Πύργος, μια πόλη στραμμένη στο αύριο

1. Εισαγωγή
2. Αποφασίζουμε για τον Πύργο του 21ου αιώνα
3. Τουριστικό Πανεπιστήμιο στον Πύργο, τώρα!
4. Το Ινστιτούτο Σταφίδας ΑΣΟ, άλλη μια χαμένη ευκαιρία;
5. Αναφορά πολιτισμού το Μουσείο στη Δημοτική Αγορά
6. Ρυμουλκό ανάπτυξης το Κατάκολο
7. Σπιάντζα, χώρος αναψυχής και ξεκούρασης
8. Το Πολιτιστικό Πάρκο Κούβελου ανασταίνει την ανατολική πλευρά του Πύργου
9. Το Επαρχείο, ξανά στην κορυφή της πόλης
10. Πώς συμπληρώνεται η πολιτιστική ζωή στον Πύργο
11. Άλλες υποδομές του Πύργου
12. Ποντικόκαστρο
13. Επαναπλημμυρισμός Λίμνης Μουριάς
14. Ανέγερση Ιερού Ναού Αγίου Χαραλάμπους
15. Για ένα νοσοκομείο- πρότυπο στη Δυτική Πελοπόννησο
16. Προσέχουμε την πόλη, αλλά και τα περίχωρά της


Εισαγωγή

Αυτό που λέμε μεταξύ μας επί πολλά χρόνια, τώρα ήλθε η ώρα να το κάνουμε πράξη: Όσο η Ελλάδα συρρικνώνεται στα μεγάλα αστικά κέντρα (Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Πάτρα κλπ) κι αφήνει ερημωμένη την ελληνική ύπαιθρο, υπονομεύει το ίδιο το μέλλον της.

Για να αντιστραφεί αυτή η εκφυλιστική πορεία, η Κυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή πήρε μια μεγάλη απόφαση: Να διαθέσει το 82% του Τέταρτου Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης στην Περιφέρεια. Αυτό σημαίνει πολλά. Δεν θα τα πούμε τώρα, εδώ. Ας μην παρασυρθούμε εδώ και επαναλάβουμε, για παράδειγμα, ότι το νέο εργαλείο που λέγεται Αναπτυξιακός Νόμος μπορεί, αν τον χρησιμοποιήσουμε σωστά, από μόνος του να δώσει το σύνθημα για την ανάπτυξη της Ηλείας.


Αποφασίζουμε για τον Πύργο του 21ου αιώνα

Αυτό που πρέπει σε αυτό το σημείο να αναφέρει κανείς, είναι ότι ένα αστικό κέντρο, όπως ο Πύργος, που είναι πρωτεύουσα ενός μεγάλου νομού, αλλά όχι και μίας Περιφέρειας, πρέπει να έχει (αν δεν έχει, να αποκτήσει) μερικά βασικά χαρακτηριστικά, τα οποία θα στηρίξουν την επιστροφή του Έλληνα πολίτη από τις μεγαλουπόλεις στην ελληνική Περιφέρεια. Με άλλα λόγια, ναι, αυτό θέλουμε εμείς στη Νέα Δημοκρατία, να κάνουμε τους Ηλείους της Αθήνας, της Θεσσαλονίκης και των άλλων πόλεων της Ελλάδας, να επιστρέψουν στην πατρίδα τους, την Ηλεία, απολαμβάνοντας το επίπεδο ζωής που έχουν καταφέρει εκεί που βρίσκονται, κι ακόμα μεγαλύτερο! Να ξαναγεμίσουν τα χωριά μας. Οι χαμοκέλες να γίνουν νέα, σύγχρονα σπίτια. Κάθε χωριό να έχει το σχολειό του που να μην είναι φάντασμα όπως πολλά είναι σήμερα, αλλά να φιλοξενεί παιδιά. Κάθε χωριό να αποκτήσει κοινωνική ζωή, με πολιτιστικά καφενεία και καφετέριες για τη νεολαία, να έχει όχι δυο- τρία, αλλά δέκα καφενεία, μπόλικες ταβέρνες, εστιατόρια, μικρούς ξενώνες, και σιγά- σιγά να αναπτύξει μια δική του κοινωνική ζωή, με δυο λόγια να είναι ελκυστικό για όσους έφυγαν, αλλά και για τουρίστες που ποτέ μέχρι σήμερα δεν ήλθαν στην Ηλεία.

Για όλα αυτά, είναι ανάγκη να υπάρχει ένα μεγάλο αστικό κέντρο που να στηρίζει τη νέα αυτή πραγματικότητα. Με αυτά κατά νου πρέπει κανείς να σχεδιάσει την εξέλιξη της πόλης του Πύργου.

Ας ξεκινήσουμε από τα αυτονόητα και πιθανώς τα πιο εύκολα στην υλοποίηση: Ορθώς ο νέος Δήμαρχος Πύργου κ. Παρασκευόπουλος, δεσμεύτηκε κατά την προεκλογική περίοδο (εφημερίδες 4ης Ιουλίου 2006) ότι μια πόλη όπως η πρωτεύουσα της Ηλείας είναι ανάγκη οπωσδήποτε να διαθέτει ολοκληρωμένο σύστημα βιολογικού καθαρισμού και αποχέτευσης σε όλη την επικράτεια του δήμου. Ορθώς επεσήμανε ότι ο Πύργος χρειάζεται να μπορεί να διαχειριστεί το κυκλοφοριακό του φορτίο. Θετικά δεχόμαστε την εξαγγελία του για δημιουργία αλσυλλίων, ποδηλατοδρόμων και πεζοδρόμων στις γειτονιές του Πύργου, καθώς και περιαστικών αλσών στις όχθες του Αλφειού κλπ. Με δεδομένο ότι στην Αθήνα υπάρχει μια κυβέρνηση που στηρίζει αποδεδειγμένα κι έμπρακτα την Αυτοδιοίκηση, όλοι πρέπει να βοηθήσουμε τον κ. Παρασκευόπουλο να πραγματοποιήσει τις εξαγγελίες του κατά την τετραετή του θητεία, αλλά πρέπει και να τον ελέγξουμε αν τις αθετήσει. Σήμερα, πάντως, όλοι συμφωνούμε ότι αυτά είναι απαραίτητα σε ένα αστικό κέντρο όπως η πρωτεύουσα της Ηλείας.

Τι πρέπει να επιδιώξουμε στον Πύργο, ώστε να είναι μια πόλη στραμμένη στο αύριο, ένα αστικό κέντρο που να μπορεί αποτελεσματικά να στηρίξει κατά τα επόμενα χρόνια τον επαναπατρισμό των Ηλείων στα πατρογονικά τους εδάφη; Πρώτον, την επένδυσή μας στο Ανθρώπινο Δυναμικό της πόλης. Να τονώσουμε την απασχόληση μέσα από την εκμετάλλευση των τεράστιων ευκαιριών για επενδύσεις που παρέχει ο νέος Αναπτυξιακός Νόμος, να επιμείνουμε στη δια βίου μάθηση, να εξασφαλίσουμε την ισότητα των πολιτών ως προς την πρόσβαση στη γνώση. Να πιέσουμε για βελτίωση της Δημόσιας Διοίκησης, κάτι που ασφαλώς είναι κεντρική επιλογή της Πολιτείας, δηλαδή εκκινεί από την Αθήνα, όχι από τον Πύργο. Βελτίωση, όμως, της Δημόσιας Διοίκησης και πλήρης υπευθυνότητα κάθε δημοσίου υπαλλήλου είναι απαραίτητα στοιχεία σε μια πόλη όπως η πρωτεύουσα της Ηλείας, η οποία θέλει να στηρίξει την ανάπτυξη ολόκληρης της περιοχής. Επίσης, πρέπει να «βάλουμε στο πετσί μας», όπως λέει ο λαός, την έννοια της ανταγωνιστικότητας, προσανατολίζοντας την επαγγελματική μας δράση (όποια κι αν είναι αυτή) στο αξίωμα «προσφέρω περισσότερα, παίρνω περισσότερα». Ανταγωνιστικότητα σε συλλογικό επίπεδο σημαίνει έρευνα, καινοτομία, ανάπτυξη της επιχειρηματικότητας, εκμετάλλευση των Νέων Τεχνολογιών. Η Κυβέρνηση Καραμανλή πραγματοποιεί αυτό τον καιρό άλλη μια Επανάσταση για την ανάπτυξη της Ηλείας, προσφέροντας στο πλαίσιο του Νέου Αναπτυξιακού Νόμου σε νέους επενδυτές στην Ηλεία, επιδότηση που αγγίζει το 60%, ένα ποσοστό πρωτόγνωρο σε όλη την Νεότερη Ελλάδα. Ας το εκμεταλλευτούμε με όλες μας τις δυνάμεις! Παράλληλα οφείλουμε να συνδέουμε, όσο γίνεται, την αγορά με την εκπαίδευση. Ας αναλάβει ο Δήμος Πύργου να πραγματοποιεί κάθε Μάιο μια «Ημέρα Σταδιοδρομίας» για τελειόφοιτους του Λυκείου και σπουδαστές του ΤΕΙ Πύργου, με προσκεκλημένους όλους τους επιχειρηματίες της πόλης. Έτσι θα πετύχουμε τα παιδιά του Πύργου, τα νιάτα της Ηλείας να καταλαμβάνουν σε μεγάλο ποσοστό τις θέσεις στις επιχειρήσεις της περιοχής μας, μειώνοντας με αυτό τον τρόπο την ανεργία και ενδυναμώνοντας την κοινωνική συνοχή.

Τέλος, χρειάζεται χωροταξική ενότητα των δημοσίων υπηρεσιών, ώστε ο πολίτης να μην χάνει το χρόνο του με άσκοπες μετακινήσεις. Χρειάζεται πολύ μεγαλύτερη από τη σημερινή απορροφητικότητα σε ευρωπαϊκά κονδύλια. Έχουμε πει πολλές φορές ότι η απόφαση της Κυβέρνησης να διαθέσει το 82% της Τετάρτης Προγραμματικής Περιόδου (γνωστής ως «Δ! ΚΠΣ») αποτελεί επαναστατικό μέτρο υπέρ της ηλειακής ανάπτυξης και παραγωγής πλούτου στην περιοχή μας. Αξίζει να παλέψουμε για να εκμεταλλευτούμε αυτές τις ευεργετικές για την Περιφέρεια αποφάσεις της Κυβέρνησης Καραμανλή. Είναι ανάγκη να μειώσουμε τις ανισότητες στο εσωτερικό της Ηλείας και σε αυτό ο Πύργος επίσης παίζει πρωταγωνιστικό ρόλο, ενώ η εξειδίκευση θα αποτελέσει εκ των πραγμάτων το όχημα για τη βελτίωση της ζωής μας. Ας δούμε πώς όλα αυτά μπορούν σιγά- σιγά να πραγματοποιηθούν.


Τουριστικό Πανεπιστήμιο στον Πύργο, τώρα!

Είναι θλιβερό να υποχρεώνεται κανείς, όπως γίνεται εδώ, να μιλά για τα αυτονόητα: Ποιο καθαρό μυαλό πιστεύει ότι σε έναν νομό με προφανή την τουριστική προοπτική, δεν πρέπει να υπάρχει ένα Πανεπιστήμιο με αντίστοιχη κατεύθυνση; Ακούω εδώ και καιρό πολλούς αιρετούς (κυρίως σε νομαρχιακό και δημοτικό επίπεδο) να αναπαράγουν το κούφιο επιχείρημα «Η Ηλεία δικαιούται μια Πανεπιστημιακή Σχολή». Και τους απαντώ ότι κάθε περιοχή, διεκδικεί και, τελικά, κερδίζει ό,τι πραγματικά δικαιούται. Εμείς δεν έχουμε διεκδικήσει στα σοβαρά μια Πανεπιστημιακή Σχολή, και είμαστε έτοιμοι να κατακεραυνώσουμε όσους δεν μας δίνουν αυτά που εμείς… δεν διεκδικούμε. Ο απόλυτος παραλογισμός…

Για να μην μείνουμε στις γνωστές μεμψιμοιρίες, νομίζω ότι πρέπει εξαρχής να καταθέσω την πρότασή μου. Άλλωστε έχω αρθρογραφήσει τα τελευταία τρία χρόνια στον τοπικό Τύπο για το θέμα, συνεπώς εδώ απλώς μεταφέρω γνωστές θέσεις κι απόψεις μου: Πιστεύω απόλυτα και προτείνω η Ηλεία να διεκδικήσει την πρώτη Πανεπιστημιακή Σχολή Τουριστικού Περιεχομένου. Είναι ανάγκη να διαμορφωθεί μια επιστημονική αντίληψη και μια κουλτούρα στην περιοχή υπέρ του τουρισμού. Δεν αρκεί να τα λέμε όσοι πιστεύουμε σε αυτή την προοπτική. Αν μείνουμε μεταξύ μας, γρήγορα θα μιλάμε σε αυτιά μη ακουόντων (και φυσικά δεν θα φταίνε όσοι δεν ακούν…).

Αν ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ηλείας και Ωλένης κ.κ. Γερμανός αισθάνεται ότι μπορεί, ως ποιμενάρχης που ενώνει τους Ηλείους, να ηγηθεί της επιτροπής που θα διεκδικήσει την Τουριστική Σχολή, πιστεύω ότι είναι η καλύτερη λύση. Κάνω αυτή την πρόταση με «υστεροβουλία»: Είμαι βέβαιος ότι στην πορεία της προσπάθειας πολλοί πολιτικοί του νομού μας θα μπουν στον πειρασμό της κομματικής αντιπαράθεσης. Οι μεν κυβερνητικοί να αναδείξουμε την ευαισθησία της Κυβέρνησης για ένα Πανεπιστήμιο στην Ηλεία, οι δε της αντιπολίτευσης να πετροβολήσουν τους κυβερνητικούς χειρισμούς στην πρώτη δυσκολία, στην πρώτη αναποδιά. Έτσι δεν προχωρεί μια τέτοια υπόθεση. Χρειάζεται στην κεφαλή της προσπάθειας να είναι –έστω και συμβολικά- κάποιος που ενώνει εκ θέσεως, όχι κάποιος που διαιρεί, που χωρίζει.


Το Ινστιτούτο Σταφίδας ΑΣΟ, άλλη μια χαμένη ευκαιρία;

Η πρώτη φορά που συνάντησα τον πρώην Νομάρχη Τάκη Δημητρουλόπουλο ήταν το φθινόπωρο του 2004, όταν ως πρόεδρος, τότε, του Εθνικού Ιδρύματος Νεότητας, τον επισκέφθηκα για να τον ενημερώσω για τις Εστίες του Πύργου, της Αμαλιάδας και των Κρεστένων και για μια εθιμοτυπική συνάντηση γνωριμίας. Τότε ο πρώην Νομάρχης, όταν μιλήσαμε για τη δυνατότητα της Ηλείας να διεκδικήσει Πανεπιστημιακή Σχολή, την οποία θα μπορούσαμε να στεγάσουμε στο Ινστιτούτο του ΑΣΟ. Τότε, μάλιστα, μου είχε μιλήσει για μια οραματική πρωτοβουλία που είχε αναλάβει, να δημιουργήσει και να στεγάσει στο ιστορικό κτήριο που βρίσκεται στην είσοδο του Πύργου, το Διεθνές Ινστιτούτο Αρχαίας Ελληνικής Ιστορίας, στο οποίο είχε δώσει την ονομασία Σωσίπολις, και στο οποίο θα συμμετείχαν δεκάδες καθηγητές Πανεπιστημίων ανά τον κόσμο, με καταγωγή ελληνική –ή ηλειακή, δεν είμαι σίγουρος… Θυμάμαι, πάντως, ότι το ίδιο σχέδιο είχε υποστηρίξει ο αρμόδιος αντινομάρχης Παναγιώτης Πλατανιάς σε μια συνάντηση στην Κεφαλονιά, με θέμα τις χρηματοδοτήσεις από το πρόγραμμα Interreg III, στο οποίο η Νομαρχία σχεδίαζε να εντάξει την αναπαλαίωση του κτηρίου. Δεν γνωρίζω αν το έργο δεν προχώρησε με ευθύνη της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Ηλείας ή εξωγενών παραγόντων, αλλά το βέβαιο είναι ότι το κτήριο του Ινστιτούτου Σταφίδας του ΑΣΟ παραμένει στην είσοδο της πόλης, εντελώς ανεκμετάλλευτο.


Αναφορά πολιτισμού το Μουσείο στη Δημοτική Αγορά

Το Αρχαιολογικό Μουσείο Πύργου που ήδη λειτουργεί στο κτήριο της Δημοτικής Αγοράς της πόλης, αποτελεί το κέντρο αναφοράς της πολιτιστικής κίνησης στην πρωτεύουσα της Ηλείας και απαραίτητο κρίκο στην πολιτιστική αλυσίδα του νομού, που ξεκινά από το Κάστρο Χλεμούτσι και καταλήγει στον Ιερό Χώρο της Ολυμπίας. Το κτήριο αποτελεί δημιούργημα του Ερνέστου Τσίλλερ, κι είναι ίσως το πιο επιβλητικό στον Πύργο. Τα εκθέματα είναι σημαντικά, από όσο μπορεί να εκτιμήσει κάποιος που δεν είναι ειδικός, αλλά ελάχιστοι θα τα επισκεφθούν, αν το Αρχαιολογικό Μουσείο δεν γίνει παράλληλα και τόπος σημαντικών πολιτιστικών εκδηλώσεων, εξ αφορμής των οποίων να έρχονται στο χώρο περισσότεροι επισκέπτες. Οι εκθεσιακοί χώροι του, που βρίσκονται στο ισόγειο του κτηρίου, είναι ιδανικοί για τέτοιο σχεδιασμό.


Ρυμουλκό ανάπτυξης το Κατάκολο

Η αναβάθμιση του λιμανιού του Κατακόλου σε εθνικής σημασίας δημιουργεί μεγάλες προοπτικές. Το Υπουργείο Ναυτιλίας έχει στο δεκαετές του πλάνο (2005- 2015) προϋπολογίσει έξι δισεκατομμύρια ευρώ για πραγματοποίηση έργων σε δώδεκα μεγάλα λιμάνια της χώρας, ανάμεσα σε αυτά και στο λιμάνι Κατακόλου. Στόχος εδώ είναι η αυξημένη δυνατότητα φιλοξενίας κρουαζιερόπλοιων με κύριο, αλλά όχι μοναδικό προορισμό την Αρχαία Ολυμπία.

Η απόφαση αυτή του Υπουργού Μανόλη Κεφαλογιάννη μπορεί να διορθώσει τις μεγάλες ελλείψεις και τα λάθη που έγιναν στην επιχείρηση αναβάθμισης του Κατακόλου, όταν η προηγούμενη Κυβέρνηση το είχε παραπλανητικά εντάξει στα «Ολυμπιακά» έργα. Ήταν τότε που το ΠΑΣΟΚ επιχειρούσε άλλη μια φορά να ξεγελάσει τους Ηλείους πολίτες, λέγοντας ότι δεν έκανε, βέβαια, το νομό μας Ολυμπιακό Νομό, αλλά τουλάχιστον ενέταξε το Κατάκολο στα Ολυμπιακά έργα. Μέγα ψεύδος. Η πραγματικότητα είναι πολύ απλή: Ο νόμος 2730/1998 προβλέπει ρητά ότι «Ολυμπιακά έργα ορίζονται εκείνα που γίνονται στους τόπους που θα γίνουν Ολυμπιακοί Αγώνες». Τα έργα ξεκίνησαν όπως- όπως, στο μεταξύ ο Οργανισμός που χρηματοδοτούσε τα Ολυμπιακά έργα καταργήθηκε γιατί τελείωσαν οι Ολυμπιακοί Αγώνες, και το λιμάνι Κατακόλου (που, ως δήθεν «Ολυμπιακό», έπρεπε να είναι έτοιμο πριν τους Ολυμπιακούς Αγώνες) έμεινε στη μέση. Η προχειρότητα αυτή, όμως, δεν είναι τίποτα μπροστά στις εντελώς λανθασμένες επιλογές: Η θέση που επελέγη για τη μαρίνα Κατακόλου είναι καταστροφική, ιδιαίτερα γιατί, όταν φυσά νοτιοανατολικός άνεμος, κάθε σκάφος εκεί θα κινδυνεύει. Την ίδια στιγμή η μαρίνα όπως σχεδιάστηκε εμποδίζει τη συνολική ανάπτυξη του λιμανιού. Όσοι γνωρίζουν, επιμένουν ότι οι εξέδρες πρέπει να μεταφερθούν στο άλλο άκρο του λιμανιού κι εκεί να γίνεται ο ελλιμενισμός των σκαφών. Πώς όμως να ληφθούν σοβαρές αποφάσεις και να υπάρξουν κοινές πρωτοβουλίες για το Κατάκολο, όταν κι αυτό (όπως κι όλα τα άλλα φλέγοντα ζητήματα ανάπτυξης της Ηλείας) γίνεται μονίμως πεδίο κομματικών αντιπαραθέσεων; Αντί οι εκπρόσωποι του τόπου μας να ανταγωνίζονται μεταξύ τους ποιος θα κάνει την πιο ριζοσπαστική, οραματική και μαζί ρεαλιστική πρόταση ανάπτυξης του Κατακόλου, τσακώνονται (το είδαμε και το καλοκαίρι του 2006) με εκατέρωθεν άσφαιρα πυρά οι μεν του ΠΑΣΟΚ να δικαιώσουν την καταστρεπτική για την Ηλεία 20ετία των Κυβερνήσεών τους, ορισμένοι δε Νεοδημοκράτες να αποδείξουν το αυτονόητο: Ότι το ΠΑΣΟΚ ευθύνεται για τα χάλια της περιοχής. Κι έτσι εκλείπουν οι προτάσεις…

Τα τουριστικά μονοπάτια περιπάτου στο Κατάκολο (για τα οποία ήδη έχει εγκριθεί δαπάνη 350.000 ευρώ), το πατρικό σπίτι (και τώρα μουσείο) του Γιάννη Λάτση (για την αξιοποίηση του οποίου ήλθε στον Πύργο ακόμα και η διευθύντρια της Εθνικής Πινακοθήκης Μαρίνα Λαμπράκη- Πλάκα) κι οι αστικές αναπλάσεις στην περιοχή αποτελούν λίγα μόνο από όσα μπορούν να γίνουν εκεί. Κι όπως γράφει ο Ζαχαρίας Μαντάς (Πατρίς, 8-7-2006) «…τόσο δύσκολο είναι να ολοκληρωθεί ο ασφάλτινος τάπητας στο δρόμο του βουνού του Κατακόλου, ώστε να γίνει προσπελάσιμος προς τον Άγιο Ανδρέα;…»

Σε κάθε περίπτωση, πριν από όλα πρέπει οι κάτοικοι του Πύργου να αποφασίσουν κυρίαρχα τι θέλουν για το Κατάκολο. Το προτιμούν ένα λιμάνι όπως σήμερα, που θα αποτελεί ουσιαστικά πύλη εισόδου στην περιοχή μας, ή μήπως θέλουν να αξιοποιηθεί διαφορετικά, επιτρέποντας στις μεγάλες εταιρίες πετρελαιοειδών, που έχουν ήδη εκδηλώσει ενδιαφέρον για να αντλήσουν από εκεί ένα μεγάλο μέρος από τα περίπου 2 δισεκατομμύρια βαρέλια πετρελαίου που έχουν εντοπιστεί στις υποθαλάσσιες περιοχές της Δυτικής Ελλάδας; Να άλλη μια ευκαιρία για πραγματική δημόσια διαβούλευση, κατάθεση προτάσεων από όλους τους φορείς και, τελικά, κυρίαρχη επιλογή των κατοίκων της περιοχής μέσα από τοπικό δημοψήφισμα.


Σπιάντζα, χώρος αναψυχής και ξεκούρασης

Το περιαστικό άλσος της Σπιάντζας είναι σήμερα, λόγω εγκατάλειψης, ένας χώρος που οι πολίτες του Πύργου δεν μπορούν να αξιοποιήσουν για να βελτιώσουν το επίπεδο ζωής τους. Σήμερα η Σπιάντζα αποτελεί προσφιλή χώρο κάθε λογής περιθωριακού στοιχείου. Κι όμως, θα μπορούσε εύκολα να γίνει ο προνομιακός χώρος άθλησης, παιχνιδιού και ανέμελης ξεκούρασης ολόκληρης της κοινωνίας του Πύργου. Να πώς:

Το πρώτο πράγμα που πρέπει να γίνει είναι η Σπιάντζα να περάσει από το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, στη δικαιοδοσία του δήμου Πύργου, με τη διαδικασία της πολυετούς παραχώρησης. Από κει και μετά, ο καλλωπισμός, η δημιουργία μονοπατιών περιπάτου, η περιποίηση των δένδρων και οι κατασκευές ήπιας μορφής από ξύλο μέσα στη Σπιάντζα, μπορούν κυριολεκτικά να τη μεταμορφώσουν και να την κάνουν πρώτη επιλογή των οικογενειών του Πύργου. Κι όλα αυτά, όπως είναι ευνόητο, επιδοτούνται από ευρωπαϊκά κονδύλια μέχρι και 100%, εάν τις σχετικές προτάσεις υποβάλει η Τοπική Αυτοδιοίκηση. Στο θέμα «Σπιάντζα» με έβαλε ο καλός φίλος και Διευθυντής Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Ηλείας Νίκος Ντοάς, που με γύρισε στην περιοχή και μου εξήγησε αναλυτικά την κατάσταση. Αργότερα, είχαμε κάνει μια πρώτη συζήτηση με τον Γαβρίλη Λιατσή και είχα δει ότι το υπουργείο Γεωργίας είναι θετικό σε τέτοιου είδους συνεργασίες. Ελπίζω προς αυτή την κατεύθυνση να κινηθεί ο νέος δήμαρχος Πύργου κ. Μάκης Παρασκευόπουλος.

Όσο για την παραλία της Σπιάντζας, από τη μια μεριά ισχύουν όλα όσα έχουν αναφερθεί σε άλλα σημεία της Πρότασης Διαλόγου για τα αυθαίρετα της παραλίας, κι από την άλλη πρέπει να τονιστεί ότι η κατάσταση στον παραλιακό δρόμο είναι άθλια, καθώς η γούβα που δημιουργήθηκε στο οδόστρωμα, εξαιτίας του ότι η θάλασσα «σκάβει» την άμμο τον χειμώνα, κάνει ουσιαστικά εκείνο το μέρος του δρόμου αδιάβατο από οχήματα.


Το Πολιτιστικό Πάρκο Κούβελου ανασταίνει την ανατολική πλευρά του Πύργου

Στον «Χάρτη Πολιτισμού» του Πύργου σημαίνουσα θέση έχει το Πολιτιστικό Πάρκο που είχε προταθεί στην περιοχή του Κούβελου. Ο σχεδιασμός της Δημοτικής Αρχής επί Λιατσή ήταν να δημιουργηθεί ένα πολυδύναμο κτήριο πολλαπλών δυνατοτήτων: Συνέδρια, θεατρικές παραστάσεις, πολιτιστικές και καλλιτεχνικές εκδηλώσεις, κινηματογράφος κι ένα σωρό άλλες παρόμοιες δραστηριότητες θα μπορούσαν να φιλοξενηθούν εκεί, ενώ είχε προβλεφθεί αναψυκτήριο, εργαστήρι κεραμικής, καθώς και χώρος για εξυπηρέτηση των ανθρώπων του Τύπου, υψηλών προδιαγραφών.

Η ιδέα ήταν περίφημη. Η ανάπτυξη της ανατολικής πλευράς της πόλης είναι απαραίτητη, αν μιλάμε για ισόρροπη ανάπτυξη. Υπήρξε, μάλιστα, και σχετική πρόταση στο πλαίσιο του 3ου Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης, ύψους 1,35 εκατομμυρίων ευρώ.

Συμπληρωματικά, στην περιοχή του Κούβελου έχουν δημοπρατηθεί μια σειρά έργων που της αλλάζουν κυριολεκτικά όψη: Πλακοστρώσεις, ηλεκτροφωτισμός, δενδροφυτεύσεις, αλλά και διευθετήσεις κυκλοφορίας στην οδό Παυσανίου, από την Αναπαύσεως μέχρι την Σαρανταπόρου. Ακόμα, πεζοδρόμηση της οδού Νέας Αρτάκης, από τη Θησέως μέχρι τη Λαχανά. Τέλος, το σχέδιο περιλαμβάνει διευθέτηση του χώρου γύρω από τη Δεξαμενή, μετά την ανάπλαση της Παλαιολόγου.

Στην περιοχή του Κούβελου πρέπει να προσθέσουμε τη δημιουργία του Κέντρου Δημιουργικής Απασχόλησης Παιδιών Πύργου, που θα συγκεντρώνει εκεί τη νέα γενιά της πρωτεύουσας.


Το Επαρχείο, ξανά στην κορυφή της πόλης

Είναι ένα από τα δυο «σήματα κατατεθέντα» του Πύργου, μαζί με το Λάτσειο Δημοτικό Μέγαρο. Μετά από πολύ καιρό, άρχισε και πάλι να λειτουργεί, αποκαθιστώντας τις μνήμες των Πυργίων και την αισθητική της κεντρικής πλατείας, που μέχρι πρότινος είχε ένα εγκαταλελειμμένο κτίσμα στην άκρη της. Το μόνο που μπορεί κανείς να πει εδώ είναι η απόφαση του πρώην δημάρχου Γαβρίλη Λιατσή για λειτουργία δημοτικής Επιχείρησης κι ότι τα κονδύλια επισκευής προήλθαν από το Πρόγραμμα «Θησέας».


Πώς συμπληρώνεται η πολιτιστική ζωή στον Πύργο

Ο Πύργος έχει έντονη πολιτιστική ζωή, που ξεπηδά από δεκάδες ζωντανά και δραστήρια σωματεία πολιτιστικού χαρακτήρα. Η κίνηση αυτή στην Αμαλιάδα έχει περισσότερα στοιχεία κουλτούρας, ενώ στον Πύργο έχει περισσότερα κοσμοπολίτικα στοιχεία.

Από το Λύκειο Ελληνίδων, μέχρι το Σύλλογο Φίλων της Λίμνης Μουριάς και το Σύλλογο Πυργίων, κι από τη Φιλαρμονική της πόλης μέχρι τη Μικτή Χορωδία της, οι πολίτες της πρωτεύουσας οργανώνουν την πολιτιστική και κοινωνική ζωή τους μέσα σε τέτοιες κινήσεις. Κατά την περίοδο από τον Οκτώβριο μέχρι τον Μάιο, σπάνια θα βρει κανείς ένα ολόκληρο Σαββατοκύριακο στον Πύργο, χωρίς κάποιο από αυτά τα σωματεία να μην έχει μια εκδήλωση, μια συνεστίαση, μια ημερίδα, μια ομιλία…

Ωστόσο, πολιτιστική ζωή υπάρχει κι έξω από τα στενά όρια της πόλης, κι αυτή πρέπει επίσης να ενισχυθεί με κάθε τρόπο. Για παράδειγμα, είναι ανάγκη πρώτα να συμφωνήσουμε για τον ετήσιο χαρακτήρα του κι έπειτα να αναβαθμίσουμε το Φεστιβάλ Παραδοσιακών Χορών που διεξάγεται κάθε Ιούλιο τα τελευταία οκτώ χρόνια στον Ελαιώνα. Να πασχίσουμε ώστε να αντιπροσωπεύονται κάθε χρονιά περισσότερες περιοχές, να αναδεικνύονται κι άλλες ψηφίδες του τεράστιου ψηφιδωτού της παράδοσής μας… Να θεσπιστούν βραβεία, να βρεθούν χορηγοί, να υπάρξει ουσιαστική κάλυψη από τα Μέσα Ενημέρωσης της περιοχής μας. Να θυμηθούμε την παλιά ονομασία του χωριού (Μαλαπάσι) και να παρουσιάσουμε ό,τι ξέρουμε για τον Μαλαμ-πασά, που κατοικούσε εκεί… Με δυο λόγια να δημιουργήσουμε το μεγαλύτερο δυνατό θόρυβο γύρω από τις εκδηλώσεις στον Ελαιώνα, ώστε να προσελκύσουμε όσο το δυνατόν περισσότερους επισκέπτες.

Πολιτισμός, όμως, στον Πύργο σημαίνει και ποιότητα ζωής: Το Πάρκο Κυκλοφοριακής Αγωγής στην περιοχή του Ανθόπυργου μπορεί και πρέπει να γίνει εργαλείο ανατροπής της σημερινή απαράδεκτης κατάστασης, με τα καθημερινά τροχαία, τα περισσότερα από τα οποία είναι και θανατηφόρα.


Άλλες υποδομές του Πύργου

Στον πρώην Δήμαρχο Πύργου Γαβρίλη Λιατσή πρέπει να πιστωθεί η παραχώρηση στον Δήμο των πρώην «Υπνωτηρίων του ΟΣΕ» στην οδό Πετροπούλου. Στο χώρο αυτό μπορεί να ξεφυτρώσει ένας πολιτιστικός πνεύμονας με τη μια του άκρη στο κτήριο του ΟΣΕ και την άλλη στο 2ο Γυμνάσιο- Λύκειο. Το κτήριο ΣΠΚ μπορεί, όπως είχε πει ο τότε Υπουργός Τουρισμού και σημερινός Υγείας Δημήτρης Αβραμόπουλος, να χρησιμοποιηθεί για τη δημιουργία ενός μόνιμου Εκθεσιακού Κέντρου Παραδοσιακών Προϊόντων, στο οποίο θα συνεισφέρει κάθε γωνιά της Ηλείας.

Ως τότε, ας φροντίσουμε να μην κινδυνεύει καμία απολύτως περιοχή του Πύργου από πλημμύρες και καταστροφές, όπως συνέβη αρκετές φορές λ.χ. με το Λάπατο…

Επίσης, με υποδομές προστατεύουμε το Περιβάλλον, τον πιο πιστό μας σύμμαχο στον αγώνα για ανάπτυξη της Ηλείας: Χρειάζεται άμεση παρέμβαση για τη μόλυνση του υδροφόρου ορίζοντα και των καλλιεργειών της περιοχής στην περιοχή Αγκινάρα από τη λειτουργία άλλης μιας παράνομης χωματερής, δηλαδή ανεξέλεγκτης διάθεσης απορριμμάτων.

Είναι επίσης ανάγκη να αξιοποιηθούν τα κτήρια- φαντάσματα στην πρωτεύουσα της Ηλείας: Το πρώην εργοστάσιο κεραμικών «Κεράμικα», η «Ελαιουργία Πύργου», το κτήριο Παπαγιάννη, κι εκείνο της παλαιάς εταιρίας «Δήμητρα- Αλφειός» είναι μερικά μόνο από τα κτήρια που θυμίζουν τον Πύργο του χθες, είναι η ζωντανή ιστορία της πόλης.


Ποντικόκαστρο

Είναι μεσαιωνικό κάστρο αλλά πλήρως αναξιοποίητο. Στόχος πρέπει να είναι η ήπια αποκατάσταση του Κάστρου και εν συνεχεία η τουριστική του προβολή. Προηγούνται η αποψίλωση, το κόψιμο των θάμνων, και εν συνεχεία προσπάθειες αναστήλωσης. Το καλύτερο είναι ο φωτισμός του κάστρου τη νύχτα. Η θέα του προς Ζάκυνθο και Κυπαρισσία είναι εξαίσια γι αυτό οι Λατίνοι το ονόμασαν Belvedere ή Beauvoir.


Επαναπλημμυρισμός Λίμνης Μουριάς

Τον Μάιο του 2006 παρουσιάστηκε στον Πύργο μελέτη για τον επαναπλημμυρισμό της Λίμνης Μουριάς, την οποία μελέτη επιμελήθηκε μια ερευνητική ομάδα των τμημάτων Γεωλογίας και Βιολογίας του Πανεπιστημίου Πατρών. Το πολιτικό συμπέρασμα που εξάγεται από την παρουσίαση, όχι τη σπουδή της μελέτης, είναι ότι ο μερικός επαναπλημμυρισμός μπορεί να αποτελέσει πρόσθετη αιτία ανάπτυξης του τουρισμού στην περιοχή, καθώς είναι δυνατόν από τη μια μεριά να ενθαρρυνθούν οικοτουριστικές μονάδες, με δεδομένο ότι η Λίμνη Μουριά βρισκόταν ακριβώς πάνω στο δρόμο που ακολουθούν τα αποδημητικά πτηνά, κι από την άλλη, ποικίλες μορφές τουριστικών μονάδων, που θα προστεθούν σε ό,τι γίνεται προς τουριστική αξιοποίηση στις υπόλοιπες περιοχές του νομού και θα ορίσουν, έτσι, το πλαίσιο και το εύρος της ανάπτυξης της Ηλείας.


Ανέγερση Ιερού Ναού Αγίου Χαραλάμπους

Η σκέψη του πρώην Δημάρχου Γαβρίλη Λιατσή για ανέγερση του Ναού του πολιούχου του Πύργου Αγίου Χαραλάμπους στο χώρο απέναντι από το Δημοτικό Στάδιο της πόλης είναι καλή, εφόσον βέβαια δεν ευρεθεί κεντρικότερο σημείο για έναν Ναό που να αξίζει ο Πύργος κι οι κάτοικοί του. Πάντως κι αυτό το ζήτημα πρέπει να ξεκολλήσει από τις απλές αναφορές σε επετείους και να δρομολογηθεί με συνεννόηση και γρήγορες λύσεις.


Για ένα νοσοκομείο- πρότυπο στη Δυτική Πελοπόννησο

Αυτό είναι το κεντρικό και το πιο αξιόπιστο νοσοκομείο της περιοχής. Δεν μπορεί να φεύγει ο κόσμος μας για την Πάτρα. Πρέπει να καλύπτουμε όλη τη δυτική Πελοπόννησο. Ζητείται πολιτική συναίνεση για τη χάραξη στόχων και την από κοινού πίεση προς υλοποίησή τους. Κάθε αντιπολιτευτική έξαρση με αντικείμενο το νοσοκομείο, στη σημερινή του μορφή και κατάσταση, θα στέλνει τη λύση του προβλήματος ακόμα πιο μακριά.


Προσέχουμε την πόλη, αλλά και τα περίχωρά της

Τα όμορφα περίχωρα μιας αληθινής πρωτεύουσας είναι που την ομορφαίνουν. Στην περίπτωση του Πύργου, αυτό ισχύει μόνο σε ένα μικρό βαθμό. Για παράδειγμα, το Λαμπέτι θα μπορούσε να έχει γίνει ένα πολύ ωραίο προάστιο κι όχι ένας χώρος που πραγματικά να θυμίζει άλλες εποχές. Το Κολίρι πρέπει να συνδεθεί ουσιαστικά με την πόλη του Πύργου, όχι να είναι αποκομμένο όπως σήμερα, ενώ επείγει και η επίλυση του προβλήματος ύδρευσης στην περιοχή. Θυμίζω ότι ο νέος Δήμαρχος Πύργου υποσχέθηκε να κάνει το Κολίρι επίκεντρο του γαστρονομικού τουρισμού της Ηλείας (εφημερίδες 12-7-2006). Το Λεβεντοχώρι δεν έχει αποχέτευση, ούτε πολεοδομικό σχέδιο και με την παραλία του πλήρως ανεκμετάλλευτη και γεμάτη σκουπίδια. Η ανάπλαση της περιοχής προς το Σκαφιδοβούνι, μπορεί να εκτοξεύσει στα ύψη τον τουρισμό αν αυτός βασιστεί σε μικρές κι ευέλικτες μονάδες. Ακόμα και στο Κορακοχώρι οι κάτοικοι αισθάνονται παραμελημένοι. «Ούτε ο Σημίτης δεν κατάφερε να μας φέρει νερό» λέει στην εφημερίδα Πρωινή (25-7-2005) ένας υπερήλικας μόνιμος κάτοικος του Κορακοχωρίου.

Ενταγμένη σε ένα συνολικό πολιτιστικό σχέδιο πρέπει να είναι η κατασκευή του υπαίθριου θεάτρου στα Γρανιτσέικα, που θα δώσει ζωή στο αδικημένο αυτό δημοτικό διαμέρισμα, σε συνδυασμό με την ανάπλαση της πλατείας του, που αποφασίστηκε πρόσφατα.