Ζαχάρω ευλογημένη από τη Φύση κι αδικημένη από τους Ανθρώπους

1. Εισαγωγή
2. Καϊάφας, μια πρόκληση για όλους
3. Όταν λέμε ανάπτυξη του Καϊάφα, εννοούμε…
4. Αναδεικνύουμε τη Ζαχάρω του Πολιτισμού και της Φύσης
5. Περιμένοντας τους τουρίστες


Εισαγωγή

Η Ζαχάρω είναι μια από τις πιο γνωστές περιοχές της Ηλείας ανά το Πανελλήνιο. Κύρια αιτία είναι, ασφαλώς, τα Λουτρά του Καϊάφα, τα οποία επισκέπτονταν χιλιάδες Ελλήνων στο παρελθόν (όταν οι υποδομές εκεί ήταν υποφερτές) με αποτέλεσμα να έχουν αποκτήσει πανελλήνια αναγνωρισιμότητα. Από τότε πέρασε πολύς καιρός, ο Καϊάφας δυστυχώς απαξιώθηκε, και κατά συνέπεια η αίγλη της Ζαχάρως περιορίστηκε.

Σήμερα, όμως, η καταπληκτική αυτή περιοχή μπορεί να αποτελέσει μια από τις πρωτοπόρες στην τουριστική ανάπτυξη της Ηλείας, κυρίως στηριγμένη σε τρεις παράγοντες: Πρώτον, όπως είναι φυσικό, στον Καϊάφα, δεύτερον στην εκπληκτική της παραλία και τρίτον στην πολύ κοντινή της απόσταση με την Ιόνια Οδό που της επιτρέπει να λειτουργεί φύσει και θέσει ως πύλη εισόδου επισκεπτών στην Ηλεία. Ας τα δούμε όσο αναλυτικά μπορούμε:


Καϊάφας, μια πρόκληση για όλους

Δυστυχώς, στο κεφάλαιο του Καϊάφα θα γίνει αναφορά σε σκληρά και δυσάρεστα πράγματα. Όταν ένα τέτοιο κεφάλαιο της Φύσης παραμένει επί τόσα χρόνια πλήρως ανεκμετάλλευτο, δεν μπορεί να το προσπερνά κανείς από όσους σεβόμαστε τον εαυτό μας και τον δημόσιο λόγο μας, με υπεκφυγές και ωραιοποιήσεις.

Το πρόβλημα του Καϊάφα αντανακλά σε μικρογραφία όλα τα προβλήματα που έχουν αφήσει την Ηλεία πίσω σε σχέση με τις άλλες περιοχές της Ελλάδας. Δηλαδή προχειρότητα, κομματισμός, αδυναμία συνεννόησης μεταξύ των δήθεν «αρμόδιων» υπηρεσιών, υπόγεια εκ των έσω υπονόμευση κάθε προσπάθειας ανάπτυξης, εσωτερικές διχόνοιες ανάμεσα στους αντιπροσώπους των πολιτών, αδυναμία λειτουργίας έστω και υποτυπωδώς ενός ηλειακού λόμπι και συνεπώς αδυναμία πίεσης προς την κεντρική εξουσία για να λυθεί το παραμικρό, ακόμα και ένα πρόβλημα, όπως αυτό του Καϊάφα, η συμβολή του οποίου στην ανάπτυξη της περιοχής μας είναι παραπάνω από αυτονόητη. Πολύ συχνά οι τοπικές εφημερίδες γράφουν για την κατάντια μας, που αντανακλά πάνω στα ήρεμα νερά της λίμνης Καϊάφα. Από όλα, όμως, επισημαίνω την ευθύβολη πένα του Ηλία Φροντιστή στην εφημερίδα Πατρίς. Τα άρθρα του, ιδιαίτερα εκείνα της 8ης Σεπτεμβρίου 2005, της 21ης Φεβρουαρίου 2006 και άλλα θα έπρεπε να έχουν αφυπνίσει πολλούς. Μάταια το περιμέναμε κι αυτό…

Δεν υπάρχει κανένας λόγος να κάνουμε ολόκληρη ιστορική αναδρομή στις χαμένες ευκαιρίες του Καϊάφα. Αρκεί να σταθούμε στην τελευταία προσπάθεια αξιοποίησής του, όταν υφυπουργός Ανάπτυξης ήταν ο βουλευτής κ. Γεωργακόπουλος. Την εποχή εκείνη ο τότε υφυπουργός παρουσίασε μια πρόταση αξιοποίησης του Καϊάφα, που προσωπικά με βρίσκει σε πολύ μεγάλο βαθμό σύμφωνο. Μιλούσε για:
- ήπια αξιοποίηση στις περιοχές που έχουν ενταχθεί στο δίκτυο Natura,
- τουριστική ανάπτυξη χωρίς να κοπούν δέντρα,
- δέσμευση των επενδυτών να χρησιμοποιούν σε μεγάλο ποσοστό εργαζομένους από την περιοχή,
- λύση που δημιουργούσε εκατοντάδες νέες θέσεις εργασίας,
- ενώ έγινε κι ένας υποτυπώδης μεν, αλλά υπαρκτός διάλογος με τους φορείς και τους πολίτες της Ζαχάρως.

Ωστόσο, για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους, ο κ. Γεωργακόπουλος καθυστέρησε υπερβολικά και αδικαιολόγητα. Αν κάτι θέλεις να το τελειώσεις, έστω και με συγκρούσεις μέσα στο κόμμα σου, το τελειώνεις, ιδιαίτερα αν είσαι μέλος της Κυβέρνησης. Δεν είχαν άδικο όσοι έλεγαν τότε ότι ο Ηλείος πολιτικός θα ήθελε να ολοκληρωθεί η προσπάθεια όσο το δυνατόν κοντύτερα στις εκλογές, ώστε το κόμμα του και ο ίδιος να δρέψουν τα ανάλογα εκλογικά οφέλη. Δεν γνωρίζω αν έτσι σκέφτηκε ο κ. Γεωργακόπουλος. Το βέβαιο είναι ότι η αδικαιολόγητη καθυστέρηση της υλοποίησης του σχεδίου αξιοποίησης του Καϊάφα, ουσιαστικά το ανέστειλε επ’ αόριστον, γιατί όταν η τότε Κυβέρνηση αποφάσισε, επιτέλους, να το προχωρήσει, η Ελλάδα είχε εισέλθει στον αστερισμό της γνωστής «υπόθεσης Πάχτα» με αποτέλεσμα να σταματήσουν από μια παράλυτη, πλέον, κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, όλες οι προσπάθειες έστω και μιας μικρής αλλαγής, όπως η πρόθεση των τότε κυβερνώντων για αλλαγή του εκλογικού νόμου και, βέβαια η τροπολογία για την αξιοποίηση του Καϊάφα.

Κάπως έτσι είχαν τα πράγματα όταν συντελέστηκε η πολιτική αλλαγή του Μαρτίου 2004. Μια καινούρια αρχή, μια νέα Κυβέρνηση ήταν φυσικό να αναπτερώσει τις ελπίδες των ντόπιων ότι επιτέλους είχε έλθει η ώρα για να αποδώσει στην τοπική κοινωνία το τεράστιο κεφάλαιο που λέγεται Καϊάφας. Αυτό, όμως, μέχρι σήμερα δεν έγινε.

Υποστηρίζω με επιχειρήματα ότι δεν είναι υπεύθυνη η σημερινή Κυβέρνηση για το ότι ακόμα ο Καϊάφας έχει τα χάλια του. Η ανάπτυξη του Καϊάφα καθυστερεί για τους ίδιους λόγους που δεν γίνεται Πανεπιστήμιο στην Ηλεία. Να γιατί: Μια Κυβέρνηση όπως η σημερινή, που έχει διακηρύξει σε όλους τους τόνους ότι οι λύσεις που προκρίνει είναι συναινετικές, είναι αυτονόητο και ξεκάθαρο ότι από μια τοπική κοινωνία αναμένει, τουλάχιστον σε κορυφαίας σημασίας ζητήματα ανάπτυξης, αν όχι μια ομόφωνη, τουλάχιστον μια ενιαία στάση. Δεν είναι δυνατό να λέμε από τη μια μεριά όλοι μας ότι ο Καϊάφας είναι το εφαλτήριο ανάπτυξης ολόκληρου του νομού, αλλά όταν μας ρωτούν «πώς θέλετε να αναπτυχθεί η περιοχή;» εμείς, ως τοπική κοινωνία, να λέμε άλλα οι μεν, αλλά οι δε (και ο διαχωρισμός αυτός ΔΕΝ είναι κομματικός, γιατί στο ζήτημα της αξιοποίησης του Καϊάφα διαφώνησαν από τη μια μεριά βουλευτές και των δυο κομμάτων, κι από την άλλη… το ίδιο).

Ελάτε, λοιπόν, στη θέση μιας Κυβέρνησης που επιθυμεί να αναπτύξει την περιοχή και πιστεύει σωστά ότι ο Καϊάφας είναι προϋπόθεση για αυτή την ανάπτυξη. Τι πρέπει να κάνει όταν εκπρόσωποι του λαού διαφωνούν «οριζόντια» για τον τρόπο αξιοποίησής του; Να παρακάμψει τους εκπροσώπους του ηλειακού λαού (κεντρικούς και τοπικούς) και να δράσει ερήμην τους; Ποιος αλήθεια πιστεύει ότι κάτι τέτοιο είναι η καλύτερη λύση;

Αλλά, ακόμα κι αν πράγματι κάποιοι πιστεύουν ότι αυτή είναι η καλύτερη λύση, τότε το μόνο που έχουν να κάνουν είναι να πιέσουν την κεντρική εξουσία να προχωρήσει σε λύση της υπόθεσης «ανάπτυξη του Καϊάφα» χωρίς να ερωτηθεί η τοπική κοινωνία. Αλλά ούτε αυτό γίνεται. Σήμερα, κανείς θεσμικός παράγων της Ηλείας, ατομικός ή συλλογικός, δεν πιέζει την Κυβέρνηση να παρακάμψει την τοπική κοινωνία και να δώσει μόνη της λύση στο ζήτημα Καϊάφας. Μετά από όλα αυτά, ποιος πιστεύει ότι για τη σημερινή κατάσταση φταίει η Κυβέρνηση; Αν οι τοπικοί άρχοντες κι οι εκπρόσωποι των πολιτών σε κεντρικό και τοπικό επίπεδο δεν μπορούν να συμφωνήσουν ούτε στα στοιχειώδη, όταν ο λαός αφήνεται ανενημέρωτος για τις προτεινόμενες λύσεις, τότε δεν είναι υπερβολικά ανεύθυνο να αναζητούν τρίτους για να ρίξουν τα βάρη της δικής τους ανεπάρκειας;

Προσωπικά πιστεύω ότι το σχέδιο Γεωργακόπουλου μπορεί ακόμα και σήμερα να χρησιμεύσει για ανεύρεση λύσης στην τουριστική αξιοποίηση του Καϊάφα, υπό τις εξής, όμως, προϋποθέσεις:
1. Να πάρουν σαφή και ξεκάθαρη θέση όλοι οι θεσμικοί παράγοντες της περιοχής, ατομικοί και συλλογικοί. Υπονοούμενα όπως αυτά που άφηναν λ.χ. οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ είναι μια απαράδεκτη τακτική, ακόμα κι αν αναφέρονταν σε εσωτερικά ζητήματα του κόμματός τους. Η υπόθεση του Καϊάφα δεν είναι ζήτημα εσωκομματικής τριβής στο ΠΑΣΟΚ ούτε σε κανένα άλλο κόμμα. Όσοι διαφωνούν, να το πουν με παρρησία και να αντιπροτείνουν ένα άλλο σχέδιο ανάπτυξης. Γιατί ακόμα και μια κακή λύση, είναι καλύτερη από τη μη λύση. Επίσης πρέπει να αποφεύγονται νεφελώδεις θέσεις ή και έλλειψη θέσεων για το μείζον αυτό θέμα από τους εκπροσώπους των Ηλείων πολιτών.
2. Να υπάρξει ουσιαστική ενημέρωση και διάλογος με τους πολίτες της Ζαχάρως, η οποία να έχει όλα τα χαρακτηριστικά της δημόσιας διαβούλευσης, δηλαδή: Από πριν προσδιορισμένο αριθμό ανοικτών συζητήσεων κι ενημερωτικών εκδηλώσεων για τους πολίτες, ώστε ο κάθε ένας που ενδιαφέρεται για τον Καϊάφα να γνωρίζει στο τέλος της διαβούλευσης τα υπέρ και τα κατά κάθε πρότασης που θα υπάρξει. Επίσης, η διαβούλευση θα πρέπει να προνοήσει ώστε να υπάρξει άνετη κι ανεμπόδιστη κατάθεση απόψεων από κάθε ενδιαφερόμενο, είτε πολίτη της περιοχής, είτε ετεροδημότη ή Ηλείο της Διασποράς, ή ακόμα και θεσμικούς φορείς, όπως Επιμελητήρια, Συλλόγους, Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις, τους πάντες.
3. Να προσδιοριστεί εξαρχής ο τρόπος που θα ληφθεί η απόφαση. Θα είναι τοπικό δημοψήφισμα; Θα είναι κατάθεση τροπολογίας σε έναν νόμο από όλους τους βουλευτές της Ηλείας, και των δυο κομμάτων; Θα είναι απόφαση της Κυβέρνησης χωρίς να υπάρξει καταγραφή της άποψης της κοινής γνώμης; Όλα αυτά πρέπει εκ των προτέρων να έχουν αποφασιστεί από μια Λαϊκή Συνέλευση των πολιτών της Ζαχάρως.


Όταν λέμε ανάπτυξη του Καϊάφα, εννοούμε…

Να ξεκαθαρίσουμε ότι όταν μιλάμε για αναπτυξιακή προοπτική της περιοχής που βασίζεται στον Καϊάφα, πιστεύω ότι εννοούμε κατά βάση τέσσερα στοιχεία, ξεχωριστά μεταξύ τους, που όμως μόνο αν τα συνδέσουμε σε ένα ενιαίο τουριστικό σχέδιο μπορούν να μας δώσουν το μεγαλύτερο δυνατό αποτέλεσμα. Τα τέσσερα αυτά στοιχεία είναι τα Λουτρά του Καϊάφα, η Λίμνη του Καϊάφα, το Πευκοδάσος της Στροφυλιάς και φυσικά, η ακτή της περιοχής του Καϊάφα.

Κεντρική πολιτική επιδίωξη για την περιοχή του Καϊάφα πιστεύω ότι πρέπει να είναι η όσο το δυνατόν μεγαλύτερη αξιοποίηση του οικοσυστήματος, χωρίς όμως να θιγούν οι περιβαλλοντικές του συνιστώσες, χωρίς να επιβαρυνθεί το περιβάλλον, χωρίς να αλλοιώσουμε αυτό το μοναδικό φυσικό κάλλος. Η ίδια η Ελληνική Μυθολογία αναφέρει τον Καϊάφα ως το πρώτο θέρετρο των Ολυμπίων Θεών. Τίποτα δεν είναι τυχαίο… Άλλωστε και στα νεότερα χρόνια ο Καϊάφας ήταν πάντοτε γεμάτος με τουρίστες, χωρίς τις δήθεν «επαναστατικές» αναπλάσεις που έκανε σε άλλες περιοχές η Πολιτεία. Αρκούσε, στο παρελθόν, να λειτουργούν ικανοποιητικά τα Λουτρά. Σήμερα, βέβαια, χρειάζεται κάτι παραπάνω: Συνδυασμένες λύσεις για μεγιστοποίηση των ωφελειών που μπορεί να έχει η τοπική κοινωνία της Ζαχάρως.

Η ασυνεννοησία μεταξύ των δημόσιων υπηρεσιών που εμπλέκονται στην υπόθεση, έχει δημιουργήσει στο παρελθόν, απώτατο και πρόσφατο, πολλά προβλήματα. Από τη μια μεριά η ΚΕΔ (Κτηματική Εταιρία του Δημοσίου), από την άλλη η εταιρία Τουριστικά Ακίνητα, αλλά σε μερικές περιπτώσεις και η εταιρία Ολυμπιακά Ακίνητα, έχουν αποδείξει ότι αδυνατούν να συνεργαστούν, πολύ περισσότερο να εκπονήσουν ένα σχέδιο ανάπλασης περιοχών όπως ο Καϊάφας. Σωστά, λοιπόν, η Κυβέρνηση αποφάσισε την ευθύνη για την αξιοποίηση της περιοχής να έχει η ΕΤΑ προς όφελος της τοπικής κοινωνίας. Έτσι θα αποφευχθεί η ασυνεννοησία και οι επενδυτές δεν θα τρέχουν από τον Άννα στον… Καϊάφα. Ο προγραμματισμός της ΕΤΑ (Εταιρία Τουριστικής Ανάπτυξης) για τα λουτρά του Καϊάφα είναι να λειτουργήσουν μέσα στο 2007 μετά τον εκσυγχρονισμό τους (Πατρίς, 7-11-2005), όπως είχε ανακοινώσει ο τότε υπουργός τουρισμού Δημήτρης Αβραμόπουλος κατά την επίσκεψή του στον Καϊάφα τον Αύγουστο του 2005.

Το σχέδιο που επεξεργάστηκε η ΕΤΑ κι αναμένεται να υλοποιηθεί από το 2007 προβλέπει, μεταξύ άλλων:
- την πλήρη ανακαίνιση των ξενοδοχείων που βρίσκονται στον Καϊάφα κι έχουν απαξιωθεί τελείως,
- τη διαμόρφωση πλήρους μονάδας θερμαλισμού,
- τις υποδομές για τουρισμό υγείας, και
- τη δημιουργία κέντρου θαλάσσιου σκι διεθνών προδιαγραφών.

Παράλληλα, το Υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας εξετάζει τον φάκελο που του προσκόμισε ο Δήμος Ζαχάρως για άδεια προσθαλάσσωσης υδροπλάνων στον Καϊάφα.

Το νέο πλαίσιο ανάπτυξης του Καϊάφα δεν μπορεί να μην ενσωματώνει την πρόσφατη εμπειρία του 2005, όταν οι κορυφαίοι σκιέρ του κόσμου έφτασαν στη λίμνη για την πρώτη στην Ελλάδα διοργάνωση αγώνων θαλάσσιου σκι για το διεθνές κύπελλο του 2005. Η λίμνη του Καϊάφα, λένε οι ειδικοί, είναι ιδανική σε παγκόσμια κλίμακα για δημιουργία ενός διεθνούς κέντρου θαλασσίου σκι και, φυσικά, υποδομές για ανάλογους αγώνες. Καιρός είναι να αξιοποιήσουμε τόσο πολύτιμα δώρα της Φύσης.

Παρόμοια είναι η παράδοση που ανέπτυξε η περιοχή της Ζαχάρως και στη φιλοξενία προσκόπων. Ήδη μέχρι το 2006 έχουν έλθει πάνω από 3.500 πρόσκοποι, από την Ελλάδα και άλλες χώρες της Ευρώπης.

Ωστόσο, η περιβαλλοντική επιβάρυνση του οικοσυστήματος μπορεί να ακυρώσει ολόκληρη την αναπτυξιακή προσπάθεια. Ήδη εξαγγέλθηκε στις αρχές του 2006 από την Κυβέρνηση ότι απεστάλησαν επιθεωρητές περιβάλλοντος στη λίμνη Καϊάφα, προκειμένου να ελέγξουν τις καταγγελίες για μόλυνση του νερού από οργανικούς ρύπους.


Αναδεικνύουμε τη Ζαχάρω του πολιτισμού και της Φύσης

Οι πολιτιστικές αναζητήσεις των κατοίκων της περιοχής είναι η καλύτερη μαγιά για σχεδιασμό ενός χάρτη πολιτιστικών εκδηλώσεων που θα απλώνεται και στους 12 μήνες του χρόνου και θα λειτουργεί υποβοηθητικά στη γενικότερη ανάπτυξη της περιοχής.

Από αρχαιολογικά ευρήματα, η αρχή της περιήγησης γίνεται από το Λέπρεο, όπου κοντά στην Ακρόπολη βρέθηκαν ευρήματα που συνδέονται με την ιστορικότητα της περιοχής, που έφτασε στο απόγειό της περίπου το 800 μ.Χ., κατά την εποχή του Βυζαντίου.

Πέραν της αρχαιολογικής παραμέτρου, αξίζει να σταθούμε στην εξαγγελία για δημιουργία ανοικτού κινηματοθέατρου στη πόλη της Ζαχάρως. Οι παραστάσεις της κυρίας Κάρμεν Ρουγγέρη στο προαύλιο του Γυμνασίου απέδειξαν ότι μια τέτοια πρωτοβουλία θα φέρνει πολύ κόσμο όλων των ηλικιών στο κινηματοθέατρο τουλάχιστον πέντε μήνες το χρόνο.

Το «σπριντ Σμέρνας» που διοργανώνει η πάντα δραστήρια ΑΟΛΑΠ πρέπει και να συνεχιστεί και να προβληθεί έξω από τα ηλειακά όρια.

Κι έρχομαι στην Καλλίδονα, που έχει αναδειχτεί σε κέντρο πολιτισμού της περιοχής, ιδιαίτερα μέσα από τις εκδηλώσεις στο Βακρό και τη λειτουργία του Λαογραφικού Μουσείου Καλίδονας. Ο Πολιτιστικός Σύλλογος Καλλίδονας «Σάρενα» έχει κάνει διπλό καλό στην περιοχή. Από τη μια έχει αναδείξει την Καλλίδονα μέσα από τον πολιτισμό, κι από την άλλη έχει «ξυπνήσει» τον εθελοντισμό, αφού κινητοποίησε τους κατοίκους της περιοχής, οι οποίοι συνεισέφεραν ο καθένας ό,τι είχε δυνατότητα, από παλιά κι αγαπημένα αντικείμενα, μέχρι μοναδικά κομμάτια με τα οποία ο ιδιοκτήτης ήταν ιστορικά και συναισθηματικά δεμένος.

Σημαντικό ρόλο στην οικολογική μας συνείδηση παίζει τώρα και θα παίξει στο μέλλον ο σύλλογος «Αρχέλων», που προστατεύει τις χελώνες και ο οποίος έχει κάνει ήδη αισθητή την παρουσία του στη νότια Ζαχάρω (κυρίως στο Θολό) με εκδηλώσεις προστασίας της χελώνας Καρέτα- Καρέτα στον Κόλπο της Κυπαρισσίας.

Τέλος, είναι σημαντική η τουριστική αξιοποίηση της Νέδας. Ήδη σήμερα δεν είναι λίγες οι εταιρίες εναλλακτικού τουρισμού που έχουν τη Νέδα μέσα στους κλασικούς τους προορισμούς. Μόνο το φθινόπωρο του 2006 υπολογίζεται ότι πέρασαν από τη Νέδα είτε ως πεζοπόροι είτε ως απλοί επισκέπτες, περισσότεροι από 30 χιλιάδες άνθρωποι. Αυτό έκανε αρκετούς στα Πλατάνια, το κοντινότερο χωριό στους καταρράκτες, να δημιουργήσουν υποδομές για σίτιση και στέγαση. Επίσης, για να λέμε και τα θετικά, είναι πολύ σημαντικό ότι η πρόσφατη βελτίωση του δρόμου που οδηγεί στο Ναό του Επικουρείου Απόλλωνος, επιτρέπει στον επισκέπτη να συνδυάσει την παρουσία του σε αυτό το σημαντικό αρχαιολογικό μνημείο με την περιπλάνησή του στην υπέροχη Νέδα. Θετική ακόμα είναι, και πρέπει να βρει μιμητές και σε άλλες περιοχές της Ηλείας, η κοινή πρωτοβουλία των έξι παραποτάμιων δήμων της Ηλείας και της Μεσσηνίας για την ανάδειξη, την αξιοποίηση και την προστασία της Νέδας.

Ωστόσο, χρειάζεται να γίνεται τακτικά ο καθαρισμός της, να φτιαχτούν αντιπλημμυρικά έργα όπου χρειάζεται, όχι μόνο στο ποτάμι, αλλά και στα ρέματα του Ανήλιου, της Αρήνης, της Καλλίδονας, του Θολού και του ποταμού Ακίδα.

Επιβάλλεται η ανάδειξη στον κόσμο του τουρισμού και του Φαραγγιού της Αρήνης, καθώς και η ανάδειξη της προσωπικότητας του Φώτη Μισιχρόνη, που γεννήθηκε στην Αρήνη, πρωταγωνίστησε στις απελευθερωτικές μάχες της περιοχής, ήταν στενός φίλος του Κολοκοτρώνη με τον οποίο είχε καθημερινή αλληλογραφία, δημιούργησε την «Ταξιαρχία της Αρήνης» και υπήρξε για δέκα χρόνια ο πρώτος Δήμαρχος της Αρήνης.

Τέλος η περιοχή της Ζαχάρως μπορεί με πολλούς τρόπους να εμπλακεί στο μεγάλο πολιτιστικό δίκτυο που θα ξεκινά από τις Μυκήνες και θα φτάνει μέχρι την Ολυμπία: Η Μίνθη και το κάστρο του Αρακλόβου, το νερό του Άνιγρου με το οποίο έπλυνε ο Κένταυρος Χείρων τις πληγές του, όλα αυτά εντάσσονται στο μύθο του Δικτύου Μυκήνες- Ολυμπία, και χρηματοδοτούνται ανάλογα…


Περιμένοντας τους τουρίστες…

Οι τοπικές υποδομές στη Ζαχάρω είναι απαραίτητο να είναι έτοιμες, όταν το πλάνο ανάπτυξης ολόκληρης της Ηλείας μπει σε εφαρμογή, κυρίως μετά την ολοκλήρωση του νέου αυτοκινητόδρομου, τον εκσυγχρονισμό των λιμανιών και των σιδηροδρόμων, καθώς και τη λειτουργία του αεροδρομίου της Ανδραβίδας και ως πολιτικού.

Η Ζαχάρω μπορεί να φιλοξενήσει μονάδες φωτοβολταϊκών αλλά και να επενδύσει στα βιοκαύσιμα, παράλληλα με ένα εργοστάσιο επεξεργασίας λυμάτων ελαιοτριβείων, που έχει εξαγγείλει η δημοτική Αρχή.

Απαραίτητη είναι η σύνδεση όλων των δημοτικών διαμερισμάτων στον βιολογικό καθαρισμό, η αλλαγή του πεπαλαιωμένου δικτύου ύδρευσης καθώς και η δημιουργία δικτύου αποχέτευσης. Ο παραδοσιακός οικισμός στους Άνω Ταξιάρχες χρειάζεται να αναδειχθεί και να προβληθεί. Ωστόσο, δεν έχουμε ακόμα καταλάβει αν είναι επιστημονικά αποδεδειγμένο ότι ο βιολογικός καθαρισμός μολύνει τη λιμνοθάλασσα του Καϊάφα. Όταν οι απλοί πολίτες ζουν σε καθεστώς τόσο μικρής και αποσπασματικής ενημέρωσης, πώς να πάρουν σωστές αποφάσεις;