Η Γαστούνη του πολιτισμού και της θάλασσας

1. Εισαγωγή
2. Πολιτιστική δράση δώδεκα μήνες το χρόνο!
3. Προσέχουμε τη θάλασσα, κι αυτή θα μας ζει πλουσιοπάροχα
4. Η Γαστούνη, όπως όλη η Ηλεία, πάσχει από υποδομές
5. Δυο λόγια ειλικρίνειας για το πεδίο βολής Παλαιοχωρίου

Εισαγωγή

Η Γαστούνη είναι από μόνη της ένα κέντρο πολιτισμού στην καρδιά του ηλειακού Κάμπου. Από τα μνημεία της, όπως η Παναγία Καθολική, μέχρι τις πρωτοβουλίες όπως τα Ανθεστήρια, οι κάτοικοι της Γαστούνης δείχνουν με κάθε τρόπο την πολιτιστική τους ευαισθησία.

Οι πυλώνες ανάπτυξης της περιοχής είναι πράγματι η τουριστική προβολή των πολιτιστικών της δεδομένων, σε συνδυασμό με την αξιοποίηση της εκπληκτικής της παραλίας και τη σύνδεσή της με την Αρχαία Ήλιδα.

Πολιτιστική δράση δώδεκα μήνες το χρόνο!

Η Γαστούνη κουβαλάει από το πρόσφατο παρελθόν μια μοναδική δυνατότητα: Να μπορεί να απλώσει τις πολιτιστικές της δραστηριότητες σχεδόν σε όλη τη διάρκεια του έτους. Αν η τοπική της κοινωνία επενδύσει σε αυτή την προοπτική, τότε μπορεί αυτό το πολιτιστικό εκτόπισμα να το μετατρέψει σε τουριστικό ρεύμα, και να στηρίξει εκεί την οικονομική της ανάπτυξη, χωρίς στο ενδιάμεσο διάστημα να παραμελήσει τις αγροτικές και κτηνοτροφικές δράσεις.

Ας δούμε ποιες δράσεις μπορεί να εντάξει σε ένα ετήσιο πρόγραμμα πολιτιστικής ανάπτυξης:

Πρώτον, το αυτονόητο: Την μοναδική στο είδος της εκκλησία της Παναγίας Καθολικής. Ήδη από το 2005 δρομολογήθηκε η συντήρησή του Ναού μέσα από την ένταξη του σχετικού σχεδίου στο Γ! Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης. Απλώς αναφέρω ότι και στο ζήτημα της συντήρησης και της ανάδειξης της Παναγίας Καθολικής υπήρχε επί χρόνια κρατική αδιαφορία. Το Τεχνικό Δελτίο προϋπολογίζει το έργο σε 1,5 εκατομμύριο ευρώ. Πρόκειται για τεράστιο έργο, το οποίο θα αλλάξει άρδην τη σημερινή κατάσταση της Εκκλησίας, θα την αναδείξει σε μνημείο μοναδικό όχι μόνο για τον ηλειακό Κάμπο. Η Παναγία Καθολική είναι το παλαιότερο Βυζαντινό Μνημείο της Ηλείας κι έτσι πρέπει να προβληθεί και να γίνει γνωστή.

Δεύτερον, τα πασίγνωστα Ανθεστήρια της Γαστούνης. Στο τέλος κάθε Μαΐου επί πολλά χρόνια η γιορτή αυτή ήταν πόλος έλξης πλήθους κόσμου από όλον τον Κάμπο κι ευρύτερα. Το έθιμο της διοργάνωσης σταμάτησε για μερικά χρόνια, αλλά στην τελευταία περίοδο της Δημαρχίας του Κώστα Λούρμπα επανήλθε και φαίνεται ότι θα γνωρίσει στο εξής τη δόξα του παρελθόντος. Τα τελευταία Ανθεστήρια, για παράδειγμα, είχαν εμπλουτιστεί με πολλές παράλληλες δραστηριότητες κι εκδηλώσεις: Την πρώτη μέρα λειτούργησε Ανοικτό Εργαστήρι Ζωγραφικής καθώς και Έκθεση Κεραμικής, όπου προβαλλόταν η τέχνη των κατοίκων της περιοχής. Η όλη εκδήλωση συνοδευόταν από ατέλειωτα τραγούδια και λαϊκό γλέντι. Ωστόσο, δεν έλειπαν και επιμορφωτικές δράσεις, όπως λ.χ. η Ημερίδα για το Λαϊκό Πολιτισμό, μια καταπληκτική ιδέα που πρέπει να εμπλουτιστεί και να γίνει θεσμός μαζί με τα Ανθεστήρια. Τέλος την αλυσίδα των εκδηλώσεων έκλεισε η μεγάλη Παρέλαση των Ανθεστηρίων που συνοδεύτηκε από ανθοδρομία και ποδηλατοδρομία. Για τα Ανθεστήρια ο Δήμος συνεργάστηκε το 2005 με τον Οργανισμό Πάτρα, Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης, δείχνοντας ότι οι συμπράξεις και οι συνεργασίες φέρνουν πολύ καλύτερα αποτελέσματα στη σημερινή εποχή.

Τρίτον, την αναστήλωση του περίφημου Κτηρίου Σισίνη ως «Δημαρχείο τέως Δήμου Ήλιδας» και τη συνεχή λειτουργία του ως χώρος πολιτισμού. Η σχετική μελέτη προβλέπει ότι στο ισόγειο θα γίνουν δυο εκθεσιακοί χώροι και στον πρώτο όροφο το γραφείο Δημάρχου και χώροι που θα τοποθετηθούν ιστορικά κειμήλια της οικογένειας Σισίνη και άλλα αντικείμενα από το αρχείο του τέως Δήμου Ήλιδας. Μάλιστα, μετά τη συνάντηση που είχαν τον Δεκέμβριο του 2006 ο Δήμαρχος Κώστας Λούρμπας με τον εκ Γαστούνης υφυπουργό ΠΕΧΩΔΕ Θεμιστοκλή Ξανθόπουλο, που είναι και απόγονος της οικογενείας Σισίνη, συμφωνήθηκε να αξιοποιηθεί το ιστορικό αρχείο της οικογένειας στο κτήριο Σισίνη, με τη βοήθεια του καθηγητή, ιστορικού ερευνητή και πιστού στρατιώτη στην προσπάθεια ανάπτυξης της Ηλείας Αθανάσιου Φωτόπουλου. Το κτήριο Σισίνη μπορεί παράλληλα να λειτουργεί και ως μόνιμος χώρος φιλοξενίας ειδικών εκδηλώσεων, πέραν του Κουρβισιάνειου και υπό την προϋπόθεση ότι δεν θα πλήττονται οι κύριες αποστολές του, δηλαδή η έκθεση ιστορικών κειμηλίων και οι εκθεσιακοί χώροι.

Τέταρτον, τη γνωστή σε όλη την Ηλεία Γιορτή Κρασιού στα Καβάσιλα. Την πρώτη μέρα η γιορτή είναι καλό να συνοδεύεται από την Έκθεση Αγροτικών Προϊόντων, η οποία πάντως θέλει πολύ καλύτερη προετοιμασία. Τη δεύτερη μέρα ο κόσμος θα ξεφαντώνει με μουσικό πρόγραμμα, αλλά θα προηγείται η βράβευση των μαθητών της Γαστούνης που πέρασαν σε Πανεπιστήμια και ΤΕΙ. Τέλος, στο χώρο της Γιορτής θα πρέπει να λειτουργεί έκθεση γλυκισμάτων με βάση το κρασί, έκθεση ζωγραφικής και φωτογραφίας με θέμα το κρασί, γωνιά του βιβλίου με θέματα οινολογίας και γευσιγνωσίας κρασιού και, τέλος, αξιολόγηση από ειδική ομάδα γευσιγνωστών των κρασιών που παράγουν οινοπαραγωγοί της Ηλείας ή και ευρύτερα, της Δυτικής Ελλάδας.

Πέμπτον, τη Γιορτή της ντομάτας στο Παλαιοχώρι. Με πρωτοβουλία του Δήμου και σε συνεργασία με τον Πολιτιστικό Σύλλογο Παλαιοχωρίου διοργανώθηκε η πολύ ωραία γιορτή για ένα από τα πιο αγαπητά προϊόντα του ηλειακού Κάμπου. Θα μπορούσε η γιορτή ντομάτας να αναπτύξει κατά τη διάρκειά της και παράλληλες δράσεις και εκδηλώσεις, όπως περίπου και η γιορτή κρασιού στα Καβάσιλα.

Έκτον, την εκδήλωση για τους εκτελεσθέντες στη Λάκκα Χρέπα: Η θλιβερή αυτή επέτειος μπορεί να γίνει αφορμή για μια εκδήλωση Ελευθερίας που θα οργανώνεται κάθε χρόνο. Η μνήμη αποτρέπει την επανάληψη. Πρέπει να σχεδιάσουμε την εκδήλωση με τέτοιο τρόπο, ώστε να υπάρχει ευρύτερος εορτασμός, με ομιλίες, λογοτεχνικές εκθέσεις κλπ, όχι μόνο μια απαραίτητη μεν, αλλά άνυδρη κατάθεση στεφάνων, που δεν ακουμπά, πλέον, τον πολύ κόσμο και ιδιαίτερα τη νέα γενιά.

Κι έβδομον, την ανάδειξη του Μικρασιατικού Στοιχείου της Γαστούνης. Ολόκληρη η περιοχή της Γαστούνης και το χωριό Κάτω Παναγιά του Δήμου Κάστρου- Κυλλήνης είναι τα «σήματα κατατεθέντα» του μικρασιατικού στοιχείου που διάλεξε την Ηλεία του Ολυμπισμού και του απέραντου φυσικού κάλλους για νέα του πατρίδα. Πώς μπορεί να αναδειχθεί αυτό πολιτιστικά; Ίσως με ένα μόνιμο μουσείο Μικρασιατικού Πολιτισμού, ή με μια περιοδική, ανά έτος, έκθεση βιβλίου για τη Μικρασιατική Καταστροφή, ή αφιερώματα σε Μικρασιάτες ποιητές και λογοτέχνες όπως τον Ηλία Βενέζη, τη Διδώ Σωτηρίου κλπ. Μερικοί γνωρίζουν ότι η μητέρα μου είναι από τη Βρίνα του Δήμου Σκιλλούντος, ίσως όμως δεν ξέρουν ότι έχω και μικρασιατική ρίζα από τον πατέρα μου, όπως μαρτυρά και το όνομά μου. Ο Δήμος Γαστούνης ίσως πρέπει να έλθει σε επαφή με άλλους Δήμους που έχουν έντονο μικρασιατικό στοιχείο, όπως ο Δήμοι Νέας Φιλαδέλφειας, Νέας Ιωνίας, Νέας Σμύρνης στην Αττική, ο Δήμος Νέας Κίου στην Αργολίδα, ο Δήμος Νέας Ιωνίας Βόλου κλπ. Στη Νέα Φιλαδέλφεια, μάλιστα, η πολύ γνωστή κυρά Φιλιώ Χαϊδεμένου, με προσωπικό αγώνα και κόστος οργάνωσε το Μουσείο Μικρασιατών και Χαμένων Πατρίδων. Είναι καλό ο Δήμος Γαστούνης να αναζητήσει τρόπους συνεργασίας και φιλοξενία έστω και για λίγο του Μουσείου αυτό σε έναν από τους εκθεσιακούς χώρους του κτηρίου Σισίνη.

Προσέχουμε τη θάλασσα,κι αυτή θα μας ζει πλουσιοπάροχα

Ξεκινώ από την παρατήρηση ότι για να αποδείξουμε ότι προσέχουμε τη θάλασσά μας (ειδικά στη Γαστούνη) πρώτα πρέπει να προσέξουμε το ποτάμι μας. Αν δεν αποφασίσουμε επιτέλους να διευθετήσουμε την περιοχή που εκβάλει ο Πηνειός, τότε στην πρώτη δυνατή βροχή η Μπούκα με την πανέμορφη παραλία θα πλημμυρίσει και πάλι, κάνοντας όνειρο τρελό κάθε σκέψη για τουριστική ανάπτυξη της περιοχής.

Για να αξιοποιήσουμε τουριστικά την παραλία της Γαστούνης, δηλ από την Μπούκα ως το Παλαιοχώρι, σε όλο το μήκος του Χελωνίτη Κόλπου, οφείλουμε πρώτα από όλα να δράσουμε σε τρία επίπεδα: Πρώτον, διευθέτηση της εκβολής του Πηνειού. Δεύτερον, χάραξη του αιγιαλού και τρίτον, πολεοδόμηση των αυθαιρέτων και λήξη της εκκρεμότητας με τις αχυροκαλύβες.

Ο Δήμος της Γαστούνης έκανε ήδη τη μελέτη για την αποτύπωση της παραλιακής περιοχής. Στη Μπούκα μελέτη έκανε το ΥΠΕΧΩΔΕ για κατασκευή οργανωμένης πλαζ. Όλα είναι έτοιμα, κυρίως είναι πεπεισμένοι για την ανάγκη τουριστικής αξιοποίησης της υπέροχης αυτής παραλίας όσοι παίρνουν αποφάσεις στην Αθήνα. Η υπόθεση θεωρείται, κατά το κοινώς λεγόμενο, «ώριμη».

Ωστόσο, χρειάζεται από εμάς, τους ντόπιους, κάτι ακόμα: Πρέπει να το πούμε καθαρά ότι ανάπτυξη δεν γίνεται με αχυροκαλύβες. Ξέρω καλά ότι πρόκειται για ένα πολύ ευαίσθητο θέμα, στο οποίο η Πολιτεία φέρει μεγάλη ευθύνη διαχρονικά, καθώς επί δεκαετίες όχι μόνο ανεχόταν μια παρανομία, αλλά παρείχε κάθε δυνατή διευκόλυνση σε όσους κατέλαβαν, άλλοι από ανάγκη κι άλλοι από υπολογισμό, την παραλία. Μάλιστα στα τέλη του Ιουνίου 2006, στρατιώτες της 117 Πτέρυγας Μάχης επιχείρησαν να κατεδαφίσουν τις αχυροκαλύβες, με αποτέλεσμα να δημιουργήσουν μεγάλες αντιδράσεις.

Θέλω κι εδώ να είμαι ξεκάθαρος: Η επιχείρηση των στρατιωτών ήταν λάθος ως διαδικασία, καθώς η Πολιτεία που προστάτευε δια της ανοχής της αυτή την κατάσταση για πάρα πολλά χρόνια, ένα ωραίο πρωί αποφάσισε να λύσει το θέμα με τη βία. Μέγα λάθος. Παράλληλα, όμως, είναι εξίσου βέβαιο είναι ότι με αχυροκαλύβες στην παραλία δεν υπάρχει απολύτως καμία προοπτική ανάπτυξης.

Τι πρέπει να γίνει; Αυτό που έχει προτείνει εδώ και καιρό ο βουλευτής Παναγιώτης Αδρακτάς: Η λύση είναι η πολεοδόμηση των αυθαιρέτων, όχι μόνο εδώ αλλά σε όλη την παραλία της Ηλείας, όπου συναντούμε αυτό το φαινόμενο. Έτσι και όσοι μένουν εκεί δεν θα χάσουν τα σπίτια τους, αλλά και η παραλία θα μπορεί να αξιοποιηθεί τουριστικά, γεμίζοντας τις τσέπες των ντόπιων με χρήματα…

Η Γαστούνη, όπως όλη η Ηλεία, πάσχει από υποδομές

Ξεκινάμε από το αυτονόητο έργο της αποκατάστασης του οδικού άξονα Γαστούνης- Ήλιδας- Φράγματος Πηνειού. Προβλέπεται ήδη στα σχετικά σχέδια διασταύρωση με το νέο κλειστό αυτοκινητόδρομο στο ύψος του Ρουπακίου. Από κει και μετά πρέπει να γίνει η μελέτη, να αρχίσει η διαδικασία απαλλοτριώσεων κλπ. Το έργο είναι διπλά χρήσιμο: Πρώτον, θα κάνει ευκολότερη την επικοινωνία ανάμεσα στα χωριά Καλύβια, Ήλιδα, Αυγείο, Ρουπάκι και Κόροιβο. Κι ακολούθως την επικοινωνία ανάμεσα σε αυτά τα χωριά και το νέο αυτοκινητόδρομο αλλά και την Πηνεία. Ο δρόμος επίσης συνδέει τον Κάμπο με την Κυλλήνη, το Ιονικό χωριό αλλά από την άλλη και με τον δρόμο 111, την Αρχαία Ήλιδα και το Φράγμα Πηνειού. Διευκολύνει τη διακίνηση αγροτικών προϊόντων σήμερα, αλλά και πολλών ειδών άλλων εμπορευμάτων αύριο, όταν η Ηλεία θα αναπτυχθεί και νέες δουλειές θα υπάρχουν παντού.

Δεύτερο κεφάλαιο στις υποδομές, ήδη το έχω θέσει παραπάνω, είναι ασφαλώς η χάραξη του αιγιαλού στην παραλία: Το ζήτησε η Δημοτική Αρχή επί Λούρμπα από την Κτηματική Εταιρία του Δημοσίου (Μάιος 2006) με σκοπό να γίνουν παρεμβάσεις, δηλαδή άδειες χρήσης σε καταστήματα και να εξασφαλιστεί άδεια περιβαλλοντικών επιπτώσεων για την ολοκλήρωση των έργων διευθέτησης της εκβολής του Πηνειού. Επίσης απαιτείται μελέτη χάραξης παραλιακού δρόμου, κι εκμετάλλευση της έκτασης που είχε ζητηθεί από την ΚΕΔ για δημιουργία οργανωμένης πλαζ, αναψυκτηρίου και των άλλων βασικών υποδομών για την προβολή και αξιοποίηση της περίφημης παραλίας, χωρίς να αλλάξει η φυσιογνωμία της περιοχής. Επίσης η Γαστούνη πρέπει να αξιοποιήσει τη σύμβαση περιαστικών δασών που έχει ο Δήμος με το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης. Τέλος, είναι απαραίτητο να γίνει μελέτη και δημιουργία παραλιακού δρόμου (κατά τα πρότυπα της Κουρούτας).

Από εκεί και μετά, η νέα Δημοτική Αρχή θα κρίνει αν πρέπει να συνεχιστεί η σκέψη της προηγούμενης για να δημιουργηθεί μια Δημοτική Ξενοδοχειακή Μονάδα, η οποία θα διαθέτει χώρο εστίασης και συνεδριακό κέντρο, και θα γίνει εκμεταλλευόμενη το νόμο για τις Συμπράξεις Δημοσίου και Ιδιωτικού Τομέα.

Άλλες, μικρότερες υποδομές που όμως πρέπει να προχωρήσουν είναι το Ιατροκοινωνικό κέντρο φροντίδας για αθιγγάνους, που στόχος του θα είναι η απασχόλησή τους και η κοινωνική συνοχή, καθώς επίσης και οι Εργατικές κατοικίες Γαστούνης, για τις οποίες απαλλοτριώθηκε το οικόπεδο του ΕΘΙΑΓΕ εκτάσεως 16 στρεμμάτων απέναντι από την Παναγία Καθολική.

Κρίσιμο ζήτημα για την ανάπτυξη της περιοχής είναι η Κατασκευή σφαγείων. Ουσιαστικά κι αυτό θα είναι έργο ΣΔΙΤ (Σύμπραξη Δημοσίου- Ιδιωτικού Τομέα) αφού αρχικά το 49% της Δημοτικής Επιχείρησης «Σφαγεία Γαστούνης» ανήκε στο Δήμο Γαστούνης, το 48% σε ιδιώτες κι επενδυτές και το 3% στην Ένωση Αγροτικών Συνεταιρισμών, ενώ με πρωτοβουλία του τότε Δημάρχου Κώστα Λούρμπα, τον Οκτώβριο του 2004 και με αρκετές τριβές στο Δημοτικό Συμβούλιο, ο Δήμος ανέλαβε το 72%, η ΕΑΣ το 3%, ιδιώτες κτηνοτρόφοι το 23% και η Αναπτυξιακή Επιχείρηση του Δήμου το άλλο 2%. Πιστεύω ότι ο νέος Δήμαρχος Γαστούνης Αλέξης Καστρινός, που έχει αποδείξει από τη θητεία του στο Δημοτικό Συμβούλιο αλλά και από την προεκλογική περίοδο του 2006 ότι είναι και γνώστης των θεμάτων, αλλά και έτοιμος να προτείνει ρηξικέλευθες λύσεις, θα πρέπει να αντιμετωπίσει το ζήτημα των σφαγείων στη βάση της συναίνεσης με τους άμεσα ενδιαφερόμενους κτηνοτρόφους, κι όχι στη λογική της παντοκρατορίας του Δήμου.

Μια και είμαστε στο κεφάλαιο των υποδομών και ο λόγος ήλθε στον Αλέξη Καστρινό, να θυμίσω ότι προεκλογικά είχε προτείνει, όπως και ο συνυποψήφιός του Σάκης Γιατράς, να προχωρήσει το σχέδιο πόλης (θα έλεγα να επεκταθεί και εκτός Γαστούνης, στο Λευκοχώρι κλπ), να συνεχιστεί το έργο της αποχέτευσης, ενώ σωστά ο κ. Καστρινός επεσήμανε ότι για την ύδρευση, πρέπει πρώτα να αλλάξουν τα δίκτυα.

Σταθερή επιδίωξη της κοινωνίας της Γαστούνης πρέπει να παραμείνει η κατασκευή κλειστού γυμναστηρίου, που καθυστέρησε πολύ λόγω ασυνέπειας του εργολάβου, αλλά προχωρεί τώρα με νέα εταιρία.

Πολύ σημαντικό θέμα συνιστά και το μάζεμα των πλαστικών αποβλήτων: Ο κ. Λούρμπας όχι ως Δήμαρχος Γαστούνης αλλά ως Πρόεδρος Συμπολιτείας πήρε πρωτοβουλία για δημιουργία ενός σταθμού συλλογής, συγκέντρωσης και δεματοποίησης γεωργικών πλαστικών αποβλήτων των επτά δήμων του Κάμπου. Πρόκειται για πρωτοβουλία κεφαλαιώδους σημασίας, καθώς έτσι απαλλάσσεται το περιβάλλον από τα υπολείμματα των καλλιεργειών και προστατεύεται η υγεία των κατοίκων από τις διοξίνες. Επίσης αποφεύγεται όσο είναι δυνατόν η μη αναστρέψιμη μόλυνση της γεωργικής γης, συνεπώς γίνεται ευκολότερη η παραγωγή ποιοτικότερων προϊόντων, η πιστοποίησή τους και η πιο ανταγωνιστική γεωργία. Το μόνο έλλειμμα στην υπόθεση είναι η επαρκής ενημέρωση και ευαισθητοποίηση όσων χρησιμοποιούν αυτά τα πλαστικά απόβλητα…

Τελειώνουμε με τις υποδομές στη Γαστούνη, αναφέροντας την ανάγκη για φανάρια στην εθνική οδό ακόμα και μετά την κατασκευή του νέου αυτοκινητόδρομου. Επιτέλους, είναι ώρα να περιοριστεί η ανθρωποθυσία, ακόμα κι όταν το απαράδεκτο αυτό οδικό δίκτυο γίνει πραγματικά επαρχιακό.

Και κάτι ακόμα: Στις υποδομές περιλαμβάνεται και η αποκατάσταση και ο ηλεκτροφωτισμός του δρόμου Γαστούνη- Παλαιοχώρι. Αποκατάσταση σημαίνει αντιστήριξη της τάφρου, κατασκευή γεφυριών και ασφαλτόστρωση, πέραν του ηλεκτροφωτισμού. Φτάσαμε, λοιπόν, στο Παλαιοχώρι, για να μιλήσουμε και για το πεδίο βολής.


Δυο λόγια ειλικρίνειας για το Πεδίο Βολής Παλαιοχωρίου

Δεν ξέρω αν θα δυσαρεστήσω τους φίλους μου στη Γαστούνη, αλλά είμαι αποφασισμένος να λέω πάντα αυτό που πιστεύω ότι είναι σωστό, και να δίνω μάχη για αυτό, μέχρις ότου κάποιος με πείσει ότι έχω λάθος. Με ειλικρίνεια, λοιπόν, ξεκαθαρίζω τη θέση μου: Δεν είναι το πεδίο βολής Παλαιοχωρίου η αιτία που η Γαστούνη δεν αναπτύσσεται όπως θα θέλαμε. Αν θέλουμε στα αλήθεια να βρούμε τις αιτίες, θα τις αναζητήσουμε σε όλα όσα αναφέρονται παραπάνω, και μετά στο πεδίο βολής. Δεν λέω ότι καλώς είναι εκεί που είναι, λέω ότι δεν μπορεί να είναι άλλοθι για να αποφεύγουμε την ανάπτυξη.

Το πεδίο βολής Παλαιοχωρίου αποτελεί άλλο ένα παράδειγμα ανοργάνωτης προσπάθειας για την επίλυση των προβλημάτων του νομού. Αρχίσαμε ξαφνικά να φωνάζουμε να φύγει από εδώ, χωρίς παράλληλα να έχουμε μια πρόταση για το πού να πάει το πεδίο βολής, αν φύγει από το Παλαιοχώρι. Για άλλη μια φορά, δηλαδή, κινηθήκαμε στη λογική του «φύγε κακό από τα μάτια μου». Ασκούνται δήθεν πιέσεις, γίνονται παρεμβάσεις, αλλά είναι άνευ ουσίας γιατί δεν πιέζουν πραγματικά, απλώς επιθυμούν να κάνουν ανέξοδη αντιπολίτευση.

Προτείνω, λοιπόν, με νηφαλιότητα, να φτιάξουμε πρώτα τα απολύτως απαραίτητα για να γίνει η Γαστούνη ένας τουριστικός προορισμός, να κάνουμε την παραλία μας ελκυστική, να έχουμε μια σύγχρονη ύδρευση και αποχέτευση στην περιοχή, να αναδείξουμε τα συγκριτικά πολιτιστικά μας πλεονεκτήματα και μετά να παλέψουμε όλοι μαζί με μια πειστική πρόταση για να φύγει το πεδίο βολής Παλαιοχωρίου. Όχι σήμερα κι όχι έτσι. Ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Τάκης Αντωνακόπουλος είχε ζητήσει μελέτη που να δείχνει επιβάρυνση του περιβάλλοντος από το πεδίο βολής. Μήπως αυτό σημαίνει ότι αν η μελέτη δεν αποδείξει επιβάρυνση, ο κ. βουλευτής προτείνει να μείνει στο Παλαιοχώρι το πεδίο βολής; Προσωπικά εγώ διαφωνώ. Το πεδίο βολής πρέπει να φύγει από την ώρα που η πλειοψηφία της τοπικής κοινωνίας στη Γαστούνη καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η περιοχή θα αναπτυχθεί τουριστικά. Ακόμα και τα άσφαιρα πυρά, είναι πρόβλημα σε μια τουριστική περιοχή. Η διαφωνία μου είναι να προηγηθεί το αίτημα απομάκρυνσης από την ετοιμασία της περιοχής για να υποδεχτεί τουρίστες. Αντίθετα, αν η Γαστούνη δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για τουρισμό, τότε με μια πειστική πρόταση για το πού μπορεί να μεταφερθεί το πεδίο βολής Παλαιοχωρίου, θα ζητήσουμε όλοι μαζί τη μεταφορά του. Αυτή είναι η ξεκάθαρη θέση μου, την οποία προτίθεμαι να συζητήσω όσο χρειαστεί με τους κατοίκους της περιοχής. Κι αν πειστώ ότι κάνω λάθος, θα την αλλάξω. Το ίδιο ελπίζω ότι ισχύει για όλους…

Μέχρι τότε, να θυμίσω ότι ο Υπουργός Άμυνας Βαγγέλης Μεϊμαράκης, απαντώντας σε ερώτηση του βουλευτή Γιώργου Κοντογιάννη απάντησε ότι έχει μειωθεί το ωράριο των βολών, ότι αυτές γίνονται με άσφαιρα πυρά και ότι η συνέχιση της λειτουργίας του είναι επιβεβλημένη.

Νομίζω ότι χρειάζεται να δώσουμε άλλη μια απάντηση: Μας ενοχλεί το πεδίο βολής Παλαιοχωρίου, αλλά δεν μας ενοχλεί η 117 Πτέρυγα Μάχης στην Ανδραβίδα; Δυο μέτρα και δυο σταθμά; Ποιον μπορούμε να πείσουμε έτσι; Τέλος, είναι χρήσιμο να θυμίσω ότι, παρά το ότι οι ασκήσεις γίνονται με άσφαιρα πυρά, χωρίς εκρηκτικά, κάτοικοι της περιοχής απέδωσαν μια φωτιά που άναψε στην περιοχή στις… βολές (4 Ιουλίου 2006). Κι επίσης να θυμίσω ότι και οι Υπουργοί Άμυνας του ΠΑΣΟΚ αρνούνταν να πάνε αλλού το πεδίο βολής. Με άλλα λόγια, δηλαδή, δεν υπάρχει μια συνωμοσία των δυο μεγάλων κομμάτων εναντίον της Γαστούνης, απλά εμείς διατυπώνουμε ένα αίτημα υπέρ του τουρισμού, αλλά για αυτόν τον τουρισμό εμείς δεν είμαστε ακόμα έτοιμοι…