Tuesday, March 13, 2007

Φολόη, η περιοχή των Κενταύρων

  1. Εισαγωγή
  2. Κάπελη, η νερομάνα
  3. Κέντρο Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης, ανάμεσα στην Κάπελη και τη Μυθολογία
  4. Υποδομές, το μόνιμο πρόβλημα
  5. Στο μεταξύ, όμως;
  6. Οι πολίτες τα Φολόης δίνουν το μήνυμα
  7. Πούσι- Δούκα: Η Ιστορία ως μοχλός ανάπτυξης


Εισαγωγή

Η περιοχή της Φολόης αποτυπώνει τις παραμελημένες δυνατότητες ανάπτυξης ολόκληρης της ορεινής Ηλείας, δηλαδή και των δυο ορεινών όγκων (Ανδρίτσαινα, Πηνεία). Διαθέτει μοναδική φυσική ομορφιά κι αναφορές στην ελληνική Μυθολογία, έχει δηλαδή τις πιο καλές αναπτυξιακές προϋποθέσεις. Από την άλλη μεριά, όμως, έχει αφεθεί στην τύχη της, με αποτέλεσμα οι πόλεις και τα χωριά της να ερημώνουν, το βιοτικό επίπεδο των κατοίκων της να πέφτει συνέχεια και, όπως συμβαίνει σε ολόκληρη την ελληνική ύπαιθρο, τα παιδιά της να την εγκαταλείπουν για μια καλύτερη, πλην όμως αβέβαιη τύχη.

Είναι σαφές κατά τη γνώμη μου ότι η αναπτυξιακή προοπτική της Φολόης βρίσκεται στην ανάδειξη των περιβαλλοντικών πλεονεκτημάτων της, με επίκεντρο το εκπληκτικής ωραιότητας και ποικιλίας δρυοδάσος της Κάπελης. Σταδιακά το κύριο βάρος της απασχόλησης των κατοίκων στην περιοχή πιστεύω πως πρέπει να περάσει στην προβολή των φυσικών χαρισμάτων της Φολόης. Αυτά μπορούν όχι απλώς να θρέψουν τους ντόπιους, αλλά να γίνουν κύριος παράγων επιστροφής νέων ανθρώπων στον τόπο που γεννήθηκαν. Παράλληλα με την αμιγώς περιβαλλοντική διάσταση, η Φολόη πρέπει να αναδείξει τα μυθολογικά στοιχεία που συνδέονται με αυτήν, δηλαδή την ιστορία των Κενταύρων, και να την «πλέξει» με το δάσος. Έχω γράψει σε πολλά σημεία αυτού του βιβλίου ότι τέτοιες πρωτοβουλίες χρηματοδοτούνται αδρά από την Ευρωπαϊκή Ένωση, ακόμα και σε ποσοστό 100%, αν πρόκειται για πρωτοβουλίες της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.

Κάπελη, η νερομάνα

Το εκπληκτικής ομορφιάς δρυοδάσος της Κάπελης μπορεί να γίνει η ατμομηχανή για την ανάπτυξη της Φολόης. Είναι ένα από τα σπανιότερα δάση, μοναδικό στα Βαλκάνια. Οι βελανιδιές του είναι ψηλές, άλλες ευθείς σαν κυπαρίσσια και άλλες χοντρές πολύκλωνες σαν «βασίλισσες του δάσους».
Εδώ, θέλω να μιλήσω καθαρά και να πω τα πράγματα όπως τα αντιλαμβάνομαι: Η Κάπελη μπορεί να γίνει η νερομάνα ολόκληρου του ορεινού όγκου. Το εκτάσεως 40.000 στρεμμάτων δρυοδάσος που προστατεύεται από το Κοινοτικό Δίκαιο Natura 2000, μπορεί να θρέψει τους κατοίκους της Φολόης, αλλά και της Πηνείας, της Λασιώνας και της Λαμπείας, καθώς και όσους έλθουν να επενδύσουν και να εργαστούν στην περιοχή. Φτάνει μόνο οι προσδοκίες όλων αυτών να είναι βασισμένες σε ρεαλιστικά δεδομένα που θα προκύπτουν από μελέτη της περιοχής σε σχέση με τη σχεδιαζόμενη κάθε φορά επένδυση. Αρκεί να σκεφτεί κανείς ότι ήπια τουριστική αξιοποίηση της Κάπελης μέσα από τον εναλλακτικό τουρισμό του βουνού, μπορεί σε σύντομο χρονικό διάστημα να δημιουργήσει δεκάδες θέσεις εργασίας σε ειδικότητες όπως ορειβάτες, χειριστές ασυρμάτων, οδηγοί αυτοκινήτων 4Χ4, νοσηλευτές, ειδικοί στις τηλεπικοινωνίες, περιβαλλοντολόγοι με σπουδές και γνώσεις, φύλακες κλπ.

Χωρίς να είμαι ειδικός, θα πρότεινα να σεβαστούμε τη φύση που χώρισε την Αντρωνέικη Κάπελη με μια μεγάλη χαράδρα από την Κουμανέικη και να φροντίσουμε να μοιράσουμε τις δραστηριότητες στις δυο μεριές του μεγάλου δάσους. Η τουριστική αξιοποίηση της Κάπελης πρέπει να εξελιχθεί παράλληλα με την ίδρυση και λειτουργία ενός μεγάλου Κέντρου Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης, με έδρα το Κούμανι, όπως αναφέρω αναλυτικά πιο κάτω.

Στόχος και των δυο πλευρών, που θα λειτουργούν συμπληρωματικά, είναι να γίνει το δρυοδάσος της Κάπελης ευρύτερα γνωστό όχι μόνο ως όνομα, αλλά και ως μικρόκοσμος εκατοντάδων ειδών χλωρίδας και πανίδας. Πέραν των χαρακτηριστικών που έχουν οι ευθύκορμες βελανιδιές, η περιβαλλοντική ανάδειξη της υπόλοιπης χλωρίδας μπορεί να γίνει επιστήμη στην Κάπελη: Γιατί κάτω από τη δρυ του δάσους φυτρώνουν μόνο η φτερίνα και τα σφερδούκλια; Πού αλλού μπορεί ο επισκέπτης να βρει συγκεντρωμένες καστανιές, πλατάνια, πουρνάρια, αριές, κουμαριές, ρείκια, σπάρτα, καρυδιές, οπωροφόρα δέντρα και στα ορεινότερα του δάσους ακόμα και σφάκα; Ως προς την πανίδα, η Κάπελη έχει ανάμεσα στα δέντρα της έναν ολόκληρο κόσμο: λαγούς, κουνάβια, αλεπούδες, τσακάλια, νυφίτσες, σκαντζόχοιρους και χελώνες. Από ορνιθοπανίδα συναντάμε πέρδικες, μπεκάτσες, φάσες, κίσες, κούκους, τρυγόνια, τσαλαπετεινούς, κορυδαλλούς, δρυοκολάπτες, αετούς, οξιές, αετομάχια, ξεφτέρια και κουκουβάγιες. Όλα αυτά μπορούν να αναδειχθούν μέσα από τα μονοπάτια πεζοπορίας που ήδη υπάρχουν στο δάσος. Η Κάπελη είναι άνυδρη και ξηρή το καλοκαίρι. Διατηρείται μόνο από την υγρασία, η οποία συντηρείται στο έδαφος λόγω της πυκνότητας των δέντρων που δεν αφήνουν τον ήλιο να περάσει.

Αυτόνομος παράγων τουριστικής αξιοποίησης μπορεί να είναι το γεγονός ότι στην περιοχή «Λάκα-πούσι» δεντροφυτεύτηκε έκταση 100 στρεμμάτων πριν περίπου 20 χρόνια ώστε να χρησιμεύσει για παραγωγή νέων φυτών. Άλλο κεφάλαιο στην προσπάθεια προσέλκυσης τουριστών είναι τα «κρυφά δώρα» του δάσους στους επισκέπτες του: Φλεβιά βρύση, Βούλας καταράχι, Μπαραγκές, Μυκηναϊκοί τάφοι Αγίας Τριάδας, Άγιος Ιωάννης…

Πολλοί αριθμημένοι δασικοί δρόμοι διασχίζουν την Κάπελη που προσφέρεται για ιππασία και ποδηλατοδρομία, πράγμα που σημαίνει νέες θέσεις εργασίας για τους ντόπιους. Η περιβαλλοντική ποιότητα του δάσους επιβεβαιώνεται από την αξιολόγηση ως σημαντική περιοχή για τα πουλιά της Ελλάδος (ΣΠΠΕ). Εξειδικευμένη δουλειά για τα πουλιά του δάσους σημαίνει κι άλλες θέσεις εργασίας…

Άλλωστε, η «Ηλειακή ΑΕΤΑ» πραγματοποίησε μια περιβαλλοντική μελέτη για ολόκληρο το οροπέδιο της Φολόης, που περιλάμβανε περιοχές των δήμων Φολόης, Πηνείας, Λασιώνας και Ωλένης. Η μελέτη νομίζω ότι πρέπει να αποτελέσει αντικείμενο διαλόγου με τους πολίτες –κι αυτό δεν είναι έργο των επιστημόνων, αλλά των πολιτικών- για να γίνει γνωστή στους άμεσα ενδιαφερόμενους και για να στηριχτεί από αυτούς.

Προσπαθώ να εξηγήσω ότι όλα αυτά τα εξαιρετικά ενδιαφέροντα ζητήματα σε όσους είναι ευαίσθητοι και φίλοι με το Περιβάλλον, μπορούν να γίνουν παράγων πλουτισμού των κατοίκων των περιοχών γύρω από το δάσος της Κάπελης. Το Ταμείο Συνοχής της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπως και το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο χρηματοδοτούν τη δημιουργία και συντήρηση τέτοιων υποδομών. Ένας ολόκληρος κόσμος προκοπής και εργασίας είναι κρυμμένος κάτω από τις ευθύκορμες βελανιδιές της Κάπελης και περιμένει πρώτα πολιτικούς με όραμα και δράση να ανοίξουν δρόμους, στη συνέχεια τολμηρούς επιχειρηματίες που θα διαβλέψουν τις προοπτικές της περιοχής και πρώτοι θα επενδύσουν εκεί και αργότερα πρόθυμους ανθρώπους να επιστρέψουν από τις μεγαλουπόλεις στην αναντικατάστατη φύση και να εργαστούν εκεί, εξασφαλίζοντας στους εαυτούς και τις οικογένειές τους αξιοζήλευτο επίπεδο ζωής.

Κέντρο Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης, ανάμεσα στην Κάπελη και τη μυθολογία

Όταν μιλάμε για τουριστική αξιοποίηση, είναι ευνόητο ότι ούτε αλλοίωση του Περιβάλλοντος ανεχόμαστε, ούτε αλλοτρίωση των κατοίκων επιτρέπουμε. Η τουριστική αξιοποίηση θησαυρών όπως η Κάπελη προϋποθέτει παράλληλη εκπαίδευση για το Περιβάλλον. Είναι λοιπόν ευκαιρία, να αποκαταστήσουμε μια ακόμα παλιά αδικία του ΠΑΣΟΚ προς τη Φολόη και να συζητήσουμε σοβαρά τους τρόπους δημιουργίας ενός Κέντρου Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης στην περιοχή, με έδρα το Κούμανι.

Καλό είναι να θυμηθούμε τι έχει γίνει με το ΚΠΕ Φολόης, για να αποκαθιστούμε την αλήθεια και να θεραπεύουμε τις αδικίες. Το 2002 ο τότε πρωθυπουργός κ. Κώστας Σημίτης επισκέφθηκε την περιοχή και ανήγγειλε τη δημιουργία Κέντρου Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης στο Κούμανι. Όλοι τότε το είδαμε με ικανοποίηση και περιμέναμε το αυτονόητο: Να προβλεφθούν τα ανάλογα κονδύλια στον προϋπολογισμό του επόμενου έτους (2003), ώστε η δέσμευση κοτζάμ πρωθυπουργού να αρχίσει το συντομότερο να υλοποιείται. Μάταια. Παρά το ότι θα μπορούσαν να αντληθούν από τότε κονδύλια από το Γ! ΚΠΣ, δεν έγινε απολύτως καμία ενέργεια μετά τις λεκτικές υποσχέσεις του τότε πρωθυπουργού, ούτε στον προϋπολογισμό του 2003, ούτε σε αυτόν του 2004, τον τελευταίο που έκανε το ΠΑΣΟΚ. Μάλιστα, όταν ξεκινήσαμε στο Εθνικό Ίδρυμα Νεότητας να αναμορφώνουμε τη Μαθητική Εστία Κρεστένων, προκειμένου να φιλοξενήσει εκεί το πρώτο ΚΠΕ της Ηλείας, ορισμένοι θρασείς από το ΠΑΣΟΚ, μας… κατηγόρησαν κι από πάνω γιατί, λέει, προτιμήθηκαν τα Κρέστενα που ήταν κοντά στη Βρίνα, το χωριό μου και, δήθεν, αδίκησα το Κούμανι

Δεν με εκπλήσσουν αυτές οι ασκήσεις μικροπολιτικής. Είναι ακριβώς εκείνες που καταδίκασαν την Ηλεία στην προτελευταία θέση ανάπτυξης σε όλη την Ελλάδα. Απλώς είναι υποχρεωμένος να αποκαταστήσω την αλήθεια: Ως πρόεδρος του Εθνικού Ιδρύματος Νεότητας είχα εκ του νόμου αρμοδιότητα να προχωρήσω στη δημιουργία ΚΠΕ μόνο όπου υπήρχε Εστία του Ιδρύματος, όχι αλλού. Συνεπώς δεν υπήρξε για μένα κανένα δίλημμα αν θα γίνει ΚΠΕ στα Κρέστενα, όπου είχαμε κι έχουμε Εστία, ή στο Κούμανι, όπου δεν έχουμε. Ο ίδιος ο νόμος μου απαγόρευε εκ της θέσεώς μου να ασχοληθώ με το ΚΠΕ στο Κούμανι. Κι αντί αυτοί οι κύριοι να ζητήσουν εξηγήσεις από τον κ. Σημίτη (τον οποίο συχνά- πυκνά συναντούν στο Κορακοχώρι) για την ασυνέπεια λόγων και έργων σε ό,τι αφορά στο ΚΠΕ Φολόης, θεώρησαν ότι εγώ είμαι εύκολος στόχος και μου επιτέθηκαν με τέτοια έωλα επιχειρήματα. Ελπίζω να μην κάνουν το ίδιο λάθος στο μέλλον.

Σήμερα είναι ώριμη η τοπική κοινωνία της Φολόης για ένα Κέντρο Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης, που από την αρχή θα σχεδιαστεί ώστε να είναι αυτοχρηματοδοτούμενο. Είναι γνωστό ότι σε λίγο καιρό, μόνο τα Κέντρα Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης που θα μπορούν να καλύψουν τα έξοδά τους με τις δραστηριότητές τους θα συνεχίσουν να λειτουργούν. Προτείνω να αρχίσει τώρα αμέσως η προεργασία με πρωτοβουλία του Δήμου Φολόης, με τη δημιουργία μιας διακομματικής επιτροπής που σε συγκεκριμένο χρονικό διάστημα (όχι πάνω από 6 μήνες) θα παρουσιάσει τα δεδομένα και θα υποδείξει τρόπους διεκδίκησης και σωστής προετοιμασίας για το Κέντρο Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης Φολόης.

Υποδομές, το μόνιμο πρόβλημα

Κι εδώ, ισχύει ό,τι έχω αναφέρει σε όλες ανεξαιρέτως τις περιοχές της Ηλείας: Είναι άμεση ανάγκη και πρώτη προτεραιότητα ο γενναίος εκσυγχρονισμός των υποδομών, ώστε όταν το τοπικό αναπτυξιακό σχέδιο αρχίσει να εφαρμόζεται, να μην υπάρχουν δομικού τύπου ελλείψεις, όπως η ύδρευση, η οδοποιία κλπ, που θα γίνουν «θηλιά στο λαιμό» της ανάπτυξης. Στη Φολόη, ήδη άργησε πολύ η βελτίωση του δρόμου Βιλιζέικα- Χάνια- Λάλα με ταυτόχρονη ασφαλτόστρωση του δρόμου από του Λάλα προς την 111 και Λάλα- Αρχαίας Ολυμπίας. Στο μεταξύ, δεν έχουν γίνει ούτε τα αυτονόητα: Είναι γνωστό σε όλους τους κατοίκους και περαστικούς της περιοχής ότι πολύ συχνά ο δρόμος Πέρσαινα- Πούσι είναι δύσβατος λόγω ομίχλης, χωρίς εκεί να υπάρχουν ανάλογες διευκολύνσεις στους οδηγούς.

Ειδικά για περιοχής όπως η Φολόη, πρέπει να δοθεί ειδικό βάρος στο φωτισμό των πόλεων και των χωριών, αλλά και όσο το δυνατόν περισσότερων σημείων του οδικού δικτύου.

Η αντικατάσταση των πεπαλαιωμένων δικτύων ύδρευσης είναι επίσης ζήτημα πρώτης προτεραιότητας, καθώς μόνο νέα δίκτυα ύδρευσης μπορούν να αξιοποιήσουν το τεράστιο έργο της υδροδότησης της Ηλείας από τον Ερύμανθο. Πρόσφατα εγκρίθηκε η αλλαγή του δικτύου στη Νεμούτα.

Στο μεταξύ, όμως;

Η μετάβαση από τη στασιμότητα του σήμερα στην ανάπτυξη του αύριο μέσω του τουρισμού, προϋποθέτει από μια σοβαρή Πολιτεία τη δημιουργία ενδιάμεσων σταδίων προστασίας των σημερινών εργαζόμένων, κι όταν μιλάμε για τη Φολόη, εννοούμε κυρίως των κτηνοτρόφων, με εντονότερη παρουσία κτηνιάτρων και γεωπόνων. Μετά την πυρκαγιά του 1998, οι κάτοικοι της Πέρσαινας ουσιαστικά σταμάτησαν να ασχολούνται με το ρετσίνι και το κάρβουνο, ενώ για το λάδι πρέπει να περάσουν πάρα πολλά χρόνια. Από τότε το πιο ορεινό χωριό της Φολόης ασχολείται αποκλειστικά με την κτηνοτροφία. Σήμερα πια γνωρίζουν ότι αυτός ο δρόμος δεν οδηγεί στην ανάπτυξη: Τα παιδιά τους δεν μένουν εκεί. Φεύγουν μετά το τέλος του σχολείου, όπως συμβαίνει στα περισσότερα χωριά και κεφαλοχώρια της Ηλείας. Κάθε νοικοκυριό έχει από 50 πρόβατα και πάνω, αλλά με τα νέα δεδομένα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τέτοιες κτηνοτροφικές μονάδες δεν μπορούν να επιβιώσουν. Αντίστοιχα προβλήματα έχει και το Κούμανι, ωστόσο εκεί μπορεί να λειτουργήσει, όπως ανέφερα παραπάνω, ένα προσεκτικά σχεδιασμένο Κέντρο Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης.

Η τοπική κοινωνία χρειάζεται από τη μια μεριά να αφομοιώσει την ανάγκη να επενδύσει πρωτίστως στον τουρισμό ως μοχλό ανάπτυξής της και δευτερευόντως στις παραδοσιακές της ασχολίες, δηλ. την κτηνοτροφία, και από την άλλη να προσδιορίσει, με τη βοήθεια ειδικών, το κρίσιμο μεσοδιάστημα μετάβασης και να κατοχυρώσει το εισόδημά της από την Πολιτεία. Εάν παρουσιάσει μια τέτοια συνολική αντιμετώπιση του θέματος, δεν νομίζω ότι η Πολιτεία θα της αρνηθεί τη στήριξη στην μεταβατική περίοδο.

Οι πολίτες της Φολόης δίνουν το μήνυμα

Ήδη οι κάτοικοι της περιοχής έχουν οργανωθεί στους συλλόγους τους και είναι έτοιμοι να ανταποκριθούν σε μια οργανωμένη και αξιόπιστη προσπάθεια της Πολιτείας (Κεντρική εξουσία και Αυτοδιοίκηση) για να αναπτυχθεί η Φολόη. Για παράδειγμα, είναι γνωστή σε ολόκληρο το νομό η προσπάθεια που κάνει η «Ένωση Κουμανιωτών Ηλείας» να κινητοποιήσει όλους όσοι αισθάνονται την περιοχή αυτή πατρίδα τους, ώστε να διεκδικούν και να αγωνίζονται. Αποτέλεσμα αυτής της προσπάθειας ήταν τον Αύγουστο του 2005 να εγκαινιαστεί το στολίδι της πόλης, το Πολιτιστικό Κέντρο Κούμανι. Είναι ένα ακόμα παράδειγμα για τη μεγάλη, την τεράστια δύναμη που διαθέτει στη σημερινή εποχή η Κοινωνία των Πολιτών, δηλαδή η δράση των ενεργών πολιτών μέσα από τέτοιους συλλόγους.

Παράλληλη είναι η δράση που αφορά στην περιβαλλοντική ευαισθησία: Ο Πολιτιστικός και Φυσιολατρικός Σύλλογος Προδρόμου Κάπελης «Ο Άγιος Ιωάννης» διοργανώνει τακτικά το πέρασμα της Κάπελης, μπλέκοντας κι άλλους φορείς: Συνήθως προηγείται ενημέρωση για την πεζοπορία από Ομάδες Διάσωσης (όπως εκείνη της Πάτρας), ενώ μετά την πεζοπορία υπάρχουν ομιλίες και ανταλλαγή απόψεων από όσους περπάτησαν τις μαγικές διαδρομές της Κάπελης, ακόμα και εκδηλώσεις με χορευτικά συγκροτήματα. Στην Κάπελη έρχεται συχνά και ο Πεζοπορικός Όμιλος Αμαλιάδας, αλλά και άλλοι σύλλογοι παρόμοιων δράσεων, αποδεικνύοντας ότι οι πολίτες, δηλαδή η κοινωνία, έχει ξεπεράσει την πολιτική της εκπροσώπηση, καθώς η τελευταία αδυνατεί, μέχρι σήμερα, να οργανώσει την ανάπτυξη της περιοχής πάνω στις συντεταγμένες που η ίδια η τοπική κοινωνία έχει χαράξει. Υπάρχουν, όμως και μεμονωμένες κινήσεις προστασίας κι ανάδειξης του φυσικού κάλλους της περιοχής. Ένας κάτοικος της περιοχής με περιβαλλοντικές ευαισθησίες, ο κ. Γιάννης Μαρκόπουλος μάζεψε φίλους και γνωστούς και, χωρίς συλλόγους και άλλους φορείς, ξεκίνησε τον Ιούλιο του 2006 μια προσπάθεια καθαρισμού ενός μέρους του δάσους της Κάπελης από περιττά αντικείμενα και σκουπίδια.

Προτείνω στην Αυτοδιοίκηση να συνεννοηθεί με όλους αυτούς τους Συλλόγους και να προχωρήσει σε δυο κινήσεις: Από τη μια μεριά να χρηματοδοτήσει μια πανελλήνια καμπάνια για την επίσκεψη στην Κάπελη ανθρώπων από όλη την Ελλάδα, κι από την άλλη να οργανώσει με προσοχή και φαντασία μια ετήσια μεγάλη εκδήλωση γύρω από την Κάπελη, όπου οι μέχρι σήμερα φυσιολατρικές δράσεις θα εμπλουτίζονται με παρουσίαση των μυθολογικών στοιχείων της Φολόης. Επίσης θα κυκλοφορούν βιβλία, DVD και άλλο οπτικοακουστικό υλικό με πληροφορίες για το δρυοδάσος, ντοκιμαντέρ που θα γυριστούν εκεί κλπ. Όλα αυτά σημαίνουν νέες θέσεις εργασίας για νέα παιδιά που ασχολούνται με την πληροφορική και σήμερα στενάζουν άνεργα ή υποαπασχολούμενα στην Αθήνα και τα άλλα αστικά κέντρα. Επίσης σημαίνουν καλοπληρωμένη δουλειά για περιβαλλοντολόγους, ταξιδιωτικά γραφεία, αλλά και έξυπνους ανθρώπους που θα αντιληφθούν ότι τέτοιες πρωτοβουλίες θα φέρουν κόσμο στη Φολόη, συνεπώς θα χρειαστεί αυτός ο κόσμος κάπου να τρώει και να κοιμάται. Ο ΕΟΜΜΕΧ αλλά και άλλα, ειδικά προγράμματα, όπως το LEADER χρηματοδοτούν επιχειρηματικές προτάσεις για μικρές μονάδες σίτισης και στέγασης, κυρίως με οικοτουριστικό και αγροτουριστικό προσανατολισμό. Σε αυτά κυρίαρχο ρόλο θα παίξει και το Κέντρο Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης.

Πούσι- Δούκα: Η ιστορία ως μοχλός ανάπτυξης

Να θυμηθούμε εδώ ότι κάθε Ιούνιο πραγματοποιείται στο Πούσι σειρά εκδηλώσεων για την ιστορική μάχη στο Πούσι τον Ιούνιο του 1821, που σήμανε την αρχή της απελευθέρωσης της Ηλείας από τον τουρκικό ζυγό. Μια και μπήκαμε στα ιστορικά- πολιτιστικά, είναι ανάγκη να σταθούμε στο χωριό Δούκα. Είναι ένας τόπος λογίων κι αγωνιστών, με ιστορία πριν την Ελληνική Επανάσταση, όταν λειτουργούσε η περίφημη Σχολή Παπαγεωργάκη με την πολύτιμη για την περίοδο εκείνη Βιβλιοθήκη της. Τα δυο ξωκλήσια, του Αγίου Γεωργίου στην Κάπελη και της Αγίας Παρασκευής στις πηγές της Αύρας, στο «Μονοπάτι του μπαρουτιού», όπως αποκαλείται, είναι απαραίτητο να ενταχθούν στο τοπικό αναπτυξιακό σχέδιο. Το χωριό πρέπει να αξιοποιήσει το μεγάλο κληροδότημα του Αθανάσιου Ευθυμίου, και βεβαίως την πολύτιμη συλλογή του Ιωάννη Σπηλιόπουλου, η οποία μπορεί να αποτελέσει το υλικό για μια μόνιμη έκθεση στο παλιό σχολείο του χωριού, στο ιστορικό Γυμνάσιο Δούκα

No comments: