, δεν προβλέφθηκε –κακώς, κάκιστα- δυνατότητα σιδηροδρομικής γραμμής. Με αυτό τον τρόπο, όμως, ο Αστακός χάνει ένα καίριο πλεονέκτημά του, τη δυνατότητα συνδυασμένων μεταφορών προς το λιμάνι της Καλαμάτας, από όπου τα εμπορεύματα θα ταξιδεύουν για ολόκληρη την Ανατολική Μεσόγειο.</span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Το πλεονέκτημα που χάνει ο Αστακός, το αποκτά εξ αντικειμένου η Κυλλήνη! Ένα λιμάνι εμπορευμάτων, βορειότερα και ξεχωριστά από το σημερινό λιμάνι της Κυλλήνης, λύνει όλα τα προβλήματα: Πρώτον, η διαδρομή των πλοίων που έρχονται από την Ιταλία είναι κατά περίπου μιάμιση ώρα μικρότερη σε σχέση με την Πάτρα. Κι ως γνωστόν, για τις μεταφορές ισχύει κατεξοχήν ότι «ο χρόνος είναι χρήμα». Δεύτερον, μπορεί από το λιμάνι της Κυλλήνης να ξεκινά σιδηροδρομική γραμμή με προορισμό την Καλαμάτα, κάτι που δεν μπορεί να γίνει από τον Αστακό για τους λόγους που ανέφερα. Τρίτον, η Κυλλήνη είναι προφανώς κοντύτερα του Αστακού και της Πάτρας προς την Καλαμάτα, συνεπώς είναι και από ξηράς προσφορότερη για τις μεταφορικές εταιρίες.</span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Συνεπώς η Κυλλήνη προσφέρεται ιδανικά για τη δημιουργία ολοκληρωμένου διαμετακομιστικού κέντρου, που θα εξυπηρετεί ολόκληρη τη Δυτική Πελοπόννησο, με ένα λιμάνι που θα είναι λίγο πιο βόρεια από το σημερινό και θα λειτουργεί αποκλειστικά με εμπορεύματα, όπως το σημερινό θα λειτουργεί αποκλειστικά με επιβάτες. Χρειάζεται να το σκεφτούμε, να το αποφασίσουμε, και ενωμένοι να παλέψουμε για αυτό. Η πρόκληση είναι εδώ. Μπροστά μας.</span>hleiakoshttp://www.blogger.com/profile/05978289585186588641noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2636582755730952204.post-19628945893677705712007-03-13T05:04:00.000-07:002007-03-13T05:15:01.322-07:00Οι πυλώνες ανάπτυξης του ηλειακού Κάμπου<span style="font-size:100%;"><span style="font-family: verdana; font-weight: bold;">1. Ηλειακός Κάμπος, ένας γίγαντας που κοιμάται</span><br /><span style="font-family: verdana; font-weight: bold;">2. Ατμομηχανή της αγροτιάς</span><br /><span style="font-family: verdana; font-weight: bold;">3. Υποδομές, αυτές οι άγνωστες</span><br /><span style="font-family: verdana; font-weight: bold;">4. Οδικοί άξονες οδηγούν στην ανάπτυξη</span><br /><span style="font-family: verdana; font-weight: bold;">5. Δεν σκοτώνουμε το Περιβάλλον</span><br /><br /></span><span style="font-weight: bold; font-style: italic;font-family:verdana;font-size:100%;" >Ηλειακός Κάμπος, ένας γίγαντας που κοιμάται<br /><br /></span><span style="font-family:verdana;font-size:100%;">Ο Κάμπος της Ηλείας υπήρξε για πολλά χρόνια ο βασικός αιμοδότης της τοπικής μας οικονομίας. Καθώς η κύρια ασχολία των Ηλείων ήταν οι αγροτικές εργασίες, ο Κάμπος έδειχνε τον τρόπο και το μέγεθος της ανάπτυξης της περιοχής.</span><span style="font-size:100%;"><br /></span><p class="MsoBodyText"><span style=";font-family:Verdana;font-size:100%;" >Σήμερα, τα πράγματα αλλάζουν. Μαζί τους αλλάζει και ο ρόλος του Κάμπου στις εξελίξεις. Παραμένει πρωταγωνιστικός, αλλά τροποποιεί την πορεία του, προκειμένου να ανταποκριθεί στη σημερινή εποχή της πολυπλοκότητας και της σύνθετης ανάπτυξης. <o:p></o:p></span></p> <p class="MsoBodyText"><span style=";font-family:Verdana;font-size:100%;" >Η Ηλεία του αύριο δεν μπορεί να είναι ένας αμιγώς αγροτικός νομός. Πρέπει μαζί με τον γεωργικό, να επενδύσει πολλαπλά και στον τουριστικό τομέα.</span></p><p style="font-family: verdana; font-weight: bold;" class="MsoBodyText"><span style="font-size:100%;">Ατμομηχανή της αγροτιάς</span></p><p class="MsoBodyText"><span style="font-family:verdana;font-size:100%;">Ο ηλειακός Κάμπος μπορεί και πρέπει να παραμείνει η Ατμομηχανή της αγροτιάς. Αλλά μιας Αγροτιάς που παρακολουθεί τις εξελίξεις, γίνεται όλο και πιο ανταγωνιστική κι εξασφαλίζει στους εργάτες της γης όχι μόνο τα απαραίτητα προς το ζην, αλλά προοπτική και υψηλό επίπεδο ζωής.</span><span style="font-size:100%;"><br /></span></p><span style=";font-family:Verdana;font-size:100%;" ><o:p></o:p></span> <p class="MsoNormal"><span style="font-family:Verdana;font-size:100%;">Να πούμε μια σκληρή αλήθεια; Οι αγρότες της Ηλείας και ιδιαίτερα του Κάμπου δεν γνωρίζουν πόσο πιο ανταγωνιστικοί θα ήταν αν αναδιάρθρωναν τις καλλιέργειές τους, αν εκμεταλλεύονταν τη βιολογική γεωργία, αν δεν έκαναν κατάχρηση φυτοφαρμάκων… Και δεν γνωρίζουν όχι γιατί αδιαφορούν, κάθε άλλο, αλλά γιατί δυστυχώς δεν τους ενημερώνουν οι υπηρεσίες, κυρίως της δευτεροβάθμιας Αυτοδιοίκησης, που είναι εντεταλμένες για αυτό το σκοπό.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-family:Verdana;font-size:100%;">Απόρροια αυτής της άγνοιας είναι κατά κανόνα η επιλογή καλλιεργειών που δεν έχουν συγκριτικά πλεονεκτήματα. Αναφέρω ένα παράδειγμα, χωρίς να είμαι γεωπόνος, αν και μου το είπαν άνθρωποι που γνωρίζουν και θέλουν να δουν την αγροτιά του Κάμπου να αναπτύσσεται: Είναι δυνατόν η καλλιέργεια του καλαμποκιού, όπως γίνεται σήμερα, να ανταγωνιστεί εκείνη του Γάλλου αγρότη, ο οποίος έχει τουλάχιστον 5.000 στρέμματα στη διάθεσή του, και ο καλός Θεός του τα ποτίζει δωρεάν δέκα μήνες το χρόνο; Όχι βέβαια. Αντίθετα, αν μερικοί από τους καλλιεργητές καλαμποκιού του Κάμπου αποφασίσουν να μετατρέψουν το καλαμπόκι που σήμερα καλλιεργούν σε καλαμπόκι λ.χ. για παιδικές τροφές, ή για τα ράφια των </span><span lang="EN-US" style="font-family:Verdana;font-size:100%;">super</span><span lang="EN-US" style="font-family:Verdana;font-size:100%;"> </span><span lang="EN-US" style="font-family:Verdana;font-size:100%;">markets</span><span style="font-family:Verdana;font-size:100%;">, τότε πράγματι θα το διέθεταν σε ικανοποιητικές τιμές και θα είχαν μεσοπρόθεσμα εξασφαλισμένη μια αγορά που θα τους επέτρεπε να ζουν αρκετά καλά. Δεν ξέρουμε, λ.χ. ότι η περιοχή του Κάμπου της Ηλείας δίνει πολύ άμυλο, πράγμα που κάνει νόστιμο το καλαμπόκι; Γιατί δεν εκμεταλλευόμαστε αυτό το προφανές συγκριτικό μας πλεονέκτημα; Η απάντηση δόθηκε παραπάνω…<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-family:Verdana;font-size:100%;">Να μιλήσουμε για την άγνοια των πλεονεκτημάτων που θα υπάρξουν αν καλλιεργηθεί η σκεπαστή πατάτα; Σε άλλο σημείο του βιβλίου κάνουμε λόγο για την κορωνέικη ελιά, την οποία το παγκοσμίως καταξιωμένο Ινστιτούτο Ελιάς της Μάλαγα χαρακτηρίζει ως κορυφαία σε όλο τον κόσμο, προσθέτοντας ως μόνο μειονέκτημα την κατά περίπου 30% μειωμένη απόδοσή της; Να μιλήσουμε για το ότι δυστυχώς στην Ηλεία σε λίγα χρόνια, αν ακολουθηθεί η σημερινή φθίνουσα πορεία, δεν θα καλλιεργείται καθόλου η σταφίδα, που είναι μοναδική σε γεύση και αρώματα; Θα απεμπολήσουν έτσι, αμαχητί, αυτό το μεγάλο τους πλεονέκτημα οι κάτοικοι λ.χ. της Ωλένης; <o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-family:Verdana;font-size:100%;">Αλλά ας επιστρέψουμε στον Κάμπο και στα δικά του συγκριτικά πλεονεκτήματα στον αγροτικό τομέα: Δεν θα είναι υποβοηθητικό των παραγωγών του Τραγανού, αν εκεί δημιουργηθεί ένα Εργοστάσιο Φυσικής Ξήρανσης Πιπεριάς; Ξανακάνω αυτή την πρόταση στο κεφάλαιο για το Τραγανό, λίγες σελίδες πιο κάτω. <o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-family:Verdana;font-size:100%;">Καταλήγω: Ο Κάμπος της Ηλείας μπορεί και πρέπει να παραμείνει η ατμομηχανή της αγροτιάς όχι μόνο για το νομό μας, αλλά ίσως για ολόκληρη την Πελοπόννησο. Για να συμβεί, όμως, αυτό, χρειάζεται να στηθεί εξαρχής ένας ολόκληρος επιστημονικός και ερευνητικός μηχανισμός υποστήριξης της αναδιάρθρωσης των καλλιεργειών. Κι επειδή μηχανισμός στηριγμένος μόνο σε έναν άξονα, κινδυνεύει με κατάρρευση, προτείνω συγκεκριμένα να επιδιωχθεί η δημιουργία δυο συμπληρωματικών φορέων που θα τροφοδοτούν συνεχώς τους αγρότες του Κάμπου και ολόκληρης της Ηλείας με πληροφόρηση και υποστήριξη: Πρώτον, ένα ΤΕΙ γεωργικής παραγωγής με έδρα την Αμαλιάδα και δεύτερον ένα Ινστιτούτο Γεωργικών Ερευνών με έδρα τα Λεχαινά ή τη Γαστούνη. Για το πρώτο πρέπει να αποφασίσουμε και να πιέσουμε το Υπουργείο Παιδείας, για το δεύτερο πρέπει να συνεννοηθεί η τοπική κοινωνία, με προεξάρχουσα τη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση. <o:p></o:p></span></p> <h2><span style="font-weight: normal;font-family:Verdana;font-size:100%;" ><span style="font-weight: bold;">Υποδομές, αυτές οι άγνωστες</span><o:p></o:p></span></h2> <p class="MsoNormal"><span style="font-family:Verdana;font-size:100%;">Δυο είναι τα μεγάλα έργα υποδομής, που χρειάζεται άμεσα ο Ηλειακός Κάμπος. Και τα δυο δρομολογήθηκαν μόλις ανέλαβε η Νέα Δημοκρατία την ευθύνη διακυβέρνησης της χώρας, το 2004. Το πρώτο είναι, φυσικά, ο κλειστός αυτοκινητόδρομος Πατρών- Πύργου, που θα βάλει τέρμα στη μαζική χρήση του σημερινού δρόμου- καρμανιόλα με τα καθημερινά θανατηφόρα τροχαία δυστυχήματα. Το δεύτερο είναι το μεγάλο αρδευτικό έργο του φράγματος Πηνειού, που θα λύσει το πρόβλημα της άρδευσης και της ύδρευσης σε όλον τον Κάμπο. Και για τα δυο γίνονται αναλυτικές αναφορές στα οικεία κεφάλαια.<o:p></o:p></span></p> <h2><span style="font-weight: normal;font-family:Verdana;font-size:100%;" ><span style="font-weight: bold;">Οδικοί άξονες οδηγούν σε ανάπτυξη</span><o:p></o:p></span></h2> <p class="MsoNormal"><span style="font-family:Verdana;font-size:100%;">Είναι αδύνατον ο Κάμπος να αποκτήσει υπερτοπικά χαρακτηριστικά ανάπτυξης, χωρίς την ουσιαστική βελτίωση των οδικών αξόνων. Πρώτη προτεραιότητα είναι η μέριμνα για ολοκλήρωση του οδικού άξονα Αμαλιάδας- Πηνείας- 111, ώστε από τη μια μεριά ο Κάμπος να συνδεθεί λειτουργικά τόσο με την ορεινή Ηλεία (και με το φράγμα του Πηνειού «Κωνσταντίνος Καραμανλής»), κι από την άλλη να λειτουργήσει ως πέρασμα από τη Δυτική Ελλάδα προς την Αρκαδία, την Αργολίδα κλπ. Ήδη έχουν γίνει αρκετές παρεμβάσεις, αλλά εκτιμάται στις αρχές του 2006 ότι χρειάζονται άλλα περίπου έξι εκατομμύρια ευρώ για την ολοκλήρωση του τμήματος Δάφνης- Εφύρας. Έτσι θα υπάρχει εύκολη πρόσβαση από την Αμαλιάδα στο Σιμόπουλο και μέσα από τα κονδύλια του Δ! ΚΠΣ θα προωθηθεί το τμήμα Σιμόπουλο- Πανόπουλο.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-family:Verdana;font-size:100%;">Εξίσου μεγάλη είναι η ανάγκη εξευρωπαϊσμού του δρόμου που συνδέει την Κυλλήνη με την Εθνική Οδό Πάτρας- Πύργου. Στην πραγματικότητα αυτός είναι ο <u>μοναδικός δρόμος</u> της Ηλείας που, παρά τα σοβαρά προβλήματά του, αποτελεί εδώ και πολλά χρόνια οδικό άξονα <u>υπερτοπικού χαρακτήρα</u>, καθώς κάθε χρόνο χιλιάδες ταξιδιώτες προς τα νότια Επτάνησα τον χρησιμοποιούν για να φτάσουν στο λιμάνι της Κυλλήνης κι από κει στη Ζάκυνθο, την Κεφαλονιά και τα άλλα νησιά του νότιου Ιονίου πελάγους. Ουσιαστικά χρειάζεται να γίνει μερική επαναχάραξη του δρόμου, με ευθυγραμμίσεις των επικίνδυνων στροφών, δημιουργία διαχωριστικού στηθαίου σε όλο το δρόμο, αν είναι δυνατόν κλπ. Ήδη η Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας συμφώνησε να καταβάλει περίπου <u>ένα εκατομμύριο ευρώ </u>για το έργο.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-family:Verdana;font-size:100%;">Στην επόμενη φάση πρέπει να διεκδικήσουμε τη βελτίωση του δρόμου που συνδέει τη Γαστούνη με το Βαρθολομιό. Πρόκειται για ένα έργο που χρειάζεται και τη συνδρομή της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, ώστε να μπορούν οι οδηγοί να κινούνται με ασφάλεια σε ένα δρόμο χωρίς μεγάλους κινδύνους, αλλά και να έχουν ορατότητα, που σήμερα δεν επαρκεί εξαιτίας των καλαμιών που δημιουργούν σοβαρά προβλήματα. Οι κατασκευαστικές παρεμβάσεις εδώ πρέπει να ξεκινήσουν από τη νέα γέφυρα του Πηνειού στην είσοδο του Βαρθολομιού, καθώς η σημερινή είναι επικίνδυνη και φτιαγμένη για άλλες, παλαιότερες εποχές. Η στενότητα και η στατικότητα της σημερινής γέφυρας αποτελούν επαρκείς λόγους για τη μειωμένη επίσκεψη τουριστών στο Βαρθολομιό και τα γύρω χωριά. Φυσικά οι παρεμβάσεις θα γίνουν κατόπιν και μελετών για το Περιβάλλον, ώστε να αποκλειστεί η πιθανότητα δυσμενών περιβαλλοντικών επιπτώσεων στον Πηνειό.<span style=""><br /></span></span></p><p class="MsoNormal"><span style="font-weight: bold;font-family:verdana;font-size:100%;" >Δεν σκοτώνουμε το Περιβάλλον</span><span style="font-size:100%;"><br /></span><span style="font-family:Verdana;font-size:100%;"><span style=""> </span><o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-family:Verdana;font-size:100%;"><!--[if !supportEmptyParas]--> Το πιο πιεστικό περιβαλλοντικό πρόβλημα του Κάμπου είναι, ασφαλώς, αρχικά η απορρύπανση και στη συνέχεια η συνεχής προστασία του Κόλπου της Κυλλήνης. Ήδη ο Δήμος Λεχαινών έχει αναθέσει σχετική μελέτη, αλλά το πραγματικό πρόβλημα είναι η αποφυγή δράσεων που ρυπαίνουν, μετά τον καθαρισμό του κόλπου. Σήμερα η καταστροφική μόλυνση του περιβάλλοντος είναι ορατή στον καθένα, σε μια έκταση από το Φαλάρι της Βουπρασίας μέχρι το Νεοχώρι της Κυλλήνης. <u>Το νερό είναι θολό</u>, ενώ στο βυθό διακρίνεται μια <u>στρώση λάσπης</u>. Αποτέλεσμα της συστηματικής ρύπανσης είναι, όπως διαβεβαιώνουν οι ειδικοί, η <u>ραγδαία αύξηση των φυτικών οργανισμών</u>, εξαιτίας της μεγάλης ποσότητας νιτρικών και φωσφοροκαλιούχων αλάτων στο νερό. Οι οργανισμοί αυτοί μεταφέρονται αργά αλλά σταθερά <u>προς τις ακτές, με αποτέλεσμα αυτές να γίνουν απροσπέλαστες</u>. Η <u>ιχθυοπανίδα μειώνεται, τα αλιεύματα γίνονται όλο και πιο σπάνια, το οξυγόνο στο νερό μειώνεται </u>απελπιστικά και, σαν να μην έφταναν όλα αυτά, στα νερά του Κόλπου της Κυλλήνης <u>ανιχνεύονται όλο και μεγαλύτερες ποσότητες φυτοφαρμάκων</u>. Είναι προφανές ότι δεν αρκεί η απορρύπανση του Κόλπου της Κυλλήνης. Χρειάζεται και η συνεχής φροντίδα τοπικών φορέων και πολιτών, ώστε να μην μολύνεται το νερό. Εδώ πρέπει να λειτουργήσει η αρχή της ατομικής ευθύνης για τον κάθε πολίτη. <o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-family:Verdana;font-size:100%;">Προς αυτή την κατεύθυνση πρέπει να ασκήσει το ρόλο της και η Κοινωνία των Πολιτών, μέσα από εθελοντικές οργανώσεις. Για παράδειγμα, διαβάζω στην εφημερίδα «Πατρίς» της 5<sup>ης</sup> Νοεμβρίου 2006 δηλώσεις του προέδρου του Επαγγελματικού Αγροτικού Συλλόγου Νέων Αγροτών κ. Θεόδωρου Βασιλόπουλου, περί της ανάγκης περιορισμού των φυτοφαρμάκων. Σύλλογοι όπως αυτός χρειάζεται να κάνουν τέτοιες παρεμβάσεις, αλλά και να δρουν μέσα στο σώμα των Ηλείων αγροτών, διοργανώνοντας ενημερωτικές εκδηλώσεις και παίρνοντας κάθε πρωτοβουλία που θα μπορούσε να ενημερώσει τους αγρότες μας για τις δυσάρεστες παρενέργειες της ανεξέλεγκτης χρήσης φυτοφαρμάκων. </span></p>hleiakoshttp://www.blogger.com/profile/05978289585186588641noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2636582755730952204.post-30035599353114041142007-03-13T05:01:00.000-07:002007-03-13T05:03:59.116-07:00Αμαλιάδα, η βασίλισσα του Κάμπου που αναζητεί το παλάτι της<span style="font-family: verdana; font-weight: bold;">1. Εισαγωγή</span><br /><span style="font-family: verdana; font-weight: bold;">2. Η θάλασσα ξεβράζει χρήματα</span><br /><span style="font-family: verdana; font-weight: bold;">3. Ήλιδα, ο ένας πόλος του Ολυμπισμού</span><br /><span style="font-family: verdana; font-weight: bold;">4. Αμαλιάδα, το αστικό κέντρο του Κάμπου</span><br /><span style="font-family: verdana; font-weight: bold;">5. Αμαλιάδα δεν είναι μόνο η πόλη</span><br /><br /><br /><span style="font-family: verdana; font-weight: bold; font-style: italic;">Εισαγωγή</span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Η Αμαλιάδα κρύβει μέσα της τεράστιες δυνάμεις. Όσο αυτές παραμένουν αναξιοποίητες, απλώς η πόλη και μερικοί κάτοικοί της θα αναλώνονται σε μια αδιέξοδη αντιπαράθεση με τον Πύργο, χωρίς προοπτική ή θα επενδύουν το χρόνο και την ενέργειά τους σε άλλες δράσεις, επιλέγοντας την πολιτική απάθεια. Αν αντίθετα, απελευθερώσει με τη βοήθεια όλων των πολιτικών εκπροσώπων της περιοχής αυτές τις δυνάμεις, θα γίνει χωρίς υπερβολή μια από τις καλύτερες πόλεις της ελληνικής περιφέρειας. </span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Η ανάπτυξη της Αμαλιάδας μπορεί και πρέπει να στηριχτεί σε τέσσερις άξονες: </span><br /><span style="font-family: verdana;">- Την υπέροχη παραλία της, </span><br /><span style="font-family: verdana;">- το τουριστικό και πολιτιστικό εκτόπισμα της Αρχαίας Ήλιδας, </span><br /><span style="font-family: verdana;">- την πλήρη αξιοποίηση των δυνατοτήτων που δίνει η Λίμνη και το Φράγμα του Πηνειού και</span><br /><span style="font-family: verdana;">- την πλήρη εξομοίωση της Αμαλιάδας με τα άλλα αστικά κέντρα της Περιφέρειας.</span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Ας δούμε το καθένα από αυτά αναλυτικά. Μόνο το τρίτο (οι δυνατότητες που δίνει το Φράγμα του Πηνειού) δεν περιλαμβάνεται εδώ, γιατί αναφέρεται στο προηγούμενο κεφάλαιο του βιβλίου, όπου μιλάμε για τους πυλώνες ανάπτυξης ολόκληρου του Ηλειακού Κάμπου. </span><br /><br /><span style="font-family: verdana; font-weight: bold;">Η θάλασσα ξεβράζει χρήματα!</span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Η πρώτη απόδειξη της πρωτοπορίας σε πολλά ζητήματα των κατοίκων της Αμαλιάδας είναι η αξιοποίηση της Κουρούτας, η οποία υπερβαίνει αντίστοιχες προσπάθειες του Πύργου. Κι όταν λέμε αξιοποίηση, κατ’ αρχάς μιλάμε για την πεζοδρόμηση της παραλίας της Κουρούτας σε συνδυασμό με την πεζοδρόμηση του κεντρικού δρόμου και την οριοθέτηση του οικισμού. Πρόκειται για πρωτοβουλίες που μπορούν να κάνουν το επίνειο της Αμαλιάδας πρότυπο τουριστικής αξιοποίησης. </span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Στις 2 Σεπτεμβρίου 2005 παραδόθηκε στο ΥΠΕΧΩΔΕ ο φάκελος για την οριοθέτηση του οικισμού. Τρεις εβδομάδες αργότερα κατατέθηκε στην Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας ο φάκελος για την πεζοδρόμηση. Τον Νοέμβριο του 2005 το Κεντρικό Συμβούλιο Χωροταξίας Οικισμού και Περιβάλλοντος του ΥΠΕΧΩΔΕ γνωμοδότησε ομόφωνα για τους όρους δόμησης στην Κουρούτα και την οριοθέτηση του οικισμού. Ολοκληρώθηκε με αυτό τον τρόπο από την Κυβέρνηση Καραμανλή το θεσμικό πλαίσιο για την προσέλκυση ιδιωτικών επενδύσεων εκεί. Οι όροι της τοπικής ανάπτυξης ξεκαθαρίστηκαν (εκκρεμούν μόνο τα ΣΧΟΟΑΠ, τα γνωστά Σχέδια Οικιστικής Οργάνωσης Ανοικτής Πόλης). Η ώρα των επενδύσεων έχει έλθει, αρκεί η τοπική και κεντρική πολιτική εκπροσώπηση της Αμαλιάδας να αναλάβει τις ευθύνες της, πρωταγωνιστώντας σε μια εκστρατεία διαφήμισης της περιοχής. Ήδη τα καταστήματα στην Κουρούτα κρατούν στη μεγάλη τους πλειοψηφία ένα αρκετά υψηλό επίπεδο, αλλά σίγουρα χρειάζεται ολοκληρωμένο σχέδιο τοπικής ανάπτυξης, κι όχι απλώς αδειοδοτήσεις για μαγαζιά της παραλίας, έστω και υψηλού επιπέδου. </span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Στην Κουρούτα δημιουργήθηκε και το Πάρκο Κυκλοφοριακής Αγωγής. Πρόκειται για μια προσπάθεια ενημέρωσης κυρίως των νέων παιδιών για τους κινδύνους που κρύβουν οι δρόμοι, αν ένας πολίτης δεν γνωρίζει τους κανόνες κίνησης οχημάτων και πεζών. Πρώτη προτεραιότητα του Πάρκου πρέπει να είναι η προσέλκυση σε πρώτη φάση όλων των σχολείων της Ηλείας. Στόχος είναι να σταματήσουν οι εκατόμβες των θυμάτων στο επαρχιακό οδικό δίκτυο.</span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Ο Δήμαρχος Αμαλιάδας Γιάννης Λυμπέρης δεσμεύτηκε τον Δεκέμβριο 2005 ότι μετά το πετυχημένο παράδειγμα της Κουρούτας, σειρά παίρνουν το Παλούκι, η Αγία Μαρίνα, η Ροβιάτα και η περιοχή των Σαβαλίων. Αν γίνουν αυτά, τότε η παραλία της Αμαλιάδας θα μετατραπεί σε βασικό παράγοντα ανάπτυξης ολόκληρης της περιοχής. Υπάρχουν όμως στις περιοχές αυτές, κυρίως στα Σαβάλια, ιδιαιτερότητες που όλοι γνωρίζουν και σχεδόν όλοι κάνουν ότι λησμονούν όταν μιλούν για αναπτυξιακά σχέδια. Τι θα γίνει με τα αυθαίρετα της περιοχής; Τι θα γίνει με τις παράγκες των Σαβαλίων; Είναι δυνατόν να σχεδιαστεί σοβαρά η ανάπτυξη της περιοχής χωρίς να ρυθμιστούν αυτά τα ζητήματα; Κι από την άλλη μεριά, είναι δυνατόν να ρυθμιστούν αυτά τα ζητήματα χωρίς συναίνεση, που πρέπει να προέλθει από εξαντλητικό διάλογο; Για τέτοια ζητήματα (κι είναι πάμπολλα στην Ηλεία, όπως φαίνεται από τις σελίδες που προηγούνται κι ακολουθούν αυτής εδώ) αποφάσισα να παρουσιάσω αυτό το βιβλίο όχι ως πολιτική πρόταση, αλλά ως πρόταση διαλόγου. Είναι ξεκάθαρο ότι πρέπει να υπάρξουν συνολικά σε όλο το νομό διαδικασίες δημόσιας διαβούλευσης, που σημαίνει με απλά λόγια τρία πράγματα: Πρώτον, παρουσίαση μιας αρχικής πολιτικής πρότασης, δεύτερον διάλογος με όλους τους πολίτες που αφορά αυτή η πρόταση κι ενσωμάτωση σε αυτήν κάθε τεκμηριωμένης αντιπρότασης και τρίτον συμφωνία με τη μεγαλύτερη δυνατή πλειοψηφία των πολιτών στο τελικό σχέδιο πολιτικής πρότασης, δηλαδή στο σχέδιο απόφασης. Επιστρέφουμε τώρα στις προοπτικές που δίνει η παραλία στην ανάπτυξη της Αμαλιάδας.</span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Η μελέτη για επέκταση του δρόμου της Κουρούτας προς Παλούκι προβλέπει και κατασκευή κάθετης οδού, ασφαλτόστρωση του δρόμου και κατασκευή κόμβου στη συμβολή της παραλιακής με την οδό Αμαλιάδας- Κουρούτας. Το έργο είναι προϋπολογισμού ενός εκατομμυρίου ευρώ και εντάσσεται στο Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων. </span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Η ανάπλαση του αλιευτικού καταφυγίου στο Παλούκι πρέπει να σχεδιαστεί με ιδιαίτερη προσοχή και λαμβάνοντας υπόψη ότι υπάρχουν πολλά υποψήφια μέρη για αλιευτικά καταφύγια: από το Κατάκολο και τη Γλύφα, μέχρι το Παλούκι και τον Άγιο Παντελεήμονα Λεχαινών. Πρέπει να ξεχωρίσουμε τις μαρίνες από τα αλιευτικά καταφύγια και να αποφασίσουμε πού θα φτιάξουμε τι. Δεν νοείται να αποκαλούμε κάτι «μαρίνα» και να μην έχουμε προνοήσει το ελάχιστο, δηλαδή σταθμό ανεφοδιασμού σκαφών. </span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Στο Παλούκι γίνονται ήδη δυο επιπλέον δράσεις, που όμως πρέπει να αναμορφωθούν για να βοηθήσουν ουσιαστικά την τουριστική αξιοποίηση της περιοχής: </span><br /><span style="font-family: verdana;">- Πρώτον, η γιορτή της σαρδέλας, δηλαδή η γιορτή των ψαράδων. Αν συνδυαστεί, λ.χ. με έναν πανελλήνιο διαγωνισμό αλίευσης σαρδέλας, θα πετύχουμε να φέρουμε στην περιοχή τους καλύτερους ψαράδες για να διαγωνιστούν στο ψάρεμα της σαρδέλας, και μαζί με αυτούς θα έλθουν και τα Μέσα Ενημέρωσης που θα καλύψουν το γεγονός, άρα θα διαφημίσουν και την περιοχή. </span><br /><span style="font-family: verdana;">- Δεύτερον, ο διαγωνισμός δημοτικού τραγουδιού που γίνεται τα τελευταία χρόνια στο Παλούκι. Εάν εδώ σκεφτούμε, για παράδειγμα, την παράλληλη βράβευση ενός μεγάλου του δημοτικού τραγουδιού κάθε φορά (τον πρώτο χρόνο τον Χρόνη Αηδονίδη, τον δεύτερο τη Δόμνα Σαμίου κλπ) και πάλι βοηθούμε να έλθουν και να θαυμάσουν την περιοχή άνθρωποι που χωρίς αυτή την πρωτοβουλία ίσως δεν θα έρχονταν. Προτείνω, μάλιστα, ο διαγωνισμός να γίνει έναν μήνα κοντά στο καλοκαίρι (ίσως Σεπτέμβριο) ώστε η παρουσία τουριστών στο Παλούκι και γενικότερα στα παράλια του Δήμου Αμαλιάδας να επεκταθεί και πέραν του διμήνου Ιούλιος- Αύγουστος. </span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Κλείνοντας την αναφορά στο Παλούκι, πιστεύω ότι στις μελέτες ανάπτυξης της περιοχής πρέπει να συμπεριληφθεί η αξιοποίηση του δάσους που βρίσκεται ακριβώς από πάνω, τη χρήση του οποίου πήρε ο Δήμος Αμαλιάδας. </span><br /><br /><span style="font-family: verdana; font-weight: bold;">Ήλιδα, ο ένας πόλος του Ολυμπισμού</span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Στη σημερινή Ηλεία της επί δεκαετίες εγκατάλειψης και αδιαφορίας, η αξιοποίηση της Ήλιδας ίσως φαντάζει περιττή πολυτέλεια. Αλλά στην αυριανή Ηλεία των ονείρων μας, η Ήλιδα μπορεί να παίξει το ρόλο της πολιτιστικής ατμομηχανής ολόκληρου του Κάμπου, για να μην πω ολόκληρης της Δυτικής Ελλάδας, σε σύνδεση και συνεργασία με την Αρχαία Ολυμπία. Ο Σύλλογος Γουμεριωτών «Η Αγία Παρασκευή», ο «Φυσιολατρικός Οικολογικός Σύλλογος Επταλόφου», αλλά και πολλοί άλλοι έχουν προτείνει την ανάδειξη του δρόμου Ήλιδα- Ολυμπία σε Διεθνές Ολυμπιακό Μονοπάτι, με χάραξη, χαρτογράφηση, σήμανση και μικρά έργα υποδομής κατά μήκος του. </span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Πρώτη προτεραιότητα είναι εδώ τρία πράγματα μαζί: Πρώτον, η ενοποίηση του Αρχαιολογικού Χώρου, δεύτερον η άμεση επίλυση του προβλήματος προσβασιμότητας στο Μουσείο και τον Αρχαιολογικό Χώρο και τρίτον η σύνδεση με την Αρχαία Ολυμπία μέσα από μια επεξεργασμένη μελέτη για παράλληλες αποστολές και δράσεις. Πριν, όμως, από οτιδήποτε άλλο είναι ανάγκη η άμεση έναρξη κατασκευής αντιπλημμυρικών έργων στον υπαίθριο Αρχαιολογικό Χώρο (οπωσδήποτε στην Αρχαία Αγορά). Η μόνη αξιόπιστη προοπτική στο θέμα αυτό είναι η ένταξη του συνόλου των αντιπλημμυρικών έργων και του ανασκαφικού έργου στο Δ! Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης όπως πρότεινε η βουλευτής κα Κρινιώ Κανελλοπούλου στα μέσα του 2006. </span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Οι ευθύνες όσων είχαν την εξουσία κατά τη διάρκεια ισχύος του Γ! ΚΠΣ είναι συγκεκριμένες και αυτονόητες: Ο Αρχαιολογικός Χώρος δεν είναι καθόλου ελκυστικός, συνεπώς δεν υπάρχει η επισκεψιμότητα που μπορεί να επιτευχθεί. Το οδικό δίκτυο προς το χώρο της Αρχαίας Ήλιδας είναι πεπαλαιωμένο και επικίνδυνο. Ούτε οι μαθητές της περιοχής μας δεν ενθαρρύνονται να πραγματοποιούν εκεί εκπαιδευτικές εκδρομές. Κι ακόμα, κανείς όλα αυτά τα χρόνια που εξελίχθηκε το Γ! Κ.Π.Σ. δεν ενέταξε το σχέδιο σε κάποιο πρόγραμμα!</span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Παράλληλα με τα παραπάνω, νομίζω ότι χρειάζεται να υπάρξει μια ευρύτερη συνεννόηση για το Νέο Θέατρο της Αρχαίας Ήλιδας και να διερευνηθεί η δυνατότητα χρήσης του Παλαιού Θεάτρου. Το Μουσείο πρέπει να σχεδιαστεί εξαρχής (είναι γνωστό ότι εγκαινιάστηκε εντελώς άδειο το 2003!) και να ενταχθούν στα αξιοθέατα οι μύθοι γύρω από την Αρχαία Ήλιδα. Συγχρόνως χρειάζεται αναδιοργάνωση το Μόνιμο Φεστιβάλ Ήλιδας, ενώ πρέπει να προχωρήσουν με γοργούς ρυθμούς ο φωτισμός ολόκληρου του χώρου, καθώς η κατασκευή αναψυκτηρίων κι άλλων χώρων υποδοχής των επισκεπτών. </span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Το Μόνιμο Φεστιβάλ Ήλιδας μπορεί να γίνει πολύ σημαντικός παράγων προσέλκυσης τουριστών, αρκεί να υπάρξει καλύτερη οργάνωσή του: Ο χώρος του Νέου Μουσείου Ήλιδας όπου δίνονται οι παραστάσεις τα τελευταία χρόνια, δεν φημίζεται για την ακουστική του, ενώ οι διαξιφισμοί του Δήμου Αμαλιάδας με το Υπουργείο Πολιτισμού για το αν παραδόθηκε το Θέατρο εγκαίρως ή όχι, υποκρύπτουν διάθεση για μικροκομματικά οφέλη, ενώ προφανώς δεν διευκολύνουν το έδαφος για συνεργασία των δυο παραγόντων προς όφελος της Αρχαίας Ήλιδας. Κι όμως: Αν ο σχεδιασμός του Μόνιμου Φεστιβάλ Ήλιδας ανατεθεί εξ αρχής σε ένα αξιόπιστο γραφείο που ειδικεύεται σε τέτοιες μελέτες, τότε θα φανεί πόσο μεγάλες προοπτικές έχει αυτό ο θεσμός. </span><br /><br /><span style="font-family: verdana; font-weight: bold;">Αμαλιάδα, το αστικό κέντρο του Κάμπου</span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Η αναβάθμιση της Αμαλιάδας σε αστικό κέντρο με όλα τα πλεονεκτήματα που αυτό συνεπάγεται δεν προκύπτει απλώς από τη διάταξη του νόμου. Είναι αδήριτη ανάγκη, προκειμένου να υπάρχει μια αναφορά σε αστικό κέντρο από ολόκληρο τον ηλειακό Κάμπο. Ανάδειξη της Αμαλιάδας ως αστικού κέντρου σημαίνει πρώτα από όλα λειτουργία στην πόλη των αντίστοιχων δημοσίων υπηρεσιών. Το ζήτημα ήλθε στην επιφάνεια με οξύ τρόπο, μετά τη σύγκρουση του Δημάρχου κ. Γιάννη Λυμπέρη με τον τότε Νομάρχη κ. Τάκη Δημητρουλόπουλο για το γραφείο συγκοινωνιών Αμαλιάδας (ο τελευταίος επέτρεψε στους καινούριους αγοραστές αυτοκινήτων να επιλέγουν το γραφείο συγκοινωνιών που επιθυμούν για έκδοση άδειας κυκλοφορίας). </span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Παράλληλα, η Αμαλιάδα ως αστικό κέντρο σημαίνει δραστική άνοδο του βιοτικού επιπέδου των κατοίκων της: Αυτό θα γίνει με σειρά μέτρων, όπως η επέκταση σχεδίου πόλεως και η επίλυση του αποχετευτικού προβλήματος με την επέκταση της Εγκατάστασης Επεξεργασίας Λυμάτων, που διατηρεί καθαρές και τις παραλίες της περιοχής. </span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Βελτίωση της ποιότητας ζωής προκύπτει και από τα αντιπλημμυρικά έργα κυρίως στην Καλίτσα. Ιδιαίτερα η οδός Μεγάλου Αλεξάνδρου έχει γίνει εφιάλτης για τους κατοίκους της, καθώς με τις πρώτες βροχές πλημμυρίζουν τα σπίτια τους. Στη διασταύρωση Παπακασελά οι πλημμύρες κάνουν τους δρόμους ποτάμια, καθώς οι αγωγοί ομβρίων είναι εξαιρετικά στενοί και δεν εξυπηρετούν τις σημερινές ανάγκες. Εκεί χρειάζεται να υπάρξει επιπρόσθετη μέριμνα για άσφαλτο παντού. </span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Τα δίκτυα ύδρευσης προχωρούν ικανοποιητικά, σύντομα όμως πρέπει να εκταθούν στα όρια του δήμου Αμαλιάδας. Εξίσου ικανοποιητικά είναι τα δίκτυα οπτικών ινών που φέρνουν τους Αμαλιαδαίους κοντύτερα στην Τεχνολογική Επανάσταση. Πρακτικά αυτό σημαίνει ταχύτερη παροχή υπηρεσιών προς τον πολίτη, πιο αποτελεσματική συνεργασία των διαφόρων υπηρεσιών της Δημόσιας Διοίκησης προς όφελος του πολίτη, πιο εύκολη και αποδοτική εργασία των υπαλλήλων. </span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Κι ερχόμαστε στο φλέγον ζήτημα της καθαριότητας στην πόλη και τη γύρω περιοχή: Είναι δυνατόν να θέλουμε να αναπτύξουμε τον τουρισμό μας και να μην φροντίζουμε την καθαριότητα των δρόμων μας; Για παράδειγμα, όποιος διασχίζει σήμερα το δρόμο Αμαλιάδα- Ρουπάκι, περνά υποχρεωτικά μέσα από τον σκουπιδότοπο του 2ου χιλιομέτρου. Εδώ οι ευθύνες του Δήμου και των πολιτών είναι αναμφισβήτητες. Κάθε πολίτης πρέπει να προστατεύει τον τόπο του, αλλά κι ο Δήμος Αμαλιάδας πρέπει να καθαρίζει τακτικά την περιοχή, να αναρτήσει πινακίδες περί απαγόρευσης ρίψης σκουπιδιών, να οργανώνει περιπολίες συνεργείων καθαριότητας, ο Δήμαρχος να κάνει εφόδους κλπ μέχρι να γίνει συνείδηση ότι εκεί δεν πετάμε ό,τι μας περισσεύει από το σπίτι μας. Το ίδιο συμβαίνει και στο δρόμο Αμαλιάδας- Γερακίου, κατά μήκος της Σοχιάς. </span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Πάρα πολλά έχουν γραφεί και περισσότερα έχουν λεχθεί για την ανάπλαση του χειμάρρου της Σοχιάς. Πολύ σωστά εκεί αποφασίστηκε η δημιουργία ενός μεγάλου πνεύμονα πρασίνου στο κέντρο της πόλης. Περιλαμβάνει και κοινωνικές δράσεις τις οποίες η Πολιτεία χρηματοδοτεί και τις οποίες εμείς, ως Κοινωνία Πολιτών, πρέπει να αναδείξουμε.</span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Ο εκσυγχρονισμός των οδικών αξόνων πρέπει επίσης να προσεχθεί άμεσα. Συγχρόνως πρέπει να υπάρξει μέριμνα και για την περιποίηση των υφισταμένων. Για παράδειγμα, δεν πρέπει να φωτιστεί ο δρόμος Αμαλιάδας- Χαβαρίου; Πώς διεκδικούμε ολοκλήρωση του άξονα Αμαλιάδας- Πηνείας- 111, όταν ούτε μέχρι το Χάβαρι δεν έχουμε φωτισμό, με αποτέλεσμα ο οικισμός Άγιος Ιωάννης Αμαλιάδας να ζει στο σκοτάδι; </span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Αν η Αμαλιάδα αισθάνεται ότι είναι μεγάλη πόλη, αυτό σημαίνει εκτός των άλλων ότι πρέπει να κάνει στροφή προς τον αθλητισμό: Επενδύουμε στον πετυχημένο σύλλογο «Κόροιβος» και υιοθετούμε τις προτάσεις του: </span><br /><span style="font-family: verdana;">- Διάθεση του 1% του προϋπολογισμού του Δήμου στα αθλητικά του σωματεία, όπως επιτάσσει ο Δημοτικός Κώδικας. </span><br /><span style="font-family: verdana;">- Σύσταση Αθλητικού Οργανισμού του Δήμου. </span><br /><span style="font-family: verdana;">- Κατασκευή κλειστού γυμναστηρίου γυμναστικής (έστω αργότερα, αφού όλοι παραδεχόμαστε ότι δεν γίνονται όλα αμέσως). </span><br /><span style="font-family: verdana;">- Δημιουργία χώρου ρίψεων κλασσικού αθλητισμού κλπ, είναι μερικές από τις προτάσεις της Διοίκησης του Κόροιβου, που η Πολιτεία, κεντρικά και τοπικά, οφείλει να λάβει υπόψη της. </span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Κυρίως, όμως, αστικό κέντρο σημαίνει ανάδειξη της Κοινωνίας των Πολιτών, σημαίνει έμφαση στην κοινωνική συνοχή και τον Πολιτισμό. Κι εδώ η Αμαλιάδα έχει να παρουσιάσει πλούσια δράση: Από τον Πεζοπορικό της Όμιλο και τον Περιβαλλοντικό της Σύλλογο, μέχρι τα πολυπληθή Πολιτιστικά της Σωματεία και το Δημοτικό Συμβούλιο Νέων, που διοργανώνει το Φεστιβάλ Νέων Αμαλιάδας κάθε καλοκαίρι στην Κουρούτα (με συναυλίες, εκδηλώσεις κατά των ναρκωτικών, ελεύθερα θέματα που αλλάζουν κάθε χρόνο, ποδηλατοδρομία, εκθέσεις ζωγραφικής, ποίησης κλπ). Είναι σαφές ότι η συμπρωτεύουσα της Ηλείας έχει να παρουσιάσει έναν οργασμό πολιτιστικής δημιουργίας. Εάν, μάλιστα, προχωρήσει και η ιδέα να μετατραπεί το Κτήριο Τατάνη σε Μουσείο Ηλείων της Διασποράς, όπως προτάθηκε στο 4ο Παγκόσμιο Πανηλειακό Συνέδριο το καλοκαίρι του 2006, τότε η Αμαλιάδα θα γίνει συνεχές σημείο αναφοράς όλων των Ηλείων. </span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Συμπληρωματικά σε αυτό, πρέπει να σχεδιαστεί ο ετήσιος εορτασμός «Μνήμη Νίκου Μπελογιάννη» που θα περιλαμβάνει και σειρά εκδηλώσεων, καθώς και η «Μνήμη Μαρίκας Μπότση- Τσαπαλίρα», της πρώτης γυναίκας- Δημάρχου στην Αμαλιάδα και την Ελλάδα, η οποία πέθανε την 1η Απριλίου 2006 σε ηλικία 102 ετών. Υποδείχτηκε Δήμαρχος Αμαλιάδας στις 11 Δεκεμβρίου 1944 και προφανώς εκείνη την ημερομηνία θα πρέπει να σχεδιάζονται οι αντίστοιχες εκδηλώσεις στη μνήμη της. Με τέτοιες συνδυασμένες πρωτοβουλίες θα αρχίσουν να έρχονται στην περιοχή περισσότεροι επισκέπτες. Αυτή είναι η καλύτερη αρχή για ένα μεγάλο τουριστικό ρεύμα, που θα εγκαινιάσει μια νέα περίοδο στην ανάπτυξη ολόκληρης της Ηλείας. </span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Ωστόσο, το Θεματικό Πάρκο Αμαλιάδας δεν προχωρεί, ενώ η Πανελλήνια Ανθοκομική Έκθεση μπορεί να φέρνει από τις αρχές Μαΐου επισκέπτες στην πόλη, ιδίως αν συγχρόνως σχεδιαστούν παράλληλες εκθέσεις υφαντών περί τα λουλούδια αλλά και βιβλίων για τα λουλούδια.</span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Στις πολιτιστικές εκδηλώσεις εντάσσεται και η Γιορτή κρασιού στα Καβάσιλα, που γίνεται κάθε Σεπτέμβριο. Προηγείται γεωργική έκθεση με κύριο θέμα το κρασί, ενώ παράλληλα πρέπει να γίνεται και διαγωνισμός σπιτικών γλυκών με βάση το κρασί.</span><br /><br /><span style="font-family: verdana; font-weight: bold;">Αμαλιάδα δεν είναι μόνο η πόλη</span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Τα δημοτικά διαμερίσματα του Δήμου πρέπει επίσης να προσεχτούν. Η καθίζηση στην είσοδο του Περιστεριού έπρεπε να μας έχει απασχολήσει προ πολλού: Να γίνει γεωλογική αξιολόγηση, να δούμε μήπως η καθίζηση επηρεάζει τα σπίτια στην είσοδο του χωριού και το γεφύρι. Μήπως όταν κατασκευαζόταν ο δρόμος δεν προβλέφθηκαν αγωγοί ομβρίων και έτσι φτάσαμε στο σημερινό χάλι; Κι ακόμα: Τι κάνουμε για να διορθωθεί το πρόβλημα; Στα Τσιχλέϊκα, ο τσιγγάνικος καταυλισμός ζητεί υδροδότηση και κατασκευή βόθρων. Το Χάβαρι, από τα μεγαλύτερα σταφιδοχώρια της Ηλείας, έχει αφεθεί στην τύχη του, ενώ η σταφίδα του είναι μοναδική σε γεύση και αρώματα. Αντί να βοηθήσουμε τους ντόπιους να κάνουν γνωστή την ποιότητα της σταφίδας τους, ουδείς αρμόδιος ασχολείται σοβαρά μαζί τους, ούτε τους προτείνει να ρίξουν το βάρος τους στη μεταποίηση, που θα τους απέφερε σημαντικά οφέλη. </span>hleiakoshttp://www.blogger.com/profile/05978289585186588641noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2636582755730952204.post-41219876915898094022007-03-13T04:57:00.000-07:002007-03-13T05:00:32.992-07:00Η Ανδραβίδα σε λίγο απογειώνεται<ol style="margin-top: 0cm;" start="1" type="1"><li class="MsoNormal" style="font-weight: bold;"><span style="font-family: Verdana;">Εισαγωγή<o:p></o:p></span></li><li class="MsoNormal" style="font-weight: bold;"><span style="font-family: Verdana;">Αεροδρόμιο, ένα αμαρτωλό σίριαλ που τελειώνει…<o:p></o:p></span></li><li class="MsoNormal" style="font-weight: bold;"><span style="font-family: Verdana;">Η λειτουργία του πολιτικού Αεροδρομίου αλλάζει τη ζωή της περιοχής<o:p></o:p></span></li><li class="MsoNormal" style="font-weight: bold;"><span style="font-family: Verdana;">Το τουριστικό και πολιτιστικό απόθεμα της Ανδραβίδας<o:p></o:p></span></li><li class="MsoNormal" style="font-weight: bold;"><span style="font-family: Verdana;">Να μεγαλώσουμε την Ανδραβίδα της ιπποσύνης<o:p></o:p></span></li><li class="MsoNormal" style="font-weight: bold;"><span style="font-family: Verdana;">Ανδραβίδα κοινωνικά ευαίσθητη<o:p></o:p></span></li><li class="MsoNormal" style=""><span style="font-family: Verdana;"><span style="font-weight: bold;">Ανάγκη για υποδομές</span><o:p></o:p></span></li></ol> <h2><span style="font-size: 12pt; font-family: Verdana; font-weight: normal;"><span style="font-weight: bold; font-style: italic;">Εισαγωγή</span><o:p></o:p></span></h2> <p class="MsoNormal"><span style="font-family: Verdana;">Σήμερα είναι πλέον ξεκάθαρο ότι η τοπική ανάπτυξη της περιοχής της Ανδραβίδας μπορεί και πρέπει να σχεδιαστεί γύρω από την επαναλειτουργία του αεροδρομίου της και ως πολιτικού. Η εξέλιξη αυτή κάνει την πόλη της Ανδραβίδας μια από τις κυριότερες πύλες εισόδου τουριστών και άλλων επισκεπτών στην Ηλεία. Το πρόβλημα που δημιουργήθηκε από το Συμβούλιο της Επικρατείας τον Νοέμβριο του 2006 ξεπεράστηκε σε χρόνο μηδέν από τη δεδηλωμένη πολιτική βούληση της Κυβέρνβησης Καραμανλή, όπως την εξέφρασε ο αρμόδιος υφυπουργός Άμυνας Γιάννης Λαμπρόπουλος για παραχώρηση χώρου εντός του σημερινού Αεροδρομίου, προκειμένου να δημιουργηθούν οι υποδομές λειτουργίας του και ως πολιτικού. <o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-family: Verdana;">Για τις προτάσεις μου περί το Αεροδρόμιο, θα πρέπει ο αναγνώστης να ανατρέξει στο κεφάλαιο των υποδομών, στο πρώτο μέρος του βιβλίου. Τις προτάσεις μου τις ενέταξα εκεί, γιατί σαφώς το Αεροδρόμιο της Ανδραβίδας έχει, μεν, τεράστια σημασία για την περιοχή, την οποία αναλύω εδώ, αλλά είναι εξίσου βέβαιο ότι είναι υπερτοπικής σημασίας, συνεπώς αναφέρεται σε όλη την Ηλεία και, θα έλεγα, σε ολόκληρη τη Δυτική Ελλάδα. Εδώ θα μιλήσω μόνο για το τμήμα του έργου αυτού, που ενδιαφέρει τους κατοίκους της Ανδραβίδας. <o:p></o:p></span></p> <h2><span style="font-size: 12pt; font-family: Verdana; font-weight: normal;"><span style="font-weight: bold;">Αεροδρόμιο, ένα αμαρτωλό σίριαλ που τελειώνει…</span><o:p></o:p></span></h2> <p class="MsoNormal"><span style="font-family: Verdana;">Είναι καλό να θυμόμαστε τι έχει γίνει γύρω από το θέμα αυτό και να αποδώσουμε τις οφειλόμενες ευθύνες για τη μειωμένη ανάπτυξη της Ανδραβίδας σε όσους πραγματικά τις έχουν. Είναι γνωστό σε όλους ότι το ΠΑΣΟΚ στέρησε από το Αεροδρόμιο της Ανδραβίδας τη δυνατότητα να λειτουργεί και ως πολιτικό. Παρά τα μεγάλα λόγια περί επαναλειτουργίας του, κατά την περίοδο πριν τον Μάρτιο του 2004 δεν δεσμεύτηκε ούτε ένα ευρώ προς αυτή την κατεύθυνση. Πολύ περισσότερο, δεν έκλεισε η νομική<span style=""> </span>εκκρεμότητα με τις απαλλοτριώσεις του 1973, με αποτέλεσμα η αδιαφορία της τότε Κυβέρνησης να οδηγήσει στη νομική εμπλοκή με τις δικαστικές αξιώσεις των ιδιοκτητών, που οδήγησαν στη γνωστή απόφαση του Συμβουλίου Επικρατείας. Αποτέλεσμα όλων αυτών ήταν να καθυστερήσει αδικαιολόγητα η επαναλειτουργία του Αεροδρομίου και ως πολιτικού, με αποκλειστική ευθύνη όσων διαχειρίστηκαν τις τύχες του τόπου μας την εικοσαετία των χαμένων ευκαιριών, δηλαδή των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ.<span style=""> </span>Αντίθετα, η Νέα Διακυβέρνηση ενέγραψε στον Προϋπολογισμό του 2006 ποσό 21 εκατομμυρίων ευρώ ενώ είχε προβλέψει και για το 2005 το ποσό των 21 εκατομμυρίων ευρώ για τη δημιουργία σύγχρονων εγκαταστάσεων για την επαναλειτουργία του και ως πολιτικού, μόλις έληγαν οι δικαστικές εκκρεμότητες. <o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-family: Verdana;">Η Κυβέρνηση έλεγε σε όλους τους τόνους ήδη από το 2005 ότι η δημοπράτηση θα γίνει την άνοιξη του 2006. Η αντιπολίτευση μας λοιδορούσε, γιατί νόμιζε ότι μιμούμαστε τις δικές της πρακτικές, όταν έταζε, αλλά δεν έκανε. Κι όμως, την άνοιξη του 2006 πράγματι προχώρησε η δημοπράτηση του έργου, όταν φάνηκε ότι ξεπερνιέται το εμπόδιο του Συμβουλίου της Επικρατείας στο οποίο είχαν προσφύγει κάτοικοι της περιοχής. Το ακατανόητο είναι ότι τοπικοί άρχοντες που ανήκουν στο ΠΑΣΟΚ, «διαρρήγνυαν τα ιμάτιά τους» ζητώντας από την Κυβέρνηση Καραμανλή να παρακάμψει τη νομιμότητα και να προχωρήσει στη δημοπράτηση, ανεξάρτητα από την απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας. Πέραν του ότι αν ολοκληρωνόταν η δημοπράτηση και μετά το συμβούλιο Επικρατείας εξέδιδε την απόφαση που εξέδωσε, θα έπρεπε η Κυβέρνηση και πίσω να κάνει, και αποζημιώσεις να δώσει, κατασπαταλώντας το χρήμα του φορολογούμενου πολίτη, και το έργο να μην γίνει. Ορθώς, λοιπόν, η Κυβέρνηση περίμενε τις αποφάσεις της Δικαιοσύνης και αμέσως μετά κινήθηκε ταχύτατα. Ρωτώ, όμως: Πού ήταν επί ΠΑΣΟΚ όλοι αυτοί που παραπονούνταν για την δήθεν καθυστέρηση της Νέα Διακυβέρνησης, όταν το κόμμα τους καταργούσε τη δυνατότητα από το Αεροδρόμιο Ανδραβίδας να λειτουργεί και ως πολιτικό; Πού ήταν η ευαισθησία τους; Κι όταν το αίτημα για επαναλειτουργία του Αεροδρομίου και ως πολιτικού έγινε κορυφαίο πανηλειακό ζητούμενο, όλοι αυτοί που επί Νέας Δημοκρατίας τους έπιασε ο πόνος και ζητούσαν να αγνοήσει η Κυβέρνηση Καραμανλή τη Δικαιοσύνη, γιατί επί ΠΑΣΟΚ σφύριζαν αδιάφορα; Έκαναν έστω μια κινητοποίηση του ηλειακού λαού; Διαμαρτυρήθηκαν στα τότε κυβερνητικά γραφεία; Ταρακούνησαν το φιλικό κομματικό τους σύστημα; Η απάντηση είναι ένα τεράστιο ΟΧΙ. Γι αυτό και η αξιοπιστία τους όταν κατηγορούν την Κυβέρνηση Καραμανλή είναι μηδενική. <o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-family: Verdana;">Κι όσα χρόνια οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ αδιαφορούσαν για το αεροδρόμιο και οι τοπικοί τους εκπρόσωποι σφύριζαν αδιάφορα, οι γειτονικοί νομοί κέρδιζαν αυτά που ανήκαν και σε μας: Διαβάζω από την αξιόλογη στήλη του Ηλία Φροντιστή στην εφημερίδα «Πατρίς» (1<sup>η</sup> Νοεμβρίου 2006): «ο διπλανός μας νομός, η Μεσσηνία, σε καθοριστικά μείζονα θέματα για το νομό τους οι παντός χρώματος παράγοντές τους δρουν πάντα από κοινού για τα συμφέροντα του νομού τους. Για παράδειγμα, το αεροδρόμιο της Καλαμάτας επί χρόνια, για τις πτήσεις από το εξωτερικό συνεχώς ανεβαίνει στην κίνησή του και πλέον θεωρείται από τα θετικά της επαρχιακής Ελλάδας. Εμάς, ακόμα μας… εκμεταλλεύεται σαν κίνηση από το εξωτερικό ακόμα και του Αράξου… Λες κι αυτό δεν ήταν στρατιωτικό…». Και το ίδιο άρθρο συνεχίζει: «οι παράγοντες της Μεσσηνίας που δεν πωλούν φύκια για μεταξωτές κορδέλες πέτυχαν τις τελευταίες μέρες, για να μαθαίνουν οι δικοί μας, η Διεύθυνση Αεροπορικής Εκμετάλλευσης της Ελληνικής Υπηρεσίας Πολιτικής Αεροπορίας (ΥΠΑ) να προκηρύξει διαγωνισμό προς τις αεροπορικές εταιρίες που θα επιδοτεί τα δρομολόγια της αεροπορικής σύνδεσης Καλαμάτας- Θεσσαλονίκης… Κατά τα άλλα, εμείς περιμένουμε το μάννα εξ ουρανού περί Ανδραβίδας». Τι άλλο να προσθέσει κανείς;<o:p></o:p></span></p> <h2><span style="font-weight: bold;font-size:100%;" ><span style="font-size: 12pt; font-family: Verdana; font-weight: normal;"><span style="font-weight: bold;">Η λειτουργία του πολιτικού Αεροδρομίου αλλάζει τη ζωή της περιοχής</span><o:p></o:p></span></span><span style="font-family: Verdana;"><o:p></o:p></span></h2> <p class="MsoNormal"><span style="font-family: Verdana;">Η τοπική κοινωνία της Ανδραβίδας πρέπει να αντιληφθεί ότι αμέσως μόλις λειτουργήσει και ως πολιτικό το Αεροδρόμιο, θα έχει μια μεγάλη ευκαιρία να υποδέχεται μεγάλο μέρος της τουριστικής κίνησης προς την Ηλεία, και μάλιστα τους κατά τεκμήριο περισσότερο εύπορους τουρίστες, που έχουν την οικονομική δυνατότητα να νοικιάσουν μια πτήση </span><span style="font-family: Verdana;" lang="EN-US">charter</span><span style="font-family: Verdana;"> (τσάρτερ) για να έλθουν στο νομό μας. Μια ολόκληρη τουριστική βιομηχανία μπορεί να στηθεί γύρω από το Αεροδρόμιο. Σκεφτείτε, όσοι έχετε ταξιδέψει με αεροπλάνο, τι βρίσκει κανείς μόλις βγει από ένα Αεροδρόμιο: Από τουριστικούς χάρτες και βιβλία για την περιοχή, μέχρι προσφορές για ξενοδοχεία, εκθέσεις τοπικών προϊόντων, κάθε είδους προσφορές και πολλά άλλα. Εκατοντάδες θέσεις εργασίας περιμένουν μόλις ξεκινήσει αυτή η προσπάθεια τους κατοίκους της Ανδραβίδας αλλά και όσους έχουν φύγει από την περιοχή και η ανεργία σήμερα τους εμποδίζει να επιστρέψουν. <o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-family: Verdana;">Θα πρότεινα στη νέα Δημοτική Αρχή του κ. Παπανδρέου να πάρει την πρωτοβουλία και να χαράξει, σε συνεργασία με κάθε αρμόδιο φορέα, το τοπικό αναπτυξιακό σχέδιο γύρω από την επαναλειτουργία του Αεροδρομίου Ανδραβίδας και ως πολιτικού. Κι από κει και πέρα, πιστεύω ότι οι εκλεγμένοι εκπρόσωποι του νομού είτε στη Βουλή είτε στη Νομαρχία όχι απλώς θα στηρίξουν αυτό το αναπτυξιακό σχέδιο, αλλά και θα ασκήσουν την πίεση που επιβάλλεται όπου πρέπει, ώστε να διευκολυνθεί η υλοποίηση του σχεδίου. <o:p></o:p></span></p> <h2><span style="font-size: 12pt; font-family: Verdana; font-weight: normal;"><span style="font-weight: bold;">Το τουριστικό και πολιτιστικό απόθεμα της Ανδραβίδας</span><o:p></o:p></span></h2> <p class="MsoNormal"><span style="font-family: Verdana;">Το Λαογραφικό Μουσείο της Ανδραβίδας, ή η Λίμνη Τσαπαρλή με τους μύθους που τη συνοδεύουν ίσως μπορούν να είναι τα πρώτα αξιοθέατα, τα οποία βλέπει ένας επισκέπτης της Ηλείας που φτάνει στον τόπο μας αεροπορικώς, από το Αεροδρόμιο της Ανδραβίδας. <o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-family: Verdana;">Το Λαογραφικό Μουσείο μετέχει στους εορτασμούς της πολιούχου Αγίας Σοφίας κάθε Σεπτέμβριο. Ωστόσο, ζήτημα αποτελεί η χρηματοδότησή του. Για να γίνει αληθινά αξιοθέατο, πρέπει να πέσουν πολλά χρήματα και παράλληλα, όσα πέφτουν, να γίνονται αντικείμενο χρηστής και σώφρονος διαχείρισης. Είναι προφανές ότι κανένας Δήμος, άρα ούτε ο Δήμος Ανδραβίδας, δεν έχει την οικονομική δυνατότητα να χρηματοδοτήσει μόνος του μια τέτοια φιλόδοξη προσπάθεια. Η πρότασή μου είναι να ενταχθεί η προσπάθεια στο νέο νόμο περί Συμπράξεως Δημοσίου και Ιδιωτικού Τομέα, επιτρέποντας σε ιδιωτικά κεφάλαια να αιμοδοτήσουν την πραγματική αναβάθμιση του Λαογραφικού Μουσείου της Ανδραβίδας. Παράλληλα, ίσως υπάρξουν πρόθυμοι χορηγοί να βοηθήσουν την προσπάθεια, ενώ, τέλος, χρήσιμη είναι η ένταξη της ανάπλασης σε κάποιο από τα προγράμματα που χρηματοδοτούνται από το Γ! ή το Δ! Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης. Πιστεύω ότι το νέο Λαογραφικό Μουσείο Ανδραβίδας μπορεί να εγκατασταθεί στο χώρο που σήμερα βρίσκεται το σχολείο της πόλης, μετά βέβαια από την ανέγερση νέου που ήδη έχει αρχίσει. <o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-family: Verdana;">Από την άλλη, η λίμνη Τσαπαρλή βρίσκεται πίσω από την 117 Πτέρυγα Μάχης και μπορεί επίσης να αξιοποιηθεί τουριστικά. Σήμερα ανήκει στους κληρονόμους του γιατρού Τσαπαρλή, που ζουν στο Λονδίνο και λόγω αυτού του γεγονότος ο Δήμος δεν μπορεί να την αξιοποιήσει. Το ζήτημα αυτό πρέπει να λυθεί μέσα σε πλαίσιο αμοιβαίας κατανόησης: Από τη μια μεριά ο Δήμος οφείλει να εγγυηθεί ότι η λίμνη θα συνεχίσει να έχει τα περιβαλλοντικά δεδομένα όλων των τελευταίων χρόνων, δηλαδή η τουριστική της αξιοποίηση δεν θα την αλλοιώσει, κι από την άλλη οι κληρονόμοι του γιατρού χρειάζεται να αντιληφθούν ότι το όνομά τους θα γίνει ευρύτερα γνωστό με την τουριστική ανάπτυξη της περιοχής. <o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-family: Verdana;">Ο θρύλος της λίμνης λέει ότι ένας παπάς που αλώνιζε εκεί ανήμερα της γιορτής της Παναγιάς Βλαχέρνας, είδε το χωράφι του να βουλιάζει μέσα στη λίμνη με αποτέλεσμα ο ίδιος να πνιγεί. Ο θρύλος προσθέτει ότι ανήμερα της γιορτής της Παναγιάς Βλαχέρνας, ακούγονται φωνές στη λίμνη, τα νερά φουσκώνουν και βγαίνουν ψάρια. Μέχρι σήμερα κανείς δεν κατάφερε να εντοπίσει το βυθό της λίμνης. Ο θρύλος έχει καταγραφεί από τον Ανδρέα Καρκαβίτσα στη συλλογή μυθιστορημάτων του «Παλιές Αγάπες». <o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-family: Verdana;">Πολιτιστικό απόθεμα, τέλος, συνιστά και ο χώρος του αρχαίου τάφου στο Σταφιδόκαμπο, που πρέπει να αναπλαστεί. <o:p></o:p></span></p> <h2><span style="font-size: 12pt; font-family: Verdana; font-weight: normal;"><span style="font-weight: bold;">Να μεγαλώσουμε την Ανδραβίδα της ιπποσύνης</span><o:p></o:p></span></h2> <p class="MsoNormal"><span style="font-family: Verdana;">Ο Ιππικός Όμιλος και η Ιππική Έκθεση της Ανδραβίδας αποτελούν πρόσθετα όπλα τουριστικής ανάπτυξης της περιοχής. Πρώτη προτεραιότητα πρέπει να είναι η δημιουργία μόνιμων εγκαταστάσεων, στις οποίες θα γίνεται σταθερά μια φορά το χρόνο η Ιππική Έκθεση, όπως σωστά αποφάσισε ο Δήμος Ανδραβίδας ήδη από τον Νοέμβριο του 2005. Να θυμηθούμε ότι η Ιππική Έκθεση ξεκίνησε τη λειτουργία της σχεδόν ένα αιώνα πίσω, το 1928, όταν τότε το ζητούμενο ήταν η αναπαραγωγή αλόγων που θα ήταν κατάλληλα για την αγροτική ζωή των κατοίκων. Σήμερα η Ιππική Έκθεση έχει εντελώς άλλο χαρακτήρα: Ουσιαστικά πρόκειται για ένα θέαμα, που όσο καλύτερα προετοιμασμένο είναι, τόσο περισσότερους οπαδούς θα έχει (και μάλιστα σωρευτικά αν γίνεται κάθε χρόνο) και συνεπώς τόσο περισσότερους νέους επισκέπτες θα δέχεται η Ανδραβίδα κάθε χρονιά. <o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-family: Verdana;">Η τουριστική αξιοποίηση της ιππικής παράδοσης της περιοχής ίσως επιβάλλει τον διαχωρισμό της Έκθεσης από την Παρέλαση, ώστε μέσα σε ένα χρόνο να έχουμε δυο, όχι μια μεγάλη εκδήλωση με άλογα. Προτείνω, αν υιοθετηθεί αυτή η άποψη, η μεγάλη Ιππική Παρέλαση να ανοίγει την περίοδο του καλοκαιριού (να γίνεται δηλαδή κάθε Μάιο) και η Ιππική Έκθεση να την κλείνει (δηλαδή να γίνεται κάθε Σεπτέμβριο). <o:p></o:p></span></p> <h2><span style="font-size: 12pt; font-family: Verdana; font-weight: normal;"><span style="font-weight: bold;">Ανδραβίδα κοινωνικά ευαίσθητη</span><o:p></o:p></span></h2> <p class="MsoNormal"><span style="font-family: Verdana;">Ο Σύλλογος «Φλόγα της Αγάπης» που διοργανώνει συχνά αιμοδοσίες και λαμπαδηδρομίες, μπορεί στην<span style=""> </span>Ανδραβίδα να συνδυάζει τις σχετικές εκδηλώσεις με διήμερο εκπαιδευτικό πρόγραμμα αιμοδοτών, διοργάνωση εθελοντικής αιμοδοσίας κλπ. Ο Δήμος χρειάζεται να δίνει κάθε δυνατή διευκόλυνση σε τέτοιες αξιέπαινες πρωτοβουλίες, όχι μόνο κατά την περίοδο που αυτές οι πρωτοβουλίες εκδηλώνονται, αλλά και στο ενδιάμεσο διάστημα μεταξύ των εκδηλώσεων, όταν δραστήριοι Σύλλογοι προετοιμάζονται για να οργανώσουν αυτές τις πολύτιμες για την κοινωνική συνοχή εκδηλώσεις.</span></p><p style="font-weight: bold; font-family: verdana;" class="MsoNormal">Η ανάγκη για υποδομές<br /><o:p></o:p></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-family: Verdana;"><!--[if !supportEmptyParas]--> Ολόκληρη η τεράστια υπόθεση του Αεροδρομίου της Ανδραβίδας υπάγεται στο κεφάλαιο για τις υποδομές της περιοχής. Επειδή το εξαντλήσαμε στην αρχή του κεφαλαίου και στο πρώτο μέρος, στο κεφάλαιο των υποδομών, προχωρούμε στις υπόλοιπες, μικρότερες αλλά αναγκαίες υποδομές. Πρώτη αναφορά είναι η ολοκλήρωση του βιολογικού καθαρισμού, τόσο στα τρία χωριά, όσο και στο χώρο ανέγερσης των Εργατικών Κατοικιών. Το κτίσιμο νέου σχολείου προκύπτει αυτονόητα από όσα περιγράψαμε παραπάνω για τη στέγαση του Λαογραφικού Μουσείου και της Φιλαρμονικής του Δήμου Ανδραβίδας στο σχολείο που μέχρι σήμερα καλύπτει τις ανάγκες των νέων της περιοχής. <o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-family: Verdana;">Για το κυκλοφοριακό πρόβλημα της πόλης της Ανδραβίδας, προτείνεται ήδη από τον Ιανουάριο του 2006 η μονοδρόμηση του κεντρικού δρόμου (οδός Αντιστάσεως από τη μια κι οδός Καλτσιώτη από την άλλη). <o:p></o:p></span></p>hleiakoshttp://www.blogger.com/profile/05978289585186588641noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2636582755730952204.post-6786894511274168262007-03-13T04:54:00.000-07:002007-03-13T04:56:49.466-07:00Βαρθολομιό με ιστορία και προοπτικές<span style="font-family: verdana; font-weight: bold;">1. Εισαγωγή</span><br /><span style="font-family: verdana; font-weight: bold;">2. Κρυφός άσσος ανάπτυξης, το Δάσος των Θινών</span><br /><span style="font-family: verdana; font-weight: bold;">3. Μπροστά μας και πάλι η ανάγκη υποδομών</span><br /><span style="font-family: verdana; font-weight: bold;">4. Αναξιοποίητο το πολιτιστικό εκτόπισμα του Βαρθολομιού</span><span style="font-family: verdana;"></span><br /><br /><span style="font-family: verdana; font-weight: bold; font-style: italic;">Εισαγωγή</span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Ένα από τα παλαιότερα κέντρα του κάμπου, το Βαρθολομιό είναι ιδιαίτερη πατρίδα πολιτικών, επιχειρηματιών και ιερωμένων που έχουν φτάσει ο καθένας από αυτούς πολύ ψηλά. Ακόμα και σήμερα, που η ελληνική Περιφέρεια χειμάζεται μετά από κυβερνητική απραξία πολλών ετών, αν όχι δεκαετιών, η ζωή στο Βαρθολομιό έχει μια ξεχωριστή ζωντάνια. Συνεπώς η τοπική του κοινωνία έχει και αυξημένες δυνατότητες, αλλά και αυξημένες υποχρεώσεις να πρωταγωνιστήσει στη νέα εποχή της ανάπτυξης για ολόκληρη την ελληνική ύπαιθρο, και ειδικότερα για την Ηλεία. </span><br /><br /><span style="font-family: verdana; font-weight: bold;">Κρυφός άσσος ανάπτυξης, το Δάσος των Θινών</span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Το Δάσος των Θινών που καταλαμβάνει έκταση 17.000 στρεμμάτων, πράγματι μπορεί να γίνει η ατμομηχανή της ανάπτυξης για την περιοχή του Βαρθολομιού. Θυμίζω εδώ, ότι το Δάσος αυτό δημιουργήθηκε τεχνητά από την προηγούμενη γενιά (τους σημερινούς εξηντάρηδες), όταν πάσχιζαν να σταματήσουν τη θάλασσα, που τον χειμώνα έφτανε μέχρι τις καλλιέργειές τους και τις κατέστρεφε, λόγω υποχώρησης του αμμώδους εδάφους. </span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Εδώ δεν χρειάζονται πολλά λόγια: το Δάσος των Θινών προτείνω να γίνει αντικείμενο μιας ολοκληρωμένης μελέτης για την τουριστική αξιοποίησή του προς όφελος ολόκληρης της περιοχής του Βαρθολομιού. Περιμετρικά του Δάσους ο χώρος πρέπει να χρησιμοποιηθεί για ανέγερση σύγχρονων ξενοδοχειακών μονάδων, ενώ στο πίσω μέρος του υπάρχουν ιδανικοί χώροι για γήπεδο γκολφ κι άλλες παρόμοιες δραστηριότητες που φέρνουν και κρατούν τους τουρίστες στην περιοχή. Σημειώνω ότι όσοι έρχονται για να περάσουν λίγες μέρες ξεκούρασης κι απόλαυσης του υπέροχου τοπίου, πρέπει να έχουν τη δυνατότητα να κάνουν περιπάτους στο Δάσος, μέσα από μονοπάτια και πεζόδρομους που θα χαραχτούν ειδικά για αυτό το σκοπό, αλλά και να αποκτούν γνώσεις ιππασίας μέσα στο Δάσος κλπ. Επίσης, αν η ανάπτυξη της περιοχής αποφασιστεί να κινηθεί προς αυτή την κατεύθυνση, είναι πρώτης τάξεως ευκαιρία για τους επισκέπτες να μάθουν και τα περιβαλλοντικά χαρακτηριστικά του Δάσους μέσα από ξεναγήσεις τις οποίες θα οργανώνουν ειδικοί που θα προσληφθούν για αυτό το σκοπό. Στα όρια του Δάσους πρέπει να αναζητηθεί και χώρος για τη δημιουργία ενός δημοτικού camping. </span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Όπως και να έχει το πράγμα, απαιτείται το συντομότερο δυνατό η μελέτη για την αντιπυρική προστασία του Δάσους των Θινών. Η αντιπυρική ζώνη πρέπει να δώσει δυνατότητα άμεσης παρέμβασης στο Δάσος, ώστε η παρουσία ντόπιων αλλά κι επισκεπτών εκεί να εξελίσσεται με τη μεγαλύτερη δυνατή ασφάλεια, αλλά και σύνδεσης της δυτικής του πλευράς (Αρκούδι και Γλύφα) με το Βαρθολομιό. </span><br /><br /><span style="font-family: verdana; font-weight: bold;">Μπροστά μας και πάλι η ανάγκη υποδομών</span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Με δεδομένο ότι η τουριστική ανάπτυξη της Δυτικής Πελοποννήσου είναι μια απόφαση που ξεπερνά την τοπική κοινωνία και μάλλον είναι ειλημμένη, το πραγματικό ερώτημα είναι πώς προετοιμάζεται η περιοχή του Βαρθολομιού για αυτή την περίοδο τουριστικής ακμής, ώστε και να ωφεληθεί όσο το δυνατόν περισσότερο από αυτήν, αλλά και το παραδοσιακό της χρώμα να μην χάσει. </span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Το πρώτο ζήτημα που ήδη έχω θέσει στο πρώτο μέρος του βιβλίου είναι η ανάγκη για μια νέα γέφυρα του Πηνειού στην είσοδο του Βαρθολομιού. Η κατασκευή της έχει καθυστερήσει αδικαιολόγητα, αν και ο προϋπολογισμός του έργου υπολογίζεται σε περίπου 3 εκατομμύρια ευρώ. Τα χρήματα υπάρχουν, όπως δήλωσε από πέρυσι ο τότε Δήμαρχος Βαρθολομιού κ. Στέφανος Αδαός. Η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση οφείλει να βάλει τη νέα γέφυρα του Βαρθολομιού σε πρώτη προτεραιότητα. </span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Ένα τμήμα του δρόμου Λυγιάς- Κάστρου έχει ήδη υλοποιηθεί, αλλά καθυστερεί η ολοκλήρωσή του, για την οποία έχει προβλεφθεί ποσό 350.000 ευρώ. Το όλο έργο έχει εκτιμηθεί στο ένα εκατομμύριο ευρώ. Είναι ένας δρόμος που φέρνει πολύ κοντύτερα τους κατοίκους του Βαρθολομιού, της Κυλλήνης, του Κάστρου και των Λουτρών. Εξίσου σημαντικός για την επικοινωνία στο εσωτερικό της περιοχής του Βαρθολομιού είναι κι ο δρόμος Λουτρών- Αρκουδιού.</span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Μια κι είμαστε στο Αρκούδι, έναν από τους σημαντικότερους τουριστικούς προορισμούς του Βαρθολομιού, χρειάζεται να επισημάνουμε ότι η διαμόρφωση της εισόδου του, όποτε γίνει, αναμένεται να αυξήσει τον αριθμό των τουριστών το καλοκαίρι, αλλά και των επισκεπτών του Αρκουδιού από τουρίστες του Grecotel. Επίσης, είναι εξαιρετικά σημαντικό να ολοκληρωθεί ο δρόμος που ενώνει τα Λουτρά Κυλλήνης και την Κουρούτα. Δεν είναι μεγάλη υπόθεση, έχει μείνει λιγότερο από ένα χιλιόμετρο για να γίνει δημιουργηθεί άλλος ένας τόπος αμιγούς τουριστικής εκμετάλλευσης προς όφελος των πολιτών. Για να ολοκληρωθεί, όμως, αυτή η παρέμβαση, χρειάζονται και κάθετες οδοί προς την παραλία. </span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Στα υπόλοιπα έργα υποδομής της περιοχής Βαρθολομιού αναφέρουμε τη μικροζωνική μελέτη για σεισμούς, που ανατέθηκε στο γραφείο του καθηγητή Τσελέντη στην Πάτρα, και φυσικά την ολοκλήρωση του βιολογικού καθαρισμού Γαστούνης- Βαρθολομιού, ο οποίος χρειάζεται να επεκταθεί και στα εσωτερικά δίκτυα. </span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Το Βαρθολομιό, θα έλεγα μάλιστα και ολόκληρος ο Ηλειακός Κάμπος πρέπει να σχεδιάσει συνολικά τα αντιπλημμυρικά έργα που είναι απαραίτητα, ώστε να θεμελιωθεί η εποχή της ανάπτυξης και να τελειώσει η σημερινή περίοδος που τα ποτάμια αποτελούν ευλογία, αλλά και κατάρα μαζί αν πλημμυρίσουν. Το Γεφύρι του Βρανά είναι το προφανέστερο σημείο που χρειάζεται αντιπλημμυρικά έργα στην περιοχή Βαρθολομιού, αλλά επαναλαμβάνω ότι αυτά πρέπει να γίνουν αντικείμενο συνολικού σχεδιασμού. </span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Κι ερχόμαστε τώρα στο σημαντικότερο τοπικό έργο υποδομής που είναι ασφαλώς ο δρόμος Μάχου- Βαρθολομιού. Πρόκειται για ένα δρόμο που άνοιξε κατά την περίοδο που δήμαρχος στην πόλη ήταν ο Στέφανος Αδαός, ο οποίος συνάντησε πολλά εμπόδια στην αρχή, αλλά με σταθερότητα και επιμονή ολοκλήρωσε το έργο, κάνοντας πολύ πιο εύκολη την επικοινωνία του Βαρθολομιού με το Κάστρο. Ωστόσο, σήμερα οι σημαντικότερες βελτιώσεις στο συγκεκριμένο έργο είναι η διαμόρφωση της διασταύρωσης προς το Νεοχώρι κι η καλύτερη απορροή των ομβρίων υδάτων. Το έργο αυτό προϋπολογίστηκε στις 420.000 ευρώ, ενώ η διαμόρφωση του ρέματος του Κούβελου, που κόβει στη μέση το χωριό του Μάχου, αγγίζει μόλις τα 100.000 ευρώ.</span><br /><br /><span style="font-family: verdana; font-weight: bold;">Αναξιοποίητο το πολιτισμικό εκτόπισμα του Βαρθολομιού</span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Το ίδιο ισχύει για σχεδόν όλη την Ηλεία, ίσως πλην της Αρχαίας Ολυμπίας και του Κάστρου Χλεμούτσι, που κι αυτά έχουν αναδειχθεί στρεβλά. Ειδικά για την περιοχή που τώρα αναφερόμαστε, στον Παλιόπυργο, ένα μικρό λοφίσκο κοντά στο Βαρθολομιό, εικάζεται ότι υπήρχε μια μαρμάρινη σκάλα που οδηγούσε στην Αρχαία Ήλιδα. Στον Παλιόπυργο ίσως υπήρχε αρχαίος οικισμός, καθώς παλαιότερα βρέθηκαν εκεί αρχαίοι τάφοι, όπως και στην περιοχή «Τραγάνι». Πρώτο βήμα είναι να χαρακτηριστεί η περιοχή «αρχαιολογική» και μετά να διευθετηθούν τυχόν διαφορές με τους ιδιώτες ιδιοκτήτες των χώρων. Στο παρελθόν, γράφει ο Άγγελος Μπράτης στο βιβλίο του με τίτλο «Βαρθολομιό», βρέθηκαν εκεί κτερίσματα που έχουν παραδοθεί στο Μουσείο της Αρχαίας Ολυμπίας. Το χάλκινο κάτοπτρο και ο μικρός τάφος που βρέθηκαν στον Παλιόπυργο, μπορούν μαζί με όλη τη φιλολογία που περιληπτικά αναφέρω παραπάνω να γίνουν αντικείμενο ενός πολύ ωραίου DVD που θα πωλείται στους τουρίστες της περιοχής, αλλά και ευρύτερα. Τέτοιες πρωτοβουλίες ενθαρρύνονται σημαντικά με ενισχύσεις, κυρίως από το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο, αλλά κι από άλλες πηγές χρηματοδότησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης. </span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Στη Λυγιά, αναστηλώθηκε ο πύργος της μεταμεσαιωνικής μονής της Αγίας Ελεούσας, κτισμένης μέσα σε φαράγγι με οργιαστικό πράσινο, ενώ ο πάντα δραστήριος κι επί χρόνια πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου Βαρθολομιού κ. Κώστας Λυκογιάννης δικαίως ζητεί και βελτίωση της αγροτικής οδοποιίας στην περιοχή. Στη Γλύφα εκκρεμεί ακόμα η κατασκευή αλιευτικού καταφυγίου. Αναφέρω σε άλλο σημείο του βιβλίου ότι επιτέλους πρέπει να υπάρξει διαδημοτική συνεννόηση ώστε να αξιοποιηθούν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο οι περιοχές Κατακόλου, Παλουκίου, Γλύφας και Αγίου Παντελεήμονα Λεχαινών. Δεν είναι δυνατόν και οι τέσσερις περιοχές να φιλοδοξούν να γίνουν αλιευτικά καταφύγια ενώ κάποιες χωρίς τις απαραίτητες υποδομές να αυτοαποκαλούνται και «μαρίνες». </span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Στις πολιτιστικές δυνατότητες της περιοχής συμπεριλαμβάνεται και ο εορτασμός –ευκαιρία έλευσης τουριστών- της περίφημης «Μάχης του Βαρθολομιού». Τότε (9 ως 11 Νοεμβρίου 1825) που 150 παλικάρια με μπροστάρηδες τον Καπετάν Βέρρα και τον Γεωργάκη Βαρθολομιώτη καθυστέρησαν τα φουσάτα του Ιμπραήμ, σκοτώνοντας στην αιματηρή μάχη που ακολούθησε πάνω από 1000 Τούρκους. Με αυτό τον τρόπο έκαναν πράξη την προσταγή του Κολοκοτρώνη «να μην περάσει ο Ιμπραήμης ατουφέκιστος». Από τους Βαρθολομαίους σώθηκε μόνο ένας, που τον πλάκωσαν τα πτώματα και έκανε τον νεκρό. Μάλιστα οι Τούρκοι έκοβαν τα αυτιά των νεκρών ως ένδειξη θανάτου, κι έτσι έκοψαν και τα δικά του χωρίς αυτός να αντιδράσει. Έκτοτε ονομάστηκε «Κοτσάφτης», δηλαδή έκανε επώνυμο το παρατσούκλι του. Το μικρό όνομά του ήταν Αθανάσιος. Τα χειρόγραφά του είναι στη διάθεση του Λαογραφικού Μουσείου Βαρθολομιού. Όλο αυτό το υλικό του θρύλου και των χειρογράφων μπορεί να γίνει επίσης αντικείμενο προβολής με τρόπο που θα αποφασίσει ο Δήμος του Βαρθολομιού ή η Κοινωνία Πολιτών της πόλης.</span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Για το περίφημο Ηλειακό Χωριό, πρέπει επίσης να πούμε την αλήθεια, όσο σκληρή κι αν είναι. Από όλες τις εκδοχές δημιουργίας του που έχω ακούσει, καμία δεν μου φαίνεται υλοποιήσιμη. Είναι σημαντικό αν κάποιος φορέας (Νομαρχία, ΤΕΔΚ, Δήμοι, μη Κυβερνητικές Οργανώσεις, Σύλλογοι κλπ) έχει ολοκληρωμένη και υλοποιήσιμη πρόταση για αυτό το ζήτημα, να την καταθέσει σε δημόσια διαβούλευση. Για ποιο λόγο, για παράδειγμα, ένας εύπορος Ηλείος της Διασποράς θα πληρώσει αδρά ένα δικό του σπίτι στο Ηλειακό Χωριό και δεν θα δώσει αυτά τα χρήματα για να φτιάξει ένα σπίτι στο δικό του χωριό, εκεί που έχει τις αναμνήσεις και τους συγγενείς του; Εν ολίγοις, σήμερα δεν βλέπω μια ρεαλιστική πρόταση για το ζήτημα.</span>hleiakoshttp://www.blogger.com/profile/05978289585186588641noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-2636582755730952204.post-26135417484970106762007-03-13T04:52:00.000-07:002007-03-13T04:54:21.480-07:00Βουπρασία, γη της Ηλείας που ενώνει<span style="font-family: verdana; font-weight: bold;">1. Εισαγωγή</span><br /><span style="font-family: verdana; font-weight: bold;">2. Η Βουπρασία πάσχει (κι αυτή…) από υποδομές</span><br /><span style="font-family: verdana; font-weight: bold;">3. Στροφυλιά- Κοτύχι, ένα λαχείο που δεν εισπράττουμε…</span><br /><span style="font-family: verdana; font-weight: bold;">4. Έρχεται η ώρα της ανάπτυξης και για το Κουνουπέλι</span><br /><br /><br /><span style="font-family: verdana; font-weight: bold; font-style: italic;">Εισαγωγή</span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Θέλω να ξεκινήσω την αναφορά μου στην υπέροχη περιοχή της Βουπρασίας με την αυτονόητη υπόμνηση ότι ανήκει στην Ηλεία. Το λέω αυτό, διότι η ηλειακή κοινωνία έχει αρχίσει υποδόρια να αποδέχεται το ολοένα και στενότερο δέσιμο των κατοίκων της Βουπρασίας με την Αχαΐα. Αν κάποιος αρρωστήσει, προτιμά (δικαίως…) τα νοσοκομεία της Πάτρας από αυτά της Αμαλιάδας ή του Πύργου. Πολλοί κάτοικοι της περιοχής εργάζονται στην Αχαΐα. Τα πατρινά μέσα ενημέρωσης διαβάζονται, ακούγονται και βλέπονται κατά κόρον από τους κατοίκους της Βουπρασίας. Όλα αυτά δεν είναι κατ’ ανάγκη βλαπτικά, ίσως το αντίθετο. Απλώς επισημαίνω ότι όσο απλώνεται στο χρόνο και διευρύνεται το «δέσιμο» της Βουπρασίας με την Αχαΐα, τόσο αυτή η υπέροχη περιοχή αποξενώνεται σταδιακά από το σώμα της ηλειακής κοινωνίας. Είναι κάτι που πρέπει να μας απασχολήσει άμεσα. Παρακάτω, θα διαβάσετε ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα: πώς αφήσαμε στους Αχαιούς την αποκλειστικότητα χάραξης των μονοπατιών στο Κοτύχι (το αναφέρω και στο κεφάλαιο για τα Λεχαινά). Για το θέμα των σχέσεων Ηλείας και Αχαΐας έχει αρθρογραφήσει επανειλημμένως στην εφημερίδα «Πατρίς» ο εκλεκτός αρθρογράφος της Ηλίας Φροντιστής, με την αδέσμευτη και πάντα σε εγρήγορση πένα του. Είμαι στο ίδιο μήκος κύματος με τους προβληματισμούς του, χωρίς φυσικά να συμφωνούμε πάντοτε. </span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Όσοι σκεπτόμαστε το αύριο της Ηλείας, πρέπει να εργαστούμε σήμερα ώστε η περιοχή της Βουπρασίας να γίνει ενοποιητικός παράγων ανάμεσα σε Ηλεία και Αχαΐα. Συνεπώς, πρέπει να δώσουμε στην βορειότερη περιοχή της Ηλείας την προσοχή που αυτή χρειάζεται. </span><br /><br /><span style="font-family: verdana; font-weight: bold;">Η Βουπρασία πάσχει (κι αυτή…) από υποδομές</span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Η ιδιαιτερότητα της περιοχής προκύπτει κι από τις ιδιαίτερες ανάγκες της σε υποδομές. Ας ξεκινήσουμε από τα πλέον στοιχειώδη, δηλαδή την αποχέτευση, η οποία μπήκε στην τελική της φάση, που εντάχθηκε στο Μέτρο 3 του ΠΕΠ Δυτικής Ελλάδας κι έχει συνολικό προϋπολογισμό 10 εκατομμύρια ευρώ. Τι σημαίνει να έχει μια περιοχή όπως η Βουπρασία μια μονάδα επεξεργασίας λυμάτων και των δικτύων ακαθάρτων; Πολλά: Πρώτον, ότι θα προστατευθεί το περιβάλλον, δηλαδή θα δημιουργηθούν σημαντικές προϋποθέσεις για ανάσχεση της συνεχούς και πολυδιάστατης ρύπανσης του ηλειακού Κάμπου. Δεύτερον, ότι θα βελτιωθεί ουσιαστικά η ποιότητα ζωής των κατοίκων της περιοχής, πράγμα απολύτως αυτονόητο όσο κι απαραίτητο. Τρίτον, ότι δημιουργούνται επιτέλους και σε αυτό το επίπεδο προδιαγραφές για επενδύσεις στην περιοχή. </span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Όλα αυτά ίσως φαίνονται αυτονόητα. Αλλά είναι καλό να θυμόμαστε τι γινόταν μόλις πριν 2-3 χρόνια. Διαβάζω στην «Πατρίδα» της 8ης Σεπτεμβρίου 2004 (για να θυμηθούμε ποια Ηλεία μας άφησε το ΠΑΣΟΚ): «Τριτοκοσμικές συνθήκες επικρατούν στη Βάρδα κάθε καλοκαίρι. Η έλλειψη αποχετευτικού συστήματος, σε συνδυασμό με τη ζέστη και τον διπλασιασμό των κατοίκων λόγω ετεροδημοτών, δημιούργησαν ασφυκτικές συνθήκες στην πόλη. Το πρόβλημα οξύνεται περαιτέρω, καθώς οι οχετοί διοχετεύουν τα λύματα στο οικοσύστημα του Κοτυχίου και της Στροφυλιάς, καταστρέφοντας έτσι μοναδικούς βιότοπους. Στόχος του Δήμου είναι να υπαχθεί το εν λόγω έργο στο Ταμείο Συνοχής». </span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Τον Μάιο του 2006 ολοκληρώθηκε η 20ετής προσπάθεια για επέκταση του σχεδίου πόλης στη Βάρδα. Ο Δήμος Βουπρασίας είναι ο πρώτος δήμος στην Ηλεία που ολοκληρώνει τη μελέτη της πολεοδομικής αναθεώρησης και τον πολεοδομικό του σχεδιασμό. Αν χρειαστεί επικαιροποίηση, να προχωρήσει με πρωτοβουλία του Δήμου. Επίσης ο Δήμος πρέπει να κινητοποιηθεί (αφού, άλλωστε, ο νέος Δήμαρχος κ. Αντώνης Σερέτης το έχει υποσχεθεί) για την ανέγερση Πνευματικού Κέντρου και κλειστού Γυμναστηρίου. Η Βάρδα έχει «ψηλώσει τον πήχη» με τις μεγάλες επιτυχίες του τοπικού αθλητικού σωματείου ΠΑΟ Βάρδας, οι οποίες πιστώνονται στο ενεργητικό του προέδρου του κ. Βασίλη Τσιρίκου. Η παρουσία της ομάδας στην Γ! Εθνική Κατηγορία δημιουργεί πρόσθετες υποχρεώσεις της Αυτοδιοίκησης υπέρ της τοπικής κοινωνίας. Έτσι, το κλειστό Γυμναστήριο, μαζί και το Πνευματικό Κέντρο, αποκτούν πρώτη προτεραιότητα σε αυτό τον τομέα. </span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Ωστόσο, τα πράγματα δεν είναι τόσο ευχάριστα στο ζήτημα των καταυλισμών της Μανολάδας. Τον Ιούνιο 2006 φτάσαμε στο σημείο να ζητηθεί η παρέμβαση του Εισαγγελέα Πρωτοδικών Αμαλιάδας για τους καταυλισμούς της ντροπής στη Μανωλάδα. Η παρέμβαση ζητήθηκε μετά από μια περίεργη πυρκαγιά που αποτέφρωσε έναν ολόκληρο οικισμό 54 παραπηγμάτων, στα οποία έμεναν Βούλγαροι, Ρουμάνοι, Αλβανοί κλπ οικονομικοί μετανάστες. Την τελευταία τριετία υπήρξαν έξι τέτοιες πυρκαγιές κι από θαύμα δεν θρηνήσαμε ανθρώπινα θύματα. Ο δημοσιογράφος κ. Μάκης Νοδάρος έγραψε στην «Πρώτη», ότι στην περιοχή δραστηριοποιείται κύκλωμα παράνομης εκμετάλλευσης αλλοδαπών. Όπως και να έχει το πράγμα, το ζήτημα των καταυλισμών στη Μανολάδα αποτελεί ντροπή για κάθε άνθρωπο που λέει ότι ζει σε μια χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης εν έτει 2007…</span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Επίσης, είναι πρώτη προτεραιότητα να κατασκευαστεί μια σύγχρονη γέφυρα στο δρόμο Βάρδας- Μανωλάδας προϋπολογισμού 1.875.000 ευρώ. Οι 12 ιδιοκτήτες συναινούν για τις απαραίτητες απαλλοτριώσεις και το θέμα έπρεπε να έχει τελειώσει εδώ και καιρό. Ο μέχρι το 2006 δήμαρχος Βουπρασίας Σωτήρης Θανασούλας χαρακτήρισε «ύποπτη» την απόφαση για αναδάσωση καλλιεργήσιμης έκτασης στα όρια των δήμων Βουπρασίας και Λαρισσού, στη θέση Σαμαραίικα του δημοτικού διαμερίσματος Μανωλάδας. Όπως είπε ο δήμαρχος, η απόφαση αυτή φέρνει σε πολύ δύσκολη θέση τους κατοίκους των Σαμαραίικων, αφού στις εκτάσεις αυτές υπάρχουν επί σειρά ετών γεωργικές και κτηνοτροφικές δραστηριότητες. </span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Πώς, όμως, δημιουργήθηκε το όλο θέμα; Λόγω αδράνειας της προηγούμενης δημοτικής αρχής, η περιοχή προσαρτήθηκε από τον δήμο Λαρισσού και στη συνέχεια χαρακτηρίστηκε αναδασωτέα έκταση από τη Νομαρχία Αχαΐας. Οι ιδιοκτήτες των συγκεκριμένων εκτάσεων έχουν υποβάλλει ενστάσεις, οι οποίες θα συζητηθούν στις αρχές του νέου έτους. Ο Περιφερειάρχης έχει υπογράψει απόφαση με την οποία η περιοχή κρίνεται αναδασωτέα: «Δυστυχώς οι φορείς του δήμου Λαρισσού οι οποίοι κίνησαν όλες αυτές τις διαδικασίες, δεν λαμβάνουν υπόψη τους ότι υπάρχουν ολόκληρες οικογένειες που έχουν ως μοναδική πηγή εσόδων τους την καλλιέργεια των συγκεκριμένων εκτάσεων». </span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Να θυμίσουμε το πρόβλημα στο Μαλίκι; Η «Πατρίς» έγραφε δυο χρόνια πριν (19-10-2004): «Aποκλεισμένοι από τα σπίτια τους, δηλώνουν οι κάτοικοι της ευρύτερης περιοχής του οικισμού "Mαλίκι" στον δήμο Bουπρασίας, καθώς ο δρόμος που διασχίζει την περιοχή έχει υποστεί τόσες πολλές φθορές, λόγω της παλαιότητας του, που περισσότερο με αγροτικό δρόμο μοιάζει πια παρά με ασφάλτινο που εξυπηρετεί καθημερινά την κίνηση δεκάδων οχημάτων. O δρόμος κατασκευάστηκε το 1981 και από τότε, σύμφωνα με τους περίοικους, δεν έχει γίνει καμία εργασία βελτίωσης ή συντήρησης του. O δρόμος ενώνει πέντε χωριά και οικισμούς του βόρειου τμήματος του δήμου Bουπρασίας και η κίνηση σε αυτόν είναι ιδιαίτερα μεγάλη. Δύσκολα μπορεί πλέον κανείς να διακρίνει τον παλιό ασφαλτοτάπητα, καθώς ο δρόμος έχει γεμίσει με μικρές και μεγάλες λακκούβες "παγίδες" για τους οδηγούς. Eκτός από τις λακκούβες που έχουν σαν αποτέλεσμα την πρόκληση ζημιών σε αρκετά αυτοκίνητα, το χαλίκι, από το υπόστρωμα του ασφαλτοτάπητα, με το οποίο έχει γεμίσει ο δρόμος, εγκυμονεί κινδύνους για την πρόκληση τροχαίων ατυχημάτων, κυρίως για τα δίκυκλα οχήματα που γλιστράνε».</span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Εξίσου απαραίτητη είναι η βελτίωση του δρόμου Αετοράχης Ελιών, η ανάπλαση της πλατείας στις Ξενιές, του χώρου γύρω από την εκκλησία της Παλαιοχώρας και άλλα τέτοια μικρά έργα, που όμως δίνουν προοπτικές στα χωριά μας, ιδιαίτερα στο πλαίσιο της τουριστικής αξιοποίησης της Λίμνης Πηνειού, που αναμφίβολα θα ωφελήσει πολύ και την περιοχή της Βουπρασίας. </span><br /><br /><span style="font-family: verdana; font-weight: bold;">Στροφυλιά- Κοτύχι, ένα λαχείο που δεν εισπράττουμε </span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Ολόκληρη η περιοχή, το οικοσύστημα Στροφυλιάς- Κοτυχίου είναι καταπληκτική σε ομορφιά και ιδανική για την ανάπτυξη αθλητικού και φυσιολατρικού τουρισμού. Μέσα από τη Συνθήκη RAMSAR η οποία προστατεύει το οικοσύστημα και συνεπώς υποδεικνύει τους τρόπους αξιοποίησής του, μπορεί να δημιουργηθεί μια βαριά βιομηχανία φυσιολατρικού τουρισμού, με ανάπτυξη όλων των ειδών πουλιών και πανίδας που υπάρχουν στο οικοσύστημα. </span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Το Κοτύχι είναι ένα λαχείο που δεν εισπράττουμε, διότι δεν θέλουμε να το εισπράξουμε. Οι πολιτικοί μας, ιδιαίτερα στην αμαρτωλή 20ετία του ΠΑΣΟΚ, παλινδρομούσαν και δυστυχώς η τοπική κοινωνία δεν είχε την καθοδήγηση να εξεγερθεί εναντίον κάθε υπονόμευσης της ποιότητας ζωής των κατοίκων. Θυμάστε τι συνέβη λίγο πριν τις εκλογές του Μαρτίου 2004; Στις 5 Φεβρουαρίου 2004 η Ελευθεροτυπία έγραφε: «Πληθαίνουν στην Ηλεία και στην Αχαΐα οι αντιδράσεις για την παράγραφο του σχεδίου της Κοινής Υπουργικής Απόφασης (ΚΥΑ) η οποία προβλέπει ξενοδοχειακές επιχειρήσεις και γήπεδα γκολφ(!) εντός του προστατευόμενου από τη διεθνή σύμβαση Ramsar υγρότοπου Κοτυχίου-Στροφυλιάς. Χθες η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Αχαΐας, στη διάρκεια του νομαρχιακού συμβουλίου, εξέφρασε την αντίθεσή της στην κατασκευή ξενοδοχειακών εγκαταστάσεων και γηπέδων γκολφ εντός του προστατευόμενου υγρότοπου. Όπως ανέφερε στην εισήγησή του ο αντινομάρχης Αχαΐας Γιώργος Αθανασόπουλος, δεδομένης της αναγκαιότητας συνολικής και ενιαίας αντιμετώπισης όλης της προστατευόμενης περιοχής, εκτιμάται ότι δεν είναι σκόπιμη η δημιουργία της προβλεπόμενης από την ΚΥΑ ειδικής ζώνης ΑΒ εντός των ορίων του Νομού Ηλείας. (Στη ζώνη ΑΒ, όπως είναι γνωστό, προβλέπεται από τη νέα ΚΥΑ επιχειρηματική δραστηριότητα). Την αντίθεσή της στην κατασκευή τουριστικών-αθλητικών εγκαταστάσεων και γηπέδων γκολφ στην προστατευόμενη περιοχή εξέφρασε χθες στην «Ε» και η Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία».</span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Αυτές ήταν οι λαθεμένες επιλογές που και το Περιβάλλον βίαζαν και πίσω πήγαιναν την υπόθεση της τοπικής ανάπτυξης. Την ίδια ώρα, άλλες περιοχές με αντίστοιχα πλεονεκτήματα, σχεδίαζαν προσεκτικά τις κινήσεις τους κι έβγαιναν κερδισμένες. Παράδειγμα: Ήδη η Λίμνη Κερκίνη στην κεντρική Μακεδονία έχει χαρακτηριστεί Εθνικό Πάρκο, και τον Οκτώβριο 2005 ο ΥΠΕΧΩΔΕ Γιώργος Σουφλιάς υπέγραψε ρύθμιση για δυνατότητα κτισίματος τουριστικών μονάδων μέχρι 120 κλινών στην περιφερειακή ζώνη του Εθνικού Πάρκου (που είναι επίσης υγροβιότοπος, όπως και ο δικός μας και προστατεύεται από τη Συνθήκη RAMSAR, όπως και το Κοτύχι). Η υπουργική απόφαση επίσης διατάζει την άμεση απομάκρυνση των παράνομων κατασκευών και δραστηριοτήτων στην Κερκίνη μέσα το πολύ σε ένα χρόνο. Είναι τόσο δύσκολο να αντιγράψουμε πετυχημένες συνταγές άλλων περιοχών και να τις προσαρμόσουμε στα δικά μας δεδομένα; </span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Κι όμως, η Κοινωνία των Πολιτών προσπαθεί να κάνει αυτό που επί δεκαετίες η Πολιτεία αρνιόταν: Να αναδείξει την περιοχή. Οι «Πολίτες εν Δράσει» κάθε χρόνο πραγματοποιούν εθελοντικό καθαρισμό του δάσους της Στροφυλιάς κατά την Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος (5 Ιουνίου). Τώρα μόλις η Πολιτεία αναλαμβάνει τις υποχρεώσεις της, τις οποίες είχε απαρνηθεί επί 25 χρόνια…</span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Τι πρέπει να κάνουμε σήμερα για αυτό τον τεράστιο φυσικό πλούτο που λέγεται Κοτύχι; Πολλά πράγματα: Πρώτον, να πιέσουμε όσο είναι καιρός για να ενταχθεί στον αναπτυξιακό νόμο και να δοθούν κίνητρα για επενδύσεις στην περιοχή, που και τις περιβαλλοντικές ιδιαιτερότητες να σέβονται, και το επίπεδο ζωής των κατοίκων της Βουπρασίας (και όχι μόνο) να προάγουν. Δεύτερον, να διαφυλάξουμε το χώρο από τους ασυνείδητους. Οι παράνομες χωματερές μέσα στο δάσος, στα σύνορα Ηλείας- Αχαΐας είναι αίσχος, κι όσο η κοινωνία των πολιτών δεν προστατεύει τα δώρα της φύσης, τόσο περισσότερο εκείνα θα γίνονται ανίκανα να βελτιώσουν τη ζωή μας. Μερικοί ασυνείδητοι μεταφορείς αδρανών υλικών τα εναποθέτουν μέσα στο δάσος και μετά τα σκεπάζουν με κορμούς δέντρων και κλαριά, ώστε να μην φαίνονται. Ο Πρόεδρος του Φορέα Διαχείρισης Στροφυλιάς, καθ. Τζανουδάκης δικαίως διαμαρτύρεται και φωνάζει, ζητώντας περισσότερους επόπτες. Την ίδια ώρα, η ΤΕΔΚ Αχαΐας αποδεικνύεται πιο δραστήρια και αποφασιστική από την ΤΕΔΚ Ηλείας: υλοποιεί από το 2002 το πρόγραμμα Life- Φύση, για την προστασία και διαχείριση του προστατευόμενου οικοσυστήματος Στροφυλιάς- Κοτυχίου. Υπάρχει Κέντρο Πληροφόρησης, υπάρχει συνεχής εποπτεία της περιοχής. Αντίθετα εμείς, ως ηλειακή συνιστώσα, δεν κάνουμε τίποτα πέρα από ευχολόγια και κούφια λόγια. Ο Φορέας Διαχείρισης είναι χωρίς αρμοδιότητες, ανενεργός. Δεν έχει ακόμα ούτε οριστεί το Διοικητικό του Συμβούλιο! Μόνο οι 15 θέσεις εργασίας που προβλέπονται φαίνεται ότι μας απασχολούν. Δυστυχώς, αυτή είναι η σημερινή πραγματικότητα…</span><br /><br /><span style="font-family: verdana; font-weight: bold;">Έρχεται η ώρα της ανάπτυξης και για το Κουνουπέλι</span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Εδώ ήταν παλαιότερα τα Ιαματικά Λουτρά Υρμίνης. Το Κουνουπέλι έχει ενταχθεί στο Γ! ΚΠΣ, ζητώντας χρηματοδότηση πάνω σε ένα πρόγραμμα για την ανάπτυξη του θερμαλισμού στη Δυτική Ελλάδα. Ωστόσο, η εγκατάλειψη και εδώ ήταν κάτι παραπάνω από ολοφάνερη. Μόλις τον Απρίλιο του 2006 το Ινστιτούτο Γεωλογικών και Μεταλλευτικών Ερευνών (ΙΓΜΕ) προχώρησε σε γεωτρήσεις για να διερευνηθεί αν το υπέδαφος διαθέτει την ποσότητα και την ποιότητα νερού για τη δημιουργία Υδροθεραπευτηρίου. Από τις αρχές της δεκαετίας του ’80 κανείς από τους κρατούντες δεν βρήκε το χρόνο να ασχοληθεί με αυτό, καθώς τότε πίστευαν ότι με τις επιδοτήσεις και τους κομματικοποιημένους συνεταιρισμούς θα «έκλειναν τα μάτια» των πολιτών. </span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Στα τέλη του 2006 περιμέναμε την ανακοίνωση των κινήτρων ανάπτυξης για το Κουνουπέλι, με μακροχρόνια εκμίσθωση σε επενδυτικό σχήμα. Το ζήτημα είναι να ξεκαθαριστεί τι ακριβώς μπορεί και πρέπει να γίνει στο Κουνουπέλι και αυτό που θα αποφασιστεί να ενταχθεί στο συνολικό σχέδιο ανάπτυξης της βόρειας Ηλείας. </span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Τέλος, τα «Βουπράσια» είναι απαραίτητο να ανασχεδιαστούν, να γίνονται κάθε χρόνο όπως τώρα, αλλά να αναδεικνύουν τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της περιοχής και να στοχεύσουν στο να μαζεύουν όλο και περισσότερους από τους διεσπαρμένους σε όλη την Ελλάδα πατριώτες από τη Βουπρασία, ώστε αυτοί να γίνουν ενεργοί σύμμαχοι σε κάθε τοπική επιδίωξη.</span>hleiakoshttp://www.blogger.com/profile/05978289585186588641noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2636582755730952204.post-13791923190277592362007-03-13T04:48:00.000-07:002007-03-13T04:51:41.609-07:00Η Γαστούνη του πολιτισμού και της θάλασσας<span style="font-family: verdana; font-weight: bold;">1. Εισαγωγή</span><br /><span style="font-family: verdana; font-weight: bold;">2. Πολιτιστική δράση δώδεκα μήνες το χρόνο!</span><br /><span style="font-family: verdana; font-weight: bold;">3. Προσέχουμε τη θάλασσα, κι αυτή θα μας ζει πλουσιοπάροχα</span><br /><span style="font-family: verdana; font-weight: bold;">4. Η Γαστούνη, όπως όλη η Ηλεία, πάσχει από υποδομές</span><br /><span style="font-family: verdana; font-weight: bold;">5. Δυο λόγια ειλικρίνειας για το πεδίο βολής Παλαιοχωρίου</span><br /><br /><span style="font-family: verdana; font-weight: bold; font-style: italic;">Εισαγωγή</span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Η Γαστούνη είναι από μόνη της ένα κέντρο πολιτισμού στην καρδιά του ηλειακού Κάμπου. Από τα μνημεία της, όπως η Παναγία Καθολική, μέχρι τις πρωτοβουλίες όπως τα Ανθεστήρια, οι κάτοικοι της Γαστούνης δείχνουν με κάθε τρόπο την πολιτιστική τους ευαισθησία. </span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Οι πυλώνες ανάπτυξης της περιοχής είναι πράγματι η τουριστική προβολή των πολιτιστικών της δεδομένων, σε συνδυασμό με την αξιοποίηση της εκπληκτικής της παραλίας και τη σύνδεσή της με την Αρχαία Ήλιδα. </span><br /><br /><span style="font-family: verdana; font-weight: bold;">Πολιτιστική δράση δώδεκα μήνες το χρόνο!</span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Η Γαστούνη κουβαλάει από το πρόσφατο παρελθόν μια μοναδική δυνατότητα: Να μπορεί να απλώσει τις πολιτιστικές της δραστηριότητες σχεδόν σε όλη τη διάρκεια του έτους. Αν η τοπική της κοινωνία επενδύσει σε αυτή την προοπτική, τότε μπορεί αυτό το πολιτιστικό εκτόπισμα να το μετατρέψει σε τουριστικό ρεύμα, και να στηρίξει εκεί την οικονομική της ανάπτυξη, χωρίς στο ενδιάμεσο διάστημα να παραμελήσει τις αγροτικές και κτηνοτροφικές δράσεις. </span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Ας δούμε ποιες δράσεις μπορεί να εντάξει σε ένα ετήσιο πρόγραμμα πολιτιστικής ανάπτυξης: </span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Πρώτον, το αυτονόητο: Την μοναδική στο είδος της εκκλησία της Παναγίας Καθολικής. Ήδη από το 2005 δρομολογήθηκε η συντήρησή του Ναού μέσα από την ένταξη του σχετικού σχεδίου στο Γ! Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης. Απλώς αναφέρω ότι και στο ζήτημα της συντήρησης και της ανάδειξης της Παναγίας Καθολικής υπήρχε επί χρόνια κρατική αδιαφορία. Το Τεχνικό Δελτίο προϋπολογίζει το έργο σε 1,5 εκατομμύριο ευρώ. Πρόκειται για τεράστιο έργο, το οποίο θα αλλάξει άρδην τη σημερινή κατάσταση της Εκκλησίας, θα την αναδείξει σε μνημείο μοναδικό όχι μόνο για τον ηλειακό Κάμπο. Η Παναγία Καθολική είναι το παλαιότερο Βυζαντινό Μνημείο της Ηλείας κι έτσι πρέπει να προβληθεί και να γίνει γνωστή. </span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Δεύτερον, τα πασίγνωστα Ανθεστήρια της Γαστούνης. Στο τέλος κάθε Μαΐου επί πολλά χρόνια η γιορτή αυτή ήταν πόλος έλξης πλήθους κόσμου από όλον τον Κάμπο κι ευρύτερα. Το έθιμο της διοργάνωσης σταμάτησε για μερικά χρόνια, αλλά στην τελευταία περίοδο της Δημαρχίας του Κώστα Λούρμπα επανήλθε και φαίνεται ότι θα γνωρίσει στο εξής τη δόξα του παρελθόντος. Τα τελευταία Ανθεστήρια, για παράδειγμα, είχαν εμπλουτιστεί με πολλές παράλληλες δραστηριότητες κι εκδηλώσεις: Την πρώτη μέρα λειτούργησε Ανοικτό Εργαστήρι Ζωγραφικής καθώς και Έκθεση Κεραμικής, όπου προβαλλόταν η τέχνη των κατοίκων της περιοχής. Η όλη εκδήλωση συνοδευόταν από ατέλειωτα τραγούδια και λαϊκό γλέντι. Ωστόσο, δεν έλειπαν και επιμορφωτικές δράσεις, όπως λ.χ. η Ημερίδα για το Λαϊκό Πολιτισμό, μια καταπληκτική ιδέα που πρέπει να εμπλουτιστεί και να γίνει θεσμός μαζί με τα Ανθεστήρια. Τέλος την αλυσίδα των εκδηλώσεων έκλεισε η μεγάλη Παρέλαση των Ανθεστηρίων που συνοδεύτηκε από ανθοδρομία και ποδηλατοδρομία. Για τα Ανθεστήρια ο Δήμος συνεργάστηκε το 2005 με τον Οργανισμό Πάτρα, Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης, δείχνοντας ότι οι συμπράξεις και οι συνεργασίες φέρνουν πολύ καλύτερα αποτελέσματα στη σημερινή εποχή. </span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Τρίτον, την αναστήλωση του περίφημου Κτηρίου Σισίνη ως «Δημαρχείο τέως Δήμου Ήλιδας» και τη συνεχή λειτουργία του ως χώρος πολιτισμού. Η σχετική μελέτη προβλέπει ότι στο ισόγειο θα γίνουν δυο εκθεσιακοί χώροι και στον πρώτο όροφο το γραφείο Δημάρχου και χώροι που θα τοποθετηθούν ιστορικά κειμήλια της οικογένειας Σισίνη και άλλα αντικείμενα από το αρχείο του τέως Δήμου Ήλιδας. Μάλιστα, μετά τη συνάντηση που είχαν τον Δεκέμβριο του 2006 ο Δήμαρχος Κώστας Λούρμπας με τον εκ Γαστούνης υφυπουργό ΠΕΧΩΔΕ Θεμιστοκλή Ξανθόπουλο, που είναι και απόγονος της οικογενείας Σισίνη, συμφωνήθηκε να αξιοποιηθεί το ιστορικό αρχείο της οικογένειας στο κτήριο Σισίνη, με τη βοήθεια του καθηγητή, ιστορικού ερευνητή και πιστού στρατιώτη στην προσπάθεια ανάπτυξης της Ηλείας Αθανάσιου Φωτόπουλου. Το κτήριο Σισίνη μπορεί παράλληλα να λειτουργεί και ως μόνιμος χώρος φιλοξενίας ειδικών εκδηλώσεων, πέραν του Κουρβισιάνειου και υπό την προϋπόθεση ότι δεν θα πλήττονται οι κύριες αποστολές του, δηλαδή η έκθεση ιστορικών κειμηλίων και οι εκθεσιακοί χώροι. </span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Τέταρτον, τη γνωστή σε όλη την Ηλεία Γιορτή Κρασιού στα Καβάσιλα. Την πρώτη μέρα η γιορτή είναι καλό να συνοδεύεται από την Έκθεση Αγροτικών Προϊόντων, η οποία πάντως θέλει πολύ καλύτερη προετοιμασία. Τη δεύτερη μέρα ο κόσμος θα ξεφαντώνει με μουσικό πρόγραμμα, αλλά θα προηγείται η βράβευση των μαθητών της Γαστούνης που πέρασαν σε Πανεπιστήμια και ΤΕΙ. Τέλος, στο χώρο της Γιορτής θα πρέπει να λειτουργεί έκθεση γλυκισμάτων με βάση το κρασί, έκθεση ζωγραφικής και φωτογραφίας με θέμα το κρασί, γωνιά του βιβλίου με θέματα οινολογίας και γευσιγνωσίας κρασιού και, τέλος, αξιολόγηση από ειδική ομάδα γευσιγνωστών των κρασιών που παράγουν οινοπαραγωγοί της Ηλείας ή και ευρύτερα, της Δυτικής Ελλάδας. </span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Πέμπτον, τη Γιορτή της ντομάτας στο Παλαιοχώρι. Με πρωτοβουλία του Δήμου και σε συνεργασία με τον Πολιτιστικό Σύλλογο Παλαιοχωρίου διοργανώθηκε η πολύ ωραία γιορτή για ένα από τα πιο αγαπητά προϊόντα του ηλειακού Κάμπου. Θα μπορούσε η γιορτή ντομάτας να αναπτύξει κατά τη διάρκειά της και παράλληλες δράσεις και εκδηλώσεις, όπως περίπου και η γιορτή κρασιού στα Καβάσιλα. </span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Έκτον, την εκδήλωση για τους εκτελεσθέντες στη Λάκκα Χρέπα: Η θλιβερή αυτή επέτειος μπορεί να γίνει αφορμή για μια εκδήλωση Ελευθερίας που θα οργανώνεται κάθε χρόνο. Η μνήμη αποτρέπει την επανάληψη. Πρέπει να σχεδιάσουμε την εκδήλωση με τέτοιο τρόπο, ώστε να υπάρχει ευρύτερος εορτασμός, με ομιλίες, λογοτεχνικές εκθέσεις κλπ, όχι μόνο μια απαραίτητη μεν, αλλά άνυδρη κατάθεση στεφάνων, που δεν ακουμπά, πλέον, τον πολύ κόσμο και ιδιαίτερα τη νέα γενιά. </span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Κι έβδομον, την ανάδειξη του Μικρασιατικού Στοιχείου της Γαστούνης. Ολόκληρη η περιοχή της Γαστούνης και το χωριό Κάτω Παναγιά του Δήμου Κάστρου- Κυλλήνης είναι τα «σήματα κατατεθέντα» του μικρασιατικού στοιχείου που διάλεξε την Ηλεία του Ολυμπισμού και του απέραντου φυσικού κάλλους για νέα του πατρίδα. Πώς μπορεί να αναδειχθεί αυτό πολιτιστικά; Ίσως με ένα μόνιμο μουσείο Μικρασιατικού Πολιτισμού, ή με μια περιοδική, ανά έτος, έκθεση βιβλίου για τη Μικρασιατική Καταστροφή, ή αφιερώματα σε Μικρασιάτες ποιητές και λογοτέχνες όπως τον Ηλία Βενέζη, τη Διδώ Σωτηρίου κλπ. Μερικοί γνωρίζουν ότι η μητέρα μου είναι από τη Βρίνα του Δήμου Σκιλλούντος, ίσως όμως δεν ξέρουν ότι έχω και μικρασιατική ρίζα από τον πατέρα μου, όπως μαρτυρά και το όνομά μου. Ο Δήμος Γαστούνης ίσως πρέπει να έλθει σε επαφή με άλλους Δήμους που έχουν έντονο μικρασιατικό στοιχείο, όπως ο Δήμοι Νέας Φιλαδέλφειας, Νέας Ιωνίας, Νέας Σμύρνης στην Αττική, ο Δήμος Νέας Κίου στην Αργολίδα, ο Δήμος Νέας Ιωνίας Βόλου κλπ. Στη Νέα Φιλαδέλφεια, μάλιστα, η πολύ γνωστή κυρά Φιλιώ Χαϊδεμένου, με προσωπικό αγώνα και κόστος οργάνωσε το Μουσείο Μικρασιατών και Χαμένων Πατρίδων. Είναι καλό ο Δήμος Γαστούνης να αναζητήσει τρόπους συνεργασίας και φιλοξενία έστω και για λίγο του Μουσείου αυτό σε έναν από τους εκθεσιακούς χώρους του κτηρίου Σισίνη. </span><br /><br /><span style="font-family: verdana; font-weight: bold;">Προσέχουμε τη θάλασσα,κι αυτή θα μας ζει πλουσιοπάροχα</span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Ξεκινώ από την παρατήρηση ότι για να αποδείξουμε ότι προσέχουμε τη θάλασσά μας (ειδικά στη Γαστούνη) πρώτα πρέπει να προσέξουμε το ποτάμι μας. Αν δεν αποφασίσουμε επιτέλους να διευθετήσουμε την περιοχή που εκβάλει ο Πηνειός, τότε στην πρώτη δυνατή βροχή η Μπούκα με την πανέμορφη παραλία θα πλημμυρίσει και πάλι, κάνοντας όνειρο τρελό κάθε σκέψη για τουριστική ανάπτυξη της περιοχής. </span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Για να αξιοποιήσουμε τουριστικά την παραλία της Γαστούνης, δηλ από την Μπούκα ως το Παλαιοχώρι, σε όλο το μήκος του Χελωνίτη Κόλπου, οφείλουμε πρώτα από όλα να δράσουμε σε τρία επίπεδα: Πρώτον, διευθέτηση της εκβολής του Πηνειού. Δεύτερον, χάραξη του αιγιαλού και τρίτον, πολεοδόμηση των αυθαιρέτων και λήξη της εκκρεμότητας με τις αχυροκαλύβες. </span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Ο Δήμος της Γαστούνης έκανε ήδη τη μελέτη για την αποτύπωση της παραλιακής περιοχής. Στη Μπούκα μελέτη έκανε το ΥΠΕΧΩΔΕ για κατασκευή οργανωμένης πλαζ. Όλα είναι έτοιμα, κυρίως είναι πεπεισμένοι για την ανάγκη τουριστικής αξιοποίησης της υπέροχης αυτής παραλίας όσοι παίρνουν αποφάσεις στην Αθήνα. Η υπόθεση θεωρείται, κατά το κοινώς λεγόμενο, «ώριμη». </span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Ωστόσο, χρειάζεται από εμάς, τους ντόπιους, κάτι ακόμα: Πρέπει να το πούμε καθαρά ότι ανάπτυξη δεν γίνεται με αχυροκαλύβες. Ξέρω καλά ότι πρόκειται για ένα πολύ ευαίσθητο θέμα, στο οποίο η Πολιτεία φέρει μεγάλη ευθύνη διαχρονικά, καθώς επί δεκαετίες όχι μόνο ανεχόταν μια παρανομία, αλλά παρείχε κάθε δυνατή διευκόλυνση σε όσους κατέλαβαν, άλλοι από ανάγκη κι άλλοι από υπολογισμό, την παραλία. Μάλιστα στα τέλη του Ιουνίου 2006, στρατιώτες της 117 Πτέρυγας Μάχης επιχείρησαν να κατεδαφίσουν τις αχυροκαλύβες, με αποτέλεσμα να δημιουργήσουν μεγάλες αντιδράσεις. </span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Θέλω κι εδώ να είμαι ξεκάθαρος: Η επιχείρηση των στρατιωτών ήταν λάθος ως διαδικασία, καθώς η Πολιτεία που προστάτευε δια της ανοχής της αυτή την κατάσταση για πάρα πολλά χρόνια, ένα ωραίο πρωί αποφάσισε να λύσει το θέμα με τη βία. Μέγα λάθος. Παράλληλα, όμως, είναι εξίσου βέβαιο είναι ότι με αχυροκαλύβες στην παραλία δεν υπάρχει απολύτως καμία προοπτική ανάπτυξης. </span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Τι πρέπει να γίνει; Αυτό που έχει προτείνει εδώ και καιρό ο βουλευτής Παναγιώτης Αδρακτάς: Η λύση είναι η πολεοδόμηση των αυθαιρέτων, όχι μόνο εδώ αλλά σε όλη την παραλία της Ηλείας, όπου συναντούμε αυτό το φαινόμενο. Έτσι και όσοι μένουν εκεί δεν θα χάσουν τα σπίτια τους, αλλά και η παραλία θα μπορεί να αξιοποιηθεί τουριστικά, γεμίζοντας τις τσέπες των ντόπιων με χρήματα…</span><br /><br /><span style="font-family: verdana; font-weight: bold;">Η Γαστούνη, όπως όλη η Ηλεία, πάσχει από υποδομές</span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Ξεκινάμε από το αυτονόητο έργο της αποκατάστασης του οδικού άξονα Γαστούνης- Ήλιδας- Φράγματος Πηνειού. Προβλέπεται ήδη στα σχετικά σχέδια διασταύρωση με το νέο κλειστό αυτοκινητόδρομο στο ύψος του Ρουπακίου. Από κει και μετά πρέπει να γίνει η μελέτη, να αρχίσει η διαδικασία απαλλοτριώσεων κλπ. Το έργο είναι διπλά χρήσιμο: Πρώτον, θα κάνει ευκολότερη την επικοινωνία ανάμεσα στα χωριά Καλύβια, Ήλιδα, Αυγείο, Ρουπάκι και Κόροιβο. Κι ακολούθως την επικοινωνία ανάμεσα σε αυτά τα χωριά και το νέο αυτοκινητόδρομο αλλά και την Πηνεία. Ο δρόμος επίσης συνδέει τον Κάμπο με την Κυλλήνη, το Ιονικό χωριό αλλά από την άλλη και με τον δρόμο 111, την Αρχαία Ήλιδα και το Φράγμα Πηνειού. Διευκολύνει τη διακίνηση αγροτικών προϊόντων σήμερα, αλλά και πολλών ειδών άλλων εμπορευμάτων αύριο, όταν η Ηλεία θα αναπτυχθεί και νέες δουλειές θα υπάρχουν παντού.</span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Δεύτερο κεφάλαιο στις υποδομές, ήδη το έχω θέσει παραπάνω, είναι ασφαλώς η χάραξη του αιγιαλού στην παραλία: Το ζήτησε η Δημοτική Αρχή επί Λούρμπα από την Κτηματική Εταιρία του Δημοσίου (Μάιος 2006) με σκοπό να γίνουν παρεμβάσεις, δηλαδή άδειες χρήσης σε καταστήματα και να εξασφαλιστεί άδεια περιβαλλοντικών επιπτώσεων για την ολοκλήρωση των έργων διευθέτησης της εκβολής του Πηνειού. Επίσης απαιτείται μελέτη χάραξης παραλιακού δρόμου, κι εκμετάλλευση της έκτασης που είχε ζητηθεί από την ΚΕΔ για δημιουργία οργανωμένης πλαζ, αναψυκτηρίου και των άλλων βασικών υποδομών για την προβολή και αξιοποίηση της περίφημης παραλίας, χωρίς να αλλάξει η φυσιογνωμία της περιοχής. Επίσης η Γαστούνη πρέπει να αξιοποιήσει τη σύμβαση περιαστικών δασών που έχει ο Δήμος με το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης. Τέλος, είναι απαραίτητο να γίνει μελέτη και δημιουργία παραλιακού δρόμου (κατά τα πρότυπα της Κουρούτας). </span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Από εκεί και μετά, η νέα Δημοτική Αρχή θα κρίνει αν πρέπει να συνεχιστεί η σκέψη της προηγούμενης για να δημιουργηθεί μια Δημοτική Ξενοδοχειακή Μονάδα, η οποία θα διαθέτει χώρο εστίασης και συνεδριακό κέντρο, και θα γίνει εκμεταλλευόμενη το νόμο για τις Συμπράξεις Δημοσίου και Ιδιωτικού Τομέα. </span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Άλλες, μικρότερες υποδομές που όμως πρέπει να προχωρήσουν είναι το Ιατροκοινωνικό κέντρο φροντίδας για αθιγγάνους, που στόχος του θα είναι η απασχόλησή τους και η κοινωνική συνοχή, καθώς επίσης και οι Εργατικές κατοικίες Γαστούνης, για τις οποίες απαλλοτριώθηκε το οικόπεδο του ΕΘΙΑΓΕ εκτάσεως 16 στρεμμάτων απέναντι από την Παναγία Καθολική.</span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Κρίσιμο ζήτημα για την ανάπτυξη της περιοχής είναι η Κατασκευή σφαγείων. Ουσιαστικά κι αυτό θα είναι έργο ΣΔΙΤ (Σύμπραξη Δημοσίου- Ιδιωτικού Τομέα) αφού αρχικά το 49% της Δημοτικής Επιχείρησης «Σφαγεία Γαστούνης» ανήκε στο Δήμο Γαστούνης, το 48% σε ιδιώτες κι επενδυτές και το 3% στην Ένωση Αγροτικών Συνεταιρισμών, ενώ με πρωτοβουλία του τότε Δημάρχου Κώστα Λούρμπα, τον Οκτώβριο του 2004 και με αρκετές τριβές στο Δημοτικό Συμβούλιο, ο Δήμος ανέλαβε το 72%, η ΕΑΣ το 3%, ιδιώτες κτηνοτρόφοι το 23% και η Αναπτυξιακή Επιχείρηση του Δήμου το άλλο 2%. Πιστεύω ότι ο νέος Δήμαρχος Γαστούνης Αλέξης Καστρινός, που έχει αποδείξει από τη θητεία του στο Δημοτικό Συμβούλιο αλλά και από την προεκλογική περίοδο του 2006 ότι είναι και γνώστης των θεμάτων, αλλά και έτοιμος να προτείνει ρηξικέλευθες λύσεις, θα πρέπει να αντιμετωπίσει το ζήτημα των σφαγείων στη βάση της συναίνεσης με τους άμεσα ενδιαφερόμενους κτηνοτρόφους, κι όχι στη λογική της παντοκρατορίας του Δήμου. </span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Μια και είμαστε στο κεφάλαιο των υποδομών και ο λόγος ήλθε στον Αλέξη Καστρινό, να θυμίσω ότι προεκλογικά είχε προτείνει, όπως και ο συνυποψήφιός του Σάκης Γιατράς, να προχωρήσει το σχέδιο πόλης (θα έλεγα να επεκταθεί και εκτός Γαστούνης, στο Λευκοχώρι κλπ), να συνεχιστεί το έργο της αποχέτευσης, ενώ σωστά ο κ. Καστρινός επεσήμανε ότι για την ύδρευση, πρέπει πρώτα να αλλάξουν τα δίκτυα. </span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Σταθερή επιδίωξη της κοινωνίας της Γαστούνης πρέπει να παραμείνει η κατασκευή κλειστού γυμναστηρίου, που καθυστέρησε πολύ λόγω ασυνέπειας του εργολάβου, αλλά προχωρεί τώρα με νέα εταιρία. </span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Πολύ σημαντικό θέμα συνιστά και το μάζεμα των πλαστικών αποβλήτων: Ο κ. Λούρμπας όχι ως Δήμαρχος Γαστούνης αλλά ως Πρόεδρος Συμπολιτείας πήρε πρωτοβουλία για δημιουργία ενός σταθμού συλλογής, συγκέντρωσης και δεματοποίησης γεωργικών πλαστικών αποβλήτων των επτά δήμων του Κάμπου. Πρόκειται για πρωτοβουλία κεφαλαιώδους σημασίας, καθώς έτσι απαλλάσσεται το περιβάλλον από τα υπολείμματα των καλλιεργειών και προστατεύεται η υγεία των κατοίκων από τις διοξίνες. Επίσης αποφεύγεται όσο είναι δυνατόν η μη αναστρέψιμη μόλυνση της γεωργικής γης, συνεπώς γίνεται ευκολότερη η παραγωγή ποιοτικότερων προϊόντων, η πιστοποίησή τους και η πιο ανταγωνιστική γεωργία. Το μόνο έλλειμμα στην υπόθεση είναι η επαρκής ενημέρωση και ευαισθητοποίηση όσων χρησιμοποιούν αυτά τα πλαστικά απόβλητα…</span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Τελειώνουμε με τις υποδομές στη Γαστούνη, αναφέροντας την ανάγκη για φανάρια στην εθνική οδό ακόμα και μετά την κατασκευή του νέου αυτοκινητόδρομου. Επιτέλους, είναι ώρα να περιοριστεί η ανθρωποθυσία, ακόμα κι όταν το απαράδεκτο αυτό οδικό δίκτυο γίνει πραγματικά επαρχιακό. </span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Και κάτι ακόμα: Στις υποδομές περιλαμβάνεται και η αποκατάσταση και ο ηλεκτροφωτισμός του δρόμου Γαστούνη- Παλαιοχώρι. Αποκατάσταση σημαίνει αντιστήριξη της τάφρου, κατασκευή γεφυριών και ασφαλτόστρωση, πέραν του ηλεκτροφωτισμού. Φτάσαμε, λοιπόν, στο Παλαιοχώρι, για να μιλήσουμε και για το πεδίο βολής.</span><br /><br /><br /><span style="font-family: verdana; font-weight: bold;">Δυο λόγια ειλικρίνειας για το Πεδίο Βολής Παλαιοχωρίου</span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Δεν ξέρω αν θα δυσαρεστήσω τους φίλους μου στη Γαστούνη, αλλά είμαι αποφασισμένος να λέω πάντα αυτό που πιστεύω ότι είναι σωστό, και να δίνω μάχη για αυτό, μέχρις ότου κάποιος με πείσει ότι έχω λάθος. Με ειλικρίνεια, λοιπόν, ξεκαθαρίζω τη θέση μου: Δεν είναι το πεδίο βολής Παλαιοχωρίου η αιτία που η Γαστούνη δεν αναπτύσσεται όπως θα θέλαμε. Αν θέλουμε στα αλήθεια να βρούμε τις αιτίες, θα τις αναζητήσουμε σε όλα όσα αναφέρονται παραπάνω, και μετά στο πεδίο βολής. Δεν λέω ότι καλώς είναι εκεί που είναι, λέω ότι δεν μπορεί να είναι άλλοθι για να αποφεύγουμε την ανάπτυξη.</span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Το πεδίο βολής Παλαιοχωρίου αποτελεί άλλο ένα παράδειγμα ανοργάνωτης προσπάθειας για την επίλυση των προβλημάτων του νομού. Αρχίσαμε ξαφνικά να φωνάζουμε να φύγει από εδώ, χωρίς παράλληλα να έχουμε μια πρόταση για το πού να πάει το πεδίο βολής, αν φύγει από το Παλαιοχώρι. Για άλλη μια φορά, δηλαδή, κινηθήκαμε στη λογική του «φύγε κακό από τα μάτια μου». Ασκούνται δήθεν πιέσεις, γίνονται παρεμβάσεις, αλλά είναι άνευ ουσίας γιατί δεν πιέζουν πραγματικά, απλώς επιθυμούν να κάνουν ανέξοδη αντιπολίτευση. </span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Προτείνω, λοιπόν, με νηφαλιότητα, να φτιάξουμε πρώτα τα απολύτως απαραίτητα για να γίνει η Γαστούνη ένας τουριστικός προορισμός, να κάνουμε την παραλία μας ελκυστική, να έχουμε μια σύγχρονη ύδρευση και αποχέτευση στην περιοχή, να αναδείξουμε τα συγκριτικά πολιτιστικά μας πλεονεκτήματα και μετά να παλέψουμε όλοι μαζί με μια πειστική πρόταση για να φύγει το πεδίο βολής Παλαιοχωρίου. Όχι σήμερα κι όχι έτσι. Ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Τάκης Αντωνακόπουλος είχε ζητήσει μελέτη που να δείχνει επιβάρυνση του περιβάλλοντος από το πεδίο βολής. Μήπως αυτό σημαίνει ότι αν η μελέτη δεν αποδείξει επιβάρυνση, ο κ. βουλευτής προτείνει να μείνει στο Παλαιοχώρι το πεδίο βολής; Προσωπικά εγώ διαφωνώ. Το πεδίο βολής πρέπει να φύγει από την ώρα που η πλειοψηφία της τοπικής κοινωνίας στη Γαστούνη καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η περιοχή θα αναπτυχθεί τουριστικά. Ακόμα και τα άσφαιρα πυρά, είναι πρόβλημα σε μια τουριστική περιοχή. Η διαφωνία μου είναι να προηγηθεί το αίτημα απομάκρυνσης από την ετοιμασία της περιοχής για να υποδεχτεί τουρίστες. Αντίθετα, αν η Γαστούνη δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για τουρισμό, τότε με μια πειστική πρόταση για το πού μπορεί να μεταφερθεί το πεδίο βολής Παλαιοχωρίου, θα ζητήσουμε όλοι μαζί τη μεταφορά του. Αυτή είναι η ξεκάθαρη θέση μου, την οποία προτίθεμαι να συζητήσω όσο χρειαστεί με τους κατοίκους της περιοχής. Κι αν πειστώ ότι κάνω λάθος, θα την αλλάξω. Το ίδιο ελπίζω ότι ισχύει για όλους…</span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Μέχρι τότε, να θυμίσω ότι ο Υπουργός Άμυνας Βαγγέλης Μεϊμαράκης, απαντώντας σε ερώτηση του βουλευτή Γιώργου Κοντογιάννη απάντησε ότι έχει μειωθεί το ωράριο των βολών, ότι αυτές γίνονται με άσφαιρα πυρά και ότι η συνέχιση της λειτουργίας του είναι επιβεβλημένη. </span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Νομίζω ότι χρειάζεται να δώσουμε άλλη μια απάντηση: Μας ενοχλεί το πεδίο βολής Παλαιοχωρίου, αλλά δεν μας ενοχλεί η 117 Πτέρυγα Μάχης στην Ανδραβίδα; Δυο μέτρα και δυο σταθμά; Ποιον μπορούμε να πείσουμε έτσι; Τέλος, είναι χρήσιμο να θυμίσω ότι, παρά το ότι οι ασκήσεις γίνονται με άσφαιρα πυρά, χωρίς εκρηκτικά, κάτοικοι της περιοχής απέδωσαν μια φωτιά που άναψε στην περιοχή στις… βολές (4 Ιουλίου 2006). Κι επίσης να θυμίσω ότι και οι Υπουργοί Άμυνας του ΠΑΣΟΚ αρνούνταν να πάνε αλλού το πεδίο βολής. Με άλλα λόγια, δηλαδή, δεν υπάρχει μια συνωμοσία των δυο μεγάλων κομμάτων εναντίον της Γαστούνης, απλά εμείς διατυπώνουμε ένα αίτημα υπέρ του τουρισμού, αλλά για αυτόν τον τουρισμό εμείς δεν είμαστε ακόμα έτοιμοι…</span>hleiakoshttp://www.blogger.com/profile/05978289585186588641noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2636582755730952204.post-30462799967544401732007-03-13T04:45:00.000-07:002007-03-13T04:48:23.437-07:00Κάστρο- Κυλλήνη, ανάπτυξη χάρη στον τουρισμό και το λιμάνι<span style="font-family: verdana; font-weight: bold;">1. Εισαγωγή</span><br /><span style="font-family: verdana; font-weight: bold;">2. Λιμάνι Κυλλήνης, ο πρώτος αριθμός του λαχείου για την Ηλεία</span><br /><span style="font-family: verdana; font-weight: bold;">3. Κάστρο Χλεμούτσι, το κόσμημα του Κάμπου</span><br /><span style="font-family: verdana; font-weight: bold;">4. Η εκκρεμότητα με τα Λουτρά Κυλλήνης ας τελειώνει</span><br /><span style="font-family: verdana; font-weight: bold;">5. Τουριστικά αξιοποιείται και η Γλαρέντζα</span><br /><span style="font-family: verdana; font-weight: bold;">6. Ενεργοποιείται το τοπικό σιδηροδρομικό δίκτυο</span><br /><span style="font-family: verdana; font-weight: bold;">7. Τρέχουμε να καλύψουμε ελλείψεις υποδομών μιας ολόκληρης εικοσαετίας</span><br /><br /><br /><span style="font-family: verdana; font-weight: bold; font-style: italic;">Εισαγωγή</span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Η περιοχή του Κάστρου και της Κυλλήνης μπορεί και πρέπει να γίνει ένας βασικός μοχλός ανάπτυξης ολόκληρου του Κάμπου της Ηλείας. Ο πλήρης εκσυγχρονισμός του λιμανιού της Κυλλήνης, η προσθήκη ενός νέου τμήματος στα βόρεια του σημερινού που θα συνοδεύεται κι από εμπορευματικό κέντρο συνδυασμένων μεταφορών (βλ. πρώτο μέρος του βιβλίου στο κεφάλαιο για τις Μεταφορές), η επαναχάραξη και ανακατασκευή του δρόμου που συνδέει το λιμάνι της Κυλλήνης με το νέο κλειστό αυτοκινητόδρομο, και η μεγαλύτερη προβολή του Κάστρου- Χλεμούτσι, είναι μερικές από τις απαραίτητες πρωτοβουλίες που πρέπει να ανακινηθούν στο αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα, ώστε να δρομολογηθεί η ανάπτυξη της περιοχής. </span><br /><br /><span style="font-family: verdana; font-weight: bold;">Λιμάνι Κυλλήνης, ο πρώτος αριθμός του λαχείου για την Ηλεία</span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Ολόκληρο το κεφάλαιο «Μεταφορές» στο πρώτο μέρος του βιβλίου («Οι Πυλώνες ανάπτυξης της Ηλείας») είναι αφιερωμένο στην Κυλλήνη. Παραπέμπω τον αναγνώστη εκεί, για να μην επαναλαμβάνω πράγματα που ήδη εξέθεσα. Το λιμάνι της Κυλλήνης μπορεί να παίξει καταλυτικό ρόλο στην αναβάθμιση των συνδυασμένων μεταφορών σε ολόκληρη τη Δυτική Πελοπόννησο, να αξιοποιήσει στο έπακρο το λιμάνι της Καλαμάτας ως πύλη εξόδου προς ολόκληρη την ανατολική Μεσόγειο, να εκμεταλλευθεί την αδυναμία του λιμανιού της Πάτρας για μεγάλη επέκταση, αφού βρίσκεται στην καρδιά της αχαϊκής πρωτεύουσας, και να δώσει τεράστια ώθηση στην τοπική ανάπτυξη. Παράλληλα, ο εκ βάθρων εκσυγχρονισμός του σημερινού λιμανιού, αλλά και ο εξευρωπαϊσμός του δρόμου που θα συνδέει το λιμάνι της Κυλλήνης με τον νέο κλειστό αυτοκινητόδρομο, θα κάνουν όλη την περιοχή αληθινά αγνώριστη.</span><br /><br /><span style="font-family: verdana; font-weight: bold;">Κάστρο Χλεμούτσι, το κόσμημα του Κάμπου</span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Σε όλη τη διαδρομή από το Χλεμούτσι μέχρι τα Λουτρά της Κυλλήνης, η μεν ιδιωτική πρωτοβουλία έχει αποδείξει τις δυνατότητες της στην τουριστική αξιοποίηση της περιοχής, το δε δημόσιο την ανικανότητα και την αδιαφορία του επί πάρα πολλά χρόνια. Στα λουτρά βλέπουμε παμπάλαια λεβητοστάσια σε άθλια κατάσταση, πόρτες σάπιες, έτοιμες να διαλυθούν, πεσμένους σοβάδες και πλήρη εγκατάλειψη. Λίγα μέτρα πιο πέρα, στο χωριό Κάστρο, η ιδιωτική πρωτοβουλία δημιουργεί τις καλύτερες συνθήκες για το αγνάντεμα στο Ιόνιο. Ωστόσο και το Χλεμούτσι, που κατά την καλοκαιρινή περίοδο γνωρίζει μεγάλη επιτυχία και αθρόα προσέλευση κόσμου για τις πολιτιστικές εκδηλώσεις, τον υπόλοιπο χρόνο μένει αναξιοποίητο. Η τουριστική υστέρηση της Ηλείας κατά το δεκάμηνο Σεπτεμβρίου- Ιουνίου, δεν θα μπορούσε να μην επηρεάσει και το Κάστρο. </span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Πάντως τα πρώτα βήματα ήδη έγιναν. Ολοκληρώνεται το Θεματικό Μουσείο για τους «Ιππότες στην Ελλάδα» στο Κάστρο Χλεμούτσι, που εκτελεί η 6η Εφορεία Βυζαντινών Αρχαιοτήτων του Υπουργείου Πολιτισμού. Ο Δήμος Κάστρου Κυλλήνης επί Δημαρχίας Δημήτρη Λεπίδα υλοποίησε ένα πρωτοποριακό τουριστικό πρόγραμμα τοποθετώντας τρία Info-kiosks ώστε ο επισκέπτης να παίρνει πληροφορίες τουριστικού περιεχομένου. Τα περίπτερα θα λειτουργούν με αυτοματισμό- το έργο χρηματοδοτείται από την Κοινωνία της Πληροφορίας. Είναι μια πολύ καλή αρχή και ένας πιλότος τόσο για την Αυτοδιοίκηση, όσο και για την Ιδιωτική Πρωτοβουλία: Η περιοχή είναι άκρως τουριστική, η κυβερνητική πολιτική θα κάνει μεσοπρόθεσμα περιοχές όπως το Κάστρο και η Κυλλήνη να έχουν 12μηνο τουρισμό και συνεπώς πρέπει η τοπική κοινωνία να εκμεταλλευθεί τις υπάρχουσες ευκαιρίες, ώστε να χρησιμοποιήσει την Τεχνολογία για αύξηση του τουριστικού ρεύματος και καλύτερη διαφήμιση της περιοχής. </span><br /><br /><span style="font-family: verdana; font-weight: bold;">Η εκκρεμότητα με τα Λουτρά Κυλλήνης ας τελειώνει</span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Η περίεργη σιωπή γύρω από το ζήτημα των Λουτρών Κυλλήνης είναι ενδεικτική του τρόπου που η παραδοσιακή αντίληψη της πολιτικής αντιμετωπίζει τα πράγματα. Άλλοι παράγοντες έκαναν επίθεση στον Όμιλο Δασκαλαντωνάκη γιατί δεν αξιοποίησε τα Λουτρά, κι άλλοι απλώς ξεχνούσαν το θέμα, υποβαθμίζοντάς το για να μην «ενοχλήσουν». Πιστεύω ότι η υπεύθυνη πολιτική στάση είναι κάπου στη μέση: Από τη μια δεν μπορεί κανείς να παραγνωρίσει ότι η επένδυση του ανωτέρω Ομίλου στην περιοχή της Κυλλήνης (όπως κι η αντίστοιχη του ROBINSON στην περιοχή και του ALDEMAR λίγο πιο νότια) αποτελεί μια από τις κορυφαίες σε όλη τη Δυτική Πελοπόννησο και ότι μέχρι τώρα έχει ευεργετικά αποτελέσματα σε πολλά επίπεδα: Εργάζονται εκεί εκατοντάδες Ηλείοι, επισκέπτονται την περιοχή χιλιάδες τουρίστες υψηλών εισοδημάτων και ήδη η διεθνής τουριστική κοινότητα έχει ως σημεία αναφοράς τις μεγάλες αυτές τουριστικές μονάδες. Χαρακτηριστικά, ο Μίχαελ Φρένστελ, πρόεδρος της παγκοσμίου φήμης εταιρίας TUI δήλωσε στο περιθώριο της Διεθνούς Έκθεσης Τουρισμού στο Βερολίνο ότι η περιοχή του Grecotel στην Κυλλήνη είναι από τους δημοφιλέστερους προορισμούς των πελατών της μεγάλης αυτής εταιρίας. Από την άλλη μεριά, όμως, είναι ξεκάθαρο ότι ο ΕΟΤ μίσθωσε τα ακίνητα της περιοχής στην εταιρία και στη σύμβαση μίσθωσης αναφέρεται ότι παραχωρείται κι ένα σύγχρονο υδροθεραπευτήριο, το οποίο όμως δεν λειτουργεί. Ο ΕΟΤ έδωσε στον Όμιλο τα 2.000 στρέμματα των Λουτρών για να αναπτυχθεί ο ιαματικός τουρισμός, όχι ο ξενοδοχειακός. Επαναλαμβάνω ότι με τον τρόπο που αναπτύχθηκε ο ξενοδοχειακός τουρισμός εκεί, κερδισμένη βγαίνει η Ηλεία ποικιλοτρόπως. Πρέπει, όμως, κάποτε να υλοποιηθεί και η σχετική σύμβαση, για την ανάπτυξη (και) του ιαματικού τουρισμού στην περιοχή.</span><br /><br /><span style="font-family: verdana; font-weight: bold;">Τουριστικά αξιοποιείται και η Γλαρέντζα</span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Η περιοχή παραμένει ανεκμετάλλευτη λόγω έλλειψης σοβαρής οδικής πρόσβασης. Εκεί υπάρχει μεσαιωνικός ναός (ίσως του Αγίου Φραγκίσκου). Το ανασκαφικό έργο δεν έχει ολοκληρωθεί, ο Δήμος περιμένει την αρχαιολογική υπηρεσία για να πάρει άδεια να φτιάξει το δρόμο προς τα εκεί. Αυτά γίνονται γιατί σε ορισμένους γραφειοκράτες δεν υπάρχει συνείδηση ότι η περιοχή μπορεί άμεσα να αξιοποιηθεί τουριστικά και γιατί δεν υπάρχει ισχυρή λαϊκή πίεση στις υπηρεσίες. Αυτή είναι η αλήθεια…</span><br /><br /><span style="font-family: verdana; font-weight: bold;">Ενεργοποιείται το τοπικό σιδηροδρομικό δίκτυο</span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Η επαναλειτουργία της σιδηροδρομικής γραμμής από τα Καβάσιλα μέχρι το λιμάνι της Κυλλήνης αλλά και από τα Καβάσιλα μέχρι τα Λουτρά Κυλλήνης είναι το αντικείμενο της πρωτοβουλίας που έχει αναλάβει τον τελευταίο καιρό ο πρόεδρος του Δημοτικού Διαμερίσματος Καβασίλων Κωνσταντίνος Παπακυριαζόπουλος σε συνεργασία με τον νομαρχιακό σύμβουλο Αχαΐας (που κατάγεται από τα Καβάσιλα) Λεωνίδα Μαργαρίτη. Για το θέμα μάλιστα αυτό την πρωτοβουλία στηρίζουν και άλλοι κάτοικοι και φορείς των Καβασίλων όπως ο δημοτικός σύμβουλος Αμαλιάδας, ιατρός Σπύρος Τζουλέκης και δεκάδες ακόμα επώνυμοι και ανώνυμοι Καβασιλαίοι από ολόκληρη την Ελλάδα.</span><br /><br /><span style="font-family: verdana; font-weight: bold;">Τρέχουμε να καλύψουμε ελλείψεις υποδομών μιας ολόκληρης εικοσαετίας…</span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Τι να πρωτοπεί κανείς για τις ανύπαρκτες υποδομές και στην περιοχή Κάστρου Κυλλήνης; Ακόμα και για την εκβάθυνση του λιμανιού, η Νέα Διακυβέρνηση έπρεπε να δράσει, λες και όλα τα προηγούμενα χρόνια η Πολιτεία δεν αντιμετώπιζε αυτό το σοβαρό ζήτημα! Μόλις τον Μάρτιο 2006 γίνονται μελέτες για πιθανή εκβάθυνση του λιμανιού. Απαιτείται ποσό 3 εκατομμυρίων ευρώ και ήδη η Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας έχει εγκρίνει το ένα. Σήμερα το βάθος του λιμανιού δεν ξεπερνά τα έξι μέτρα! Ένα μήνα αργότερα ο τότε Περιφερειάρχης Π. Καββαδάς δεσμεύτηκε ότι η Περιφέρεια θα δώσει και τα τρία εκατομμύρια.</span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Να μιλήσουμε για την αδιαφορία των υπευθύνων επί 20 και πλέον χρόνια για την άρση της απαγόρευσης δόμησης γύρω από τα Λουτρά; Υπάρχει σε ισχύ νόμος του 1930 (ν.4844/30) που απαγορεύει ανέγερση κτισμάτων σε απόσταση 1000 μέτρων από τις ιαματικές πηγές Κυλλήνης. Άρα παραμένουν ανεκμετάλλευτες εκτάσεις πρώτης τουριστικής ζήτησης εκτάσεως περισσοτέρων των 3.000 στρεμμάτων γύρω- γύρω. </span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Να μιλήσουμε για το δίκτυο ύδρευσης στην Κυλλήνη; Η διαδικασία ξεκίνησε μόλις τον Αύγουστο 2005 με την προγραμματική σύμβαση του Δήμου με το Λιμενικό Ταμείο. Προς αντικατάσταση είναι το παλαιό δίκτυο με σωλήνες αμιάντου. Προηγήθηκε γεώτρηση στην περιοχή «Ανάληψη» κι ακολούθησε άλλη μία στο Νεοχώρι. Η τρίτη είναι στην περιοχή του Κάστρου. Τα αποτελέσματα είναι ικανοποιητικά ως προς την ποιότητα του νερού. Φυσικά θα συνδεθεί και με το δίκτυο ύδρευσης από τον Πηνειό. Ως προς την αποχέτευση, αυτή θα ενταχθεί μέσα από το σύνδεσμο «Ηρακλής» στο δίκτυο βιολογικού καθαρισμού των δήμων Ανδραβίδας, Λεχαινών και Τραγανού. </span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Τι να πούμε για το Αλιευτικό καταφύγιο της Κυλλήνης; Έχει γίνει η διαμόρφωση του χώρου, η δημιουργία των προβλητών, κι έπεται ο φωτισμός κλπ. Φορέας Διαχείρισης είναι το Λιμενικό Ταμείο Κυλλήνης. Χρηματοδοτεί το Υπουργείο Γεωργίας, επιβλέπει η Περιφέρεια. Δηλαδή η Κυβέρνηση.</span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Για τις απολύτως απαραίτητες κάθετες οδούς προς τις ακτές, που πρέπει να γίνουν σε όλο το μήκος του παραλιακού δρόμου από το Αρκούδι μέχρι την Κουρούτα, τα πράγματα είναι μάλλον αισιόδοξα, αφού ο πρώην Δήμαρχος Κάστρου- Κυλλήνης Δημήτρης Λεπίδας είχε δηλώσει (29-1-06) ότι έχει έτοιμες τις μελέτες για αυτές τις κάθετες οδούς. </span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Να πούμε, τέλος, και δυο λόγια για ένα χωριό που έχω μέσα στην καρδιά μου, την Κάτω Παναγιά, το προσφυγοχώρι της Ηλείας. Είμαι Ηλείος εκ μητρός, αλλά και Μικρασιάτης εκ πατρός, γι αυτό η Κάτω Παναγιά λέει για μένα πολλά πράγματα… Νομίζω ότι πρέπει να συζητηθεί το ενδεχόμενο να διοργανώνονται κάθε χρόνο εκδηλώσεις τον Σεπτέμβριο με τη Μικρασιατική Καταστροφή και τα γεγονότα στην Πόλη το 1955.</span>hleiakoshttp://www.blogger.com/profile/05978289585186588641noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2636582755730952204.post-46822425061294692822007-03-13T04:42:00.000-07:002007-03-13T04:45:30.585-07:00Τα Λεχαινά ανάμεσα σε θάλασσα, Κάμπο και Κοτύχι<span style="font-weight: bold; font-family: verdana;">1. Εισαγωγή</span><br /><span style="font-weight: bold; font-family: verdana;">2. Θάλασσα πλατιά, σ’ αγαπώ γιατί μου μοιάζεις…</span><br /><span style="font-weight: bold; font-family: verdana;">3. Αλλαγή δεν γίνεται χωρίς υποδομές</span><br /><span style="font-weight: bold; font-family: verdana;">4. Ο θησαυρός που λέγεται Κοτύχι</span><br /><span style="font-weight: bold; font-family: verdana;">5. Στα Λεχαινά, ο Πολιτισμός είναι παρών!</span><br /><br /><br /><span style="font-weight: bold; font-style: italic; font-family: verdana;">Εισαγωγή</span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Η περιοχή των Λεχαινών είναι από εκείνες που διαθέτουν τα μεγαλύτερα περιθώρια ανάπτυξης, καθώς μπορούν να εκμεταλλευτούν τη θάλασσα με τον τουρισμό και το φυσικό της πλούτο, τα αγροτικά πλεονεκτήματα του ηλειακού Κάμπου τα οποία μένουν σήμερα εντελώς ανεκμετάλλευτα, αλλά και την εκπληκτική λιμνοθάλασσα του Κοτυχίου, η οποία από μόνη της αποτελεί για τους κατοίκους της περιοχής πρόκληση ραγδαίας ανάπτυξης και οικονομικής απογείωσης. </span><br /><br /><span style="font-weight: bold; font-family: verdana;">Θάλασσα πλατιά, σ’ αγαπώ γιατί μου μοιάζεις…</span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Ο στίχος από το γνωστό ελληνικό τραγούδι είναι αρκετά μακριά από τη σημερινή πραγματικότητα για τη θάλασσα που βρέχει την περιοχή των Λεχαινών. Η ρύπανση απομακρύνει όλο και περισσότερο τους ανθρώπους από εκεί, ενώ η εγκατάλειψη της παλαιάς, αμαρτωλής ιστορίας των αυθαιρέτων στην τύχη της επιβαρύνει την κατάσταση κι απομακρύνει την προοπτική τοπικής ανάπτυξης από την αξιοποίηση των πλεονεκτημάτων της θάλασσας. </span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Ας ξεκινήσουμε από το πιο δύσκολο, που είναι η ρύθμιση του προβλήματος των αυθαιρέτων. Η σημερινή δημοτική Αρχή έχει μιλήσει από παλιά για γκρέμισμα των παράνομων σπιτιών και δημιουργία ενός νέου οικισμού- πρότυπο στον οποίο θα έχουν θέση όλοι όσοι σήμερα κατοικούν στα αυθαίρετα της παραλίας. Πρόκειται για την παλιά, αλλά μέχρι σήμερα ανεφάρμοστη πρόταση για πολεοδόμηση των αυθαιρέτων κτισμάτων που κι εγώ πιστεύω ότι αποτελεί την καταλληλότερη και πιο δίκαιη λύση του ζητήματος. Η Δημοτική Αρχή των Λεχαινών, που με παρρησία έχει μιλήσει για το θέμα, χρειάζεται να συνεννοηθεί μέσα από την ΤΕΔΚ ή και απευθείας με τους άλλους Δημάρχους που εκτείνονται στα υπέροχα παράλια της Ηλείας και να προχωρήσουν από κοινού στη ρύθμιση με τους ίδιους όρους και προϋποθέσεις του ζητήματος αυτού. Είναι πολύ σημαντικό να αισθανθούν όσοι μένουν σε αυτά τα σπίτια επί χρόνια, πληρώνουν κανονικά φως, νερό και τηλέφωνο έχοντας εξασφαλίσει την ανεπίσημη ανοχή της Πολιτείας ότι η ρύθμιση γίνεται πρώτον για το καλό του συνόλου συνεπώς και το δικό τους, δεύτερον ότι για όλους όσοι βρίσκονται στην παραλία ισχύουν τα ίδια μέτρα και σταθμά και τρίτον ότι η Πολιτεία (κεντρικά και τοπικά) εξασφαλίζει στο μεσοδιάστημα μέχρι τη δημιουργία των πολεοδομημένων οικισμών την όσο το δυνατόν ανετότερη διαμονή τους σε άλλους χώρους. </span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Είναι εξίσου σημαντικό η Πολιτεία να δεσμευτεί και για το χρονικό διάστημα που θα χρειαστεί μέχρι οι άνθρωποι αυτοί να εγκατασταθούν οριστικά στα νέα τους σπίτια, καθώς και με ποιους όρους θα γίνει αυτό. Συγκεκριμένα, θα δημιουργηθεί φορέας με συμμετοχή του Δήμου και της Κτηματικής Εταιρίας του Δημοσίου (ΚΕΔ). Κάθε ενδιαφερόμενος θα αγοράζει κομμάτι της έκτασης στην οποία θα κτίσει το σπίτι και θα γίνονται διευκολύνσεις ανάλογες με τις οικονομικές δυνατότητες καθενός ενδιαφερομένου. Η ΚΕΔ προτείνει το 30% του συνολικού κόστους να καταβληθεί εφάπαξ και το υπόλοιπο 70% με τις διευκολύνσεις που θα ορίσει το Υπουργείο Οικονομικών. Αν αυτό πραγματοποιηθεί, ίσως τα Λεχαινά γίνουν πιλοτικός Δήμος πολεοδόμησης αυθαιρέτων σε όλη την Ελλάδα. Επισημαίνω εδώ ότι ο βουλευτής κ. Παναγιώτης Αδρακτάς μίλησε πολλές φορές δημόσια για την ανάγκη πολεοδόμησης των αυθαιρέτων σε μια εποχή που πολλοί δεν ήθελαν να καταπιαστούν με αυτό το ευαίσθητο θέμα. </span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Έτσι οριοθετείται εύκολα ο αιγιαλός, δημοπρατείται το αλιευτικό καταφύγιο ή δημιουργείται μαρίνα και απορρυπαίνεται ο Κυλλήνιος Κόλπος. Εάν σε αυτά προστεθεί το ότι τα Λεχαινά ανήκουν στους δήμους που προωθούν τα ΣΧΟΟΑΠ (Σχέδια Οικιστικής Οργάνωσης Ανοικτής Πόλης) είναι ορατό ότι ανοίγει ο δρόμος για ένα οικιστικό νοικοκύρεμα του Δήμου. Η Δημοτική Αρχή Λεχαινών έχει μιλήσει δημόσια για την πρόθεσή της να κατασκευάσει μαρίνα και φυσικά έχει δεσμευτεί για την κατασκευή και ολοκλήρωση του αποχετευτικού δικτύου στην παραλία του Αγίου Παντελεήμονα. Είναι πολύ σημαντικά μέτρα, ιδιαίτερα αν η απορρύπανση του Κυλλήνιου Κόλπου ενταχθεί στο Δ! ΚΠΣ και συνεπώς χρηματοδοτηθεί από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Ωστόσο αυτό που πρέπει να σχεδιαστεί από τώρα είναι η κατανομή μαρίνων και αλιευτικών καταφυγίων από το Κατάκολο μέχρι τον Άγιο Παντελεήμονα. Η μαρίνα, όπως γράφω και στο κεφάλαιο για την Αμαλιάδα, στην παράγραφο για το Παλούκι, δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς σταθμό ανεφοδιασμού και άλλες προδιαγραφές που προβλέπονται ρητά. Εξάλλου, είναι περιττή πολυτέλεια η ύπαρξη τεσσάρων μαρίνων από το Κατάκολο μέχρι τα Λεχαινά. Συνεπώς χρειάζεται διαδημοτική συνεννόηση και καλή κατανομή, προς όφελος όλων. </span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Τα έργα στην παραλία των Λεχαινών έχουν όνομα: εκβαθύνσεις της λιμενολεκάνης, κατασκευή προσήνεμου και υπήνεμου μόλου καθώς και κρηπιδότοιχου, κατασκευή γλίστρας για τα σκάφη, ηλεκτρολογικές εγκαταστάσεις, δίκτυο ύδρευσης, δεξαμενή καταλοίπων κλπ</span><br /><br /><span style="font-weight: bold; font-family: verdana;">Αλλαγή δεν γίνεται χωρίς υποδομές</span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Σε επιστολή του στον τότε Νομάρχη κ. Τάκη Δημητρουλόπουλο τον Φεβρουάριο του 2006, ο Δήμαρχος κ. Νίκος Κουλούρης υπενθυμίζει τα έργα υποδομής που έπρεπε βάσει υποσχέσεων να κάνει η Νομαρχία και δεν έχει κάνει ακόμα: Ασφαλτόστρωση των δρόμων Καταραχίου, μεταξύ των εργοστασίων Λαϊνά- Πετρόπουλου- Αγγελόπουλου, Ράχης και Μεταμόρφωσης Σωτήρος Μυρσίνης. Επίσης, απαραίτητη είναι η συντήρηση με ασφαλτοτάπητα στους παρακάτω δρόμους: Άγιοι Θεόδωροι- Ηλειακά σφαγεία 1000 μέτρων, Μυρσίνης Στρούσι 500 μέτρων, στη γέφυρα της Μέλισσας, συντήρηση αγροτικής οδοποιίας σε Μέλισσα και Άγιο Χαράλαμπο, ολοκλήρωση διαδικασίας διάνοιξης οδών Σπηλιοπούλου, Μπραντούνα και Ανδρούτσου. </span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Στις υποδομές εντάσσονται και μερικά περιφερειακά έργα, όπως η ανάπλαση της παραλίας και ο Βιολογικός Καθαρισμός της Μυρσίνης που θα συνοδεύεται από σύνδεσή του με τον κοινό βιολογικό καθαρισμό Λεχαινών- Τραγανού- Ανδραβίδας. Επίσης για πολλά χρόνια ήταν μεγάλο πρόβλημα η ασφαλτόστρωση του δρόμου Λεχαινά- Κοτύχι. Μόλις στα τέλη του 2005 έγινε αυτό το μεγάλης σημασίας έργο. Έτσι τώρα ενώνεται το Κοτύχι με την Αρετή, τη Μέλισσα και το Μπόρσι. Το έργο χρηματοδοτήθηκε από το πρόγραμμα «ΘΗΣΕΑΣ» ύψους 120.000 ευρώ. Επιπροσθέτως, η ουσιαστική βελτίωση του Δρόμου ΚΕΠΕΠ- Μυρσίνης θα δώσει νέα προοπτική σε όλη την περιοχή, καθώς πρόκειται για έναν δρόμο ευρύτερης χρησιμότητας, πέραν της περιοχής των Λεχαινών.</span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Τέλος, μεγάλος πονοκέφαλος όλης της περιοχής είναι και η ανεξέλεγκτη διάθεση αποβλήτων: Τα ελαιοτριβεία της περιοχής επιτρέπουν στα απόβλητά τους να φτάνουν στα λαγκάδια και από κει στη λιμνοθάλασσα του Κοτυχίου. Τα ελαιοτριβεία πρέπει να δημιουργήσουν τις απαραίτητες εγκαταστάσεις αποβλήτων ενώ οι υπηρεσίες (Τμήμα Υγιεινής και Τμήμα Περιβάλλοντος Νομαρχίας) πρέπει να κάνουν πραγματικούς ελέγχους. Η αλλαγή του προσώπου του Νομάρχη ίσως αλλάξει κι εδώ τη σημερινή, απαράδεκτη κατάσταση. </span><br /><br /><span style="font-weight: bold; font-family: verdana;">Ο Θησαυρός που λέγεται Κοτύχι</span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Η σημερινή κατάσταση οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια τη λιμνοθάλασσα του Κοτυχίου στην καταστροφή: Από τα περίπου 14.000 στρέμματα που ήταν πριν από αρκετά χρόνια, σήμερα έφτασε στα 8.000 στρέμματα. Αιτία για αυτή τη συρρίκνωση ενός αληθινά εθνικού πλούτου είναι η ανυπαρξία αποστραγγιστικών έργων, όπως είναι οι περιμετρικές τάφροι, που έχει ως αποτέλεσμα να καταλήγουν στη λιμνοθάλασσα περίπου 11 μικρά ποταμάκια, που την μπαζώνουν με τα χώματα και τα άλλα υλικά που μεταφέρουν. Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, έρχονται να προστεθούν στην επιχείρηση καταστροφής του οικοσυστήματος και τα φυτοφάρμακα, αλλά και ο ευτροφισμός από τα λιπάσματα, το φυτοπλαγκτόν και τα φύκια. Η προστασία του οικοσυστήματος είναι επιεικώς ελλιπής, ενώ συσσωρεύονται περιβαλλοντικές επιβαρύνσεις, κάνοντας την κατάσταση καθημερινά χειρότερη. Σε όλα τα παραπάνω πρέπει να προστεθούν, δυστυχώς, και οι λαθροθήρες που καταστρέφουν το οικοσύστημα. Κάθε μέρα που περνάει, το Κοτύχι απαξιώνεται περισσότερο. Είναι ώρα η επίσημη Πολιτεία σε κεντρικό και τοπικό επίπεδο να δράσει σε πολλά επίπεδα, ενώ παράλληλα χρειάζεται η άμεση ευαισθητοποίηση της τοπικής κοινωνίας, προκειμένου να αποφευχθούν δράσεις των πολιτών που επιβαρύνουν την κατάσταση. Είναι απολύτως απαραίτητη χωρίς άλλη χρονοτριβή η δημιουργία νομικού πλαισίου για την έκταση της λιμνοθάλασσας καθώς και η άμεση ρύθμιση του ιδιοκτησιακού καθεστώτος των όμορων εκτάσεων. Εκκρεμεί επίσης η δημιουργία περιβαλλοντικού πάρκου κι η ανάπλαση των παλαιών Αλυκών της Α! Ζώνης προστασίας του Οικοσυστήματος. Αναφέρθηκε σε άλλο σημείο του βιβλίου ότι η περίπτωση της λίμνης Κερκίνης, που ανακηρύχθηκε Εθνικό Πάρκο μπορεί να αποτελέσει «μπούσουλα» για τους τρόπους διάσωσης και στη συνέχεια αξιοποίησης του Κοτυχίου. </span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Δεν γνωρίζω ποιοι ασχολήθηκαν και ποιοι όχι με τον φορέα διαχείρισης του οικοσυστήματος. Αυτό που ξέρω είναι ότι χρειάζεται η άμεση επανίδρυση της εταιρίας «Κοτύχι ΑΕ» χωρίς ιδεοληψίες που στο παρελθόν μας ταλαιπώρησαν ποικιλοτρόπως. Αντ’ αυτού μερικοί προτείνουν την όλη ευθύνη να έχει ο «φορέας διαχείρισης» δηλαδή αμιγώς το Δημόσιο. Το ζήτημα δεν είναι λεπτομέρεια, γιατί πιστεύω ότι η εταιρία που θα έχει την ευθύνη για το οικοσύστημα πρέπει να δομηθεί εξαρχής λαμβάνοντας σοβαρά υπόψη μας τον κοινωνικό παράγοντα, δηλαδή τη δυνατότητα της κοινωνίας να ενημερώνεται συστηματικά και τακτικά καθώς και να ελέγχει την εταιρία διαχείρισης του Κοτυχίου. </span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Το ερώτημα, στην περίπτωση της αποκλειστικής παρουσίας του Δημοσίου στην εταιρία «Κοτύχι ΑΕ» είναι με ποιον τρόπο θα γίνεται ο έλεγχος της κοινωνίας για την αποτελεσματικότητα της δράσης του; Δείτε, για παράδειγμα, τι κάνει η Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρία: έχει εκμεταλλευτεί πολύ το θεσμό των εθελοντών, που «υιοθετούν» μια περιοχή και την παρακολουθούν. Μάλιστα στις 6 Νοεμβρίου 2005 έγινε και Ημερίδα με εθελοντές για την περιοχή Κοτυχίου. Πώς μερικοί δεν ενοχλούνται από τους εθελοντές (ιδιώτες) όταν κάνουν τη δουλειά, αλλά δεν τους θέλουν συμμέτοχους στον όποιο φορέα διαχείρισης; Και το κοινό πώς θα ενημερώνεται; Είναι τόσο δύσκολο να αντιληφθούμε ότι σήμερα ζούμε στην εποχή της Κοινωνίας των Πολιτών και δεν είναι δυνατόν ένα τόσο σημαντικό ζήτημα όπως η προστασία κι η αξιοποίηση του Κοτυχίου πρέπει να λειτουργεί χωρίς την ενημέρωση των πολιτών, μόνο από το απρόσωπο Δημόσιο;</span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Προτείνω με πρωτοβουλία των δημοτικών αρχών Λεχαινών και Βουπρασίας, και σε συνεννόηση με τους Αχαιούς γείτονές μας, να δημιουργηθεί στο Κοτύχι ένας Πρότυπος Οικισμός για τους οικολόγους και τους φυσιολάτρες. Ποιος είναι πιο κατάλληλος για την προστασία και την ανάδειξη αυτής της προσφοράς της φύσης από τους ίδιους τους συνανθρώπους μας που μόνοι τους έταξαν τον εαυτό τους στην προστασία της; Ποιος μπορεί αποτελεσματικότερα να διαφυλάξει αυτό τον θησαυρό; Κι ακόμα, μια τέτοια πρωτοβουλία φέρνει κοντά την Αυτοδιοίκηση με τις οικολογικές οργανώσεις, και από κοινού μπορούν με τη μέγιστη δυνατή αποτελεσματικότητα να προστατεύσουν τον φυσικό μας πλούτο. Αρκεί, βέβαια, η μεν Αυτοδιοίκηση να μην ανέχεται ούτε κατ’ ελάχιστον την επιβάρυνση του Περιβάλλοντος, κι οι οικολογικές οργανώσεις από την άλλη να μην μένουν προσκολλημένες σε μια πεπαλαιωμένη αντίληψη για ένα Περιβάλλον που δήθεν υποχρεωτικά αντιστρατεύεται την ανάπτυξη. Είναι ξεκάθαρο ότι στη σημερινή εποχή υπάρχουν τρόποι να πετύχουμε την ανάπτυξη χωρίς να επιβαρύνουμε το Περιβάλλον. </span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Θα πρότεινα, επιπροσθέτως, να γίνονται δυο ημερίδες το χρόνο με θέμα που θα αντλούμε από το Κοτύχι, μία κάθε εξάμηνο: Η μια να γίνεται στις 2 Αυγούστου, όταν κορυφώνεται η έλευση των ετεροδημοτών στην Ηλεία για τις καλοκαιρινές τους διακοπές, κι η άλλη έξι μήνες μετά, στις 2 Φεβρουαρίου, που είναι η Παγκόσμια Ημέρα Υγροτόπων, καθώς εκείνη την ημέρα το 1971 υπογράφτηκε στην πόλη Ραμσάρ του Ιράν η ομώνυμη Συνθήκη, η οποία προστατεύει και το Κοτύχι. Την ευθύνη αυτών των εκδηλώσεων μπορεί να έχει ο Δήμος Λεχαινών σε συνεργασία με την εταιρία «Κοτύχι ΑΕ» και περιβαλλοντικές οργανώσεις. </span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Όλα τα παραπάνω προϋποθέτουν αυξημένη ευαισθησία των κατοίκων της περιοχής, κυρίως όμως των τοπικών παραγόντων για το Κοτύχι. Δυστυχώς αυτό δεν είναι αυτονόητο. Υπενθυμίζω ότι οι τουριστικές πεζοπορικές διαδρομές στη Στροφυλικά και το Κοτύχι έγιναν από το Δασαρχείο Αχαΐας χωρίς συμμετοχή ηλειακή, αφού η από δω πλευρά απείχε συστηματικά από τις σχετικές συσκέψεις. </span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Κάθε διαδρομή έχει διαφορετική θεματολογία: </span><br /><span style="font-family: verdana;">- Α- Διαδοχή οικοτόπων </span><br /><span style="font-family: verdana;">- Β- Δάσος κουκουναριάς και υπολειμματικό δάσος βελανιδιάς </span><br /><span style="font-family: verdana;">- Γ- Λιμνοθάλασσα Πρόκοπος και </span><br /><span style="font-family: verdana;">- Δ- Λιμνοθάλασσα Κοτύχι.</span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Στην ίδια κατεύθυνση πρέπει να μας απασχολήσει σοβαρά και η αξιοποίηση των Διβαρίων. Πρόκειται για ήδη λειτουργούντα εκτατικά ιχθυοτροφεία στον Πρόκοπο και το Κοτύχι που αποτελούν πηγή εισοδήματος για πολλούς κατοίκους της περιοχής. Περισσότερα για το Κοτύχι αναφέρω στο κεφάλαιο για τις προτάσεις ανάπτυξης της περιοχής της Βουπρασίας. </span><br /><br /><span style="font-weight: bold; font-family: verdana;">Στα Λεχαινά, ο Πολιτισμός είναι παρών</span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Ποτέ οι πολιτιστικές εκδηλώσεις δεν είναι αρκετές. Στα Λεχαινά είναι συχνές, αλλά ποτέ αρκετές. Προτείνω να υπάρξει μια μεγάλη προσπάθεια όλων των τοπικών παραγόντων, προεξάρχοντος του Δήμου για να αναδειχθούν πανελληνίως τα Λεχαινά ως τόπος ζωής και δράσης του μεγάλου συγγραφέα Ανδρέα Καρκαβίτσα. Γύρω από το έργο του, που είναι πανελληνίως γνωστό, μπορεί να υφανθεί σχεδόν το σύνολο της πολιτιστικής δράσης των Λεχαινών. Διαγωνισμοί στα σχολεία, εκδηλώσεις με ομιλίες, παρουσίαση της ζωής του κλπ είναι μερικές μόνο από τις δράσεις που αναδεικνύουν το πολιτιστικό συγκριτικό πλεονέκτημα της πόλης.</span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Παράλληλη με την «επιχείρηση Καρκαβίτσας» πρέπει να είναι και η αξιοποίηση του κτίσματος Μαστροβασίλη. Είναι ένα νεοκλασικό κτίριο στο κέντρο της πόλης, που κτίστηκε το 1887 από έναν Ιταλό αρχιτέκτονα και διαθέτει μοναδικής αξίας οροφογραφίες και τοιχογραφίες. Πρωτοστατεί στον αγώνα για την αναστήλωσή του ο εφημέριος του Ιερού Ναού Αγίου Δημητρίου, π. Κωνσταντίνος Ηλιόπουλος και η επίτροπος της εκκλησίας κα Μπαταργιά. Στην ίδια κατεύθυνση μπορεί να προσδώσει πρόσθετη αξία στην πολιτιστική κίνηση των Λεχαινών η αξιοποίηση του κληροδοτήματος Πονήρη.</span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Τέλος, χρειάζεται μια λέξη για το περιβόητο ΚΕΠΕΠ Λεχαινών. Η εκ βάθρων αναδιοργάνωσή του, με νοσηλευτικό και ειδικευμένο προσωπικό είναι απαραίτητη προϋπόθεση για να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων και να ανταποκριθεί στον εξόχως ευαίσθητο κοινωνικά ρόλο του. Κι ενώ αυτά είναι τα σοβαρά προβλήματα, οι περισσότεροι ασχολούνταν με το πότε πήρε πτυχίο ο πρώην Διοικητής του κ. Λειβαδάς… </span>hleiakoshttp://www.blogger.com/profile/05978289585186588641noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2636582755730952204.post-4609892507571389712007-03-13T04:37:00.000-07:002007-03-13T04:41:47.682-07:00Τραγανό, η καρδιά του ηλειακού Κάμπου<ol style="margin-top: 0cm;" start="1" type="1"><li class="MsoNormal" style="font-weight: bold;"><span style="font-family:Verdana;">Εισαγωγή<o:p></o:p></span></li><li class="MsoNormal" style="font-weight: bold;"><span style="font-family:Verdana;">Εμπρός στο δρόμο που χάραξαν οι.. Δανοί!<o:p></o:p></span></li><li class="MsoNormal" style=""><span style="font-family:Verdana;"><span style="font-weight: bold;">Μέχρι τότε, βελτιώνουμε τις υποδομές μας</span><o:p></o:p></span></li></ol> <h2><span style="font-weight: normal;font-family:Verdana;font-size:12;" ><span style="font-weight: bold; font-style: italic;"><span style="font-size:100%;">Ει</span><span style="font-size:100%;"><span style="font-size:100%;">σ</span>αγωγή</span></span><span style="font-size:100%;"><o:p></o:p></span></span></h2> <p class="MsoNormal"><span style="font-family:Verdana;font-size:100%;">Αν ο Κάμπος της Ηλείας είναι το επίκεντρο της αγροτικής ζωής του τόπου μας, το Τραγανό είναι ασφαλώς η καρδιά του Κάμπου. Μια μικρή περιοχή με μεγάλα πλεονεκτήματα, αυτό είναι το Τραγανό, που όμως, ακολουθεί εδώ και χρόνια τον δρόμο της παρακμής ολόκληρης της Ηλείας, ολόκληρης της Δυτικής Ελλάδας, που αφέθηκε στη μοίρα της, ξεχασμένη κι αδικημένη από τις κυβερνήσεις που διαχειρίστηκαν κυρίως το Γ! Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης, τις κυβερνήσεις Σημίτη. <o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-family:Verdana;font-size:100%;">Σήμερα, που η κυβέρνηση Καραμανλή στρέφει το κύριο βάρος της δράσης της στην ελληνική Περιφέρεια, περιοχές όπως αυτή του Τραγανού έχουν μοναδική ευκαιρία να αναπτυχθούν σε βάθος 20ετίας, θέτοντας τα θεμέλια για μια νέα περίοδο ακμής της περιοχής, με σεβασμό στα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της και στον τρόπο ζωής των κατοίκων της. <o:p></o:p></span></p> <h2><span style="font-weight: normal;font-family:Verdana;font-size:100%;" ><span style="font-weight: bold;">Εμπρός στο δρόμο που χάραξαν οι… Δανοί!</span><o:p></o:p></span></h2> <p class="MsoNormal"><span style="font-family:Verdana;font-size:100%;">Ο διευθυντής του Επιμελητηρίου Ηλείας, αγαπητός σε όλους και φίλος Γιώργος Γεωργόπουλος συνηθίζει στα εισηγήσεις που τον καλούν να κάνει, να αναφέρει το παράδειγμα του βουτύρου </span><span lang="EN-US" style="font-family:Verdana;font-size:100%;">Lurpak</span><span style="font-family:Verdana;font-size:100%;">. Οι Δανοί, λέει, όσο είχαν στο μυαλό τους πώς ο καθένας ξεχωριστά θα κάνει το δικό του προϊόν να αναπτυχθεί, ήταν καταδικασμένοι. Βρέθηκαν όμως, κάποια φωτεινά μυαλά και τους έπεισαν να κάνουν μια κοινή προσπάθεια. Να εργαστούν όλοι γύρω από ένα προϊόν και ο καθένας να αναλάβει ένα μέρος της αλυσίδας παραγωγής, τυποποίησης, διάθεσης και </span><span lang="EN-US" style="font-family:Verdana;font-size:100%;">marketing</span><span style="font-family:Verdana;font-size:100%;"> του προϊόντος. Συμφώνησαν, εργάστηκαν με φιλότιμο κι επαγγελματισμό, ο ένας δούλευε για όλους και όλοι για έναν, κι έτσι το κοινό τους προϊόν, το βούτυρο </span><span lang="EN-US" style="font-family:Verdana;font-size:100%;">Lurpak</span><span style="font-family:Verdana;font-size:100%;">, έγινε γνωστό σε όλο τον κόσμο. <o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-family:Verdana;font-size:100%;">Βέβαια, οι Δανοί έχουν τη δική τους ιδιοσυγκρασία και εμείς στην Ηλεία τη δική μας. Ωστόσο, έχουμε ένα πρόσφατο παράδειγμα κοινής προσπάθειας, που όμως υπονομεύτηκε από τον άκρατο κομματισμό και την υποκριτική συμπεριφορά της τότε Πολιτείας: Μιλώ για τους αγροτικούς συνεταιρισμούς, που ξεκίνησαν με τις καλύτερες προϋποθέσεις και προοπτικές, για να ακολουθήσουν το δρόμο που όλοι γνωρίζουμε, δεν χρειάζεται εδώ να επεκταθεί κανείς. <o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-family:Verdana;font-size:100%;">Ίσως είναι ώρα τώρα να επαναλάβουμε την κοινή προσπάθεια, χωρίς τα προβλήματα του παρελθόντος. Στο Τραγανό υπάρχει μεγάλη παράδοση στα τουρσιά, ενώ θα έλεγα ότι είμαστε μοναδικοί σε ολόκληρη την Ελλάδα στην παραγωγή πιπεριάς για τουρσί. Προτείνω, λοιπόν, να αναληφθεί μια πρωτοβουλία σε τοπικό επίπεδο στο Τραγανό, για τη συνεργασία όλων, όσοι το επιθυμούν και τη δημιουργία είτε σε συνεταιριστική βάση είτε αμιγώς με ιδιωτική πρωτοβουλία ενός Εργοστασίου Φυσικής Ξήρανσης Πιπεριάς, το οποίο θα λειτουργεί όπως λειτούργησαν οι Δανοί το βούτυρο </span><span lang="EN-US" style="font-family:Verdana;font-size:100%;">Lurpak</span><span style="font-family:Verdana;font-size:100%;"> και μας έμαθε εδώ στην περιοχή ο διευθυντής του Επιμελητηρίου κ. Γεωργόπουλος. Δηλαδή, καθένας που θα μετάσχει στην προσπάθεια θα αναλάβει ένα μέρος της δουλειάς. Αν η τοπική κοινωνία του Τραγανού πιστέψει σε αυτή την υπόθεση, ίσως η μονάδα αυτή που προτείνω να δημιουργηθεί δεν κατακτήσει μόνο την Ελλάδα, αλλά γίνει ένας παίκτης διεθνούς βεληνεκούς στο κεφάλαιο «πιπεριά για τουρσί». <o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-family:Verdana;font-size:100%;">Σε κάθε περίπτωση, το Τραγανό μπορεί να γίνει ο «μπούσουλας» του ηλειακού Κάμπου στο ζήτημα της στήριξης των ομάδων παραγωγών: Αυτό σημαίνει σωστή σύνταξη και αξιοποίηση των επιχειρησιακών τους προγραμμάτων. Είναι κρίσιμο ζήτημα να περάσει στον αγρότη η αντίληψη ότι πρέπει να λειτουργεί μια Ομάδα ανά προϊόν στο Νομό. Πρέπει να μάθουν οι αγρότες μας τα νέα δεδομένα που έχουν επιβληθεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση και να κινηθούν παράλληλα, όχι αντίθετα με αυτά.</span></p><p class="MsoNormal"><span style="font-weight: bold;font-family:verdana;font-size:100%;" >Μέχρι τότε, βελτιώνουμε τις υποδομές μας</span></p> <h1 style="text-align: center;" align="center"><span style=";font-family:Verdana;font-size:100%;" ><o:p></o:p></span></h1> <p class="MsoNormal"><span style="font-family:Verdana;font-size:100%;">Πρώτον, μιλάμε για τον δρόμο Τραγανού- Αγίας Μαύρας, του οποίου ολοκληρώνεται η ανάπλαση. Εξυπηρετούνται οι κάτοικοι της περιοχής, αλλά και πολλοί αγρότες που διακινούν τα εμπορεύματά τους από και προς τα εργοστάσια της περιοχής. Σημειώνω ότι σε αυτό το πλαίσιο αντικαθίσταται και η γέφυρα του δρόμου. <o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-family:Verdana;font-size:100%;">Δεύτερον, απαραίτητη είναι η δημιουργία περιφερειακού δρόμου του Τραγανού. Πρέπει στο έργο να δοθεί προτεραιότητα, προκειμένου να μην επιβαρύνεται το κέντρο της πόλης. Το έργο είναι, από όσο γνωρίζω, στη φάση του σχεδιασμού, ωστόσο πρέπει να επισπεύσουμε όσο γίνεται τις σχετικές διαδικασίες. Παράλληλο έργο είναι και η ανάπλαση του κέντρου της πόλης του Τραγανού. πλακοστρώσεις, δενδροφυτεύσεις και χαμηλά φωτιστικά χρειάζεται να στολίσουν την περιοχή. Συγχρόνως πρέπει να γίνει η ανάπλαση στη βόρεια είσοδο της Αγίας Μαύρας.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-family:Verdana;font-size:100%;">Στις απαραίτητες για την ανάπτυξη του Τραγανού υποδομές περιλαμβάνονται επίσης η αντικατάσταση της παλαιάς γέφυρας Πηνειού, η επέκταση αρδευτικού δικτύου στο Τραγανό, η οδική σύνδεση του αεροδρομίου της Ανδραβίδας με τον Δήμο Τραγανού, η Ίδρυση και λειτουργία εμπορευματικού κέντρου, που πρέπει να μελετηθεί προσεκτικά και να αποφασιστεί με κριτήριο την ισόρροπη ανάπτυξη του ηλειακού Κάμπου, καθώς και ο Βιολογικός Καθαρισμός σε όλους τους Δήμους της Συμπολιτείας, άρα και στο Τραγανό.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-family:Verdana;"><span style="font-size:100%;">Σημαντικά είναι, τέλος, τα μικρότερα έργα της ύδρευσης στη Σίμιζα και του εκσυγχρονισμού των δρόμων Όλγας- νεκροταφείου και Σίμιζας- Μαστορέικων.</span> <o:p></o:p></span></p>hleiakoshttp://www.blogger.com/profile/05978289585186588641noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2636582755730952204.post-5188032614563503202007-03-13T04:35:00.000-07:002007-03-13T04:36:54.906-07:00Η ορεινή Ηλεία μπροστά στις ευθύνες της<p class="MsoNormal"><span style="font-family: Verdana;">Η ορεινή Ηλεία βρίσκεται μπροστά στην πρόκληση του μέλλοντός της: Η μια επιλογή που έχει είναι να συνεχίσει να βλέπει τα παιδιά της να παίρνουν το δρόμο της ξενιτιάς, καθώς η κτηνοτροφία και η αναιμική γεωργική απασχόληση δεν είναι ικανές να κρατήσουν το παραγωγικότερο τμήμα του εργατικού δυναμικού στα χωριά και τις πόλεις των δυο ορεινών όγκων της Ηλείας. <o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-family: Verdana;">Η άλλη επιλογή που έχει είναι να διαβλέψει τις μεγάλες ευκαιρίες που της προσφέρει το μίγμα εναλλακτικού τουρισμού που προβάλλει κι εκμεταλλεύεται το φυσικό κάλλος και πολιτιστικού αποθέματος, το οποίο διαθέτει σε ικανοποιητικό βαθμό η περιοχή. <o:p></o:p></span></p> <p class="MsoBodyText"><span style="font-size: 12pt; font-family: Verdana;">Ένα είναι βέβαιο: Ότι τα νιάτα της ορεινής Ηλείας μπορούν να επιστρέψουν στην πατρογονική γη, να ανοίξουν νέες δουλειές στο πλαίσιο που περιέγραψα στην προηγούμενη παράγραφο και προτείνω αναλυτικά στα επόμενα κεφάλαια και έτσι να δημιουργήσουν μια νέα περίοδο ανάπτυξης, δημιουργίας και προκοπής για όλη αυτή την περιοχή. <o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-family: Verdana;">Ασφαλώς για να γίνουν όλα αυτά προϋποτίθεται ότι θα προηγηθούν δυο πράγματα: Πρώτον, πραγματικές πολιτικές προτάσεις ανάπτυξης που συζητηθούν αναλυτικά κι εξαντλητικά με την τοπική κοινωνία, με τους κατοίκους της ορεινής Ηλείας και όσους την εγκατέλειψαν για να βρουν αλλού καλύτερη τύχη. Δεύτερον, ριζοσπαστικές πρωτοβουλίες των πολιτικών εκπροσώπων της περιοχής, που πρέπει να «ματώσουν» για να πείσουν την κάθε λογής εξουσία να παράσχει τα μέσα, προκειμένου όσα συμφωνηθούν στον εξαντλητικό διάλογο να γίνουν πράξη, μέσα από την θεσμική ενθάρρυνση της Πολιτείας, κεντρικής και τοπικής. <o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-family: Verdana;">Για να γυρίσει ο ήλιος, θέλει δουλειά πολλή. Από όλους. <o:p></o:p></span></p>hleiakoshttp://www.blogger.com/profile/05978289585186588641noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2636582755730952204.post-75641053416709722352007-03-13T04:31:00.000-07:002007-03-13T04:35:15.237-07:00Αλιφείρα παρατημένη, αλλά όχι παραιτημένη<p class="MsoBodyText" style="margin-left: 36pt; text-indent: -18pt; font-weight: bold;"><!--[if !supportLists]--><span style=";font-family:Verdana;font-size:100%;" >1.<span style=";font-family:";" > </span></span><!--[endif]--><span style=";font-family:Verdana;font-size:100%;" >Εισαγωγή<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoBodyText" style="margin-left: 36pt; text-indent: -18pt; font-weight: bold;"><!--[if !supportLists]--><span style=";font-family:Verdana;font-size:100%;" >2.<span style=";font-family:";" > </span></span><!--[endif]--><span style=";font-family:Verdana;font-size:100%;" >Εναλλακτικός τουρισμός, η ασφαλής λύση<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoBodyText" style="margin-left: 36pt; text-indent: -18pt; font-weight: bold;"><!--[if !supportLists]--><span style=";font-family:Verdana;font-size:100%;" >3.<span style=";font-family:";" > </span></span><!--[endif]--><span style=";font-family:Verdana;font-size:100%;" >Και πάλι μπροστά μας οι απαρχαιωμένες υποδομές<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoBodyText" style="margin-left: 36pt; text-indent: -18pt;"><!--[if !supportLists]--><span style="font-weight: bold;font-family:Verdana;font-size:100%;" >4.<span style=";font-family:";" > </span></span><!--[endif]--><span style=";font-family:Verdana;font-size:100%;" ><span style="font-weight: bold;">Ο Πολιτισμός στην υπηρεσία της τοπικής ανάπτυξης</span><o:p></o:p></span></p> <h3><span style="font-weight: normal;font-family:Verdana;font-size:100%;" ><span style="font-weight: bold; font-style: italic;">Εισαγωγή</span><o:p></o:p></span></h3> <p class="MsoBodyText"><span style=";font-family:Verdana;font-size:100%;" >Η περιοχή της Αλιφείρας είναι ένα ακόμα χαρακτηριστικό παράδειγμα για τις δυνατότητες που έχει η ορεινή Ηλεία: Σήμερα, μετά από την επί δεκαετίες αδιαφορία του κράτους, και παρά τις φιλότιμες προσπάθειες των τοπικών της εκπροσώπων, η Αλιφείρα είναι μια περιοχή που ελάχιστοι προτιμούν για χειμερινές διακοπές, κι ακόμα λιγότεροι για συστηματική τουριστική παρουσία τους εκεί. Κι όμως! Οι φυσικές ομορφιές της περιοχής έπρεπε να την έχουν κατατάξει στη λίστα των τουριστικών προορισμών με τη μεγαλύτερη ζήτηση. <o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-family:Verdana;font-size:100%;">Το μεγάλο, θα έλεγα το μοναδικό πρόβλημα της Αλιφείρας είναι η εγκατάλειψη από τη Νομαρχία Ηλείας και την επίσημη Πολιτεία επί δεκαετίες του δρόμου Κρέστενα- Ανδρίτσαινα. Ίσως είναι κουραστικό να επαναλαμβάνει κανείς τα ίδια, αλλά για πολλοστή φορά θα τονίσω ότι αν δεν υπάρχει τρόπος ανθρώπινης μετάβασης σε έναν τόπο, δηλαδή στην προκειμένη περίπτωση ένας δρόμος για όσους έρχονται από την Αθήνα (μέσω Καρύταινας- Ανδρίτσαινας) ή από τον Πύργο (μέσω Κρεστένων), τότε δεν μπορούμε στα σοβαρά να μιλάμε για τουριστική ανάπτυξη αυτού του τόπου. Κατά τη δεκαετία του ’90, ο τότε βουλευτής Ηλείας κ. Βασίλης Κορκολόπουλος είχε αναλάβει πρωτοβουλία για ένα οδικό άξονα που θα έφερνε και την Αλιφείρα σε «απόσταση βολής» για επίδοξους τουρίστες. Ωστόσο, η αδιαφορία της κεντρικής εξουσίας και ο παγερός τρόπος που αντιμετωπίζει το τοπικό κατεστημένο κάθε καινοτόμα προσπάθεια οδήγησαν την πρωτοβουλία αυτή στις ελληνικές καλένδες.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-family:Verdana;font-size:100%;">Αλλά και σήμερα οι ευκαιρίες δεν λείπουν. Η κυβέρνηση Καραμανλή προωθεί με γοργούς ρυθμούς την Ιόνια Οδό που θα φέρει την Ηλεία σε μια απόσταση 2-2,5 ωρών από την πρωτεύουσα. Τώρα είναι η ώρα, χωρίς καμία άλλη καθυστέρηση, η τοπική μας κοινωνία να βάλει το δρόμο Κρεστένων- Ανδρίτσαινας σε πρώτη προτεραιότητα. Ο παραποτάμιος του Αλφειού (βλ. πρώτο μέρος, στο κεφάλαιο για τις υποδομές) δίνει ήδη μια ανάσα, αλλά βέβαια δεν είναι αρκετός, αν μιλάμε για πραγματική τουριστική ανάπτυξη.<o:p></o:p></span></p> <h3><span style="font-weight: normal;font-family:Verdana;font-size:100%;" ><span style="font-weight: bold;">Εναλλακτικός τουρισμός, η ασφαλής λύση</span><o:p></o:p></span></h3> <p class="MsoNormal"><span style="font-family:Verdana;font-size:100%;">Ο οικοτουρισμός, ο αγροτουρισμός και οι άλλες μορφές εναλλακτικού τουρισμού αποτελούν το προνομιακό πεδίο ανάπτυξης της περιοχής της Αλιφείρας. Η μορφολογία του εδάφους, αλλά και η τοποθεσία (στο δρόμο για την Ανδρίτσαινα από τη μια ή για την υπόλοιπη Δυτική Ελλάδα από την άλλη) προσφέρονται για την τουριστική ανάπτυξη. Ωστόσο, χρειάζεται ουσιαστική βελτίωση των μικρότερων υποδομών της περιοχής. Αναρωτιέμαι ποιο τουριστικό γραφείο θα περιλάβει την Αλιφείρα στους προορισμούς του, όταν διαβάζουμε στον τοπικό τύπο (π.χ. 5-1-06) ότι οι βροχές έφεραν κατολισθήσεις και «παραλίγο να θρηνήσουμε θύματα» στο Βρεστό (περιοχή Ιζβούρα), ή ότι κινδύνευσε για άλλη μια φορά να καταρρεύσει το πολύπαθο γεφυράκι της Τσεμπερούλας (τοπικές εφημερίδες, 5 Οκτωβρίου 2005, 5 Ιανουαρίου 2006 κλπ). Ποιος από μας θα πήγαινε να κάνει χειμερινές ή καλοκαιρινές διακοπές σε ένα τέτοιο μέρος; Κανείς. Για αυτό χρειάζεται να αναδείξουμε σε ζήτημα πρώτης προτεραιότητας για την περιοχή της Αλιφείρας τη βελτίωση των υποδομών με ολοκληρωμένες μελέτες. Η ένταξη της περιοχής στο Ειδικό Χωροταξικό Σχέδιο και η έλευση των ΣΧΟΟΑΠ και στην Αλιφείρα θα καταγράψει με ακρίβεια τις περιοχές προς τουριστική εκμετάλλευση και θα μας οδηγήσει να προστατεύσουμε τις υπόλοιπες, διατηρώντας το χρώμα της Αλιφείρας, όπως τη γνωρίσαμε όλα αυτά τα χρόνια.<o:p></o:p></span></p> <h3><span style="font-weight: normal;font-family:Verdana;font-size:100%;" ><span style="font-weight: bold;">Και πάλι μπροστά μας οι απαρχαιωμένες υποδομές</span><o:p></o:p></span></h3> <p class="MsoNormal"><span style="font-family:Verdana;font-size:100%;">Πέραν αυτών, η ύδρευση της Καλλιθέας και των άλλων δημοτικών διαμερισμάτων αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση για την οικονομική ανάπτυξη της Αλιφείρας. Δεν είμαι βέβαιος ότι το πρόβλημα λύνεται με γεωτρήσεις στην επικράτεια του δήμου, με δεδομένο ότι υπάρχει σε εξέλιξη το μεγάλο έργο της ύδρευσης από τον Ερύμανθο, το οποίο αναμένεται να λύσει ευρύτερα το πρόβλημα. Επίσης, η ολοκληρωμένη αποχέτευση σε όλο τον δήμο είναι απαραίτητη κι ίσως εκεί πρέπει να πέσει το βάρος των ενισχύσεων που δίνει η Κυβέρνηση μέσα από το πρόγραμμα «Θησέας».<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-family:Verdana;font-size:100%;">Παράλληλα, η διαρκής βελτίωση της τοπικής και αγροτικής οδοποιίας θα κάνει τις προσπάθειες οικονομικής ανάπτυξης πολύ πιο ρεαλιστικές. Ήδη μέσα στο 2006 ξεκίνησε η ασφαλτόστρωση του δρόμου Μυρώνια- Βρεστό, που ουσιαστικά συνδέει τη Ζαχάρω με την Ανδρίτσαινα, περνώντας από τη Μίνθη, τα Μυρώνια, το Βρεστό και τις Αμυγδαλιές. Επίσης, ο τότε δήμαρχος Χαράλαμπος Δέλγας πολύ σωστά πρότεινε να ενταχθεί στο σχεδιασμό των έργων που θα χρηματοδοτηθούν από το Τέταρτο Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης ένας νέος οδικός άξονας που θα συνδέει το Ναό του Επικουρείου Απόλλωνος με τις Αμυγδαλιές, τους Αγίους Θεοδώρους και τη Ζαχάρω, δηλαδή το νέο κλειστό αυτοκινητόδρομο Πάτρας- Πύργου- Τσακώνας.</span></p><p class="MsoNormal"><span style="font-family: verdana; font-weight: bold;">Ο Πολιτισμός στην υπηρεσία της τοπικής ανάπτυξης</span><br /><span style="font-family:Verdana;font-size:100%;"> <o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-family:Verdana;font-size:100%;">Επιπροσθέτως, η τουριστική ανάπτυξη της περιοχής θα πρέπει οπωσδήποτε να αναδείξει τον πολιτισμικό χώρο της Αρχαίας Αλιφείρας. Ο μύθος που θέλει τη Θεά Αθηνά να γεννιέται στην περιοχή της Αλιφείρας, είναι ξεχασμένος από όλους. Οι αναφορές του Παυσανία και του Πολύβιου στο ναό της Τριτωνίδος Αθηνάς, αν και επιβεβαιώνουν τον μύθο, δεν αποτέλεσαν αντικείμενο εκμετάλλευσης για τουριστικούς λόγους. Κι όμως, αν αυτά τα συνδυάσουμε με την καταπληκτική θέα που βλέπει κανείς αν σταθεί δίπλα στο Ναό της Αθηνάς, τότε γίνεται ξεκάθαρο σε όλους ότι πραγματικά μπορεί ολόκληρη η περιοχή να επενδύσει στον εναλλακτικό τουρισμό με πολλαπλά οφέλη για τους κατοίκους της. <o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-family:Verdana;font-size:100%;">Μυθολογία είναι ο ένας πυλώνας του εναλλακτικού τουρισμού, κι ο άλλος είναι η ωραία θέα και τα γραφικά τοπία. Για παράδειγμα, είναι απίστευτο το πόσο πολύ αδικείται το ωραιότατο γεφυράκι της Τσεμπερούλας, όσο δεν αποτελεί τουριστικό αξιοθέατο! <u><span style="color:red;"><o:p></o:p></span></u></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-family:Verdana;font-size:100%;">Τέλος, θα πρότεινα στην τοπική κοινωνία της Αλιφείρας να σκεφτεί ότι πρέπει να αξιοποιήσει τη συλλογική ιστορική της μνήμη, πέρα από την αρχαιολογική- τουριστική διάσταση. Παράδειγμα: Τον Μάιο του 2006 μετά από δραματικό αγώνα και έρευνες πολλών ετών, εντοπίστηκαν με τη μέθοδο του </span><span lang="EN-US" style="font-family:Verdana;font-size:100%;">DNA</span><span style="font-family:Verdana;"><span style="font-size:100%;"> τα λείψανα του Αναστάση Γαλάνη, του πρώτου από τους οκτώ Ηλείους που πολέμησαν κι έπεσαν στην Κύπρο το τραγικό καλοκαίρι του 1974. Ο Γαλάνης επέστρεψε κι ενταφιάστηκε στην Καλλιθέα στις 20 Μαΐου 2006. Θα πρότεινα στο Δήμο Αλιφείρας να διοργανώνει τον Μάιο κάθε χρονιάς την «Ημερίδα Αναστάση Γαλάνη» με μια σειρά ομιλιών και συζητήσεων για ένα από τα λεγόμενα «εθνικά θέματα». Έτσι τιμούμε τη μνήμη του αγωνιστή, ωριμάζουμε την πολιτική μας συνείδηση καθώς συζητούμε και τα πέραν του στενού μας «οίκου» και δημιουργούμε μια ακόμα αφορμή έλευσης στην Αλιφείρα επισκεπτών που σίγουρα θα θαυμάσουν τις φυσικές ομορφιές και θα γίνουν καλοί αγωγοί για να μας μάθουν ολοένα και περισσότεροι.</span> <o:p></o:p></span></p>hleiakoshttp://www.blogger.com/profile/05978289585186588641noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2636582755730952204.post-56725931731602322342007-03-13T04:24:00.000-07:002007-03-13T04:30:58.361-07:00Ανδρίτσαινα, το βαρύ πυροβολικό της παράδοσης<span style="font-family:Verdana;"><!--[endif]--><o:p></o:p></span> <ol style="margin-top: 0cm;" start="1" type="1"><li class="MsoNormal" style="font-weight: bold;"><span style="font-family:Verdana;font-size:100%;">Εισαγωγή<o:p></o:p></span></li><li class="MsoNormal" style="font-weight: bold;"><span style="font-family:Verdana;font-size:100%;">Η πολιτιστική ομπρέλα του καλοκαιριού<o:p></o:p></span></li><li class="MsoNormal" style="font-weight: bold;"><span style="font-family:Verdana;font-size:100%;">Ένα φορτίο, βαρύ σαν Ιστορία<o:p></o:p></span></li><li class="MsoNormal" style="font-weight: bold;"><span style="font-family:Verdana;font-size:100%;">Η ανάπτυξη αρχίζει από τον Αμπελιώνα<o:p></o:p></span></li><li class="MsoNormal" style="font-weight: bold;"><span style="font-family:Verdana;font-size:100%;">Επιχειρηματικότητα, ο κρυφός άσσος<o:p></o:p></span></li><li class="MsoNormal" style=""><span style="font-family:Verdana;font-size:100%;"><span style="font-weight: bold;">Στο μεταξύ, δεν ξεχνούμε τα αυτονόητα</span><o:p></o:p></span></li></ol> <h2><span style="font-weight: normal;font-family:Verdana;font-size:100%;" ><span style="font-weight: bold; font-style: italic;">Εισαγωγή</span><o:p></o:p></span></h2> <p class="MsoNormal"><span style="font-family:Verdana;font-size:100%;">Η Ανδρίτσαινα είναι από κάθε άποψη μια μικρογραφία της Ηλείας: Περασμένα μεγαλεία, σημερινή εγκατάλειψη, πολλές δυνατότητες ανάπτυξης, μεγάλη επιθυμία προόδου από τους ντόπιους, αδυναμία αξιοποίησης των συμπατριωτών της διασποράς στην Ελλάδα και το εξωτερικό, πνευματικό και πολιτισμικό απόθεμα που παραμένει αναξιοποίητο, πρωτοπόροι επενδυτές που ακόμα δεν βρίσκουν μιμητές για υποκειμενικούς και αντικειμενικούς λόγους, ανείπωτο φυσικό κάλλος… Μπορεί κανείς να βρει δεκάδες ιδιότητες της Ανδρίτσαινας που είναι παράλληλα και ιδιότητες ολόκληρης της Ηλείας, ολόκληρης της Δυτικής Πελοποννήσου.</span></p><p class="MsoNormal"><span style="font-family: verdana; font-weight: bold;">Η πολιτιστική ομπρέλα του καλοκαιριού</span><br /><span style="font-family:Verdana;font-size:100%;"><o:p></o:p></span></p> <p class="MsoBodyText"><span style=";font-family:Verdana;font-size:100%;" >Οι Ανδριτσάνοι φρόντισαν, όπως και οι περισσότεροι Ηλείοι, να συναντιούνται τα καλοκαίρια με αφορμή τις πολιτιστικές εκδηλώσεις κάθε χωριού: Η Λινίσταινα και το Μάτεσι τιμούν τη μνήμη της Αγίας Παρασκευής στα τέλη Ιουλίου, και μετά παίρνει σειρά η Δαφνούλα (6 Αυγούστου) για να φτάσουμε παραμονές του Δεκαπενταύγουστου, όταν κάθε χρόνο οργανώνονται τα Φιγάλεια με συμμετοχή της Καστρούγκαινας, του Δραγωγίου, της Γάρδιτσας, του Στομίου και, βέβαια, της Φιγαλείας. Νωρίτερα, στις 14 Αυγούστου το πανηγύρι έχει έδρα στου Σέκουλα, ενώ ανήμερα της Παναγίας έχουμε το Λινιστιάνικο Αντάμωμα, την ίδια μέρα που γιορτάζουν το Μάτεσι, η Θεισόα και το Φανάρι. Μέσα σε ένα 20ήμερο όλοι οι κάτοικοι του ορεινού όγκου της Ανδρίτσαινας μπορούν να ανταμώσουν, να γιορτάσουν, να σμίξουν. Ακόμα και όσοι δεν μπορούν να ανηφορήσουν προς τα εκεί πριν τις αρχές Σεπτεμβρίου, έχουν την ευκαιρία στις 10 του μήνα να βρεθούν στα Μπαλέικα του Σέκουλα και να πάρουν μέρος στο πανηγύρι. <o:p></o:p></span></p> <p class="MsoBodyText"><span style=";font-family:Verdana;font-size:100%;" >Αυτή η «πολιτιστική ομπρέλα" του καλοκαιριού, όμως, χρειάζεται αναδιοργάνωση. Πρώτον, με πρωτοβουλία της Τοπικής Αυτοδιοίκησης μπορούν οι πολιτιστικές εκδηλώσεις να επεκταθούν σε όλο το καλοκαίρι, δηλαδή από τα τέλη Ιουνίου μέχρι τα μέσα Σεπτεμβρίου. Δεύτερον, είναι ξεκάθαρο, πια, ότι τα παραδοσιακά πανηγύρια με δημοτικά τραγούδια, χύμα κρεατικά στα πλαστικά τραπέζια και μπύρα συγκινούν μόνο όσους έχουν μνήμες από αυτά. Δεν συγκινούν τους υπόλοιπους, που είτε μικροί δεν θυμούνται ανάλογα γλέντια, είτε δεν γεννήθηκαν στην περιοχή αλλά πολύ θα ήθελαν να την επισκέπτονται συχνά. Περισσότερη φαντασία, αλλά και διατήρηση του παραδοσιακού χρώματος ίσως είναι το μυστικό για πανηγύρια σε χωριά με πολύ περισσότερο κόσμο. Ακόμα και κατακαλόκαιρα. Αν, για παράδειγμα, η Τοπική Αυτοδιοίκηση οργανώσει μια χρονιά ανάμεσα στα παραδοσιακά πανηγύρια των χωριών (ας πούμε γύρω στις 10 Αυγούστου) μια κατάβαση του Φαραγγιού της Νέδας, σε συνεργασία με ταξιδιωτικά πρακτορεία, ή ακόμα μια ετήσιας διάρκειας επαναλαμβανόμενο διαγωνισμό στα Γυμνάσια και τα Λύκεια της Ηλείας για τον Επικούριο Απόλλωνα με επίσκεψη των νικητών το καλοκαίρι επιτόπου και αναλυτική ξενάγησή τους από επαγγελματία ξεναγό και αρχαιολόγους, ίσως αρχίσει να αυξάνεται το ενδιαφέρον για τα καλοκαίρια στην Ανδρίτσαινα. Και μετά τα καλοκαίρια, θα γεννηθεί το ενδιαφέρον και για τις άλλες εποχές. Ήδη το 2006 διοργανώθηκε στις 10 Ιουλίου εκδήλωση για τη συμβολή της ορεινής Ολυμπίας στον απελευθερωτικό αγώνα των Ελλήνων, ενώ στα τέλη Ιουνίου στο Φανάρι αναβίωσε με τοπική πρωτοβουλία ο παραδοσιακός θερισμός. Αμέσως μετά τον Δεκαπενταύγουστο διοργανώθηκαν οι Απολλώνιοι Ολυμπιακοί Αγώνες, με πρωτοβουλία του ιστορικού Συλλόγου Ολυμπίων και της ακούραστης προέδρου του, Βιβής Δερεχάνη- Σταυροπούλου. Αν αυτές οι πρωτοβουλίες γίνουν πιο συστηματικές (π.χ. να καθιερωθούν κάθε χρόνο) τότε κάτι θα αρχίσει να κινείται…<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoBodyText"><span style=";font-family:Verdana;font-size:100%;" >Πέραν της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και τέτοιων φωτισμένων ανθρώπων, σημαντικό ρόλο σε αυτό το πεδίο μπορεί να παίξει και η Αναπτυξιακή Ολυμπίας (ΑΝΟΛ). Ήδη η Ανδρίτσαινα εντάχθηκε στο πρόγραμμα ανάπτυξης ορεινών όγκων και τον Μάρτιο 2006 εγκρίθηκαν τα πρώτα προγράμματα ανάπλασης οικισμών και προστασίας- ανάδειξης αξιόλογων αρχιτεκτονικών στοιχείων, με αποτέλεσμα επτά ιδιωτικά κτήρια της πόλης να αλλάξουν όψη, να γίνουν πολύ πιο ελκυστικά, χωρίς βέβαια να χάσουν τίποτα από τον παραδοσιακό τους χαρακτήρα. Τέτοιες πρωτοβουλίες πρέπει να διαρκούν όσο υπάρχουν αντίστοιχα προγράμματα και, κυρίως, περιοχές όπως η Ανδρίτσαινα πρέπει εγκαίρως να εκμεταλλευτούν την απόφαση της Κυβέρνησης Καραμανλή να διαθέσει το 82% των πόρων του Δ! ΚΠΣ στην Περιφέρεια. Τα μυστικά εδώ είναι ταχύτητα στον προσδιορισμό του προσανατολισμού ανάπτυξης για την περιοχή και καλά Τεχνικά Δελτία. Όλα τα άλλα είναι πολύ ευκολότερα να γίνουν!</span></p><p class="MsoBodyText"><span style="font-family: verdana; font-weight: bold;">Ένα φορτίο, βαρύ σαν Ιστορία!</span><br /><span style=";font-family:Verdana;font-size:100%;" ><o:p></o:p></span></p> <p class="MsoBodyText"><span style=";font-family:Verdana;font-size:100%;" >Το πνευματικό φορτίο της Ανδρίτσαινας ήταν εκείνο που κράτησε ζωντανή την όμορφη πόλη στη σύγχρονη εποχή. Η βαριά κληρονομιά του Πρωτοφιλικού Παναγιώτη Αναγνωστόπουλου έκανε την Ανδρίτσαινα γνωστή σε όλη την Ελλάδα ήδη από τα πρώτα χρόνια της απελευθέρωσης. Σήμερα, η φιγούρα του Αναγνωστόπουλου μπορεί να αποτελέσει κρίσιμο μέγεθος στο «πολιτιστικό- αναπτυξιακό σακούλι» της Ανδρίτσαινας. Πόσες εκδηλώσεις, για παράδειγμα, πραγματοποιήθηκαν έστω στη διάρκεια του καλοκαιριού στην περιοχή για την ανάδειξη της προσφοράς του; Πόσες προσπάθειες έγιναν για την ανεύρεση νέων επιστημόνων στον τομέα της Ιστορίας με καταγωγή από την περιοχή μας (ή και με μόνο το επιστημονικό τους ενδιαφέρον), ώστε να δημιουργηθεί μια πρώτη ομάδα ειδικών που θα φροντίσει να συνδέσει το πρόσωπο του Αναγνωστόπουλου με τον τόπο καταγωγής του; Το ζήτημα των Ηλείων της Διασποράς εντός κι εκτός Ελλάδος έχει ήδη τεθεί στο παρόν πόνημα. Για την Ανδρίτσαινα ειδικά υπάρχουν πρόσθετοι λόγοι που επιβάλλουν την ενεργοποίηση αυτού του σχεδίου: Η περιοχή έχει ιστορικό και περιβαλλοντικό υλικό πρώτης τάξεως, που στα χέρια φωτισμένων ανθρώπων θα γίνει εργαλείο ανάπτυξης. Απλώς χρειάζεται να εντοπίσουμε αυτούς τους ανθρώπους και να βάλουμε στα χέρια τους τα εργαλεία. Κυρίως χρειάζεται στην ευρύτερη ανδριτσάνικη οικογένεια να επικρατήσει ένα κλίμα εγρήγορσης κι αισιοδοξίας για τον τόπο τους, στη θέση του σημερινού κλίματος εγκατάλειψης και αναχωρητισμού. Κάνει λάθος όποιος ασχολείται με την πολιτική να παραγνωρίζει τον ψυχολογικό τομέα. Παρά που μόνος του αυτός, χωρίς περιεχόμενο πολιτικής, δεν μπορεί να λειτουργήσει, ωστόσο δεν αποδίδει και το αντίστροφο: Η ύπαρξη περιεχομένου πολιτικής χωρίς την ψυχολογική ανάταση όσων εμπλέκονται στην εφαρμογή του. Ποιο πολιτικό σχέδιο σε καιρό Δημοκρατίας απέδωσε, όταν επιχειρήθηκε από απελπισμένους και παραιτημένους; Κανένα.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoBodyText"><span style=";font-family:Verdana;font-size:100%;" >Οι άλλοι δυο πυλώνες πολιτιστικής ανάδειξης της Ανδρίτσαινας είναι, ασφαλώς, το Λαογραφικό της Μουσείο και η Νικολοπούλειος Βιβλιοθήκη της. Άλλες πόλεις με αντίστοιχα πλεονεκτήματα μας δείχνουν το δρόμο της αξιοποίησης και των δυο. Είναι, για παράδειγμα, τόσο δύσκολο η Νικολοπούλειος Βιβλιοθήκη κάθε καλοκαίρι, που η περιοχή γεμίζει πατριώτες κι επισκέπτες, να οργανώνει σειρά από εκδηλώσεις, γύρω από μια εκ των αρκετών σπανίων εκδόσεών της; Να χρησιμοποιείται μια σπάνια έκδοσή της ως καμβάς, γύρω από τον οποίο θα υφαίνονται πολλές εκδηλώσεις, ομιλίες, Ημερίδες, διαγωνισμοί μαθητών κλπ; <o:p></o:p></span></p> <h2><span style="font-weight: normal;font-family:Verdana;font-size:100%;" ><span style="font-weight: bold;">Η ανάπτυξη αρχίζει από τον Αμπελιώνα</span><o:p></o:p></span></h2> <p class="MsoNormal"><span style="font-family:Verdana;font-size:100%;">Η σημαντικότερη επένδυση που έγινε πρόσφατα στην περιοχή είναι η ξενοδοχειακή μονάδα της οικογένειας Νίκου Αγγελόπουλου στον Αμπελιώνα. Το σύγχρονο συγκρότημα ξενώνων είναι πρώτης τάξεως ευκαιρία για να αρχίσουν οι </span><span lang="EN-US" style="font-family:Verdana;font-size:100%;">tour</span><span lang="EN-US" style="font-family:Verdana;font-size:100%;"> </span><span lang="EN-US" style="font-family:Verdana;font-size:100%;">operators</span><span style="font-family:Verdana;font-size:100%;"> να ξαναβάζουν την ορεινή Ηλεία στους προορισμούς τους, εάν δεν υπήρχαν τα γνωστά, χιλιοειπωμένα προβλήματα: Η ανυπαρξία σύγχρονων οδικών αξόνων για να φτάσει κανείς στην Ανδρίτσαινα είναι η σημαντικότερη, μαζί με τη συνακόλουθη αδυναμία της τοπικής κοινωνίας να κρατήσει εκεί τα παιδιά της, με αποτέλεσμα να λείπουν οι υποδοχείς ενός τουριστικού ρεύματος. Μην ξεχνάμε και το φιάσκο με το ΙΕΚ εναλλακτικού τουρισμού: Ολόκληρη η περιοχή κινητοποιήθηκε, θέλοντας να βοηθήσει την ιστορική πόλη της Ανδρίτσαινας, αλλά είχαν ξεχάσει το σημαντικότερο: Να ερευνήσουν αν και κατά πόσο μια σχολή «Οδηγών βουνού» θα είχε ανταπόκριση στη σημερινή Ανδρίτσαινα. Αποτέλεσμα: Με χίλια βάσανα ιδρύθηκε το αντίστοιχο ΙΕΚ, αλλά δεν λειτούργησε ποτέ διότι δεν βρέθηκαν τουλάχιστον 15 σπουδαστές που είναι ο ελάχιστος αριθμός για να λειτουργήσει η σχολή. Κι αντί αυτό το φιάσκο να προβληματίσει όσους αποφασίζουν στο πόδι και να τους οδηγήσει στη μόνη σωστή μέθοδο, δηλαδή στη συνολική μελέτη των αναπτυξιακών στόχων του νομού ανά δήμο, βασισμένη στις δυνατότητες κάθε περιοχής και στις επιλογές της τοπικής κοινωνίας, δυστυχώς συνεχίζεται η ίδια κατάσταση, των αποσπασματικών μέτρων για τα οποία σπαταλιέται τεράστια ενέργεια, με μηδαμινά, αν όχι ανύπαρκτα, αποτελέσματα. Αυτή είναι η κατάσταση σήμερα, δυστυχώς. Ωστόσο, είναι στο χέρι μας να την αλλάξουμε.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-family:Verdana;font-size:100%;">Επιστρέφουμε στην Ανδρίτσαινα. Η μεγάλη επένδυση στον Αμπελιώνα έγινε με προοπτική η μονάδα να εργάζεται σε 12μηνη βάση εξυπηρετώντας τουρίστες που επιλέγουν την Ανδρίτσαινα, μια πανέμορφη πόλη στο κέντρο ενός τριγώνου, με άκρα του τον Επικούριο Απόλλωνα, την ιστορική Καρύταινα και την πανέμορφη περιοχή της Τριφυλίας. Η περιοχή αναδεικνύεται και άλλες επενδύσεις έρχονται να συμπληρώσουν το τοπίο. Για παράδειγμα, την περιοχή «Βουλωμένη Βρύση» επέλεξε ο επιχειρηματίας Σάββας Αγγελόπουλος για να πραγματοποιήσει τη δική του επένδυση: Μια ξενοδοχειακή μονάδα τριών αστέρων, με πισίνα, που συμπληρώνει με τον καλύτερο τρόπο τους παραδοσιακούς ξενώνες της πόλης. Στην κεντρική πλατεία της Ανδρίτσαινας ο επισκέπτης μπορεί να κοιμηθεί στον ξενώνα του Μπαλκάμου, και να ξυπνήσει σε μια ονειρική θέα, κλπ. Με δυο λόγια, η Ανδρίτσαινα ετοιμάζεται για την εποχή της ανάπτυξης. Όλοι οφείλουμε να συνδράμουμε αυτή την προσπάθεια.</span></p><p class="MsoNormal"><span style="font-family: verdana; font-weight: bold;">Επιχειρηματικότητα, ο κρυφός άσσος</span><br /><span style="font-family:Verdana;font-size:100%;"> <o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-family:Verdana;font-size:100%;">Οι τουριστικές επενδύσεις των Αγγελόπουλων δεν είναι οι μοναδικές ενδείξεις άνθησης της επιχειρηματικότητας στην περιοχή. Η επένδυση που έκανε ο Τάκης Δαβιλάς στου Σέκουλα, ιδρύοντας μια εξαιρετική μονάδα παραγωγής κι εμπορίας μελιού αποτελεί τρανό παράδειγμα πώς σοβαρές επιχειρηματικές πρωτοβουλίες, που ούτε απέραντα κεφάλαια χρειάζονται, ούτε εγκυκλοπαιδικές γνώσεις, μπορούν να αποδώσουν πάρα πολύ καλά. Η μονάδα αυτή εξάγει ήδη το μέλι της μέχρι τη μακρινή Ιαπωνία! Τέτοιες νησίδες επιχειρηματικότητας, βέβαια, δεν υπάρχουν μόνο στην Ανδρίτσαινα. Όλη η Ηλεία γνωρίζει τον αντιπρόεδρο του Επιμελητηρίου και δημοτικό σύμβουλο Βαρθολομιού Γιάννη Σούλη, ο οποίος εξάγει υφαντά στην… Κίνα. Όπως λένε οι φίλοι του, ο άνθρωπος αυτός μπορεί να πουλήσει πάγο στους Εσκιμώους. Δεν συνεχίζω την αναφορά σε πρόσωπα, για να μην αδικήσω μέσα από την παράλειψη ή την ελλιπή αναφορά κάποιον αληθινά φωτισμένο επιχειρηματία. Το βέβαιο είναι ότι η επιχειρηματικότητα είναι ο κρυφός άσσος κάθε περιοχής της Ηλείας, και φυσικά της Ανδρίτσαινας, ενώ εδώ πρέπει να προσθέσουμε τα πολύ σημαντικά εργαλεία που δίνει σε νέους επιχειρηματίες και υποψήφιους να ανοίξουν μια δική τους δουλειά, η σημερινή Κυβέρνηση. Αυτό που χρειάζεται από τους ενδιαφερόμενους, είναι μεράκι και πολλή δουλειά.</span></p><p class="MsoNormal"><span style="font-family: verdana; font-weight: bold;">Στο μεταξύ, δεν ξεχνούμε τα αυτονόητα</span><br /><span style="font-family:Verdana;font-size:100%;"> <o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-family:Verdana;font-size:100%;">Ωραία και καλά όλα αυτά τα αναπτυξιακά, αλλά θα κινούνται πάντα στο πεδίο της φαντασίας αν δεν φροντίσουμε νωρίτερα τα αυτονόητα. Ο δρόμος Κρέστενα- Ανδρίτσαινα είναι άμεση ανάγκη να εκσυγχρονιστεί και ο παραποτάμιος του Αλφειού να ολοκληρωθεί. Πέραν των<span style=""> </span>διευθετήσεων στο δρόμο, οφείλουμε να μεριμνήσουμε και για τις κατολισθήσεις, οι οποίες είναι πολλαπλώς επικίνδυνες. Οι δυσκολίες στους τομείς της οδοποιίας και της αποχέτευσης κάνουν τη ζωή των λίγων κατοίκων της περιοχής αληθινά δύσκολη και αποθαρρύνουν την έλευση περισσότερων επισκεπτών. Ο δρόμος για τη Λινίσταινα έχει σημεία πολύ επικίνδυνα, ενώ εδώ και δυο χρόνια ένα ολόκληρο κομμάτι του δρόμου είναι βυθισμένο. Όσο τέτοια φαινόμενα αντιμετωπίζονται από τους τουρίστες ως φολκλορικές εμπειρίες, έχει καλώς. Αλλά αν οι τελευταίοι συνειδητοποιήσουν ότι απλώς πρόκειται για αμέλειες τοπικών παραγόντων, τότε το όποιο τουριστικό ρεύμα έχει δημιουργηθεί με κόπο και προσπάθειες, θα ανακοπεί κατά τρόπο επώδυνο. Ας φροντίσουμε, λοιπόν, όσο υπάρχει καιρός, για τα αυτονόητα. Επικίνδυνο είναι και το γεφύρι εισόδου στην Ανδρίτσαινα από την πλευρά της Τρίπολης, ιδιαίτερα για τα οχήματα μεγάλου όγκου που εκτελούν μεταφορές.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-family:Verdana;font-size:100%;">Από την άλλη μεριά, ήδη δρομολογήθηκαν μερικά απαραίτητα έργα: Τον Δεκέμβριο 2005 υπογράφτηκε η προγραμματική σύμβαση ανάμεσα στο Δήμο Ανδρίτσαινας και την Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδος και τη Νομαρχία. Στη σύμβαση αποφασίστηκε (και διατέθηκαν τα ανάλογα κονδύλια) μια σειρά έργων: Σύνδεση Πλατιά- Δραγώγι, δρόμοι σύνδεσης οικισμού Κάρμι με Ανδρίτσαινα και οικισμού Ρόβια επίσης με Ανδρίτσαινα, βελτίωση του κεντρικού δρόμου της πόλης μέχρι την πλατεία Αγίου Νικολάου, ανάπλαση μονοπατιών και καλντεριμιών στη Λινίσταινα, ανάπλαση πλατειών Σέκουλα, Ματεσίου, Θεισόας, Βρυσών Κουκούλα, Τζαβελαίων, Ροβίων, Ματεσίου, Συκιών, Κουφόπουλου, Δαφνούλας κλπ.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-family:Verdana;font-size:100%;">Νωρίτερα, (στα μέσα του 2005) στο πλαίσιο των Ολοκληρωμένων Προγραμμάτων (ΟΠΑΑΧ) έγινε μια προσπάθεια διευκόλυνσης των επενδύσεων στην περιοχή Ανδρίτσαινας, χωρίς θεαματικά αποτελέσματα. </span><span lang="EN-US" style="font-family:Verdana;"><o:p></o:p></span></p>hleiakoshttp://www.blogger.com/profile/05978289585186588641noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2636582755730952204.post-76577666537828394122007-03-13T04:20:00.000-07:002007-03-13T04:24:19.834-07:00Λαμπεία, γη των ακριτών με παράδοση1.<span style="font-family: Verdana;"> Εισαγωγή</span><span style="font-family: Verdana;"><br />2. Στον αστερισμό του Θεματικού Πάρκου</span><span style="font-family: Verdana;"><br />3. Χώρος Πολιτισμού</span><span style="font-family: Verdana;"><br />4. Βελτιώνουμε τις υποδομές αμέσως!<o:p></o:p></span><span style="font-family: Verdana;"><br />5. Κι άλλο Κέντρο Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης;<o:p></o:p></span> <h2><span style="font-size: 12pt; font-family: Verdana; font-weight: normal;"><span style="font-weight: bold; font-style: italic;">Εισαγωγή</span><o:p></o:p></span></h2> <p class="MsoNormal"><span style="font-family: Verdana;">Η Λαμπεία είναι μια από της οδικές εισόδους στην Ηλεία. Αυτό είναι από μόνο του ένα πλεονέκτημα. Ωστόσο, ο ορεινός της χαρακτήρας, μας περιορίζει κάπως τις επιλογές για την πρόταση ανάπτυξης της περιοχής. Μπορούμε να δούμε τη Λαμπεία αυτόνομα, ως μια ξεχωριστή περιοχή, μπορούμε όμως να την δούμε και ως μέρος μιας διαδρομής που στα επόμενα χρόνια πρέπει να αναπτυχθεί πολύ: Τη διαδρομή Αχαΐα- βουνό του Ερύμανθου- δάσος της Φολόης- Αρχαία Ολυμπία. <o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-family: Verdana;">Η Λαμπεία ως ξεχωριστή περιοχή, πρέπει παράλληλα με την κτηνοτροφία, να εκμεταλλευτεί τουριστικά και την ιδιότητά της ως εισόδου στην Ηλεία. Όσοι έρχονται από την Τρίπολη, πρέπει να μπορούν να εφοδιαστούν με τον βασικό «εξοπλισμό» ενός επισκέπτη της Ολυμπιακής γης: Χάρτες του νομού, βιβλία με αναλυτικές αναφορές στο περιβαλλοντικό, το πολιτισμικό, το αγροτικό και του τουριστικό απόθεμα της Ηλείας, </span><span style="font-family: Verdana;" lang="EN-US">DVD</span><span style="font-family: Verdana;"> με το ίδιο περιεχόμενο κλπ. Αν αυτή η βιομηχανία αναπτυχθεί στα αστικά κέντρα της Ηλείας (Πύργο και Αμαλιάδα) όπως πιστεύω ότι είναι το σωστό, στην περιοχή της Λαμπείας θα γίνεται η εμπορική διάθεση τέτοιων προϊόντων. Αλλιώς, τίποτα δεν εμποδίζει ξύπνιους και «ψαγμένους» κατοίκους της Λαμπείας να αναλάβουν αυτοί μέσα από νέες επιχειρήσεις ένα μέρος αυτής της παραγωγής. <o:p></o:p></span></p> <h2><span style="font-size: 12pt; font-family: Verdana; font-weight: normal;"><span style="font-weight: bold;">Στον αστερισμό του Θεματικού Πάρκου</span><o:p></o:p></span></h2> <p class="MsoNormal"><span style="font-family: Verdana;">Παράλληλα η Λαμπεία μπορεί να ωφεληθεί σημαντικά από το Θεματικό Πάρκο που προτείνω να δημιουργηθεί στην περιοχή της Λασιώνας. Εστιατόρια, χώροι ξενάγησης, μικρές εμπορικές μονάδες που θα αναλαμβάνουν πρόσθετες υπηρεσίες επαφής των τουριστών με τη φύση, πέρα από τις δεδομένες που θα γίνονται στο πλαίσιο του Θεματικού Πάρκου, και φυσικά οικοτουριστικές και αγροτουριστικές μονάδες που θα μπορούν να ελκύουν τουρίστες στο πλαίσιο αλλά και πέραν του Θεματικού Πάρκου. <o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-family: Verdana;">Συγχρόνως η περιοχή είναι δυνατόν να αναπτυχθεί με την ιδιότητά της ως μέρους της διαδρομής που προανέφερα, από την Αχαΐα στην Αρχαία Ολυμπία, μέσα από τον Ερύμανθο. Εδώ οι κάτοικοι της περιοχής πρέπει να αποφασίσουν αν θέλουν να προχωρήσει η ιδέα για δημιουργία Ολυμπιακού Μουσείου στο διατηρητέο κτίριο Πετραλιά στη Δίβρη αλλά και στο Δημοτικό Σχολείο της Ορεινής. Στόχος είναι να σταματούν οι επισκέπτες της Ολυμπίας εδώ και να ενημερώνονται τόσο για το οικοτουριστικό δίκτυο της περιοχής, όσο και για τα μυθολογικά στοιχεία που συνδέονται με τον Ερύμανθο και το δάσος της Φολόης, καθώς και τη σχέση αυτών των στοιχείων με την Ολυμπιακή Ιδέα. Μια πρόταση για χρηματοδότηση από το Υπουργείο Ανάπτυξης στο πλαίσιο του προγράμματος «Ανταγωνιστικότητα» κατατέθηκε την άνοιξη του 2006. <o:p></o:p></span></p> <h2><span style="font-size: 12pt; font-family: Verdana; font-weight: normal;"><span style="font-weight: bold;">Χώρος Πολιτισμού</span><o:p></o:p></span></h2> <p class="MsoNormal"><span style="font-family: Verdana;">Αυτές οι πρωτοβουλίες πρέπει να γίνουν ευρύτερα γνωστές. Μόλις πάρουν σάρκα και οστά, είναι καλό να αφιερωθεί σε αυτές το επόμενο «Αντάμωμα στα Έλατα» που γίνεται κάθε χρόνο ανήμερα του Αγίου Παντελεήμονος. Ντόπιοι και επισκέπτες, την ώρα που απολαμβάνουν την αξεπέραστη φύση και τη συντροφιά των συγχωριανών τους, μπορούν να μάθουν από το Δήμο Λαμπείας τα σχέδια που θα έχουν αποφασιστεί και ήδη θα υλοποιούνται, ώστε και εκείνοι να μπορούν να πάνε να τα δουν με τα μάτια τους. <o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-family: Verdana;">Εκδηλώσεις όπως το Χορευτικό Σεργιάνι, που είναι χρήσιμο να γίνεται κάθε Ιούλιο, βοηθούν στην διάδοση των νέων αναπτυξιακών αξόνων για την περιοχή της Λαμπείας. Τέλος, πρέπει να εξεταστεί η δυνατότητα πολιτιστικής αξιοποίησης και των σχολικών κτιρίων στη Δίβρη, τον Αστρά και την Αμυγδαλή, που είναι παραδοσιακά κτίρια και μπορούν να στεγάσουν αρκετές δραστηριότητες: Φιλοξενία θεατρικών ομάδων το καλοκαίρι, εκδηλώσεις μαθητών κατά τη σχολική χρονιά, εκθέσεις κλπ μπορούν να δώσουν ζωή στα έρημα κτίρια, εκεί που κάποτε μάθαιναν γράμματα οι παλαιότεροι…<o:p></o:p></span></p> <h2><span style="font-size: 12pt; font-family: Verdana; font-weight: normal;"><span style="font-weight: bold;">Βελτιώνουμε τις υποδομές αμέσως!</span><o:p></o:p></span></h2> <p class="MsoNormal"><span style="font-family: Verdana;">Και τώρα επαναλαμβάνω για την περιοχή της Λαμπείας ό,τι αναφέρω για κάθε περιοχή της Ηλείας: Η βελτίωση των τοπικών υποδομών, παράλληλα με τη δημιουργία των μεγάλων έργων που θα αλλάξουν τη ζωή όλου του νομού είναι απαραίτητη προϋπόθεση για την ανάπτυξη της Λαμπείας. Το φράγμα του Ερύμανθου και το προς κατασκευή κτίριο παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας είναι απαραίτητο να γίνουν με τέτοιο τρόπο, ώστε από τη μια μεριά να έχουν τη μέγιστη δυνατή χρησιμότητα κι από την άλλη να μην εμποδίζουν τις αναπτυξιακές προοπτικές της περιοχής της Λαμπείας. Η διάνοιξη του δρόμου που αρχίζει από την 111 και φτάνει στην κοίτη του Ερύμανθου, στο κάτω μέρος του φαραγγιού, χρειάζεται επίσης να προσεχθεί ιδιαίτερα. <o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-family: Verdana;">Η ύδρευση της περιοχής είναι επίσης σε πρώτη προτεραιότητα: Στον μαχαλά Βασιλέων και στο Χλυβοτίτσι αλλάζουν οι αμιαντοσωλήνες. Στον Αστρά και στα Καλύβια με νέα υδρομάστευση επιχειρείται να λυθεί το σοβαρό πρόβλημα της ύδρευσης, που το καλοκαίρι γίνεται οξύτερο. Στην Ορεινή αλλάζει ολόκληρος ο αγωγός ύδρευσης. Τα έργα αγροτικής κι επαρχιακής οδοποιίας επίσης πρέπει να προχωρήσουν χωρίς καθυστερήσεις, όπως η ασφαλτόστρωση της οδού Παλιοφυτίας- Ορεινής, κλπ.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: left;"><span style="font-family: Verdana;"><span style="font-weight: bold;">Κι άλλο Κέντρο Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης;</span><o:p></o:p></span></p> <p class="MsoBodyText"><span style="font-size: 12pt; font-family: Verdana;">Για το ζήτημα του Κέντρου Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης, που αποτελεί πρόσφατο αίτημα του Δήμου Λαμπείας, πρέπει να είμαστε όλοι πολύ προσεκτικοί. Αυτό που χρειάζεται να γνωρίζουμε είναι ότι τα ΚΠΕ πολύ σύντομα θα πάψουν να χρηματοδοτούνται από τον κρατικό (ή τον κοινοτικό) κορβανά και θα πρέπει, όσα παραμείνουν σε λειτουργία, να είναι αυτοχρηματοδοτούμενα. Αυτό σημαίνει ότι απρόσεκτες επιλογές, που θα δίνουν μια ψευδαίσθηση ανάπτυξης με δημιουργία ενός ΚΠΕ ίσως οδηγήσουν σε επώδυνες καταστάσεις, σε κλεισίματα ή σε πλήρη αδυναμία να λειτουργήσουν. Κάτι τέτοιο δεν το θέλουμε ούτε για την Λαμπεία, ούτε για καμία περιοχή της Ηλείας. Συνεπώς πρέπει να μελετήσουμε πολύ προσεκτικά πού ακριβώς θα διαμένουν και πού θα σιτίζονται οι μαθητές, οι οποίοι θα επισκέπτονται ένα ΚΠΕ στην περιοχή, να συνθέσουμε τα περιβαλλοντικά πλεονεκτήματα της ευρύτερης περιοχής σε ένα κατανοητό πρόγραμμα, να γίνει μια μελέτη για το πόσα σχολεία εκτιμάται ότι μπορεί να ανταποκριθούν και να επισκέπτονται το Κέντρο και, κυρίως, πρέπει να υπάρξει αναλυτική συζήτηση του Δήμου Λαμπείας με τον Δήμο Φολόης, ο οποίος επίσης έχει αρχίσει έναν αγώνα για δημιουργία Κέντρου Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης και έχει αποσπάσει, έστω χωρίς κανένα αντίκρισμα, την υπόσχεση του κ. Σημίτη, όταν εκείνος ήταν πρωθυπουργός. Θέλω να πω ότι η Φολόη έχει ένα προβάδισμα σε αυτό το ζήτημα, και η παράλληλη δημιουργία δυο ΚΠΕ στο ίδιο ορεινό συγκρότημα της Ηλείας θα είναι καταστρεπτική και για τα δυο. Συνεπώς εδώ οι δυο Δήμοι πρέπει να συζητήσουν με νηφαλιότητα και να «μοιραστούν» τα οφέλη όχι από δυο, αλλά από ένα ΚΠΕ που θα γίνει στον ορεινό όγκο. <o:p></o:p></span></p>hleiakoshttp://www.blogger.com/profile/05978289585186588641noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2636582755730952204.post-57400603416376775942007-03-13T04:16:00.000-07:002007-03-13T04:20:15.889-07:00Λασιώνα, το άγριο βουνό που κλείνει μέσα του τον Μύθο<span style="font-weight: bold;">1. Εισαγωγή</span><br /><span style="font-weight: bold;">2. Να μοιραστούμε με τουρίστες το φυσικό κάλλος</span><br /><span style="font-weight: bold;">3. Κέντρο Υπαίθριων Δραστηριοτήτων</span><br /><span style="font-weight: bold;">4. Επένδυση στην ισόρροπη ανάπτυξη</span><br /><span style="font-weight: bold;">5. Τα καιρικά φαινόμενα μας φέρνουν χρήματα!</span><br /><br /><span style="font-family: verdana; font-weight: bold; font-style: italic;">Εισαγωγή</span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Η περιοχή της Λασιώνας είναι, ίσως, η πιο απομακρυσμένη και για αυτό αδικημένη σε όλη την Ηλεία. Κανείς δεν σχεδιάζει να περάσει ένα σαββατοκύριακο με την παρέα του στη Λασιώνα, και να ξοδέψει όσα χρειάζεται για να απολαύσει αυτό το υπέροχο, άγριο τοπίο: Τον τόπο, που κατά τη Μυθολογία ο Ηρακλής έπιασε τον Ερυμάνθιο Κάπρο, τον τόπο από όπου ξεκίνησαν οι πρώτοι Κένταυροι, τον τόπο όπου βρέθηκαν συλημένοι μυκηναϊκοί τάφοι. Έναν τόπο που συνδυάζει ιδανικά το φυσικό κάλλος μιας αληθινά ορεινής περιοχής με μυθολογικά στοιχεία.</span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Κι όμως, η περιοχή της Λασιώνας μπορεί να γίνει πρωτοπόρα στον ήπιο εναλλακτικό τουρισμό, δημιουργώντας το πρώτο Θεματικό Πάρκο στην Ηλεία και να προσπεράσει με αυτό τον τρόπο το παραδοσιακό αναπτυξιακό πρότυπο του μαζικού τουρισμού. Αυτές οι ήπιες μορφές τουρισμού, είναι περισσότερο ανθεκτικές στις οικονομικές κρίσεις, δραστηριοποιούνται σε όλη τη διάρκεια του έτους (κι έτσι δίνουν ένα μήνυμα και στην πεδινή Ηλεία, ότι θάλασσα δεν σημαίνει απαραίτητα τουρισμός μόνο κατά την περίοδο από Μάιο μέχρι Σεπτέμβριο), λειτουργούν και εκτός περιόδων αιχμής κι εξασφαλίζουν συγκριτικά περισσότερα οικονομικά οφέλη για την τοπική οικονομία μια και συμμετέχουν άνθρωποι με ικανοποιητικό επίπεδο εισοδήματος και Παιδείας. </span><br /><br /><span style="font-weight: bold; font-family: verdana;">Να μοιραστούμε με τουρίστες το φυσικό κάλλος</span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Συνεχώς αυξάνεται ο αριθμός των τουριστών που αναζητεί ήσυχους τόπους με φυσικές ομορφιές, προκειμένου να περάσει τις διακοπές του συντροφιά με τη φύση και με ενασχολήσεις βελτίωσης της φυσικής του κατάστασης. Περνούν τις διακοπές τους ανάμεσα στη θάλασσα και το βουνό κάνοντας ορειβασίες και περιηγήσεις, εφοδιασμένοι με ειδικούς χάρτες οι οποίοι περιέχουν λεπτομέρειες για τα μονοπάτια, τα ξωκλήσια, τους αρχαιολογικούς χώρους… Άλλωστε και ο νέος Δήμαρχος της Λασιώνας Βασίλης Παπαντώνης, σε συνέντευξή του (Πατρίς, 5-11-2006) παραδέχτηκε ότι «η ερήμωση και η εγκατάλειψη είναι το κυρίαρχο πρόβλημα των χωριών μας σήμερα». </span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Η περιοχή της Λασιώνας, της Λαμπείας, ακόμα και της Φολόης, ενδείκνυται για τη δημιουργία ενός τέτοιου Θεματικού Πάρκου που θα γίνει η ατμομηχανή ανάπτυξης ολόκληρης της ορεινής Ηλείας, δηλαδή αυτών των τριών περιοχών και σε μεγάλο βαθμό της Πηνείας και της Ωλένης. Η περιοχή της Λασιώνας, της Λαμπείας και της Φολόης συνδυάζει το όμορφο φυσικό τοπίο, με πολλά μυθολογικά στοιχεία, αλλά και εύκολη πρόσβαση στα μεγάλα αστικά κέντρα (Πύργος, Τρίπολη, Πάτρα) και την Αθήνα. </span><br /><br /><span style="font-weight: bold; font-family: verdana;">Κέντρο Υπαίθριων Δραστηριοτήτων</span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Το προτεινόμενο Θεματικό Πάρκο, που ουσιαστικά θα αποτελεί ένα Κέντρο Υπαίθριων Δραστηριοτήτων, προτείνεται να περιλαμβάνει:</span><br /><span style="font-family: verdana;">- Αίθουσα Αναμονής Τουριστών</span><br /><span style="font-family: verdana;">- Αίθουσες θεωρητικής ανάλυσης υπαίθριων δραστηριοτήτων</span><br /><span style="font-family: verdana;">- Εστιατόριο και καφετέρια</span><br /><span style="font-family: verdana;">- Αποδυτήρια</span><br /><span style="font-family: verdana;">- Εξοπλισμό για δραστηριότητες που θα γίνονται σε χώρους γύρω από το Κέντρο (ποδήλατο βουνού κλπ)</span><br /><span style="font-family: verdana;">- Κατάστημα πώλησης εξοπλισμού για τους τουρίστες</span><br /><span style="font-family: verdana;">- Πάρκινγκ</span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Οι δραστηριότητες θα χωρίζονται σε αυτές που θα γίνονται μέσα στο Θεματικό Πάρκο (πίστα για ποδήλατα βουνού, πέρασμα από στίβο με ψηλά και χαμηλά σκοινιά, τοξοβολία, λαβύρινθος, rappel κλπ, και σε αυτές που θα γίνονται στη γύρω περιοχή (trekking, παιχνίδια προσανατολισμού, πεδίο αναρρίχησης, διαδρομές με αυτοκίνητα 4Χ4).</span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Η λειτουργία ενός τέτοιου Θεματικού Πάρκου εξασφαλίζει τουρίστες τριών κατηγοριών, που κάνουν την όλη προσπάθεια κερδοφόρα και το Κέντρο Υπαίθριων Δραστηριοτήτων μοχλό ανάπτυξης ολόκληρης της ορεινής Ηλείας:</span><br /><span style="font-family: verdana;">1. Μεμονωμένους τουρίστες, κατοίκους των αστικών κέντρων που θέλουν να περάσουν το σαββατοκύριακο ή τις διακοπές τους κοντά στη φύση, ασχολούμενοι με ήπιες δραστηριότητες (περίπατους, πορεία, παιχνίδια, ποδηλασία, αλεξίπτωτο πλαγιάς κλπ)</span><br /><span style="font-family: verdana;">2. Οργανωμένες ομάδες τουριστών, ή επιχειρήσεις που θέλουν να στείλουν το προσωπικό τους για αναψυχή, παράλληλα με ένα εκπαιδευτικό πρόγραμμα, καθώς η διεθνής εμπειρία δείχνει ότι οι Υπαίθριες Δραστηριότητες βοηθούν στην ξεκούραση και την αναζωογόνηση, παράλληλα με τη σύσφιγξη βελτίωση σχέσεων μεταξύ μιας ομάδας ανθρώπων, όπως είναι οι εργαζόμενοι στην ίδια επιχείρηση, ή στελέχη επιχειρήσεων ενός μεγάλου οργανισμού κλπ)</span><br /><span style="font-family: verdana;">3. Παιδιά που έρχονται εκεί με σχολικές εκδρομές, κυρίως μονοήμερες και τις τελικές τους πενθήμερες, αλλά και επιλέγουν να ξαναέλθουν στην περιοχή, εάν την επισκεφθούν στο πλαίσιο της φιλοξενίας τους σε ένα Κέντρο Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης (στη Φολόη ή τη Λαμπεία) για να απολαύσουν τα παιχνίδια στο Θεματικό Πάρκο. </span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Το Θεματικό Πάρκο χρηματοδοτείται εξ ολοκλήρου από την Περιφέρεια και φορέας υλοποίησης δεν μπορεί να είναι άλλος από την Τοπική Αυτοδιοίκηση. Παράλληλα με αυτό το Πάρκο, είναι ξεκάθαρο ότι η ευρύτερη περιοχή θα γίνει τόπος δημιουργίας ξενώνων, μονάδων εστίασης και στέγασης των τουριστών, πράγμα που σημαίνει ότι θα δημιουργηθούν δεκάδες νέες θέσεις εργασίας. Σημειώνω επίσης ότι η ευρύτερη περιοχή της νότιας και ορεινής Ηλείας προσφέρεται για πολλές επιχειρήσεις παρουσίασης του «μύθου» της περιοχής (Ερυμάνθιος Κάπρος, Μυκηναϊκοί τάφοι, δρυοδάσος της Φολόης από όπου ξεκίνησαν οι Κένταυροι, Κάπελη κλπ) όσο και το μέγα ζήτημα της ανάδειξης της Αρχαίας Ολυμπίας με την Ολυμπιακή Ιδέα, την Ολυμπιακή Εκεχειρία, την αναβίωση των Ολυμπιακών Αγώνων και όλους τους μύθους που συνοδεύουν τις Ολυμπιάδες της Κλασικής Αρχαιότητας (ιστορία της Καλλιπατείρας, ελιές του Γούμερου, μύθοι γύρω από τον Αλφειό, τον Λάδωνα και τη Νέδα κλπ). </span><br /><br /><span style="font-weight: bold; font-family: verdana;">Επένδυση στην ισόρροπη ανάπτυξη</span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Μερικές από αυτές τις δραστηριότητες, όταν θα αποσαφηνιστούν και θα γίνουν επιχειρηματικά πλάνα, μπορούν να φιλοξενούνται στα παραδοσιακά κτίρια του Αστρά, της Δίβρης ή της Ορεινής, που παλαιότερα χρησιμοποιούνταν ως σχολεία. Η παρουσίαση όλου αυτού του υλικού μπορεί να γίνει με DVD που θα παράγονται από νέες επιχειρηματικές μονάδες της περιοχής, από διαδραστικούς χάρτες που μπορούν να στηθούν σε συγκεκριμένα μέρη, και φυσικά από πλούσια βιβλιογραφία και τουριστικούς οδηγούς που θα παρουσιάζουν αναλυτικά την περιοχή, ξεκινώντας από το Θεματικό Πάρκο και τις δυνατότητες στέγασης και σίτισης, και θα φτάνουν στην παρουσίαση όλου αυτού του πλούτου, που μπορεί να αποτελέσει πόλο έλξης δεκάδων χιλιάδων τουριστών κάθε χρόνο. Ήδη τοπικοί σύλλογοι όπως ο πολύ δραστήριος Πεζοπορικός Όμιλος Αμαλιάδας διοργανώνουν πεζοπορία στην Κάπελη, ενώ την Πρωτομαγιά στήνεται στο πανέμορφο αυτό δάσος ένα ξέφρενο πανηγύρι. </span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Η κατασκευή και λειτουργία αυτού του Θεματικού Πάρκου υποκαθιστά σε μεγάλο βαθμό την αναπτυξιακή προοπτική που έδινε το σχέδιο για δημιουργία Δασικού Χωριού στην Κρυόβρυση. Το Δασικό Χωριό θα χρηματοδοτείτο αποκλειστικά από εθνικούς πόρους, και δικαίως ο αρμόδιος υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης Ευάγγελος Μπασιάκος είπε ότι για τα «ανολοκλήρωτα» έργα, όπως αυτό, η Κυβέρνηση προκρίνει τη βελτίωση της λειτουργικότητας των ήδη υφισταμένων κι όχι την εξ αρχής δημιουργία νέων. Αντίθετα, το Θεματικό Πάρκο, όπως τόνισα, χρηματοδοτείται 100% από ευρωπαϊκά κονδύλια τα οποία υπάρχουν ήδη στους κωδικούς για τουριστικές υποδομές της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας. Ιδού πεδίο δόξης λαμπρό για τον Δήμο της Λασιώνας. Ο πρώην Δήμαρχος Κλεάνθης Παπαδόπουλος είχε ξεκινήσει και προχωρήσει τις σχετικές διαδικασίες. </span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Για άλλη μια φορά τονίζεται ότι η Τοπική και η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση χρειάζεται αμέσως να προχωρήσουν τις τοπικές υποδομές, κυρίως την οδοποιία, όπως λ.χ. τον δρόμο Ταβέρνας Κρυόβρυσης Ζωοδότη κι εκείνον που συνδέει την Αγία Κυριακή με τα Τσίπιανα, την αντικατάσταση του δικτύου ύδρευσης στο Ανδρώνι και το Πανόπουλο, τη βελτίωση του δρόμου εισόδου στο Κακοτάρι κλπ </span><br /><br /><span style="font-family: verdana; font-weight: bold;">Τα καιρικά φαινόμενα μας φέρνουν χρήματα!</span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Η Λασιώνα μπορεί εκτός από το Θεματικό, να έχει άλλο ένα Πάρκο που θα την κάνει πρωτοπόρα στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας: Ήδη το προηγούμενο Δημοτικό Συμβούλιο είχε ενημερωθεί για τις δυνατότητες κατασκευής ενός αιολικού πάρκου στα Τσίπιανα (θέση Σκιαβούνι), πρωτοβουλία που, εκτός των άλλων, θα απέφερε και ανταποδοτικά τέλη στον Δήμο, από τα μεικτά κέρδη της εταιρίας που θα το διαχειριζόταν. </span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">Τέλος, είναι απαραίτητη η βελτίωση των υποδομών στην περιοχή: Εκσυγχρονισμένες αγροτικές και κτηνοτροφικές μονάδες πρέπει να είναι ο κανόνας στη Λασιώνα, κι είναι ευτύχημα που ο νέος Δήμαρχος κ. Παπαντώνης δεσμεύτηκε να προωθήσει αυτό το ζήτημα. Γρήγορη δημιουργία και λειτουργία συστήματος αποχέτευσης και άμεση αποκομιδή των σκουπιδιών αποτελούν επίσης απαραίτητες προϋποθέσεις για την ανάπτυξη. Μικρές οικοτουριστικές και αγροτουριστικές μονάδες θα λειτουργήσουν συμπληρωματικά στο Θεματικό Πάρκο, ενώ τα περιοδεύοντα πολυιατρεία που εξήγγειλε ο κ. Παπαντώνης θα συμπληρώσουν την εικόνα μιας περιοχής που είναι έτοιμη να υποδεχτεί τουρίστες επιπέδου. </span>hleiakoshttp://www.blogger.com/profile/05978289585186588641noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2636582755730952204.post-26302641661117248772007-03-13T04:06:00.000-07:002007-03-13T04:15:44.308-07:00Πηνεία, γη των ενεργών πολιτών<ol style="margin-top: 0cm;" start="1" type="1"><li class="MsoNormal" style=""><span style="font-size:100%;"><b><span style="font-family:Verdana;">Εισαγωγή<o:p></o:p></span></b></span></li><li class="MsoNormal" style=""><span style="font-size:100%;"><b><span style="font-family:Verdana;">Χωρίς υποδομές δεν ελπίζουμε σε τίποτα<o:p></o:p></span></b></span></li><li class="MsoNormal" style=""><span style="font-size:100%;"><b><span style="font-family:Verdana;">Όταν μπαίνει Φράγμα στη Λογική…<o:p></o:p></span></b></span></li><li class="MsoNormal" style=""><span style="font-size:100%;"><b><span style="font-family:Verdana;">Ο «άσσος» που λέγεται Κάπελη<o:p></o:p></span></b></span></li><li class="MsoNormal" style=""><span style="font-size:100%;"><b><span style="font-family:Verdana;">Πολλά μικρά που βελτιώνουν την ποιότητα ζωής<o:p></o:p></span></b></span></li><li class="MsoNormal" style=""><span style="font-size:100%;"><b><span style="font-family:Verdana;">Στην υγειά μας<o:p></o:p></span></b></span></li></ol> <h3><span style=";font-family:Verdana;font-size:100%;" ><span style="font-style: italic;">Εισαγωγή</span><o:p></o:p></span></h3> <p class="MsoBodyText"><span style=";font-family:Verdana;font-size:100%;" >Η <b><i>Πηνεία</i></b> είναι μια περιοχή με εξαιρετικές ομορφιές. Είναι πολύ κοντά στον <b><i>Πύργο</i></b> και την <b><i>Αμαλιάδα</i></b> (και θα έλθει ακόμα κοντύτερα όταν συντηρηθεί ο δρόμος <b><i>Πύργος- Άγιος Γεώργιος- Οινόη- Σιμόπουλο</i></b> αλλά και <b><i>Αμαλιάδα- Σιμόπουλο 111</i></b>) και προσφέρεται για πολυεπίπεδη ανάπτυξη. <o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style=";font-family:Verdana;font-size:100%;" >Πριν δούμε τι καινούριο μπορεί να αποκτήσει η <b><i>Πηνεία</i></b> στην αναπτυξιακή της προσπάθεια, καλύτερο είναι να δούμε πώς μπορεί να αξιοποιήσει αυτά που έχει ήδη σήμερα. Το πρώτο που μου έκανε εντύπωση είναι ότι η <b><i>Πηνεία</i></b> έχει δευτεροβάθμια εκπροσώπηση σε συλλόγους: <b style=""><i style="">Οι σύλλογοι είναι τόσο πολλοί, ώστε έχει δημιουργηθεί Ομοσπονδία <span style="">Πηνείας και Ωλένης</span></i></b>, που σήμερα έχει για πρόεδρό της τον πολύ δραστήριο <b><i>Γιώργο Τσίμπρη</i></b>, ο οποίος είναι πρόεδρος και στην <b><i>Παγκόσμια Πανηλειακή Συνομοσπονδία</i></b>. Αν μετράω καλά, συλλόγους στην περιοχή και μάλιστα δραστήριους έχουν η <b><i>Σκλίβα</i></b>, το <b><i>Σούλι</i></b>, το <b><i>Αγραπιδοχώρι</i></b>, ο <b><i>Ανθώνας</i></b>, η <b><i>Ακροποταμιά</i></b>, το <b><i>Καλό Παιδί</i></b>, η <b><i>Κάπελη</i></b> (Πρόδρομος)… ελπίζω να μην μου διέφυγε καμία. Αυτό σημαίνει ότι η <b><i>Πηνεία</i></b> διαθέτει ενεργούς πολίτες που δραστηριοποιούνται μέσα από Συλλόγους, κι ότι αυτοί οι Σύλλογοι μπορούν, σε συνεργασία με την <b><i>Τοπική Αυτοδιοίκηση Πηνείας</i></b> να γίνουν αγωγοί κοινωνικής εγρήγορσης αλλά και <b style=""><i style="">μέσα άντλησης πόρων για έργα που συγχρηματοδοτούνται από την Ευρωπαϊκή Ένωση </i></b>και τα οποία μπορούν να αλλάξουν προς το καλύτερο τη ζωή των <b><i>Πηνειωτών</i></b>. <o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style=";font-family:Verdana;font-size:100%;" >Ήδη η <b><i>Ομοσπονδία Συλλόγων Πηνείας και Ωλένης</i></b>, σε συνεργασία με την μη Κυβερνητική Οργάνωση «<b><i>Ερύμανθος</i></b>», κατέθεσαν φάκελο ώστε <b style=""><i style="">να χρηματοδοτηθεί η δημιουργία υποδομών οικοτουρισμού και τοπικών προϊόντων στο πλαίσιο του πανηγυριού στο Τζαμί</i></b>. Πρόκειται για το πανηγύρι που γίνεται κάθε χρόνο στα τέλη Αυγούστου στο <b><i>Τζαμί Πηνείας</i></b> κι είναι αφιερωμένο στη μνήμη του <b><i>Αγίου Ιωάννη Θερμαστή</i></b>. Κι αυτή η πρωτοβουλία χρηματοδότησης είναι προφανές ότι οφείλεται στην δραστηριότητα της Ομοσπονδίας κι όχι σε κάποιο συγκεκριμένο πλάνο ανάπτυξης της περιοχής. Αν υπήρχε αυτό το τελευταίο, τότε οι περισσότεροι, αν όχι όλοι, οι Σύλλογοι της περιοχής θα είχαν προχωρήσει σε ανάλογες πρωτοβουλίες. <o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style=";font-family:Verdana;font-size:100%;" >Το ίδιο μπορεί να κάνει ο <b><i>Σύλλογος Προδρόμου Κάπελης</i></b> για να πλαισιώσει το ετήσιο «<b style=""><i style="">Πηνειώτικο Αντάμωμα</i></b>» με δημιουργία υποδομών οικοτουρισμού και αγροτουρισμού. Παράλληλα ολόκληρο το <b><i>Σούλι</i></b>, αν το θέλουν οι κάτοικοί του, μπορεί λόγω της θέσης του να μετατραπεί σε <b><i>πρότυπη μονάδα αγροτουρισμού</i></b>, με παράλληλη επίδοση στην κτηνοτροφία και την αγροτική ζωή, καθώς και πίεση για δημιουργία τουριστικών μονάδων γύρω από τη λίμνη <b><i>Πηνειού</i></b>. Αυτή είναι μια ιδέα της καλής μου φίλης <b><i>Ελένης Σκάβδη</i></b>, που είχε την καλοσύνη να μου την γνωστοποιήσει. Δεν καταλαβαίνω τι καλύτερο έχει λ.χ. η <b><i>Λίμνη Πλαστήρα</i></b>, η οποία είναι ίσως ο δημοφιλέστερος προορισμός για εγχώριους τουρίστες σε όλη την <b><i>Ελλάδα</i></b>. Αν κάποιος έχει πάει στο <b><i>Σούλι</i></b> και χαίρεται γύρω- γύρω τη λίμνη, θα δει ότι εκεί είναι <b><i>ο παράδεισος του τουρίστα</i></b>, αρκεί να αναπτυχθεί η περιοχή, πράγμα που θα συμβεί μόλις φυτρώσει το πρώτο ξενοδοχείο. <o:p></o:p></span></p> <h3><span style=";font-family:Verdana;font-size:100%;" >Χωρίς υποδομές δεν ελπίζουμε σε τίποτα<o:p></o:p></span></h3><p class="MsoNormal"><span style=";font-family:Verdana;font-size:100%;" >Από την άλλη, τίποτα από όλα αυτά δεν μπορεί να γίνει όσο οι υποδομές της περιοχής βρίσκονται στο σημερινό επίπεδο. Στις γενικότερες υποδομές, στο πρώτο μέρος του βιβλίου, ανέφερα την <b style=""><i style="">προτεραιότητα που πρέπει να δοθεί στο δρόμο Αμαλιάδα- Πηνεία</i></b>. Εδώ το πρώτο που χρειάζεται να τονιστεί είναι τα <b style=""><i style="">αντιπλημμυρικά έργα στον Πηνειακό Λάδωνα</i></b>. Δυστυχώς οι περισσότεροι από όσους μιλούν για αντιπλημμυρικά έργα στην <b><i>Ηλεία</i></b>, το κάνουν λίγο μετά από μια δυνατή βροχή που έχει ως αποτέλεσμα τις πλημμύρες των παρόχθιων περιοχών και τις καταστροφές σε ιδιοκτησίες. Αφού όλοι πουν το αυτονόητο, η συζήτηση σταματάει τελείως μέχρι την επόμενη βροχή και την επόμενη πλημμύρα. Στην πραγματικότητα, η <b><i>ειλικρινής συζήτηση για αντιπλημμυρικά</i></b> έργα πρέπει να αρχίσει αμέσως, και ανεξάρτητα από καιρικά φαινόμενα. Αντιπλημμυρικά έργα δεν γίνονται ούτε στο πόδι, ούτε χωρίς προηγούμενες μελέτες, όπως έχουν ζητήσει στο παρελθόν πολλοί αμετανόητοι υπηρέτες του λαϊκισμού (δεν αναφέρομαι στους <b><i>Πηνειώτες</i></b>, αλλά γενικότερα). Στόχος των έργων δεν είναι να μας προστατεύσουν από την επόμενη πλημμύρα, αλλά από <b><i>όλες τις επόμενες πλημμύρες</i></b>. Για αυτό απαιτείται μελέτη και σχεδιασμός. Ούτε είναι λύση η ανεξέλεγκτη αμμοχαλικοληψία, που προσωρινά μπορεί να εκτονώνει τα στοιχεία της φύσης, αλλά μακροπρόθεσμα βλάπτει ανεπανόρθωτα το ποτάμι και πλήττει το οικοσύστημα, ακριβώς διότι είναι ανεξέλεγκτη. Είναι <b><i>ευθύνη της Αυτοδιοίκησης </i></b>να προχωρήσει σε μελέτες αντιμετώπισης του φαινομένου και να προγραμματίσει αντιπλημμυρικά έργα, κι είναι <b><i>ευθύνη της Πολιτείας </i></b>να πάρει το κόστος και να ορίσει, επιτέλους, λατομικές περιοχές, ώστε η οικοδομική δραστηριότητα να μην εξαρτάται από τις αμμοχαλικοληψίες των ποταμών, όπως ο <b><i>Πηνειακός Λάδων</i></b>. Εδώ πρέπει να πούμε ότι η <b><i>Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας</i></b> έχει διαθέσει στη <b><i>Νομαρχία Ηλείας</i></b> το ποσό των 500.000 ευρώ από τις αρχές του 2006, προκειμένου να γίνουν οι πρώτες ενέργειες για αντιπλημμυρικά στον <b><i>Πηνειακό Λάδωνα</i></b>. Το ποσό είναι κατ’ αρχήν ικανοποιητικό, αλλά ασφαλώς δεν είναι αρκετό. <o:p></o:p></span></p> <h4><span style="font-style: normal;font-family:Verdana;font-size:100%;" >Όταν μπαίνει Φράγμα στη Λογική…<o:p></o:p></span></h4> <p class="MsoNormal"><span style=";font-family:Verdana;font-size:100%;" >Η <b><i>Πηνεία</i></b> έχει στους κόλπους της το μεγαλύτερο αναπτυξιακό έργο της <b><i>Ηλείας</i></b>, το <b><i>Φράγμα Πηνειού</i></b>. Είναι ενδεικτικό του τρόπου που ασκείται η πολιτική στο νομό, ότι η πρόσφατη αντιπαράθεση για το θέμα δεν αφορούσε στην κατάσταση του <b><i>Φράγματος</i></b>, αλλά στην… ονομασία του. Χιλιάδες λέξεις γράφτηκαν στον τοπικό Τύπο, ιδιαίτερα από πολιτικά πρόσωπα του ΠΑΣΟΚ, που κατηγορούσαν την Κυβέρνηση γιατί έδωσε στο <b><i>Φράγμα Πηνειού</i></b> (μετά από <b><i>πρόταση του Δημοτικού Συμβουλίου Αμαλιάδας</i></b>, υπενθυμίζω…) την ονομασία «<b><i>Κωνσταντίνος Καραμανλής</i></b>». Πόσοι από αυτούς τους πολιτικούς ξεσηκώθηκαν όταν το δικό τους κόμμα ήταν στην Κυβέρνηση και δεν είχε γίνει <b style=""><i style="">απολύτως καμία συντήρηση του έργου</i></b>; Πόσοι ενημέρωσαν τους αρμοδίους ότι τουλάχιστον από το 2000 <b><i>δεν λειτουργούν τα υδραυλικά της πόρτας του υπερχειλιστή;</i></b> Πόσοι πήγαν να δουν τη <b style=""><i style="">διάβρωση </i></b>να κατατρώγει πολλά από τα μηχανικά κομμάτια του <b><i>Φράγματος Πηνειού</i></b>; Πήγε κανείς να κτυπήσει το χέρι στην 1<sup>η</sup> ΔΕΚΕ Πατρών, που είναι υπεύθυνη για το ότι τα περισσότερα συστήματα του <b><i>Φράγματος</i></b> έχουν εμφανώς <b style=""><i style="">σκουριάσει</i></b>; <o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style=";font-family:Verdana;font-size:100%;" >Δυστυχώς, η αλήθεια είναι ότι το μεγαλύτερο αναπτυξιακό έργο που έγινε ποτέ στην <b><i>Ηλεία</i></b>, <b style=""><i style="">σήμερα λειτουργεί από… τύχη</i></b>. Αν, όμως, πραγματικά πιστεύουμε στις αναπτυξιακές δυνατότητες της <b><i>Ηλείας</i></b> και ιδιαίτερα του <b><i>Κάμπου</i></b> της, το <b><i>Φράγμα του Πηνειού</i></b> πρέπει να μας απασχολήσει αμέσως και συστηματικά. Ήδη η <b><i>Κυβέρνηση</i></b>, μέσω της <b><i>Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας</i></b>, έχει σκύψει πάνω στο πρόβλημα, καθώς ετοιμάζει <b style=""><i style="">μελέτη για τα έργα συντήρησης κι εκσυγχρονισμού </i></b>του Φράγματος. Όλα μαζί, όμως, δεν γίνονται κι ούτε μια Κυβέρνηση μπορεί μέσα σε λίγα χρόνια να καλύψει αδιαφορία δεκαετιών.<o:p></o:p></span></p> <h3><span style=";font-family:Verdana;font-size:100%;" >Ο «άσσος» που λέγεται Κάπελη<o:p></o:p></span></h3> <p class="MsoNormal"><span style=";font-family:Verdana;font-size:100%;" >Το εκπληκτικής ομορφιάς δρυοδάσος της <b><i>Κάπελης</i></b> μπορεί να αποτελέσει τον δεύτερο πυλώνα ανάπτυξης της <b><i>Πηνείας</i></b>. Εδώ δοκιμάζεται η πολιτική αξιοπιστία και η δυνατότητα των τοπικών αρχόντων να συνδιαλέγονται και να συνεννοούνται μεταξύ τους. Το δάσος δεν ανήκει μόνο στον <b><i>Δήμο Πηνείας</i></b>, συνεπώς <b><i>πρέπει να υπάρξει διαδημοτική συναίνεση</i></b> στον τρόπο αξιοποίησής του κυρίως με τον <b><i>Δήμο Φολόης</i></b>, με <b style=""><i style="">σεβασμό, </i></b>όπως είναι αυτονόητο, <b style=""><i style="">στα περιβαλλοντικά δεδομένα της περιοχής</i></b>. Η ήδη υπάρχουσα μελέτη πρέπει γρήγορα να μπει σε εφαρμογή, αντλώντας κονδύλια από την Ελλάδα και την Ευρώπη και αφού προηγουμένως η Αυτοδιοίκηση θα έχει ενημερώσει αναλυτικά τους κατοίκους της <b><i>Πηνείας</i></b>, ώστε να υπάρχει λαϊκή συναίνεση και να μην γίνει τίποτα ερήμην των πολιτών. Περισσότερα για την αξιοποίηση της <b><i>Κάπελης</i></b> υπάρχουν στο κεφάλαιο για τα όπλα της περιοχής της <b><i>Φολόης</i></b>.<o:p></o:p></span></p> <h3><span style=";font-family:Verdana;font-size:100%;" >Πολλά μικρά που βελτιώνουν την ποιότητα ζωής<o:p></o:p></span></h3> <p class="MsoNormal"><span style=";font-family:Verdana;font-size:100%;" >Ευκολότερο από τα παραπάνω είναι το ζήτημα των <b><i>κατολισθητικών φαινομένων</i></b> στον οικισμό <b><i>Καλό Παιδί</i></b>, για τα οποία ήδη η Κυβέρνηση έχει πραγματοποιήσει Γεωτεχνική Μελέτη από το ΙΓΜΕ και αυτή βρίσκεται στα χέρια της <b><i>Νομαρχίας Ηλείας</i></b>. Αυτή είναι υπεύθυνη για την εφαρμογή της μελέτης. <o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style=";font-family:Verdana;font-size:100%;" >Παράλληλα, <b><i>μικρότερα έργα υποδομών</i></b> πρέπει να ολοκληρωθούν το συντομότερο δυνατόν. Τέτοια είναι η βελτίωση των δρόμων <b><i>Βάλμη- Απιδούλα, Σιμόπουλο- Γέφυρα Πηνειακού Λάδωνα, Μαζαράκι- Αγία Παρασκευή, Ξυδαίικα- Αντωνέικα, </i></b>ο δρόμος προς το<b><i> Αγραπιδοχώρι, Κοτρώνα- Απιδούλα, Σιμόπουλο- Λαγανά, Σιμόπουλο- Γαβράκια, Βελανίδι- Σούλι</i></b> κλπ. <o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style=";font-family:Verdana;font-size:100%;" >Επειδή πουθενά, ούτε στην <b><i>Πηνεία</i></b> πρέπει να χωρίζουμε τις περιοχές σε πρώτης και δεύτερης κατηγορίας, είναι ανάγκη να προχωρήσει ο <b><i>δρόμος Ρουπακιάς- Σουλίου</i></b>, που έχει σταματήσει κι είναι ημιτελής εδώ και εννιά χρόνια! Κι αυτό το έργο είναι στην αρμοδιότητα της Νομαρχίας.</span></p><p style="font-family: verdana;" class="MsoNormal">Στις υποδομές<span style=";font-family:Verdana;font-size:100%;" ><span style="font-weight: normal;"> εντάσσεται και το </span><i>χρόνιο ζήτημα της ύδρευσης</i><span style="font-weight: normal;">: Ο </span><i>Ερύμανθος</i> θα δώσει οριστική λύση στο πρόβλημα, ωστόσο οι γεωτρήσεις που γίνονται αποτελούν προσωρινές λύσεις, υπό την προϋπόθεση ότι δεν δημιουργούν περιβαλλοντικές επιβαρύνσεις. Το βασικό ζήτημα εδώ, όμως, δεν είναι οι γεωτρήσεις, αλλά η <i style="">όσο το δυνατόν συντομότερη αντικατάσταση ολόκληρου του παλαιού δικτύου ύδρευσης</i><span style="font-weight: normal;"> σε όλα τα δημοτικά διαμερίσματα της </span><i>Πηνείας</i> <o:p></o:p></span></p> <p class="MsoBodyText"><span style=";font-family:Verdana;font-size:100%;" >Εξίσου εύκολη είναι η <b><i>αποπεράτωση του Γυμνασίου της Εφύρας</i></b>, καθώς δεν απαιτούνται περισσότερα από 80.000 ευρώ, σύμφωνα με τη σχετική μελέτη. Είναι μέσα στα μικρά έργα, που απαιτείται να έχουν ολοκληρωθεί όταν τεθεί σε εφαρμογή το τοπικό σχέδιο ανάπτυξης της <b><i>Πηνείας</i></b>, βασισμένο στις χρηματοδοτήσεις από το Δ! Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης. <o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style=""><span style=";font-family:Verdana;font-size:100%;" >Μια πολύ σημαντική πρωτοβουλία που αποτελεί προϊόν της δράσης και της επιμονής του Δημάρχου <b><i>Βασίλη Παπαδόπουλου</i></b> είναι και η <b><i>ανάπτυξη ευρυζωνικού δικτύου τοπικής πρόσβασης στην Πηνεία</i></b>. Σήμερα το Δημαρχείο έχει συνδεθεί ασύρματα και με υψηλές ταχύτητες με τα δημοτικά διαμερίσματα και άλλες δημόσιες υπηρεσίες στα όρια του <b><i>Δήμου</i></b> <b><i>Πηνείας</i></b>. Η περιοχή αυτή, όπως και η γειτονική <b><i>Λαμπεία</i></b>, έχουν ενταχθεί στο κυβερνητικό πρόγραμμα «Σύζευξις» με αποτέλεσμα τη σημαντικά γρηγορότερη εξυπηρέτηση του δημότη και την καλύτερη λειτουργία του Δήμου. Το <b style=""><i style="">ελεύθερο </i></b></span><span style="font-size:100%;"><b style=""><i style=""><span lang="EN-US" style="font-family:Verdana;">Internet</span></i></b><b style=""><i style=""><span lang="EN-US" style="font-family:Verdana;"> </span></i></b></span><span style=";font-family:Verdana;font-size:100%;" >που έχει υποσχεθεί ο <b><i>Δήμαρχος Βασίλης Παπαδόπουλος</i></b> στους δημότες του μέσα από ηλεκτρονικό υπολογιστή ο οποίος θα είναι εγκατεστημένος στο Δημαρχείο αποτελεί, επίσης, κορυφαία δημοκρατική και πολιτισμική επιλογή. Το λέω αυτό διότι ο απλός πολίτης δυστυχώς ακόμα και σήμερα <b><i style="">δεν γνωρίζει τα επαναστατικά πλεονεκτήματα της ευρυζωνικότητας.</i></b> Πριν από περίπου ένα χρόνο έγινε μια εκδήλωση του Επιμελητηρίου Ηλείας στο Δημαρχείο του <b><i>Πύργου</i></b>, προκειμένου οι πολίτες της ηλειακής πρωτεύουσας να ενημερωθούν περί την ευρυζωνικότητα. Δυστυχώς, <b><i>οι ακροατές ήταν περίπου όσοι και οι ομιλητές</i></b>! Αυτό πρέπει να μας αφυπνίσει όλους, διότι καμία από τις κατακτήσεις της σύγχρονης εποχής που αποκαλείται Τεχνολογική Επανάσταση, αλλά και καμία από τις προτάσεις για ανάπτυξη της <b><i>Ηλείας</i></b> ή κάθε περιοχής ειδικότερα <b><i>δεν μπορεί να υλοποιηθεί, αν δεν υπάρχει η συναίνεση των πολιτών</i></b>. Και για να συναινέσουν οι πολίτες, πρέπει πρώτα να <b><i>ενημερωθούν</i></b> αναλυτικά για κάθε προτεινόμενη λύση και συγχρόνως να <b><i>πειστούν</i></b> ότι αξίζουν οι όποιες θυσίες μπροστά στην προοπτική ανάπτυξης. Το ίδιο ισχύει και με καινοτομίες όπως η <b><i>ευρυζωνικότητα</i></b>.</span></p><p class="MsoNormal" style=""><span style="font-weight: bold;font-family:verdana;" >Στην υγειά μας...</span><br /><span style=";font-family:Verdana;font-size:100%;" > <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style=""><span style=";font-family:Verdana;font-size:100%;" >Κάθε περιοχή όπως η <b><i>Πηνεία</i></b>, που επενδύει στην ανάπτυξή της μέσα στην επόμενη πενταετία, και μάλιστα στο ζήτημα αιχμής που λέγεται τουρισμός, δεν μπορεί παρά να προνοήσει για <b><i>όσο το δυνατόν καλύτερες υπηρεσίες υγείας</i></b> για τους ντόπιους και τους επισκέπτες. Το <b><i>Κέντρο Υγείας Σιμόπουλου</i></b> χρειάζεται ουσιαστική αναβάθμιση με παρεμβάσεις στο κτήριο, εκσυγχρονισμό της υλικοτεχνικής υποδομής και προσθήκη έμψυχου υλικού. <b><i>Τα αγροτικά και περιφερειακά ιατρεία</i> </b>που υπάγονται στο Κέντρο Υγείας <b><i>Σιμόπουλου</i></b> πρέπει να αναδιοργανωθούν, αφού μελετηθεί προηγουμένως η ορθολογική αξιοποίησή τους. Σκοπός μας πρέπει να είναι η βελτίωση της πρωτοβάθμιας περίθαλψης. Η άμεση <b><i>αγορά και κυκλοφορία ενός ασθενοφόρου </i></b>αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση για καλύτερες υπηρεσίες υγείας. Η <b><i>Πηνεία</i></b> μπορεί και πρέπει να γίνει κέντρο περίθαλψης του ευρύτερου ορεινού όγκου, συμπεριλαμβάνοντας στην ακτίνα δράσης της και την περιοχή της <b><i>Λασιώνας</i></b>, όπου χρειάζεται να προβλεφθεί υποδομή για αγροτικά ιατρεία (π.χ. <b><i>Κρυόβρυση</i></b>).</span></p><p class="MsoNormal" style=""><span style="font-weight: bold;font-family:verdana;" >Χωριό μου, χωριουδάκι μου</span><br /><span style=";font-family:Verdana;font-size:100%;" > <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style=""><span style=";font-family:Verdana;font-size:100%;" >Εάν οι πολίτες της <b><i>Πηνείας</i></b> αποφασίσουν, όπως προτείνω, ότι το μοντέλο ανάπτυξης που τους ταιριάζει είναι αυτό του εναλλακτικού τουρισμού, με επίκεντρα από τη μια μεριά τον <b><i>Πηνειό</i></b> κι από την άλλη την <b><i>Κάπελη</i></b>, τότε μια δραστήρια δημοτική αρχή χρειάζεται με τη βοήθεια όλων μας να τονώσει τη ζωή στα δημοτικά διαμερίσματα της <b><i>Πηνείας</i></b>. Πρώτα από όλα την συμπρωτεύουσα του δήμου, την <b style=""><i style="">Εφύρα</i></b>, που παράλληλα με τις άλλες δραστηριότητες των κατοίκων της, πρέπει να αναδείξει το ότι εκεί κατοικούσε κατά την Ελληνική Μυθολογία ο μεγάλος βασιλιάς <b><i>Αυγείας</i></b>, με τους τεράστιους περίφημους στάβλους του κι ότι εκεί, στην <b><i>Εφύρα</i></b>, πραγματοποίησε τον μεγάλο του άθλο ο <b><i>Ηρακλής</i></b>. Η <b><i>Εφύρα</i></b> βρισκόταν στην καρδιά της <b><i>Αρχαίας Ήλιδας</i></b>, κι όλο αυτό το «<b><i>μυθολογικό- αρχαιολογικό πακέτο</i></b>» μπορεί να προβληθεί, αφού προηγουμένως υπάρξει μελέτη για τους τρόπους τουριστικής του αξιοποίησης. Προσωπικά πιστεύω ότι το επίκεντρο αυτού του σχεδίου αρχαιολογικής προβολής της Εφύρας και γενικότερα της <b><i>Πηνείας</i></b> πρέπει να γίνει στην <b><i>περιοχή του Παλιόκαστρου</i></b>, στα βορειοανατολικά της <b><i>Οινόης</i></b>, αλλά και <b><i>στην περιοχή Κοτρώνι</i></b>, αφού βεβαίως αναπλαστούν. <o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style=""><span style=";font-family:Verdana;font-size:100%;" >Εξίσου μεγάλα περιθώρια ανάπτυξης έχει η <b><i>Οινόη</i></b>, το γνωστό παλαιό <b><i>Κούλουγλι</i></b>, που αναφέρει πολλές φορές ο <b><i>Στράβων</i></b>. Νομίζω ότι και η <b><i>Οινόη</i></b> πρέπει να ενταχθεί στο προηγούμενο πακέτο τουριστικής αξιοποίησης με την <b><i>Εφύρα</i></b>. Η μόνη προσθήκη που μπορεί να εξεταστεί είναι η παράδοση του χωριού στα <b><i>αμπέλια</i></b>, από όπου, άλλωστε, προέρχεται και το σύγχρονο όνομά του. <o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style=""><span style=";font-family:Verdana;font-size:100%;" >Μια πολιτική κίνηση υπέρβασης των κατεστημένων αντιλήψεων θα ήταν η δρομολόγηση προγραμμάτων στήριξης της νεολαίας στην <b><i>Πηνεία</i></b>, με έδρα τον <b><i>Πρόδρομο</i></b>. Εκεί που υπάρχουν πολύτεκνες οικογένειες, χρειάζεται η ζεστή παρουσία της Πολιτείας, δηλαδή της Αυτοδιοίκησης. Από την άλλη, όπου μπορούμε πρέπει να αμυνόμαστε στην τυφλή εφαρμογή κανονισμών, που καταδίκασαν ένα ολόκληρο χωριό (<b style=""><i style="">Πρινάρι</i></b>) να μην έχει ούτε ένα καφενείο! <o:p></o:p></span></p>hleiakoshttp://www.blogger.com/profile/05978289585186588641noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-2636582755730952204.post-79476833853349767262007-03-13T04:02:00.000-07:002007-03-13T04:05:42.046-07:00Η Φιγαλία στα σύνορα Φύσης και Πολιτισμού<ol style="margin-top: 0cm;" start="1" type="1"><li class="MsoNormal" style=""><b><span style="font-family: Verdana;">Εισαγωγή<o:p></o:p></span></b></li><li class="MsoNormal" style=""><b><span style="font-family: Verdana;">Δυο αιώνες κλεισμένοι στο Μουσείο<o:p></o:p></span></b></li><li class="MsoNormal" style=""><b><span style="font-family: Verdana;">Η Ακρόπολη της Πελοποννήσου<o:p></o:p></span></b></li><li class="MsoNormal" style=""><b><span style="font-family: Verdana;">Ένα Φαράγγι, αληθινός Παράδεισος<o:p></o:p></span></b></li></ol> <h4><span style="font-size: 12pt; font-family: Verdana;"><span style="font-style: italic;">Εισαγωγή</span><o:p></o:p></span></h4> <p class="MsoNormal"><span style="font-family: Verdana;">Δυο είναι οι τομείς που η <b><i>Φιγαλία</i></b> μπορεί αξιοποιήσει προκειμένου να «απογειωθεί» αναπτυξιακά, εξασφαλίζοντας <b><i>υψηλό επίπεδο διαβίωσης</i></b> για τους μόνιμους κατοίκους της και επιτυγχάνοντας την <b><i>ανάσχεση της εσωτερικής μετανάστευσης </i></b>κυρίως των νέων παιδιών, που την εγκαταλείπουν για να αναζητήσουν μιαν άλλη, αβέβαιη τύχη, όχι απαραίτητα καλύτερη, σε μια μεγαλούπολη. Ο πρώτος τομέας είναι ο <b><i>πολιτισμός</i></b>, που αποτύπωσε το ίχνος του στην ιστορική διαδρομή της <b><i>Φιγαλίας</i></b>. Ο δεύτερος είναι το εκπληκτικό της <b><i>φυσικό κάλλος</i></b>, που θέλγει κάθε άνθρωπο ο οποίος αναζητεί στη φύση, οδό διαφυγής από την καθημερινότητά του. <o:p></o:p></span></p> <p class="MsoBodyText"><span style="font-size: 12pt; font-family: Verdana;">Το μεγάλο πρόβλημα της περιοχής είναι σήμερα το ίδιο με όλες τις υπόλοιπες περιοχές της <b><i>Ηλείας</i></b>: Η δύσκολη πρόσβαση ενός ξένου στα εδάφη της. Ο πιο γνωστός δρόμος για να πάει κανείς στη <b><i>Φιγαλία</i></b> είναι να ακολουθήσει τη διαδρομή από το <b><i>Θολό</i></b> της <b><i>Ζαχάρως</i></b> προς τον <b><i>Ναό του Επικουρίου Απόλλωνος</i></b>. Αν έρχεται από τη <b><i>Μεσσηνία</i></b>, μπορεί λίγο πριν το <b><i>Κοπανάκι</i></b> να στρίψει προς βορρά και πάλι να βρεθεί στην περιοχή της <b><i>Φιγαλίας</i></b>. <o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-family: Verdana;">Η πρώτη μέριμνα της τοπικής κοινωνίας, λοιπόν, είναι η <b><i>βελτίωση της δυνατότητας πρόσβασης</i></b> τουριστών στην περιοχή, παράλληλα με τη δημιουργία υποδομών σίτισης και στέγασής τους. Το Κυβερνητικό πρόγραμμα χρηματοδότησης των Δήμων, γνωστό ως «<b><i style="">Θησέας</i></b>», αλλά και η <b><i>Τέταρτη Διαχειριστική Περίοδος</i></b> (Δ! ΚΠΣ) προσφέρουν πολλές ευκαιρίες σε αυτή την κατεύθυνση. Από κει και μετά, η <b><i>Φιγαλία</i></b> θα είναι έτοιμη να αναδειχθεί συγχρόνως σε μια από τις εισόδους στην <b><i>Ηλεία</i></b> και σε έναν προορισμό ιδιαιτέρου φυσικού κάλλους και ξεχωριστού πολιτισμικού φορτίου.<o:p></o:p></span></p> <h4><span style="font-size: 12pt; font-family: Verdana;">Δυο αιώνες κλεισμένοι στο Μουσείο<o:p></o:p></span></h4> <p class="MsoNormal"><span style="font-family: Verdana;">Ως προς την πολιτισμική διάσταση, επίκεντρο μπορεί να γίνει το <b><i>Λαογραφικό Μουσείο της Ζούρτσας</i></b>, από το οποίο είναι εύλογο να ξεκινά μια ξενάγηση στην περιοχή και να ακολουθεί τη διαδρομή: <b><i>τείχος της Αρχαίας πόλης, Αρχαία Κρήνη, Βυζαντινός Ναός Κοιμήσεως Θεοτόκου, ευρήματα του Ναού της Αθηνάς και του Δία στο ύψωμα Κορδομπούλι, Επικούριος Απόλλων</i></b>. Καθένα από αυτά τα αξιοθέατα μπορεί να γίνει ξεχωριστό αντικείμενο προβολής κι αξιοποίησης: Κυκλοφορία βιβλίων, </span><span style="font-family: Verdana;" lang="EN-US">CD</span><span style="font-family: Verdana;">-</span><span style="font-family: Verdana;" lang="EN-US">ROM</span><span style="font-family: Verdana;"> και </span><span style="font-family: Verdana;" lang="EN-US">DVD</span><span style="font-family: Verdana;"> με ενημερωτικό και διαδραστικό περιεχόμενο, χάρτες, ιστορικές αναφορές, κι ακόμα διοργάνωση ξεναγήσεων με παιγνιώδη χαρακτήρα (τύπου «κυνήγι θησαυρού» με βραβεία κι επαίνους για όσους μαθαίνουν περισσότερα για τον τόπο και την ιστορία του) μπορούν σε λίγο καιρό να κάνουν τη <b><i>Φιγαλία</i></b> γνωστή σε όλη την <b><i>Ελλάδα</i></b>. Το <b><i>Λαογραφικό Μουσείο</i></b> στεγάζεται σε ένα εκπληκτικό, πετρόκτιστο κτήριο και φιλοξενεί συλλογές αντικειμένων από τον 19<sup>ο</sup> και τις αρχές του 20<sup>ου</sup> αιώνα (αγροτικά εργαλεία, προσωπικά αντικείμενα των κατοίκων της εποχής, παραδοσιακές φορεσιές, μια ιστορική καμπάνα του 1834, κεντήματα, εργόχειρα, υφαντά, αργαλειούς και άλλα εργαλεία). <b><i>Ολόκληρη η κοινότητα των Ζουρτσάνων της Διασποράς συνεισέφερε για τη δημιουργία του Λαογραφικού Μουσείου.</i></b> Μια σοβαρή προσπάθεια τουριστικής αξιοποίησης της περιοχής, είναι βέβαιο ότι θα βρει συμπαραστάτες όλους αυτούς που πρόκοψαν μακριά από τα πατρογονικά τους εδάφη, αλλά ποτέ δεν τα ξέχασαν.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-family: Verdana;">Το Μουσείο έκανε 17 χρόνια να ολοκληρωθεί και σε όλο αυτό το χρονικό διάστημα ενεργός συμπαραστάτης της προσπάθειας ήταν ο <b><i style="">Σύλλογος Ζουρτσάνων «Ο Άγιος Νικόλαος</i></b>». Πρόκειται για τον πολιτιστικό φορέα που, σε συνεργασία με τον Δήμο μπορεί να γίνει πρωτοπόρος στην οικονομική ωφέλεια του τόπου από το πολιτισμικό του φορτίο. <o:p></o:p></span></p> <h4><span style="font-size: 12pt; font-family: Verdana;">Η Ακρόπολη της Πελοποννήσου<o:p></o:p></span></h4> <p class="MsoNormal"><span style="font-family: Verdana;">Είναι απαραίτητο να αναφέρω ξεχωριστά τις δυνατότητες που δίνει στην περιοχή <b><i>ο Ναός του Επικουρίου Απόλλωνος</i></b>. Γύρω του μπορούν να στηθούν επιχειρηματικές μονάδες που θα αναδεικνύουν τη σημασία της «Ακρόπολης της Πελοποννήσου», όπως ονομάστηκε το κτίσμα. Κι ακόμα, η Τοπική και Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση μπορεί να προετοιμάσει και να διοργανώσει <b><i>περιοδικές επιστημονικές συναντήσεις </i></b>με κυκλοφορία των πρακτικών αμέσως μετά, και θέματα που αναδεικνύουν την αρχαιολογική, ιστορική και λαογραφική σημασία του Ναού. <o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-family: Verdana;">Πρέπει να πούμε ότι αποτελεί ευτύχημα το ότι ξαναλειτούργησαν τα <b><i>αναψυκτήρια</i></b> δίπλα στο Ναό, μετά από πρωτοβουλία των βουλευτών <b><i>Βύρωνα Πολύδωρα</i></b> και <b><i>Γιώργου Κοντογιάννη</i></b>. Μέχρι τότε, όποιος ήθελε να θαυμάσει από κοντά τον περίφημο Ναό, έπρεπε να έχει μεριμνήσει να φέρει ακόμα και νερό μαζί του, από τη <b><i>Φιγαλία</i></b> ή άλλο γειτονικό χωριό. Τουλάχιστον τώρα, έχει τα στοιχειώδη. Αλλά αν μιλάμε για ανάπτυξη, τα στοιχειώδη δεν αρκούν. Άλλωστε, και σήμερα τα προβλήματα είναι εμφανή: Η <b><i>έλλειψη μόνιμου προσωπικού φυλάκων του Ναού</i></b> συνιστά σοβαρό ανασχετικό παράγοντα. Το καλοκαίρι του 2005 εργάστηκαν εκεί μόνο επτά εργαζόμενοι, οι οποίοι συγχρόνως λειτουργούσαν ως φύλακες, αλλά και εξέδιδαν τα εισιτήρια των επισκεπτών. Μετά το τέλος της καλοκαιρινής περιόδου, οι επτά εργαζόμενοι έγιναν τέσσερις, με συνέπεια η φύλαξη και προστασία του σπάνιου αυτού μνημείου να γίνεται πλημμελώς. <o:p></o:p></span></p> <h4><span style="font-size: 12pt; font-family: Verdana;">Ένα Φαράγγι, αληθινός Παράδεισος<o:p></o:p></span></h4> <p class="MsoNormal"><span style="font-family: Verdana;">Εξίσου σημαντικό πλεονέκτημα της <b><i>Φιγαλίας</i></b> συνιστά το φυσικό της κάλλος, με κυριότερο αξιοθέατο το περίφημο <b><i>Φαράγγι της Νέδας</i></b>, ένα τοπίο αξεπέραστης ομορφιάς, ίσως το ωραιότερο στην <b><i>Ελλάδα</i></b>. Γύρω του πλέχτηκε μια σειρά από μονοπάτια, που κάνουν το τοπίο πανέμορφο και θαμπώνουν με την ομορφιά τους τον επισκέπτη. <o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><b><i><span style="font-family: Verdana;">Το</span></i></b><span style="font-family: Verdana;"> <b><i>Φαράγγι της Νέδας μπορεί να φέρει χρήματα στους κατοίκους της Φιγαλίας</i></b>. Ήδη σήμερα, παρά τα προβλήματα πρόσβασης, το αξιοποιούν επιχειρήσεις εναλλακτικού τουρισμού από την <b><i>Ολυμπία</i></b> ή και από άλλα μέρη της χώρας μας, εκτός <b><i>Ηλείας</i></b>. Αναρωτιέμαι τι είναι αυτό που εμποδίζει τα ανοικτά μυαλά της <b><i>Φιγαλίας</i></b> να μπουν στο χορό της ανάπτυξης, προβάλλοντας κι αξιοποιώντας τον σπάνιο αυτό φυσικό πλούτο…<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-family: Verdana;">Η <b><i>Νέδα</i></b> έχει ένα ακόμα πλεονέκτημα, που ως σήμερα δεν το έχει εκμεταλλευτεί: <b><i>Μπορεί να χρηματοδοτηθεί από δυο Περιφέρειες, της Δυτικής Ελλάδας και της Πελοποννήσου</i></b>. Η διαπεριφερειακή συνεργασία, συνεπώς, είναι επιβεβλημένη κατά τρόπο συστηματικό κι όχι ευκαιριακά κι αποσπασματικά, όπως γίνεται ως τώρα. Οι έξι δήμοι που βρέχονται από τη <b><i>Νέδα</i></b> ήδη <b><i>συνεργάζονται καλά</i></b> (<b><i>Ανδρίτσαινα, Φιγαλία και Ζαχάρω</i></b> από την <b><i>Ηλεία</i></b>, <b><i>Αυλώνας, Δώριο και Ήρα</i></b> από τη <b><i>Μεσσηνία</i></b>) αλλά πρέπει να στρέψουν αυτή τη συνεργασία προς πιο αποδοτικές κατευθύνσεις: επενδυτικά, οικονομικά και τουριστικά, όχι μόνο τα απαραίτητα περιβαλλοντικά. <o:p></o:p></span></p>hleiakoshttp://www.blogger.com/profile/05978289585186588641noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2636582755730952204.post-85884585687990338482007-03-13T03:50:00.000-07:002007-03-13T04:02:25.321-07:00Φολόη, η περιοχή των Κενταύρων<ol style="margin-top: 0cm;" start="1" type="1"><li class="MsoNormal" style=""><span style="font-size:100%;"><b><span style="font-family:Verdana;">Εισαγωγή<o:p></o:p></span></b></span></li><li class="MsoNormal" style=""><span style="font-size:100%;"><b><span style="font-family:Verdana;">Κάπελη, η νερομάνα<o:p></o:p></span></b></span></li><li class="MsoNormal" style=""><span style="font-size:100%;"><b><span style="font-family:Verdana;">Κέντρο Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης, ανάμεσα στην Κάπελη και τη Μυθολογία<o:p></o:p></span></b></span></li><li class="MsoNormal" style=""><span style="font-size:100%;"><b><span style="font-family:Verdana;">Υποδομές, το μόνιμο πρόβλημα<o:p></o:p></span></b></span></li><li class="MsoNormal" style=""><span style="font-size:100%;"><b><span style="font-family:Verdana;">Στο μεταξύ, όμως;<o:p></o:p></span></b></span></li><li class="MsoNormal" style=""><span style="font-size:100%;"><b><span style="font-family:Verdana;">Οι πολίτες τα Φολόης δίνουν το μήνυμα<o:p></o:p></span></b></span></li><li class="MsoNormal" style=""><span style="font-size:100%;"><b><span style="font-family:Verdana;">Πούσι- Δούκα: Η Ιστορία ως μοχλός ανάπτυξης<o:p></o:p></span></b></span></li></ol> <p class="MsoNormal"><span style=";font-family:Verdana;font-size:100%;" ><!--[if !supportEmptyParas]--> <!--[endif]--><o:p></o:p><br /></span><span style=";font-family:Verdana;font-size:100%;" ><span style="font-weight: bold; font-style: italic;">Εισαγωγή</span><o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style=";font-family:Verdana;font-size:100%;" >Η περιοχή της <b><i>Φολόης</i></b> αποτυπώνει τις παραμελημένες δυνατότητες ανάπτυξης ολόκληρης της ορεινής <b><i>Ηλείας</i></b>, δηλαδή και των δυο ορεινών όγκων (<b><i>Ανδρίτσαινα, Πηνεία</i></b>). Διαθέτει μοναδική φυσική ομορφιά κι αναφορές στην ελληνική Μυθολογία, έχει δηλαδή <b><i>τις πιο καλές αναπτυξιακές προϋποθέσεις</i></b>. Από την άλλη μεριά, όμως, έχει αφεθεί στην τύχη της, με αποτέλεσμα οι πόλεις και τα χωριά της να <b><i>ερημώνουν</i></b>, το βιοτικό επίπεδο των κατοίκων της να <b><i>πέφτει</i></b> συνέχεια και, όπως συμβαίνει σε ολόκληρη την ελληνική ύπαιθρο, τα παιδιά της να την <b><i>εγκαταλείπουν</i></b> για μια καλύτερη, πλην όμως αβέβαιη τύχη.</span></p> <p class="MsoNormal"><span style=";font-family:Verdana;font-size:100%;" ><!--[if !supportEmptyParas]--> <!--[endif]--><o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style=";font-family:Verdana;font-size:100%;" >Είναι σαφές κατά τη γνώμη μου ότι η αναπτυξιακή προοπτική της <b><i>Φολόης</i></b> βρίσκεται στην <b><i>ανάδειξη των περιβαλλοντικών πλεονεκτημάτων της</i></b>, με επίκεντρο το εκπληκτικής ωραιότητας και ποικιλίας δρυοδάσος της <b><i>Κάπελης</i></b>. Σταδιακά το κύριο βάρος της απασχόλησης των κατοίκων στην περιοχή πιστεύω πως πρέπει να περάσει στην προβολή των φυσικών χαρισμάτων της <b><i>Φολόης</i></b>. Αυτά μπορούν όχι απλώς να θρέψουν τους ντόπιους, αλλά να γίνουν κύριος παράγων επιστροφής νέων ανθρώπων στον τόπο που γεννήθηκαν. Παράλληλα με την αμιγώς περιβαλλοντική διάσταση, η <b><i>Φολόη</i></b> πρέπει να αναδείξει τα μυθολογικά στοιχεία που συνδέονται με αυτήν, δηλαδή <b><i>την ιστορία των Κενταύρων</i></b>, και να την «πλέξει» με το δάσος. Έχω γράψει σε πολλά σημεία αυτού του βιβλίου ότι τέτοιες πρωτοβουλίες χρηματοδοτούνται αδρά από την Ευρωπαϊκή Ένωση, ακόμα και σε ποσοστό 100%, αν πρόκειται για πρωτοβουλίες της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.<br /></span></p><p class="MsoNormal"><span class="postbody" style="font-size:100%;"><span style="font-weight: bold;font-family:verdana;" >Κάπελη, η νερομάνα</span><br /><br /><span style="font-family:Verdana;">Το εκπληκτικής ομορφιάς δρυοδάσος της <b><i>Κάπελης</i></b> μπορεί να γίνει η ατμομηχανή για την ανάπτυξη της <b><i>Φολόης</i></b>. Είναι ένα από τα σπανιότερα δάση, <b><i>μοναδικό στα Βαλκάνια</i></b>. Οι βελανιδιές του είναι ψηλές, άλλες ευθείς σαν κυπαρίσσια και άλλες χοντρές πολύκλωνες σαν «βασίλισσες του δάσους». </span></span><span style=";font-family:Verdana;font-size:100%;" >Εδώ, θέλω να μιλήσω καθαρά και να πω τα πράγματα όπως τα αντιλαμβάνομαι: Η <b><i>Κάπελη</i></b> μπορεί να γίνει η <i><u>νερομάνα ολόκληρου του ορεινού όγκου</u></i>. Το εκτάσεως 40.000 στρεμμάτων δρυοδάσος που προστατεύεται από το Κοινοτικό Δίκαιο </span><span style=";font-family:Verdana;font-size:100%;" lang="EN-US" >Natura</span><span style=";font-family:Verdana;font-size:100%;" > 2000, μπορεί να θρέψει τους κατοίκους της <b><i>Φολόης</i></b>, αλλά και της <b><i>Πηνείας</i></b>, της <b><i>Λασιώνας</i></b> και της <b><i>Λαμπείας</i></b>, καθώς και όσους έλθουν να επενδύσουν και να εργαστούν στην περιοχή. Φτάνει μόνο οι προσδοκίες όλων αυτών να είναι βασισμένες σε <b><i>ρεαλιστικά δεδομένα</i></b> που θα προκύπτουν από μελέτη της περιοχής σε σχέση με τη σχεδιαζόμενη κάθε φορά επένδυση. Αρκεί να σκεφτεί κανείς ότι <b><i>ήπια τουριστική αξιοποίηση της Κάπελης μέσα από τον εναλλακτικό τουρισμό του βουνού</i></b>, μπορεί σε σύντομο χρονικό διάστημα να δημιουργήσει δεκάδες θέσεις εργασίας σε ειδικότητες όπως<span class="style3"> ορειβάτες, χειριστές ασυρμάτων, οδηγοί αυτοκινήτων 4Χ4, νοσηλευτές, ειδικοί στις τηλεπικοινωνίες, περιβαλλοντολόγοι με σπουδές και γνώσεις, φύλακες κλπ. <o:p></o:p></span></span></p> <p class="MsoNormal"><span class="style3" style="font-size:100%;"><span style="font-family:Verdana;">Χωρίς να είμαι ειδικός, θα πρότεινα να σεβαστούμε τη φύση που χώρισε την <b><i>Αντρωνέικη Κάπελη</i></b> με μια μεγάλη χαράδρα από την <b><i>Κουμανέικη</i> </b>και να φροντίσουμε να μοιράσουμε τις δραστηριότητες στις δυο μεριές του μεγάλου δάσους. Η τουριστική αξιοποίηση της <b><i>Κάπελης</i></b> πρέπει να εξελιχθεί παράλληλα με την <b><i>ίδρυση και λειτουργία ενός μεγάλου Κέντρου Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης</i></b>, με έδρα το Κούμανι, όπως αναφέρω αναλυτικά πιο κάτω.<o:p></o:p></span></span></p> <p class="MsoNormal"><span class="style3" style="font-size:100%;"><span style="font-family:Verdana;">Στόχος και των δυο πλευρών, που θα λειτουργούν συμπληρωματικά, είναι <b><i>να γίνει το δρυοδάσος της Κάπελης ευρύτερα γνωστό όχι μόνο ως όνομα, αλλά και ως μικρόκοσμος </i></b>εκατοντάδων ειδών χλωρίδας και πανίδας. Πέραν των χαρακτηριστικών που έχουν οι ευθύκορμες βελανιδιές, η περιβαλλοντική ανάδειξη της υπόλοιπης <b><i>χλωρίδας</i></b> μπορεί να γίνει επιστήμη στην Κάπελη: Γιατί κάτω από τη δρυ του δάσους φυτρώνουν μόνο </span></span><span class="postbody" style="font-size:100%;"><span style="font-family:Verdana;">η φτερίνα και τα σφερδούκλια; Πού αλλού μπορεί ο επισκέπτης να βρει συγκεντρωμένες καστανιές, πλατάνια, πουρνάρια, αριές, κουμαριές, ρείκια, σπάρτα, καρυδιές, οπωροφόρα δέντρα και στα ορεινότερα του δάσους ακόμα και σφάκα; Ως προς την <b><i>πανίδα</i></b>, η Κάπελη έχει ανάμεσα στα δέντρα της έναν ολόκληρο κόσμο: λαγούς, κουνάβια, αλεπούδες, τσακάλια, νυφίτσες, σκαντζόχοιρους και χελώνες. Από ορνιθοπανίδα συναντάμε πέρδικες, μπεκάτσες, φάσες, κίσες, κούκους, τρυγόνια, τσαλαπετεινούς, κορυδαλλούς, δρυοκολάπτες, αετούς, οξιές, αετομάχια, ξεφτέρια και κουκουβάγιες. Όλα αυτά μπορούν να αναδειχθούν μέσα από τα μονοπάτια πεζοπορίας που ήδη υπάρχουν στο δάσος. Η Κάπελη είναι άνυδρη και ξηρή το καλοκαίρι. Διατηρείται μόνο από την υγρασία, η οποία συντηρείται στο έδαφος λόγω της πυκνότητας των δέντρων που δεν αφήνουν τον ήλιο να περάσει. <o:p></o:p></span></span></p> <p class="MsoNormal" style="margin-right: 14pt;"><span class="postbody" style="font-size:100%;"><span style="font-family:Verdana;">Αυτόνομος παράγων τουριστικής αξιοποίησης μπορεί να είναι το γεγονός ότι στην περιοχή «Λάκα-πούσι» <b><i>δεντροφυτεύτηκε έκταση 100 στρεμμάτων πριν περίπου 20 χρόνια ώστε να χρησιμεύσει για παραγωγή νέων φυτών</i></b>. Άλλο κεφάλαιο στην προσπάθεια προσέλκυσης τουριστών είναι <b><i>τα «κρυφά δώρα» του δάσους</i></b> στους επισκέπτες του: </span></span><span class="style3" style="font-size:100%;"><span style="font-family:Verdana;">Φλεβιά βρύση, Βούλας καταράχι, Μπαραγκές, Μυκηναϊκοί τάφοι Αγίας Τριάδας, Άγιος Ιωάννης…</span></span><span style=";font-family:Verdana;font-size:100%;" > <o:p></o:p></span></p> <p class="MsoBodyText2" style="text-align: left;" align="left"><span style=";font-family:Verdana;font-size:100%;" >Πολλοί αριθμημένοι δασικοί δρόμοι διασχίζουν την Κάπελη που προσφέρεται για <i><u>ιππασία</u></i> και <i><u>ποδηλατοδρομία</u></i>, πράγμα που σημαίνει νέες θέσεις εργασίας για τους ντόπιους. Η περιβαλλοντική ποιότητα του δάσους επιβεβαιώνεται από την αξιολόγηση ως <b><i>σημαντική περιοχή για τα πουλιά της Ελλάδος</i></b> (ΣΠΠΕ). Εξειδικευμένη δουλειά για τα πουλιά του δάσους σημαίνει κι άλλες θέσεις εργασίας… <o:p></o:p></span></p> <p class="MsoBodyText2" style="text-align: left;" align="left"><span style=";font-family:Verdana;font-size:100%;" >Άλλωστε, η «Ηλειακή ΑΕΤΑ» πραγματοποίησε μια <b><i>περιβαλλοντική μελέτη για ολόκληρο το οροπέδιο της Φολόης</i></b>, που περιλάμβανε περιοχές των δήμων <i><u>Φολόης, Πηνείας, Λασιώνας και Ωλένης</u></i>. Η μελέτη νομίζω ότι πρέπει να αποτελέσει αντικείμενο <b><i>διαλόγου</i></b> με τους πολίτες –κι αυτό δεν είναι έργο των επιστημόνων, αλλά των πολιτικών- για να γίνει γνωστή στους άμεσα ενδιαφερόμενους και για να στηριχτεί από αυτούς. <o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span class="postbody" style="font-size:100%;"><span style="font-family:Verdana;">Προσπαθώ να εξηγήσω ότι όλα αυτά τα εξαιρετικά ενδιαφέροντα ζητήματα σε όσους είναι ευαίσθητοι και φίλοι με το Περιβάλλον, <b><i>μπορούν να γίνουν παράγων πλουτισμού των κατοίκων</i></b> των περιοχών γύρω από το δάσος της Κάπελης. Το <i style=""><u>Ταμείο Συνοχής </u></i>της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπως και το <i style=""><u>Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο</u></i> χρηματοδοτούν τη δημιουργία και συντήρηση τέτοιων υποδομών.</span></span><span class="style3" style="font-size:100%;"><b><i><span style="font-family:Verdana;"> Ένας ολόκληρος κόσμος προκοπής και εργασίας </span></i></b></span><span class="style3" style="font-size:100%;"><span style="font-family:Verdana;">είναι κρυμμένος κάτω από τις ευθύκορμες βελανιδιές της Κάπελης και περιμένει πρώτα πολιτικούς με όραμα και δράση να ανοίξουν δρόμους, στη συνέχεια τολμηρούς επιχειρηματίες που θα διαβλέψουν τις προοπτικές της περιοχής και πρώτοι θα επενδύσουν εκεί και αργότερα πρόθυμους ανθρώπους να επιστρέψουν από τις μεγαλουπόλεις στην αναντικατάστατη φύση και να εργαστούν εκεί, εξασφαλίζοντας στους εαυτούς και τις οικογένειές τους αξιοζήλευτο επίπεδο ζωής. </span></span><span class="postbody" style="font-size:100%;"><span style="font-family:Verdana;"><o:p></o:p></span></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: left;"><span style="font-size:100%;"><b><span style="font-family:Verdana;">Κέντρο Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης,<o:p></o:p> ανάμεσα στην Κάπελη και τη μυθολογία<o:p></o:p></span></b></span></p> <p class="MsoNormal"><span style=";font-family:Verdana;font-size:100%;" >Όταν μιλάμε για τουριστική αξιοποίηση, είναι ευνόητο ότι ούτε αλλοίωση του Περιβάλλοντος ανεχόμαστε, ούτε αλλοτρίωση των κατοίκων επιτρέπουμε. Η τουριστική αξιοποίηση θησαυρών όπως η Κάπελη προϋποθέτει παράλληλη εκπαίδευση για το Περιβάλλον. Είναι λοιπόν ευκαιρία, να αποκαταστήσουμε μια ακόμα παλιά αδικία του ΠΑΣΟΚ προς τη Φολόη και να συζητήσουμε σοβαρά τους τρόπους <b><i>δημιουργίας ενός Κέντρου Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης</i></b> στην περιοχή, με έδρα το Κούμανι. <o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style=";font-family:Verdana;font-size:100%;" >Καλό είναι να θυμηθούμε τι έχει γίνει με το <b><i>ΚΠΕ Φολόης</i></b>, για να αποκαθιστούμε την αλήθεια και να θεραπεύουμε τις αδικίες. Το 2002 ο τότε πρωθυπουργός κ. <b><i>Κώστας Σημίτης</i></b> επισκέφθηκε την περιοχή και ανήγγειλε τη δημιουργία <b><i>Κέντρου Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης</i></b> στο <b><i>Κούμανι</i></b>. Όλοι τότε το είδαμε με ικανοποίηση και περιμέναμε το αυτονόητο: <b><i>Να προβλεφθούν τα ανάλογα κονδύλια στον προϋπολογισμό του επόμενου έτους</i></b> (2003), ώστε η δέσμευση κοτζάμ πρωθυπουργού να αρχίσει το συντομότερο να υλοποιείται. <b><i>Μάταια</i></b>. Παρά το ότι θα μπορούσαν να αντληθούν από τότε κονδύλια από το Γ! ΚΠΣ, <b><i>δεν έγινε απολύτως καμία ενέργεια </i></b>μετά τις λεκτικές υποσχέσεις του τότε πρωθυπουργού, <b><i>ούτε στον προϋπολογισμό του 2003, ούτε σε αυτόν του 2004</i></b>, τον τελευταίο που έκανε το ΠΑΣΟΚ. Μάλιστα, όταν ξεκινήσαμε στο <b><i>Εθνικό Ίδρυμα Νεότητας</i></b> να αναμορφώνουμε τη <b><i>Μαθητική Εστία Κρεστένων</i></b>, προκειμένου να φιλοξενήσει εκεί το πρώτο ΚΠΕ της Ηλείας, ορισμένοι θρασείς από το ΠΑΣΟΚ, μας… κατηγόρησαν κι από πάνω γιατί, λέει, προτιμήθηκαν τα <b><i>Κρέστενα</i></b> που ήταν κοντά στη <b><i>Βρίνα</i></b>, το χωριό μου και, δήθεν, αδίκησα το <b><i>Κούμανι</i></b> <o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style=""><span style=";font-family:Verdana;font-size:100%;" >Δεν με εκπλήσσουν αυτές οι <b><i>ασκήσεις μικροπολιτικής</i></b>. Είναι ακριβώς εκείνες που καταδίκασαν την <b><i>Ηλεία</i></b> στην προτελευταία θέση ανάπτυξης σε όλη την <b><i>Ελλάδα</i></b>. Απλώς είναι υποχρεωμένος να αποκαταστήσω την αλήθεια: Ως πρόεδρος του <b><i>Εθνικού Ιδρύματος Νεότητας</i></b> είχα εκ του νόμου αρμοδιότητα να προχωρήσω στη δημιουργία ΚΠΕ <b><i>μόνο όπου υπήρχε Εστία του Ιδρύματος</i></b>, όχι αλλού. Συνεπώς δεν υπήρξε για μένα <b><i>κανένα δίλημμα</i></b> αν θα γίνει ΚΠΕ στα <b><i>Κρέστενα</i></b>, όπου είχαμε κι έχουμε Εστία, ή στο <b><i>Κούμανι</i></b>, όπου δεν έχουμε. <b><i>Ο ίδιος ο νόμος</i></b> μου απαγόρευε εκ της θέσεώς μου να ασχοληθώ με το ΚΠΕ στο <b><i>Κούμανι</i></b>. Κι αντί αυτοί οι κύριοι να ζητήσουν εξηγήσεις από τον κ. <b><i>Σημίτη</i></b> (<i>τον οποίο συχνά- πυκνά συναντούν στο <b>Κορακοχώρι</b></i>) για την ασυνέπεια λόγων και έργων σε ό,τι αφορά στο <b><i>ΚΠΕ Φολόης</i></b>, θεώρησαν ότι εγώ είμαι εύκολος στόχος και μου επιτέθηκαν με τέτοια έωλα επιχειρήματα. Ελπίζω να μην κάνουν το ίδιο λάθος στο μέλλον. <o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style=";font-family:Verdana;font-size:100%;" >Σήμερα είναι ώριμη η τοπική κοινωνία της <b><i>Φολόης</i></b> για ένα <b><i>Κέντρο Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης</i></b>, που από την αρχή θα σχεδιαστεί ώστε να είναι <b><i>αυτοχρηματοδοτούμενο</i></b>. Είναι γνωστό ότι σε λίγο καιρό, <b><i>μόνο</i></b> τα <b><i>Κέντρα Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης </i></b>που θα μπορούν να καλύψουν τα έξοδά τους με τις δραστηριότητές τους θα συνεχίσουν να λειτουργούν. Προτείνω να αρχίσει τώρα αμέσως η προεργασία με πρωτοβουλία του Δήμου <b><i>Φολόης</i></b>, με τη δημιουργία μιας <b><i>διακομματικής επιτροπής</i></b> που σε συγκεκριμένο χρονικό διάστημα (όχι πάνω από 6 μήνες) θα παρουσιάσει τα δεδομένα και θα υποδείξει τρόπους διεκδίκησης και σωστής προετοιμασίας για το <b><i>Κέντρο Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης Φολόης.</i></b></span></p><p class="MsoNormal"><span style="font-weight: bold;font-family:verdana;" >Υποδομές, το μόνιμο πρόβλημα</span><br /><span style=";font-family:Verdana;font-size:100%;" > <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal"><span style=";font-family:Verdana;font-size:100%;" >Κι εδώ, ισχύει ό,τι έχω αναφέρει σε όλες ανεξαιρέτως τις περιοχές της Ηλείας: Είναι άμεση ανάγκη και πρώτη προτεραιότητα ο γενναίος εκσυγχρονισμός των υποδομών, ώστε όταν το τοπικό αναπτυξιακό σχέδιο αρχίσει να εφαρμόζεται, να μην υπάρχουν δομικού τύπου ελλείψεις, όπως η ύδρευση, η οδοποιία κλπ, που θα γίνουν «θηλιά στο λαιμό» της ανάπτυξης. Στη Φολόη, ήδη άργησε πολύ η βελτίωση <b><i>του δρόμου Βιλιζέικα- Χάνια- Λάλα</i></b> με ταυτόχρονη <b><i>ασφαλτόστρωση του δρόμου από του Λάλα προς την 111 </i></b>και<b><i> Λάλα- Αρχαίας Ολυμπίας</i></b>. Στο μεταξύ, δεν έχουν γίνει ούτε τα αυτονόητα: Είναι γνωστό σε όλους τους κατοίκους και περαστικούς της περιοχής ότι πολύ συχνά <b><i>ο δρόμος Πέρσαινα- Πούσι</i></b> είναι δύσβατος λόγω ομίχλης, χωρίς εκεί να υπάρχουν ανάλογες διευκολύνσεις στους οδηγούς. <o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style=";font-family:Verdana;font-size:100%;" >Ειδικά για περιοχής όπως η Φολόη, πρέπει να δοθεί ειδικό βάρος στο <b><i>φωτισμό</i></b> των πόλεων και των χωριών, αλλά και όσο το δυνατόν περισσότερων σημείων <b><i>του οδικού δικτύου</i></b>. <o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style=";font-family:Verdana;font-size:100%;" >Η <b><i>αντικατάσταση των πεπαλαιωμένων δικτύων ύδρευσης</i></b> είναι επίσης ζήτημα πρώτης προτεραιότητας, καθώς μόνο νέα δίκτυα ύδρευσης μπορούν να αξιοποιήσουν το τεράστιο έργο της υδροδότησης της Ηλείας από τον Ερύμανθο. Πρόσφατα εγκρίθηκε η <b><i>αλλαγή του δικτύου στη Νεμούτα</i></b>. <o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: left;"><span style="font-size:100%;"><b><span style="font-family:Verdana;">Στο μεταξύ, όμως;<o:p></o:p></span></b></span></p> <p class="MsoNormal"><span style=";font-family:Verdana;font-size:100%;" >Η μετάβαση από τη στασιμότητα του σήμερα στην ανάπτυξη του αύριο μέσω του τουρισμού, προϋποθέτει από μια σοβαρή Πολιτεία τη δημιουργία <b><i>ενδιάμεσων σταδίων προστασίας των σημερινών εργαζόμένων</i></b>, κι όταν μιλάμε για τη Φολόη, εννοούμε κυρίως των κτηνοτρόφων, με εντονότερη παρουσία κτηνιάτρων και γεωπόνων. Μετά την πυρκαγιά του 1998, οι κάτοικοι της <b><i>Πέρσαινας </i></b>ουσιαστικά σταμάτησαν να ασχολούνται με το ρετσίνι και το κάρβουνο, ενώ για το λάδι πρέπει να περάσουν πάρα πολλά χρόνια. Από τότε το πιο ορεινό χωριό της Φολόης ασχολείται αποκλειστικά με την κτηνοτροφία. Σήμερα πια γνωρίζουν ότι αυτός ο δρόμος δεν οδηγεί στην ανάπτυξη: Τα παιδιά τους δεν μένουν εκεί. Φεύγουν μετά το τέλος του σχολείου, όπως συμβαίνει στα περισσότερα χωριά και κεφαλοχώρια της Ηλείας. Κάθε νοικοκυριό έχει από 50 πρόβατα και πάνω, αλλά με τα νέα δεδομένα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τέτοιες κτηνοτροφικές μονάδες δεν μπορούν να επιβιώσουν. Αντίστοιχα προβλήματα έχει και το <b style=""><i style="">Κούμανι</i></b>, ωστόσο εκεί μπορεί να λειτουργήσει, όπως ανέφερα παραπάνω, ένα προσεκτικά σχεδιασμένο Κέντρο Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης. <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal"><span style=";font-family:Verdana;font-size:100%;" >Η τοπική κοινωνία χρειάζεται από τη μια μεριά να <i><u>αφομοιώσει</u></i> την ανάγκη να επενδύσει πρωτίστως στον τουρισμό ως μοχλό ανάπτυξής της και δευτερευόντως στις παραδοσιακές της ασχολίες, δηλ. την κτηνοτροφία, και από την άλλη να <i><u>προσδιορίσει</u></i>, με τη βοήθεια ειδικών, το κρίσιμο μεσοδιάστημα μετάβασης και να κατοχυρώσει το εισόδημά της από την Πολιτεία. Εάν παρουσιάσει μια τέτοια συνολική αντιμετώπιση του θέματος, δεν νομίζω ότι η Πολιτεία θα της αρνηθεί τη στήριξη στην μεταβατική περίοδο.</span></p><p class="MsoNormal"><span style="font-weight: bold;font-family:verdana;" >Οι πολίτες της Φολόης δίνουν το μήνυμα</span><br /><span style=";font-family:Verdana;font-size:100%;" > <o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style=";font-family:Verdana;font-size:100%;" >Ήδη οι κάτοικοι της περιοχής έχουν οργανωθεί στους συλλόγους τους και είναι έτοιμοι να ανταποκριθούν σε μια οργανωμένη και αξιόπιστη προσπάθεια της Πολιτείας (Κεντρική εξουσία και Αυτοδιοίκηση) για να αναπτυχθεί η Φολόη. Για παράδειγμα, είναι γνωστή σε ολόκληρο το νομό η προσπάθεια που κάνει η «<i>Ένωση Κουμανιωτών Ηλείας</i>» να κινητοποιήσει όλους όσοι αισθάνονται την περιοχή αυτή πατρίδα τους, ώστε να διεκδικούν και να αγωνίζονται. Αποτέλεσμα αυτής της προσπάθειας ήταν τον Αύγουστο του 2005 να εγκαινιαστεί το στολίδι της πόλης, το <b><i>Πολιτιστικό Κέντρο Κούμανι</i></b>. Είναι ένα ακόμα παράδειγμα για τη μεγάλη, την τεράστια δύναμη που διαθέτει στη σημερινή εποχή η Κοινωνία των Πολιτών, δηλαδή η δράση των ενεργών πολιτών μέσα από τέτοιους συλλόγους. <o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style=";font-family:Verdana;font-size:100%;" >Παράλληλη είναι η δράση που αφορά στην περιβαλλοντική ευαισθησία: Ο <b><i>Πολιτιστικός και Φυσιολατρικός Σύλλογος Προδρόμου Κάπελης «Ο Άγιος Ιωάννης»</i></b> διοργανώνει τακτικά το <i>πέρασμα της Κάπελης</i>, μπλέκοντας κι άλλους φορείς: Συνήθως προηγείται ενημέρωση για την πεζοπορία από Ομάδες Διάσωσης (όπως εκείνη της Πάτρας), ενώ μετά την πεζοπορία υπάρχουν ομιλίες και ανταλλαγή απόψεων από όσους περπάτησαν τις μαγικές διαδρομές της Κάπελης, ακόμα και εκδηλώσεις με χορευτικά συγκροτήματα. Στην Κάπελη έρχεται συχνά και ο <b><i>Πεζοπορικός Όμιλος Αμαλιάδας</i></b>, αλλά και άλλοι σύλλογοι παρόμοιων δράσεων, αποδεικνύοντας ότι οι πολίτες, δηλαδή η κοινωνία, έχει ξεπεράσει την πολιτική της εκπροσώπηση, καθώς η τελευταία αδυνατεί, μέχρι σήμερα, να οργανώσει την ανάπτυξη της περιοχής πάνω στις συντεταγμένες που η ίδια η τοπική κοινωνία έχει χαράξει. Υπάρχουν, όμως και μεμονωμένες κινήσεις προστασίας κι ανάδειξης του φυσικού κάλλους της περιοχής. Ένας κάτοικος της περιοχής με περιβαλλοντικές ευαισθησίες, ο κ. Γιάννης Μαρκόπουλος μάζεψε φίλους και γνωστούς και, χωρίς συλλόγους και άλλους φορείς, ξεκίνησε τον Ιούλιο του 2006 μια προσπάθεια καθαρισμού ενός μέρους του δάσους της Κάπελης από περιττά αντικείμενα και σκουπίδια. <o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style=";font-family:Verdana;font-size:100%;" >Προτείνω στην Αυτοδιοίκηση να συνεννοηθεί με όλους αυτούς τους Συλλόγους και να προχωρήσει σε δυο κινήσεις: Από τη μια μεριά να χρηματοδοτήσει μια <b><i>πανελλήνια</i></b> <b><i>καμπάνια</i></b> για την επίσκεψη στην Κάπελη ανθρώπων από όλη την Ελλάδα, κι από την άλλη να οργανώσει με προσοχή και φαντασία μια <b><i>ετήσια μεγάλη εκδήλωση</i></b> γύρω από την Κάπελη, όπου οι μέχρι σήμερα φυσιολατρικές δράσεις θα εμπλουτίζονται με παρουσίαση των μυθολογικών στοιχείων της Φολόης. Επίσης θα κυκλοφορούν βιβλία, </span><span style=";font-family:Verdana;font-size:100%;" lang="EN-US" >DVD</span><span style=";font-family:Verdana;font-size:100%;" > και άλλο οπτικοακουστικό υλικό με πληροφορίες για το δρυοδάσος, ντοκιμαντέρ που θα γυριστούν εκεί κλπ. Όλα αυτά σημαίνουν <i><u>νέες θέσεις εργασίας</u></i> για νέα παιδιά που ασχολούνται με την πληροφορική και σήμερα στενάζουν άνεργα ή υποαπασχολούμενα στην Αθήνα και τα άλλα αστικά κέντρα. Επίσης σημαίνουν <i><u>καλοπληρωμένη δουλειά</u></i> για περιβαλλοντολόγους, ταξιδιωτικά γραφεία, αλλά και έξυπνους ανθρώπους που θα αντιληφθούν ότι τέτοιες πρωτοβουλίες θα φέρουν κόσμο στη Φολόη, συνεπώς θα χρειαστεί αυτός ο κόσμος κάπου να τρώει και να κοιμάται. Ο ΕΟΜΜΕΧ αλλά και άλλα, ειδικά προγράμματα, όπως το </span><span style=";font-family:Verdana;font-size:100%;" lang="EN-US" >LEADER</span><span style=";font-family:Verdana;font-size:100%;" > χρηματοδοτούν επιχειρηματικές προτάσεις για μικρές μονάδες σίτισης και στέγασης, κυρίως με οικοτουριστικό και αγροτουριστικό προσανατολισμό. Σε αυτά κυρίαρχο ρόλο θα παίξει και το Κέντρο Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης.</span></p><p class="MsoNormal"><span style="font-weight: bold;font-family:verdana;" >Πούσι- Δούκα: Η ιστορία ως μοχλός ανάπτυξης</span><br /><span style=";font-family:Verdana;font-size:100%;" > <o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style=";font-family:Verdana;font-size:100%;" >Να θυμηθούμε εδώ ότι κάθε Ιούνιο πραγματοποιείται στο Πούσι <b><i>σειρά εκδηλώσεων για την ιστορική μάχη στο Πούσι </i></b>τον Ιούνιο του 1821, που σήμανε την αρχή της απελευθέρωσης της Ηλείας από τον τουρκικό ζυγό. Μια και μπήκαμε στα ιστορικά- πολιτιστικά, είναι ανάγκη να σταθούμε στο <b><i>χωριό</i></b> <b><i>Δούκα</i></b>. Είναι ένας τόπος λογίων κι αγωνιστών, με ιστορία πριν την Ελληνική Επανάσταση, όταν λειτουργούσε η περίφημη <b><i>Σχολή Παπαγεωργάκη</i></b> με την πολύτιμη για την περίοδο εκείνη Βιβλιοθήκη της. Τα δυο <b><i>ξωκλήσια</i></b>, του <b><i>Αγίου Γεωργίου</i></b> στην Κάπελη και της <b><i>Αγίας Παρασκευής</i></b> στις πηγές της Αύρας, στο «Μονοπάτι του μπαρουτιού», όπως αποκαλείται, είναι απαραίτητο να ενταχθούν στο τοπικό αναπτυξιακό σχέδιο. Το χωριό πρέπει να αξιοποιήσει το μεγάλο <b><i>κληροδότημα του Αθανάσιου Ευθυμίου</i></b>, και βεβαίως την <b><i>πολύτιμη συλλογή του Ιωάννη Σπηλιόπουλου</i></b>, η οποία μπορεί να αποτελέσει το υλικό για μια <b><i>μόνιμη έκθεση στο παλιό σχολείο του χωριού, στο ιστορικό Γυμνάσιο Δούκα</i></b> <o:p></o:p></span></p>hleiakoshttp://www.blogger.com/profile/05978289585186588641noreply@blogger.com0