Tuesday, March 13, 2007

Αξιοποιούμε το πολιτισμικό μας απόθεμα

1. Εισαγωγή
2. Η σχέση της Ηλείας με τον Πολιτισμό
3. Η συνεισφορά της Κυβέρνησης Καραμανλή
4. Προνομιακό πεδίο για την Κοινωνία των Πολιτών
5. Αναδεικνύουμε το δίπολο Ολυμπία- Ήλιδα
6. Ολυμπιακός Μαραθώνιος
7. Τα Μοναστήρια ως τόποι Πολιτισμού και Παράδοσης
8. Ο Πολιτισμός ανεβάζει το επίπεδο της ζωής μας


Εισαγωγή

Το πολιτισμικό απόθεμα της Ηλείας δεν μπορεί να κλειστεί μέσα σε ένα κεφάλαιο. Κάθε περιοχή έχει τις δικές της δυνατότητες και χρειάζεται να βρει το δικό της τρόπο για να κάνει τον Πολιτισμό όχι μόνο στοιχείο οικονομικής ανάπτυξης, αλλά και βελτίωσης της ίδιας της τοπικής κοινωνίας, των ίδιων των κατοίκων κάθε γωνιάς της ηλειακής γης.

Συνεπώς, στο δεύτερο μέρος του βιβλίου μπορεί ο αναγνώστης να βρει σκέψεις και ιδέες επένδυσης στον Πολιτισμό, τοποθετημένες σε κάθε περιοχή ειδικά. Εδώ θα περιοριστούμε στην καταγραφή τέτοιων προτάσεων, που έχουν είτε διαδημοτικά χαρακτηριστικά, είτε αναφέρονται σε ολόκληρη την Ηλεία ή και τη Δυτική Πελοπόννησο.

Η σχέση της Ηλείας με τον Πολιτισμό

Ποια είναι η βάση, πάνω στην οποία η Νέα Ηλεία επενδύει στον Πολιτισμό; Πιστεύω ότι υπάρχουν τέσσερις βασικοί λόγοι. Πρώτος λόγος είναι ο αυτονόητος: Η κληρονομιά των Ολυμπιακών Αγώνων και των Ολυμπιακών Ιδεωδών είναι, μεν, παγκόσμια, αλλά είναι εξίσου βέβαιο ότι ξεκίνησαν όχι τυχαία από την περιοχή της σημερινής Ηλείας, από την Αρχαία Ολυμπία και την Αρχαία Ήλιδα. Η κληρονομιά του Ολυμπισμού είναι ασφαλώς πανανθρώπινη, αλλά εξίσου ασφαλώς έχει γεωγραφικό προσδιορισμό, τουλάχιστον στην αρχαία, και περισσότερο ανιδιοτελή εκδοχή της. Το λέω αυτό διότι αντιλαμβάνεται κανείς ότι στη σύγχρονη εποχή, οι Ολυμπιάδες είναι –πέραν των άλλων- και ευκαιρίες για μοναδικές επενδύσεις στις πόλεις και περιοχές που φιλοξενούν αυτό το ύψιστο αθλητικό γεγονός. Ασφαλώς, όμως, δεν μιλάμε μόνο για την Ολυμπία και την Ήλιδα. Μιλάμε για τις ελιές του Γουμέρου, για την παρουσία του Ξενοφώντα στον Σκιλλούντα, για τον Παυσανία, κι ακόμα για τους Μεγάλους Μύθους της Ελληνικής Μυθολογίας, για τον Ερυμάνθιο Κάπρο, για τους Σταύλους τους Αυγεία, για τη Φολόη των Κενταύρων, για τη συμμετοχή των Ηλείων στον Τρωικό Πόλεμο, κοντολογίς για όλο αυτό το μαγικό κόσμο που σήμερα αποκαλούμε «Ελληνική Αρχαιότητα, με κορυφαία ασφαλώς την Ολυμπιακή Ιδέα. Η Ολυμπιακή Κληρονομιά, συνεπώς, είναι το ένα από τα βάθρα που επιτρέπουν στη Νέα Ηλεία να επενδύσει στον Πολιτισμό.

Δεύτερος λόγος επένδυσης στον Πολιτισμό είναι η νεότερη παράδοση της Ηλείας. Πολλοί αγώνες για την απελευθέρωση της Ελλάδας το 1821 έγιναν στα εδάφη της Ηλείας, πήραν μέρος οι προπάπποι μας, και γύρω από αυτό το κορυφαίο γεγονός της ελληνικής ιστορίας υφάνθηκε η ελληνική παράδοση της νεότερης Ελλάδας, του δημοτικού τραγουδιού, του ρόλου της Εκκλησίας και της Αυτοδιοίκησης, των ηθών και των εθίμων, που ακόμα και σήμερα αναβιώνουν τα καλοκαίρια στα χωριά μας. Αυτή η πολιτισμική παρακαταθήκη δεν αφήνει περιθώρια αδιαφορίας σε μια κοινωνία που πραγματικά επιθυμεί την ανάπτυξή της όχι μέσα από την οικονομική μονοδιάσταση, αλλά μέσα από την ισόρροπη ανάπτυξη πνευματικών, ηθικών και υλικών απολαύσεων.

Τρίτος λόγος είναι ότι η Ηλεία του Αύριο προσανατολίζει την ανάπτυξή της κυρίως στον τουρισμό. Μια από τις πλέον αποδοτικές μορφές του είναι ο πολιτιστικός τουρισμός, δηλαδή η έλευση τουριστών για παρακολούθηση πολιτιστικών γεγονότων ή άλλων events. Η παρουσία εκατοντάδων τουριστών καθημερινά στην Αρχαία Ολυμπία είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτής της μορφής τουρισμού. Χρέος μας είναι να την επεκτείνουμε σε ολόκληρη την Ηλεία, επιλέγοντας με προσοχή και σύνεση τα κομβικά σημεία που μπορούν να προσφέρουν «πολιτιστική τροφή» υψηλού επιπέδου σε πολλούς τουρίστες.

Τέλος, ο τέταρτος λόγος είναι ότι η Νέα Ηλεία έχει κατανοήσει ότι σήμερα ανάπτυξη φέρνει η συμμετοχή μας στην Κοινωνία της Γνώσης. Η παγκοσμιότητα είναι αληθινή απειλή για πολλούς λαούς που δεν διαθέτουν πνευματικό υπόβαθρο, όχι όμως και για τους Έλληνες. Για λαούς με τη δική μας πνευματική κληρονομιά, η παγκοσμιότητα είναι πρώτης τάξεως ευκαιρία να αναδείξουμε τα συγκριτικά μας πλεονεκτήματα, που κάνουν το σύνολο, σχεδόν, των συμπατριωτών μας που αποφασίζουν να ζήσουν σε μια άλλη χώρα, να διαπρέπουν. Το δαιμόνιο μυαλό του Οδυσσέα, την εργατικότητα και τη μαχητικότητα του Αχιλλέα, την έφεση στο επιχειρείν του Λάτση και του Ωνάση, την επιστημοσύνη του Παπανικολάου, το πνευματικό ταλέντο του Μητρόπουλου, του Κανελλόπουλου, του Ελύτη, του Θεοδωράκη και τόσων άλλων, τις ηθικές βάσεις δόμησης μιας ισχυρής προσωπικότητας. Για να συμμετάσχουμε, λοιπόν, στην αυριανή Επανάσταση της Γνώσης, πρέπει από σήμερα να επενδύσουμε στον Πολιτισμό και στην καλλιέργεια του Ανθρώπου. Να μειώσουμε δραστικά τον αναλφαβητισμό στην Ηλεία. Να βάλουμε στόχο την προοπτική ανάστασης των εγκαταλελειμμένων σχολείων στα χωριά μας. Να γίνουμε και στον τομέα του Πολιτισμού, αυτό που είχε πει για την Ηλεία ο Παυσανίας: Ο κάλλιστος της Ελλάδος τόπος.

Η συνεισφορά της Κυβέρνησης Καραμανλή

Το Υπουργείο Πολιτισμού χρηματοδοτεί μέσω του ΠΕΠ Δυτικής Ελλάδας, σειρά αρχαιολογικών έργων στην Ηλεία. Συγκεκριμένα από το καλοκαίρι του 2005 έχει εγκριθεί το ποσό των 14,7 εκατομμυρίων ευρώ για:
- Αποκατάσταση αύλειου χώρου και εισόδου, εσωτερικού περιβόλου στο Κάστρο Χλεμούτσι και δημιουργία εκθεσιακών χώρων προϋπολογισμού 340.000 ευρώ.
- Στερέωση κι αποκατάσταση βυζαντινών ναών του νομού Ηλείας προϋπολογισμού 400.000 ευρώ.

Παράλληλα, σε εξέλιξη βρίσκονται τα έργα:
- Μουσείο Αρχαίας Ήλιδας, 4.248.969 ευρώ
- Αποκατάσταση- Ανάδειξη Επικούρειου Απόλλωνα 2.934.700 ευρώ
- Διαμόρφωση Αρχαιολογικού Χώρου Ολυμπίας 3.193.355 ευρώ
- Παλαιό Μουσείο Αρχαίας Ολυμπίας 3.218.208 ευρώ
- Μετατροπή οικίας Τατάνη στην Αμαλιάδα σε Διαχρονικό Μουσείο Ηλείας 1.015.818 ευρώ
- Ανάπλαση Ανάδειξη Αρχαιολογικού Χώρου Γλαρέντζας Κυλλήνης 440.205 ευρώ.

Σε αυτά να προσθέσουμε τη Δημοτική Αγορά Πύργου, που μπορεί με κατάλληλο σχεδιασμό να γίνει σημείο πολιτιστικής αναφοράς για ολόκληρο το νομό μας κι ένα σωρό άλλα έργα που γίνονται σε όλη την Ηλεία.

Προνομιακό πεδίο για την Κοινωνία των Πολιτών

Ο Πολιτισμός ανήκει σε εκείνες τις κοινωνικές κι ανθρώπινες δράσεις που κατεξοχήν δεν μπορούν να προοδεύσουν με απλές αποφάσεις της Πολιτείας, χωρίς την ενεργό συμπαράσταση και πολλές φορές την πρωτοπορία της Κοινωνίας.

Σήμερα στην Ηλεία ο προσεκτικός παρατηρητής διαπιστώνει μια σημαντική έφεση της Κοινωνίας των Πολιτών σε πολιτιστικές δράσεις. Η πλήρης απουσία καθοδήγησης στον τομέα αυτό, σε συνδυασμό με φαινόμενα εσωτερικής μετανάστευσης των νεότερων και περισσότερο μορφωμένων στρωμάτων του πληθυσμού προς τα μεγάλα αστικά κέντρα της Ελλάδας, μακριά από τα πατρογονικά χώματα, έχουν οδηγήσει και τις δράσεις για τον Πολιτισμό σε επαναλήψεις, στην πλειοψηφία τους χωρίς εισαγωγή νέων στοιχείων, εμπλουτισμό με νεότερα στοιχεία του σύγχρονου Πολιτισμού, ενσωμάτωση καινούριων πολιτιστικών εμπειριών. Αυτό δεν σημαίνει ότι ένας προσεκτικός παρατηρητής δεν διαπιστώνει σημαντικές πολιτιστικές ανησυχίες στη σημερινή Ηλεία.

Ας δούμε τώρα πώς μπορούμε σε πρώτη φάση, ακόμα και πριν ο τόπος αναπτυχθεί, να εμπλουτίσουμε τις πολιτιστικές μας εκδηλώσεις με ιδέες που σήμερα εφαρμόζονται στην Ηλεία, ή με πρωτοβουλίες που παίρνουν άλλες περιοχές της Ελλάδας και που στη δική μας περιοχή θα μπορούσαν να κάνουν τη διαφορά. Επισημαίνω και πάλι ότι εδώ θα αναφερθώ μόνο σε υπερτοπικού χαρακτήρα εκδηλώσεις, καθώς η πολιτιστική δράση κάθε ξεχωριστής περιοχής της Ηλείας παρουσιάζεται στο δεύτερο μέρος του παρόντος βιβλίου.

Αναδεικνύουμε το δίπολο Ολυμπία- Ήλιδα

Πρώτα από όλα η Ηλεία είναι για Έλληνες και ξένους η γενέτειρα γη του Ολυμπισμού. Κι αν παραδεχόμαστε το αυτονόητο, ότι δηλαδή Ολυμπιακό Πνεύμα ίσον Πολιτισμός, τότε πρέπει να εργαστούμε πάνω σε αυτό τον καμβά.

Πιστεύω ότι οφείλουμε να αναδείξουμε όλες τις πτυχές της Ολυμπίας, κι όχι μόνο το Μουσείο και τον Αρχαιολογικό Χώρο γενικά και αόριστα. Νομίζω ότι η Αυτοδιοίκηση, πρώτου ή και δεύτερου βαθμού, μπορεί και πρέπει να αναδείξει ένα- ένα τα αριστουργήματα του Ολυμπισμού που βρίσκονται στον Αρχαιολογικό Χώρο, με συγκεκριμένη στρατηγική ανάδειξης, που θα περιλαμβάνει διαφημιστικές καταχωρήσεις, εκπαιδευτικές πρωτοβουλίες, διαγωνισμούς κλπ.

Κατά τη γνώμη μου, λοιπόν, πρέπει να αναδειχθούν ξεχωριστά το Γυμνάσιο, η Παλαίστρα, το Ηρώο, το Εργαστήριο του Φειδία, τα Λουτρά κοντά στον ποταμό Κλαδέο, το Σπίτι των Φαιδρυντών, οι Ρωμαϊκοί Ξενώνες, το Λεωνιδαίο, το Βουλευτήριο, τα Ρωμαϊκά Λουτρά, η Στοά της Ηχούς, η Κρύπτη, το Στάδιο, ο Ιππόδρομος, το Νυμφαίο, ο Ναός της Ήρας, οι βωμοί του Διός και της Ήρας, το Πελόπιο κλπ. Άφησα τελευταίο το Ναό του Διός, που από μόνος του μπορεί να φέρνει στην περιοχή όσους τουρίστες φέρνει σήμερα ολόκληρη η Ολυμπία. Σημειώνω ότι το πρωτοπόρο Ίδρυμα Μείζονος Ελληνισμού έχει αναπαραστήσει εικονικά τόσο τους αγώνες στο Αρχαίο Στάδιο της Ολυμπίας όσο και το Ναό του Διός με το μεγάλο χρυσελεφάντινο άγαλμα. Μια προγραμματική συμφωνία του Δήμου ή του Δήμου και της Νομαρχίας από τη μια και του Ιδρύματος Μείζονος Ελληνισμού από την άλλη μπορεί να αλλάξει ουσιαστικά τον τρόπο παρουσίασης του θησαυρού της Ολυμπίας.

Σπεύδω να διευκρινίσω ότι συμφωνώ με όσους υποστηρίζουν ότι ο σημερινός Δήμος Αρχαίας Ολυμπίας με τα έσοδα που έχει δεν είναι δυνατόν να αναδεχθεί ολόκληρο το βάρος της προβολής της Αρχαίας Ολυμπίας, ιδιαίτερα μάλιστα στη νέα διάσταση που την θέτω εδώ. Γι αυτό νωρίτερα μίλησα για δραστηριοποίηση από τη μια μεριά της Κοινωνίας των Πολιτών αλλά, από την άλλη και για συνεργασία του δήμου με τη Νομαρχία και, όπου χρειάζεται, με την Αθήνα.

Θεωρώ ευτύχημα για την Αρχαία Ολυμπία ότι σήμερα έχει έναν Δήμαρχο, το γιατρό Γιώργο Αηδόνη, που δεν έχει ιδεολογικές προκαταλήψεις, παρακολουθεί τα μηνύματα των καιρών και, συνεπώς, μπορεί με τη βοήθεια και τη συμπαράσταση όλων μας να βρει λύσεις είτε με εκμετάλλευση των Συμπράξεων Δημοσίου και Ιδιωτικού Τομέα, που θέσπισε η Νέα Διακυβέρνηση, είτε με κινητοποίηση των αστείρευτων δυνάμεων των Ηλείων της Διασποράς, πολλοί από τους οποίους έχουν, πέραν της αναμφισβήτητης θέλησης, και την υλική δυνατότητα να συνδράμουν ένα τέτοιο γιγάντιο έργο. Αντίστοιχη προβολή με εκείνη της Αρχαίας Ολυμπίας πρέπει να έχει και η Αρχαία Ήλιδα, μόλις λυθούν τα προβλήματα που υπάρχουν εκεί (βλ. κεφάλαιο για την Αμαλιάδα στο δεύτερο μέρος του βιβλίου).

Ολυμπιακός Μαραθώνιος

Στο σημείο αυτό είναι πολύ σημαντικό να αναφέρω μια σκέψη που έγινε από ανθρώπους που αγαπούν την Ολυμπία και εργάζονται πάνω στα ιδανικά του Ολυμπισμού. Πιστεύω ότι η Νομαρχία πρέπει άμεσα να καθιερώσει τον ετήσιο Ολυμπιακό Μαραθώνιο Δρόμο, που θα ξεκινά από την Αρχαία Ήλιδα και μέσα από το μονοπάτι απείρου κάλλους που διέρχεται από την Οινόη, την Καυκανιά κλπ, θα καταλήγει στο χωριό Μάγειρας της Ολυμπίας. Με μια μικρή παράκαμψη, ο δρόμος αυτός είναι ακριβώς το μήκος του κλασικού Μαραθωνίου Δρόμου, δηλαδή 42 χιλιόμετρα και μερικά μέτρα. Μπορεί με τον Ολυμπιακό Μαραθώνιο, να ξεκινούν οι πολιτιστικές εκδηλώσεις κάθε καλοκαίρι, δηλαδή αυτός να γίνεται είτε κάθε Μάιο, είτε λίγο πριν- λίγο μετά την εποχή που ανάβουμε την Ολυμπιακή Φλόγα και τη στέλνουμε στην διοργανώτρια πόλη κάθε Ολυμπιάδας.

Παράλληλα είναι πολύ καλό να ταυτίσουμε τον Αθλητισμό με τον Πολιτισμό, θεσπίζοντας μια ετήσια «Ολυμπιάδα Μεσηλίκων» για μεγαλύτερους αθλητές, όπου η συμμετοχή και η ατομική άθληση παίζουν μεγαλύτερο ρόλο από τη νίκη. Αν την στήσουμε σωστά, η Ολυμπιάδα Μεσηλίκων θα φέρνει στην περιοχή μας τουρίστες από όλη την Ελλάδα για να λάβουν μέρος ή να παρακολουθήσουν τους Αγώνες.

Τα Μοναστήρια ως τόποι Πολιτισμού και Παράδοσης

Ομοίως, είναι ανάγκη να αναδείξουμε το πολιτιστικό εκτόπισμα όλων των μνημείων της Ηλείας, μέσα από ένα προγραμματισμό σε επίπεδο νομού. Εδώ απλώς θέλω να επισημάνω την πολιτιστική σημασία των μοναστηριών του τόπου μας. Τόσο από αρχιτεκτονικής πλευράς, όσο και από ιστορικής, μονές όπως της Φραγκαβίλλας, του Φραγκοπηδήματος, της Παναγίας Κρεμαστής, του Σεπετού, της Χρυσοπηγής στην περιοχή της Λαμπείας, αλλά και μικρότερες όπως η Αγία Ελεούσα στη Λυγιά του Βαρθολομιού, η Παναγιά της Σκαφιδιάς, η Παναγιά στο Πορετσό, η Παναγιά στη Ζούρτσα, η Παναγιά Καθολική στη Γαστούνη, το Μοναστήρι των Βλαχερνών στη Γλαρέντζα κλπ είναι πραγματικά διαμάντια πολιτισμού και παράδοσης.

Ο Πολιτισμός ανεβάζει το επίπεδο της ζωής μας

Το κεφάλαιο αυτό ολοκληρώνεται με ιδέες για καλύτερη προβολή της σχέσης που έχει η Ηλεία με τον Πολιτισμό. Κι αυτή η προβολή, πιστεύω ότι και την ποιότητα της ζωής μας βελτιώνει, και χρήματα μας αποφέρει.

Η Ηλεία ήδη έχει μερικές μεγάλες ξενοδοχειακές μονάδες (στην Κυλλήνη, στη Σκαφιδιά, στον Αμπελιώνα, άλλες που ετοιμάζονται στην Αγουλινίτσα και τη Μούτελη κλπ). Κάθε χρόνο μαζεύονται σε αυτές αρκετοί Έλληνες, αλλά και ξένοι τουρίστες. Προτείνω σε συνεννόηση της Νομαρχίας με τις ιδιοκτησίες καθενός από αυτά τα ξενοδοχειακά συγκροτήματα να διοργανώνεται κάθε χρόνο σε καθένα από αυτά μια μεγάλη έκθεση ελληνικού βιβλίου κι άλλη μια ξενόγλωσσου βιβλίου. Έτσι και η έφεση των Ελλήνων στα γράμματα θα προβάλλεται, αλλά και οι βιβλιοπώλες του Πύργου, της Αμαλιάδας και των άλλων πόλεων της Ηλείας θα έχουν ένα συμπληρωματικό έσοδο.

Στα μέσα του 2006 ο τότε Νομάρχης κ. Δημητρουλόπουλος πρόβαλε το διεθνές Συνέδριο Ιστορίας που διοργάνωσε το Ινστιτούτο Αρχαίας Ελληνικής Ιστορίας «Σωσίπολις». Καλή η πρωτοβουλία, αλλά χρειάζεται δυο ακόμα πράγματα: Πρώτον, τακτική επανάληψη του Συνεδρίου ,ώστε να εμπεδωθεί ως θεσμός. Δεύτερον, πολύ καλύτερη προβολή του με ανοικτό πνεύμα, ώστε να συγκεντρώσει χορηγούς και άλλους υποστηρικτές κι έτσι κάθε χρόνο να μεγαλώνει το επιστημονικό και πολιτιστικό βεληνεκές του.

Πολιτισμός, όμως, δεν σημαίνει μόνο Αρχαιολογικά ευρήματα και ιστορία. Σημαίνει και ποιότητα καθημερινής ζωής. Περισσότεροι κινηματογράφοι και θέατρα πρέπει να είναι στην ημερήσια διάταξη. Τα πολυσινεμά πρέπει να έλθουν και στην Ηλεία. Παράλληλα, δεν είναι δυνατόν να συνεχίζεται αυτό το απαράδεκτο φαινόμενο των θιάσων, που στήνονται πάνω σε ένα- δυο ονόματα και με νούμερα επιθεώρησης της δεκάρας γυρίζουν την περιφέρεια, για να «γελάσουν οι χωρικοί». Πρόκειται για βαριά και συνεχιζόμενη προσβολή των κατοίκων της ελληνικής υπαίθρου. Οι κάτοικοι της Ηλείας αξίζουν και χρειάζονται να παρακολουθούν θεατρικές παραστάσεις επιπέδου. Η φετινή επιθεώρηση, λχ, που ανέβασε ο θίασος του Σταμάτη Φασουλή, ναι, είναι έργο που αξίζει να δει κανείς. Αλλά επιθεωρήσεις που γράφονται στο πόδι για θεατές Β! κατηγορίας είναι ένα «φρούτο» του παρελθόντος που πρέπει να τελειώνει.

Συγχρόνως πρέπει να ενθαρρυνθεί η ερασιτεχνική δημιουργία στην Τέχνη. Στα σπλάχνα του σημερινού Πύργου, της Αμαλιάδας, των Κρεστένων ή των Λεχαινών και της Ανδραβίδας ίσως υπάρχουν κρυφά και κρυμμένα ταλέντα ηθοποιών, τραγουδιστών, συγγραφέων. Παραστάσεις από σχολικούς θιάσους, παιδικό θέατρο, διαγωνισμοί μεταξύ συλλόγων της Ηλείας κι άλλα είναι η καλύτερη πρώτη ύλη για ανάδειξη των ταλέντων που κυκλοφορούν ανάμεσά μας. Μην ξεχνάμε ότι ο μακαρίτης ο Τάσος Γιαννόπουλος, ο γνωστός μεγάλος κωμικός που έφυγε από τη ζωή τόσο γρήγορα, διαφήμιζε την ιδιαίτερη πατρίδα του, τη Γαστούνη, σχεδόν σε κάθε του ταινία. Η μεγάλη ποιήτρια Έφη Αιλιανού έγινε ευρύτερα γνωστή στη σύγχρονη τοπική κοινωνία, κυρίως χάρη στην επιμονή του γνωστού δικηγόρου και πνευματικού ανθρώπου Στάθη Δάγλαρη, ο οποίος με αξιοθαύμαστη επιμονή γράφει συστηματικά στον φιλόξενο τοπικό μας Τύπο. Μπορούμε, για παράδειγμα, να εντάξουμε με κάποιο τρόπο τους πρωταθλητές στην ερασιτεχνική δημιουργία Ηλείους, στο Φεστιβάλ Ολυμπίας; Δεν είναι αυτό ένα επαρκές κίνητρο για ολοένα και μεγαλύτερη βελτίωση της ερασιτεχνικής δημιουργίας; Ή να προβάλλουμε πέρα από τα ηλειακά όρια την έκθεση Αγιογραφίας και Ζωγραφικής που διοργανώνει τακτικά η Ιερά Μητρόπολη Ηλείας και Ωλένης;

Πολιτισμό πρέπει να σπείρουμε και στα media. Στο πρόσφατο παρελθόν έχουν γίνει πειραματικές εκπομπές μαθητών στην ΕΡΑ Πύργου. Ίσως είναι ευκαιρία κάποια ραδιόφωνα να θεσμοθετήσουν τέτοιες εκπομπές με κριτήρια που θα σκεφτούν, όπως οι επιδόσεις στα μαθήματα, η πρωτοτυπία των θεμάτων που θα παρουσιαστούν, η πληρότητα του ρεπορτάζ κλπ.

Πολιτισμός είναι και τα προϊόντα μας. Μπορούμε για παράδειγμα να αναδείξουμε πολιτιστικά την κορωνέικη ελιά, με ετήσιες εκδηλώσεις κάθε Οκτωβριο, λίγο πριν αρχίσει το μάζεμα της ελιάς, ή στις αρχές της χρονιάς, μόλις τελειώνει το μάζεμα; Να οργανώσουμε εκδηλώσεις για το θέρισμα και το αλώνισμα, όπως κάνουν οι γείτονές μας Μεσσήνιοι; Αξίζει να το ψάξουμε.

Ο πολιτιστικός τουρισμός μπορεί να αποφέρει σημαντικά οφέλη, πνευματικά και υλικά στους Ηλείους. Μπορεί να δημιουργήσει πολλές, αληθινά πολλές θέσεις εργασίας. Σκεφτείτε μόνο ότι σε κάθε μνημείο πολιτισμού ή πολιτιστική εκδήλωση, μια ή και περισσότερες εταιρίες που θα απασχολούν τα παιδιά μας που σπούδασαν υπολογιστές, μπορούν να κατασκευάζουν και να πωλούν DVD με περιεχόμενο σχετικό με το μνημείο ή την εκδήλωση. Κάθε τέτοιο DVD έχει κόστος παραγωγής όχι πάνω από 50 λεπτά. Αν πουλιέται 5 ευρώ, τιμή που είναι αντικειμενικά προσιτή στον καθένα, τότε πετυχαίνουμε και να διαφημίζουμε όλο και περισσότερο το πολιτιστικό απόθεμα της Ηλείας και να βγάζουμε χρήματα, μειώνοντας την ανεργία κι εξασφαλίζοντας για μας και τους συμπατριώτες μας καλύτερο επίπεδο ζωής. Τώρα είναι η ώρα. Ας μην καθυστερούμε άλλο.

No comments: